Uitspraak
Uitspraak: 3 januari 2011
Zaaknummer: Lar 065/2010
GERECHT IN EERSTE AANLEG VAN SINT MAARTEN
UITSPRAAK
In het geding van:
1. [eiser sub 1],
wonende in Nederland,
2. [eiser sub 2],
wonende in Curaçao,
3. [eiser sub 3],
wonende in Nederland,
4. [eiser sub 4],
wonende in Nederland,
5. [eiser sub 5],
wonende in Nederland,
6. [eiser sub 6],
wonende in Zwitserland,
7. [eiser sub 7],
wonende in de USA,
in hun hoedanigheid van erfgenamen van wijlen
W.R. Plantz en A.V. Plantz-Beauperthuy,
eisers,
gemachtigde: mr. M. Le Poole,
tegen:
de rechtsopvolger van
HET BESTUURSCOLLEGE VAN HET EILANDGEBIED SINT MAARTEN,
verweerder,
gemachtigde: mr. T.J. Leijsen.
1. Aanduiding bestreden beschikking.
De weigering van verweerder om te beslissen op het op 11 december 2009 door eisers ingediende bezwaarschrift gericht tegen verweerders besluit van 27 oktober 2009 (voorbereidingsbesluit conserveringsgebieden).
2. Procesverloop.
Bij beroepschrift van 19 mei 2010, dezelfde dag ontvangen ter griffie van het Gerecht in eerste aanleg alhier, hebben eisers tegen de onder 1 aangeduide beschikking beroep ingesteld ingevolge de Landsverordening administratieve rechtspraak (Lar).
Op 29 juni 2010 is een verweerschrift ontvangen.
Bij e-mail van 22 november 2010 heeft verweerder een aanvullende productie in het geding gebracht.
Mondelinge behandeling van het beroepschrift heeft plaatsgevonden ter terechtzitting van 29 november 2010. Verschenen zijn de heer Henk van der Sluis alsmede de gemachtigde van eisers die een op schrift gestelde pleitnota heeft voorgedragen en overgelegd.
Uitspraak is bepaald op heden.
3. Beoordeling.
3.1 De volgende feiten staan vast.
- Bij besluit van 27 oktober 2009 heeft verweerder besloten een ontwikkelingsplan voor te bereiden voor een aantal gebieden in Sint Maarten, waaronder het gebied van Bishop Hill en Plantage Belvedere.
- Eisers zijn eigenaren van grond in Bishop Hill en Plantage Belvedere.
3.2 In hun beroepschrift hebben eisers het volgende aangevoerd: <i>“Verzoekers zijn eigenaren van het als conserveringsgebied aangewezen gebied Bishop Hill en Plantage Belvedere. Voormeld bezwaarschrift werd door verzoekers op 11 december 2009 en mitsdien tijdig bij verweerder ingediend. De beslistermijn voor het bestuursorgaan bedraagt ingevolge art. 69 lid 1 Lar vier maanden na de datum van indiening van het bezwaarschrift. In het onderhavige geval is die termijn dus verlopen op 11 april 2010. Aangezien verweerder binnen die termijn niet heeft besloten op het bezwaarschrift, geldt de bewuste beslissing met ingang van 12 april 2010 als te zijn geweigerd. Verzoekers komen daartegen middels dit beroepschrift tijdig op bij uw Gerecht. Een fictieve weigering als de onderhavige is per definitie in strijd met algemene rechtsbeginselen en dus ook per definitie vernietigbaar. Verweerder zal, op straffe van een door het eilandgebied St Maarten te verbeuren dwangsom en binnen een door uw Gerecht te stellen termijn, alsnog dienen te beslissen op het bezwaarschrift van verzoekers.” </i>
3.3 In artikel 7, lid 1, van de Landsverordening administratieve rechtspraak (Lar) is bepaald dat natuurlijke personen of rechtspersonen die door een beschikking rechtstreeks in hun belang zijn getroffen daartegen beroep kunnen instellen bij het Gerecht.
In artikel 3, lid 1, van de Lar is bepaald dat onder een beschikking wordt verstaan: een schriftelijk besluit van een bestuursorgaan inhoudende een publiekrechtelijke rechtshandeling die niet van algemene strekking is.
In artikel 3, lid 2, van de Lar wordt met een beschikking gelijkgesteld een weigering om een beschikking te geven.
Ingevolge artikel 3, lid 3, van de Lar geldt de beschikking als geweigerd indien de wettelijk gestelde termijn voor het geven daarvan is verstreken zonder dat een beschikking is gegeven of -bij het ontbreken van zulk een termijn- wanneer niet binnen een redelijke tijd een beschikking is gegeven.
Verweerder stelt zich op het standpunt dat het in geding zijnde voorbereidingsbesluit geen beschikking is als bedoeld in artikel 3 Lar.
Met een voorbereidingsbesluit verklaart de overheid dat een ontwikkelingsplan met bestemmingsvoorschriften wordt voorbereid. Door de afkondiging van het besluit kunnen vooruitlopend op het ontwikkelingsplan beperkingen worden afgekondigd ten aanzien van het bouwen, het uitvoeren van andere werkzaamheden in, op, of boven de daarin begrepen grond en de zich daarop bevindende opstallen. Aldus kan grondspeculatie en ingrepen die indruisen tegen de geplande bestemmingen in de totstandkomingsfase van een ontwikkelingsplan worden voorkomen. Een voorbereidingsbesluit is in z’n algemeenheid aan te merken als een besluit van algemene strekking doch kan onder omstandigheden worden aangemerkt als een beschikking. Zulks is bijvoorbeeld het geval indien de werking van het voorbereidingsbesluit zich niet verder uitstrekt dan tot één perceel en dat het voorbereidingsbesluit uitsluitend is vastgesteld met het oog op het realiseren van een concreet project (Vz Afd RvSt 29 april 1985, AB 1985, 519). In casu is hiervan geen sprake. Nog daargelaten dat het voorbereidingsbesluit meerdere percelen/gebieden noemt geldt dat, anders dan eisers kennelijk stellen, geen enkel gebied als conserveringsgebied wordt genoemd. Meerdere bestemmingen zijn nog mogelijk.
Nu geen Lar-beroep open staat tegen besluiten van algemene strekking is het beroep van eisers niet-ontvankelijk.
4. Beslissing.
Het Gerecht:
verklaart het beroep niet-ontvankelijk.
Deze uitspraak is gedaan door mr. R.W.J. van Veen, rechter in het Gerecht in eerste aanleg te Sint Maarten, en uitgesproken in het openbaar in tegenwoordigheid van de griffier op 3 januari 2011.