ECLI:NL:OGEAC:2015:36

• Datum uitspraak: 11 mei 2015
• Publicatiedatum: 15 augustus 2016
• Zaaknummer: AR 61171/2013
• Instantie: Gerecht in eerste aanleg van Curaçao
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Tussenbeschikking
• Rechters: S.E. Sijsma
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Tussenbeschikking inzake onbetaalde premies en rentepercentage hypotheek

In deze zaak, die voor het Gerecht in eerste aanleg van Curaçao is behandeld, vorderden de naamloze vennootschappen Fatum Life N.V. en Fatum General Insurance N.V. (hierna gezamenlijk aangeduid als Fatum) betaling van onbetaald gebleven premies van verzekeringsovereenkomsten die verband hielden met een hypothecaire lening afgesloten door de gedaagde. De hypothecaire lening van NAf 200.000 werd in 2000 afgesloten door de gedaagde, die zijn woning als zekerheid stelde. De gedaagde betwistte de verschuldigdheid van de premies en voerde aan dat de maandlasten die hij betaalde ook de premies omvatten. Het Gerecht oordeelde in een tussenvonnis dat de vorderingen ter zake van premies over de jaren 2000 tot en met 2005 verjaard waren, maar dat de vordering betreffende de premies over de jaren 2006 tot en met 2012 nog aan de orde was. Het Gerecht oordeelde dat de gedaagde moest bewijzen dat hij voorafgaand aan de lening was geïnformeerd dat de premies in het maandbedrag waren inbegrepen. De gedaagde slaagde hierin niet, waardoor de vordering van Fatum voor de premies over de jaren 2006 tot en met 2012 werd toegewezen, verhoogd met wettelijke rente. Daarnaast vorderde de gedaagde een verlaging van het rentepercentage van zijn hypotheeklening van 10,5% naar 7%. Het Gerecht oordeelde dat Fatum onterecht de voorwaarde had gesteld dat de gedaagde een achterstand in premies moest betalen om in aanmerking te komen voor renteverlaging. De zaak werd verwezen naar de rol voor verdere aktewisseling en een comparitie van partijen.

Uitspraak

vonnis

GERECHT IN EERSTE AANLEG VAN CURAÇAO

Registratienummer: AR 61171/2013

Datum vonnis: 11 mei 2015

in de zaak van

1. de naamloze vennootschap

FATUM LIFE N.V.

2. de naamloze vennootschap

FATUM GENERAL INSURANCE N.V. ,

beide gevestigd in Curaçao,

eiseressen in conventie,

verweersters in reconventie

advocaat: mrs. M.R. Hammoud en K.D. Keizer,

tegen

[Gedaagde in conventie, eiser in reconventie] ,

wonende in Curaçao,

gedaagde in conventie,

eiser in reconventie,

advocaat: mr Q.D.A. Carrega.

Eiseressen worden hierna gezamenlijk aangeduid als Fatum en afzonderlijk als Fatum Life en Fatum General. Gedaagde wordt hierna aangeduid als [gedaagde in conventie, eiser in reconventie].

1. De verdere procedure

1.1.

Het verdere verloop van de procedure blijkt uit:

• het tussenvonnis van 10 maart 2014,
• de akte houdende uitlating van de zijde van [gedaagde in conventie, eiser in reconventie],
• het proces-verbaal van het getuigenverhoor van 3 november 2014,
• het e-mailbericht van mr. Keizer van 24 november 2014 met het verzoek de zaak op de rol te plaatsen voor akte uitlating zijdens partijen,
• het e-mailbericht van mr. Carrega van 24 november 2014 met het verzoek de zaak op de rol te plaatsen voor conclusies na enquête,
• het e-mailbericht van mr. Keizer van 24 november 2014 waarin zij het e-mailbericht van mr. Carrega bevestigt.
• de conclusie na enquête van de zijde van Fatum,
• de conclusie na enquête van de zijde van [gedaagde in conventie, eiser in reconventie].

1.2.

Ten slotte is vonnis bepaald.

in conventie

2. Inleiding

2.1.

