ECLI:NL:OGHACMB:2020:278

• Datum uitspraak: 11 december 2020
• Publicatiedatum: 18 december 2020
• Zaaknummer: SXM2019H00008
• Instantie: Gemeenschappelijk Hof van Justitie van Aruba, Curaçao, Sint Maarten en van Bonaire, Sint Eustatius en Saba
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: M.W. Scholte; F.W.J. Meijer; J. de Boer
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep inzake hinder door afvalwater tussen appellant en Housing Happiness Consultant N.V.

In deze zaak gaat het om een hoger beroep dat door [Appellant] is ingesteld tegen een eindvonnis van het Gerecht in eerste aanleg van Sint Maarten, dat op 11 december 2018 is gewezen. [Appellant] stelt dat zijn perceel hinder ondervindt van afvalwater afkomstig van het perceel van Housing Happiness Consultant N.V. (hierna: Housing). In zijn akte van appel, ingediend op 18 januari 2019, heeft [Appellant] vijf grieven voorgedragen en verzocht om vernietiging van het eerdere vonnis, met toewijzing van zijn vorderingen. Housing heeft het hoger beroep bestreden en verzocht om bevestiging van het bestreden vonnis, met veroordeling van [Appellant] in de kosten van het hoger beroep.

Tijdens de procedure heeft het Gerecht in eerste aanleg vastgesteld dat er geen bewijs was dat het afvalwater daadwerkelijk van het perceel van Housing afkomstig was. Bij een descente is waargenomen dat er andere mogelijke oorzaken voor de wateroverlast zijn, zoals water dat vanuit de heuvels naar het perceel van [Appellant] stroomt. Het Gerecht heeft geconcludeerd dat [Appellant] onvoldoende bewijs heeft geleverd om zijn vorderingen te onderbouwen.

Het Gemeenschappelijk Hof van Justitie heeft de zaak beoordeeld en is tot de conclusie gekomen dat de grieven van [Appellant] niet voldoende zijn onderbouwd. Het Hof heeft de beslissing van het Gerecht bevestigd en [Appellant] veroordeeld in de kosten van het hoger beroep. Het Hof heeft opgemerkt dat [Appellant] zich ook kan wenden tot de wegbeheerder voor het probleem van wateroverlast vanaf de openbare weg. De uitspraak is gedaan op 11 december 2020.

Uitspraak

Burgerlijke zaken over 2020 Vonnis no.

Registratienummers: AR 2017/32 - SXM201700621 - SXM2019H00008

Uitspraak: 11 december 2020

GEMEENSCHAPPELIJK HOF VAN JUSTITIE

van Aruba, Curaçao, Sint Maarten en

van Bonaire, Sint Eustatius en Saba

VONNIS

in de zaak van:

[Appellant],

wonende in Sint Maarten,

hierna te noemen: [Appellant],

oorspronkelijk eiser, thans appellant,

procederende in persoon,

tegen

de naamloze vennootschap
HOUSING HAPPINESS CONSULTANT N.V.,

gevestigd in Sint Maarten,

hierna te noemen: Housing,

oorspronkelijk gedaagde, thans geïntimeerde,

gemachtigde: mr. B.G. Hofman.

1. Het verloop van de procedure

1.1.

Voor hetgeen in eerste aanleg is gesteld en gevorderd, voor de procesgang aldaar en voor de overwegingen en beslissingen van het Gerecht in eerste aanleg van Sint Maarten (hierna: Gerecht), wordt verwezen naar de tussen partijen uitgesproken tussenvonnissen van 13 juni 2017, 20 februari 2018 en 12 juni 2018 en het eindvonnis van 11 december 2018. De inhoud van deze vonnissen geldt als hier ingevoegd.

1.2. [

[Appellant] is bij akte van appel op 18 januari 2019 in hoger beroep gekomen van voornoemd eindvonnis. In een op 1 maart 2019 ingediende memorie van grieven, met producties, heeft hij vijf grieven voorgedragen en geconcludeerd dat het Hof het bestreden vonnis zal vernietigen, en opnieuw rechtdoende, zijn vorderingen zal toewijzen.

1.3.

Housing heeft in een memorie van antwoord, met producties, het hoger beroep bestreden en geconcludeerd tot bevestiging van het bestreden vonnis, met veroordeling van [Appellant] in de kosten van het hoger beroep.

1.4.

Op 26 juni 2020 hebben beide partijen pleitaantekeningen ingezonden, bij die van [Appellant] zijn producties gevoegd.

1.5.

Op 2 september 2020 heeft Housing een akte uitlating producties genomen.

1.6.

Vonnis is bepaald op heden.

2. De ontvankelijkheid in het hoger beroep

[Appellant] is tijdig en op de juiste wijze in hoger beroep gekomen en kan daarin worden ontvangen.

3. De grieven

Voor de grieven wordt verwezen naar de memorie van grieven.

