ECLI:NL:ORBBNAA:2000:BU4034

• Datum uitspraak: 28 juli 2000
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 1999/246
• Instantie: Raad van Beroep voor Belastingzaken (Nederlandse Antillen en Aruba)
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: A.W.M. Bijloos; C.W.M. van Ballegooijen; L.F. van Kalmthout
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Aanslag inkomstenbelasting en aftrekbaarheid van kosten voor verhuurde woning en levensonderhoud verwanten

In deze zaak gaat het om een beroep tegen een aanslag in de inkomstenbelasting voor het belastingjaar 1996, opgelegd aan de appellant, die een totaal zuiver inkomen van Naf 78.182 had. De Inspecteur had het bezwaarschrift van de appellant, dat op 27 mei 1999 was ingediend, afgewezen. De appellant betwistte de afwijzing en stelde dat de kosten van onderhoud van een verhuurde woning, alsook de kosten van levensonderhoud voor zijn verwanten, aftrekbaar zouden moeten zijn. De mondelinge behandeling vond plaats op 20 april 2000 in Curaçao, waar zowel de appellant als de Inspecteur aanwezig waren.

De Raad overwoog dat de Inspecteur moest bewijzen dat het beroep te laat was ingediend, wat niet was gelukt. De Raad oordeelde dat de kosten voor het plaatsen van een hekwerk ter beveiliging van de verhuurde woning niet als aftrekbare kosten konden worden aangemerkt, omdat deze kosten tot behoud en verbetering van de woning betroffen en niet tot verwerving of inning van huurpenningen. Daarnaast werd vastgesteld dat de appellant niet voldoende bewijs had geleverd voor de kosten van levensonderhoud van zijn verwanten, waardoor deze ook niet als buitengewone lasten konden worden aangemerkt.

Uiteindelijk concludeerde de Raad dat het zuivere inkomen van de appellant en zijn echtgenote te hoog was vastgesteld en verminderde de aanslag tot een totaal zuiver inkomen van Naf 76.303. De Raad verklaarde het beroep gegrond en vernietigde de eerdere beschikking op het bezwaar.

Uitspraak

Beschikking van 28 juli 2000, nr. 1999/246.

DE RAAD VAN BEROEP VOOR BELASTINGZAKEN

zitting houdende in Curaçao,

1. Loop van het geding

1.1. Aan appellant is, met dagtekening 1 april 1999, over het jaar 1996 een aanslag in de inkomstenbelasting opgelegd naar een totaal zuiver inkomen van Naf 78.182. De Inspecteur heeft het daartegen gerichte bezwaarschrift, ter Inspectie ingekomen op 27 mei 1999, afgewezen bij beschikking van 10 september 1999.

1.2. Tegen de beschikking op het bezwaar heeft appellant op 15 november 1999 beroep aangetekend bi de Raad. De inspecteur heeft een vertoogschrift ingediend. Appellant. heeft een verweerschrift met dagtekening 7 april 2000 ingezonden.

1.3. De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad ter zitting van de Raad op 20 april 2000, gehouden op Curaçao. Appellant en de Inspecteur zijn verschenen en gehoord.

2. Vaststaande feiten

2.1. Appellant is gehuwd met E. Hij heeft in zijn aangifte Naf 7.800 verantwoord als een door haar genoten opbrengst uit de verhuur van een woning aan de N-weg (hierna de verhuurde woning). Daarop heeft hij Naf 10.187,35 in mindering gebracht als kosten van onderhoud, waaronder een bedrag van Naf 2.148,93 als kosten van beveiliging, in het bijzonder voor het plaatsen van hekwerken. De Inspecteur heeft 20 percent van opgevoerde kosten, een bedrag van Naf 2.037,47, in aftrek op de opbrengst toegelaten.

2.2. Voorts heeft de appellant Naf 3.600 als kosten van levensonderhoud, uitgegeven door zijn echtgenote aan haar moeder en haar invalide broer [broer], in de aangifte opgevoerd als buitengewone lasten. De aftrekbaarheid van deze kosten vormt ook onderwerp van geschil in een procedure voor de Raad over het belastingjaar 1995 (kenmerk 99/173).