Fatum vordert in conventie betaling van onbetaald gebleven premies van de verzekeringsovereenkomsten betreffende leven en brand/opstal (verder: de premies), die samenhangen met de hypotheek die door [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] in 2000 is afgesloten bij Fatum van NAf 200.000 met als zekerheid zijn woning aan de Van Engelenweg 17 te Curaçao.

2.2. [

gedaagde in conventie, eiser in reconventie] heeft verschuldigdheid van het gevorderde bedrag op diverse gronden bestreden. In de kern luidt het verweer dat het bedrag dat [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] sinds 2000 maandelijks betaalt aan hypotheekrente en aflossing van de hypothecaire lening volgens hem een all-in bedrag betrof, dat wil zeggen dat de premies daarin begrepen zijn. Voorts is de vordering volgens [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] deels verjaard.

2.3.

Het Gerecht heeft in het tussenvonnis overwogen dat het beroep op verjaring slaagt. De vorderingen ter zake van de premies over de jaren 2000 tot en met 2005 zijn verjaard (r.o. 4.2.3.)

2.4.

Thans is derhalve nog aan de orde de vordering betreffende de premies over de jaren 2006 tot en met 2012.

2.5.

Het Gerecht heeft in het tussenvonnis in r.o. 4.6 het volgende overwogen:

Gelet op het voorgaande is het gerecht van oordeel dat indien zou komen vast te staan dat de heer Werknemer Fatum] aan [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] heeft medegedeeld dat in het maandbedrag ad NAf 1.888,36 mede de premies van de levensverzekering en de brandverzekering waren begrepen, [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] daarop gerechtvaardigd heeft mogen vertrouwen. In die situatie is het naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar indien Fatum achteraf nog aanspraak zou kunnen maken op de premies over de periode tot juni 2010.

2.6. [

gedaagde in conventie, eiser in reconventie] is opgedragen te bewijzen dat de heer werknemer Fatum] voorafgaand aan het aangaan van de hypothecaire lening op 20 september 2000 aan [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] heeft medegedeeld dat in het maandbedrag ad NAf 1.888,36 mede de premies waren begrepen.

2.7.

In dat kader heeft [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] de vader van [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] (verder [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] sr.) als getuige laten horen. Na de enquête heeft [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] geconcludeerd dat hij geslaagd is in de bewijsopdracht en Fatum heeft geconcludeerd dat dat niet het geval is.

3. De verdere beoordeling

3.1.

Het Gerecht dient te beoordelen of [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] is geslaagd in de bewijsopdracht. [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] sr. heeft naar voren gebracht dat hij niet aanwezig was bij het betreffende gesprek tussen [werknemer Fatum] en [gedaagde in conventie, eiser in reconventie]. [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] sr. heeft derhalve niet uit eigen waarneming kunnen verklaren over de relevante feiten en omstandigheden. Evenmin heeft hij verklaard dat hij van [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] heeft vernomen wat de inhoud van het gesprek met [werknemer Fatum] is geweest. Dit betekent dat [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] niet is geslaagd in zijn bewijsopdracht.

3.2.

Dit heeft tot gevolg dat de vordering voor wat betreft de premies over de jaren 2006 tot en met 2012 wordt toegewezen, verhoogd met de wettelijke rente (zie r.o. 4.3. van het tussenvonnis) telkens vanaf de datum van opeisbaarheid van de premies.
Fatum zal in de gelegenheid worden gesteld om zich uit te laten over de exacte hoogte van dat bedrag aan premies en rente.

3.3. [

gedaagde in conventie, eiser in reconventie] heeft in zijn conclusie na enquête een verzoek ex artikel 141 Rv gedaan voor wat betreft stukken uit de administratie van Fatum waaruit blijkt dat Fatum aan de Centrale Bank van Curaçao en St. Maarten c.q. haar accountants heeft gerapporteerd dat [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] ruim 10 jaren achterstallig was met betaling van de premies voor de leven- en brandverzekering. Nu dit verzoek tot uitdrukking is gekomen in de laatste aktewisseling heeft Fatum hierop niet kunnen reageren.
Fatum zal alsnog in de gelegenheid worden gesteld om hierop te reageren.

in reconventie

4. Inleiding

4.1. [

gedaagde in conventie, eiser in reconventie] vordert verlaging van het rentepercentage dat hij jaarlijks is verschuldigd over de hypotheeklening van 10,5% naar 7% alsmede terugbetaling van het bedrag dat hij teveel heeft betaald aan rente. Volgens [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] is het in strijd met de redelijkheid en billijkheid dat Fatum in 2010 als voorwaarde aan renteverlaging heeft gesteld dat [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] de beweerdelijke achterstand in verband met de premies diende te betalen.