4. Beoordeling

4.1. [

[Appellant] stelt dat zijn perceel hinder ondervindt van afvalwater afkomstig van het perceel van Housing. [Appellant] vordert primair veroordeling van Housing voorzieningen te treffen, onder straffe van verbeurte van en dwangsom en subsidiair een machtiging zelf het nodige te bewerkstelligen op kosten van Housing, desnoods met behulp van de sterke arm.

4.2.

Het Gerecht heeft de vorderingen afgewezen. Het overwoog in het eindvonnis (rov. 2.2-2.4):

2.2.

Tijdens de descente heeft het Gerecht niet kunnen waarnemen dat vanaf het perceel van Housing afvalwater naar beneden stroomt naar en op het perceel van [Appellant]. Uit het proces-verbaal volgt dat de rechter droge watersporen heeft gezien en opborrelend water op het perceel van [Naam] dat naar beneden afliep richting het perceel van [Appellant]. Dit leek grijs afvalwater te zijn dat stonk. Tijdens de bezichtiging heeft het Gerecht ook nog andere mogelijke oorzaken van wateroverlast waargenomen. Zo is het niet uitgesloten dat vanuit hoog in de heuvels water vanuit een bron de weg af loopt richting het perceel van [Appellant]. Ook trof de rechter in de berm van Union Road, vlakbij het perceel van [Appellant], water aan dat uit de bodem leek op te wellen. Verder kon niet worden uitgesloten dat bepaalde GEBE leidingen lekten.

2.3.

Het Gerecht kan niet uitsluiten dat mogelijk afvalwater van het perceel van Housing afstroomt richting het perceel van [Appellant], maar bij de bezichtiging is dat dus niet gebleken. Daaruit kwam dus wel naar voren dat er meerdere andere oorzaken mogelijk zijn. Ook uit de foto's die [Appellant] bij zijn laatste conclusie overlegt blijkt niet dat het water afkomstig is van het perceel van Housing. Gecombineerd met de stelling van Housing, die in zoverre door [Appellant] niet is betwist, dat zij regelmatig haar septic tanks laat afpompen, geldt bij deze stand van zaken dat [Appellant] te weinig heeft gesteld om toegelaten te worden tot het bewijs dat het afvalwater afkomstig is van het perceel van Housing. Specifiek overweegt het Gerecht dat [Appellant] geen foto's, of ander beeldmateriaal, heeft getoond waaruit dit volgt. Bij de bezichtiging is gebleken dat het maken van dergelijke foto's e.d. mogelijk is, zeker nu [Appellant] stelt dat het regelmatig gebeurt dat de septic tanks overlopen.

2.4.

Dit betekent dat de vorderingen van [Appellant] moeten worden afgewezen en dat hij als in het gelijk gestelde partij in de proceskosten moet worden veroordeeld.

2.5.

Ten overvloede merkt het Gerecht op dat uit de stellingen van [Appellant] volgt dat het afvalwater vanaf de openbare weg op zijn perceel stroomt. Zoals door Housing terecht wordt gesteld kan [Appellant] zich wenden tot de wegbeheerder, het land Sint Maarten, met het verzoek deze waterstroom vanaf de openbare weg naar zijn perceel te stremmen. Tot slot geldt dat het probleem waarmee [Appellant] stelt te kampen te hebben helaas vaker op Sint Maarten speelt zodat het verstandig lijkt dat [Appellant] de politieke weg (via de Staten en/of de verantwoordelijke Minister) bewandelt om tot een structurele oplossing te komen.

4.3.

Het Gerecht heeft ter plaatse gekeken. Hetgeen in hoger beroep door [Appellant] is aangevoerd vermag niet het Hof te doen twijfelen aan de conclusie van het Gerecht dat onvoldoende door [Appellant] is gesteld. De stellingen van [Appellant] zijn tegenover de betwistingen van Housing onvoldoende gesubstantieerd. Zo zwijgt [Appellant] in de memorie van grieven over de constatering ‘dat de rechter droge watersporen heeft gezien en opborrelend water op het perceel van Peters dat naar beneden afliep richting het perceel van [Appellant]. Dit leek grijs afvalwater te zijn dat stonk.’

4.4.

Het Hof sluit zich aan bij de beslissing van het Gerecht en maakt deze tot de zijne.

4.5.

Het bestreden vonnis moet worden bevestigd. [Appellant] dient de kosten van het hoger beroep te dragen.

B E S L I S S I N G

Het Hof bevestigt het bestreden vonnis en veroordeelt [Appellant] in de kosten van het hoger beroep aan de zijde van Housing gevallen en tot op heden begroot op NAf 6.000,- aan gemachtigdensalaris en NAf 242,50 aan verschotten.

Dit vonnis is gewezen door mrs. M.W. Scholte, F.W.J. Meijer en J. de Boer, leden van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie, en op 11 december 2020 ter openbare terechtzitting van het Hof in Sint Maarten in tegenwoordigheid van de griffier uitgesproken.