3. Omschrijving van geschil en standpunten van partijen

In geschil zijn drie vragen: is het beroep ontvankelijk, in hoeverre kunnen de kosten besteed aan de verhuurde woning als aftrekbare kosten worden aangemerkt en behoren de bovengenoemde kosten van levensonderhoud tot de buitengewone lasten?

De Raad verwijst voor de standpunten van partijen naar de gedingstukken. Ter zitting heeft de Inspecteur verklaard dat zij alsnog akkoord gaat met een aftrek van Naf 3.916,51 als kosten van onderhoud van de verhuurde woning, omdat voor zoverre facturen en declaraties met vermelding van de naam van de leverancier of de uitvoerder van het werk aanwezlg zijn.

4. Overwegingen omtrent het geschil

4.1. De Inspecteur stelt dat het beroep te laat is ingediend. Appellant betwist dit; volgens hem is het afschrift van de beschikking op bezwaar niet eerder dan 15 september 1999 bezorgd. Het ligt op de weg van de Inspecteur om zijn stelling te bewijzen dat het bezwaar (Red: beroep) te laat is ingediend. Vaststaat dat de beschikking op het bezwaarschrift niet per aangetekende brief of tegen ontvangstbewijs is uitgereikt, zoals is voorgeschreven. Het ligt dan op de weg van de Inspecteur om zijn stelling te bewijzen dat het bezwaar (Red: beroep) te laat is ingediend. Aan deze bewijslast heeft niet voldaan. De Raad gaat er dan ook vanuit dat het beroep niet ontijdig is ingesteld.

4.2. Appellant stelt en de Inspecteur ontkent dat de kosten van het plaatsen van een hekwerk ter beveiliging van een verhuurde woning voor een bedrag van Naf 2148,93 kwalificeren als aftrekbare kosten. De Raad is van oordeel dat het gelijk aan de Inspecteur is. Het gaat hier immers om kosten tot behoud en verbetering van de woning (de bron) en niet om kosten tot verwerving, inning en behoud van de huurpenningen.

4.3. Appellant stelt dat bij of zijn echtgenote behalve voornoemd bedrag van Naf 2.148,93 nog Naf 8.643,51 heeft uitgegeven als kosten van onderhoud van de verhuurde woning. De Inspecteur heeft ter zitting verklaard dat zij akkoord gaat met de aftrek van Naf 3.916,51, omdat voor zoverre facturen en declaraties met vermelding van de naam van de leverancier of de uitvoerder van het werk aanwezig zijn;Van de uitgave voor een bedrag van Naf 4.727 ontbreken bonnen of zijn de bonnen onvolledig. Daarom weigert de Inspecteur de aftrek. De Raad is van oordeel dat appellant niet aannemelijk heeft gemaakt dat bij (of zijn echtgenote) het bedrag van Naf 4.727 heeft uitgegeven aan het onderhoud van de verhuurde woning.

4.4. Appellant stelt en de Inspecteur ontkent dat de kosten van het levensonderhoud van de verwanten van zijn echtgenote als buitengewone lasten zijn aan te merken. De Raad is van oordeel dat het gelijk aan de Inspecteur is. Appellant heeft niet voldaan aan zijn bewijslast. Hij heeft geen, althans nauwelijks, gegevens geproduceerd omtrent het inkomen van de ondersteunden en omtrent hun levensomstandigheden.

4.5. Vorenstaande overwegingen voeren de Raad tot de slotsom dat het zuivere inkomen van belanghebbende en zijn echtgenote te hoog is vastgesteld. Het totaal zuivere inkomen moet alsnog worden verminderd met (Naf 3.916,51 - Naf 2.037,47 ) Naf 1.879,04 tot Naf 76.303.

5. Beslissing

De Raad verklaart het beroep gegrond, vernietigt de beschikking op het bezwaar en vermindert de aanslag tot één berekend naar een totaal zuiver inkomen van Naf 76.303.

mrs. A.W.M. Bijloos, C.W.M. van Ballegooijen en mr. L.F. van Kalmthout.