4.2.

Fatum heeft deze vordering bestreden en heeft aangevoerd dat de hypotheekakte aan Fatum de mogelijkheid en niet de verplichting geeft tot renteverlaging. Ook heeft Fatum er op gewezen dat het beleid is om niet tot renteverlaging over te gaan als een cliënt nog een uitstaande schuld heeft.

4.3.

Het Gerecht heeft in het tussenvonnis overwogen van een aanpassing van het rentepercentage over een tijdvak gelegen vóór 20 september 2010 hoe dan ook geen sprake kan zijn. Voorts heeft het Gerecht overwogen dat het debat nog niet is uitgekristalliseerd zodat het in de rede ligt om een en ander te bespreken op een comparitie van partijen.

5. De verdere beoordeling

5.1.

Inmiddels is in rechte vastgesteld dat [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] vanwege het geslaagde beroep op verjaring slechts een deel van de achterstallige premies is verschuldigd. Naar achteraf blijkt had Fatum genoemde voorwaarde aan renteverlaging (zoals verwoord in de email van 10 november 2010 en de email van 14 januari 2011) dus niet zonder meer mogen stellen. Het enkele verweer van Fatum met betrekking tot haar beleid legt onvoldoende gewicht in de schaal. Dit heeft tot gevolg dat het naar maatstaven van redelijkheid en de billijkheid onaanvaardbaar wordt geacht dat Fatum met ingang van 1 januari 2011 een rentepercentage van 10,5% in rekening is blijven brengen in plaats van 7%.

5.2.

Het verweer van Fatum dat zij in de periode 2006 tot 2009 op zijn laagst een rentepercentage van 8% had aangeboden heeft niet tot gevolg dat het Gerecht thans van dat percentage uitgaat. Partijen hebben eind 2010 / begin 2011 immers gecorrespondeerd over renteverlaging waarbij het telkens ging om 7%, zodat van dat percentage moet worden uitgegaan.

5.3.

Dit betekent dat de vorderingen van [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] in beginsel deels voor toewijzing gereed liggen, met dien verstande dat de ingangsdatum voor de renteverlaging 1 januari 2011 is, in verband met de overweging hierover in het tussenvonnis (zie 4.3).
Fatum zal in de gelegenheid worden gesteld om zich uit te laten over de hoogte van het bedrag dat [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] met inachtneming van de hierboven weergegeven uitgangspunten teveel heeft betaald aan Fatum.

5.4.

Het Gerecht ziet gelet op het voorgaande aanleiding een comparitie van partijen te gelasten.

5.5.

Fatum dient uit het oogpunt van proces-economie voorafgaande aan deze comparitie van partijen een akte te nemen ingevolge het hiervoor onder 3.2, 3.3 en 5.3 overwogene.

5.6.

Op de comparitie van partijen heeft [gedaagde in conventie, eiser in reconventie] de gelegenheid om op die akte te reageren. Voorts zal worden bezien of partijen het geschil kunnen schikken. Het staat partijen uiteraard vrij om al eerder in overleg te treden naar aanleiding van de overwegingen in dit vonnis om een schikking te beproeven.

5.7.

Alle verdere beslissingen zullen worden aangehouden.

6. De beslissing

Het Gerecht

in conventie en in reconventie

6.1.

verwijst de zaak naar de rol van 8 juni 2015 voor akte van de zijde van Fatum zoals bedoeld in rov onder 3.2, 3.3 en 5.3;

6.2.

houdt iedere verdere beslissing aan.

Dit vonnis is gewezen door mr. S.E. Sijsma, rechter in voormeld Gerecht en in aanwezigheid van de griffier in het openbaar uitgesproken op 11 mei 2015.