Uitspraak
Uitspraak van 29 augustus 2016
L.A.R. nr. 1832 van 2016
GERECHT IN EERSTE AANLEG VAN ARUBA
UITSPRAAK
op het verzoek in de zin van artikel 54 van de
Landsverordening administratieve rechtspraak (Lar) van:
[verzoekster],
wonende in Aruba,
VERZOEKSTER,
optredende in persoon,
gericht tegen:
De Directeur van de Directie Sociale Zaken,
zetelende in Aruba,
VERWEERDER,
gemachtigde: mr. C.P. Wever (DWJZ).
1.PROCESVERLOOP
Bij beschikking van 16 februari 2016 (hierna: de bestreden beschikking) is de beslissing waarbij aan verzoekster bijstand is toegekend, ingetrokken c.q. gewijzigd in die zin dat de bijstand met ingang van februari 2016 is verlaagd van Afl. 410,- per maand tot Afl. 205,- per maand. Tevens is besloten een bedrag van Afl. 445,- terug te vorderen via inhouding van een bedrag van Afl. 25,- op de bijstand.
Hiertegen heeft verzoekster bezwaar gemaakt door indiening van een bezwaarschrift op 22 maart 2016.
Tegen het uitblijven van een tijdige beslissing op bezwaar heeft verzoekster op 25 juli 2016 beroep ingesteld, door indiening van een beroepschrift bij dit gerecht.
Op 29 juli 2016 heeft verzoekster een onderhavig verzoekschrift ex artikel 54 van de Lar ingediend, strekkende tot het schorsen van de bestreden beschikking.
Het verzoek is behandeld ter zitting van 15 augustus 2016, alwaar verzoekster in persoon is verschenen, en verweerder zich heeft laten vertegenwoordigen door de heer H. Tromp, beleidsmedewerker bij de Directie Sociale Zaken, en de procesgemachtigde voornoemd.
Hierna is uitspraak bepaald op heden.
2.OVERWEGINGEN
2.1
Ingevolge artikel 54, eerste lid, van de Lar, kan, indien krachtens deze landsverordening een bezwaar- of beroepschrift aanhangig is, de indiener daarvan aan het gerecht verzoeken om de bestreden beschikking onderscheidenlijk beslissing op het bezwaarschrift te schorsen op grond, dat de uitvoering daarvan voor betrokkene een onevenredig nadeel met zich zou brengen in verhouding tot het door een onmiddellijke uitvoering daarvan te dienen belang.
Ingevolge het tweede lid van genoemd artikel kan ter voorkoming van nadeel als bedoeld in het eerste lid, op het verzoek van genoemde indiener ook een voorlopige voorziening worden getroffen.
2.2
Voor zover de toetsing aan het in artikel 54, eerste lid, van de Lar neergelegde criterium meebrengt dat een beoordeling van het geschil in de hoofdzaak wordt gegeven, heeft het oordeel van het gerecht een voorlopig karakter en is dat niet bindend in de bodemprocedure.
2.3
In deze zaak gaat het om het volgende.
2.3.1
De 48-jarige verzoekster heeft in mei 2014 Nederland metterwoon verlaten en zich alhier gevestigd. Zij heeft de HBO-opleiding Sociaal Pedagogisch Hulpverlener behaald en de studie Orthopedagogiek. Zij heeft 19 jaar werkervaring in Nederland als maatschappelijk werkster en hulpverlener.
2.3.2
Het is haar alhier, ondanks diverse sollicitaties, (nog) niet gelukt een vaste baan te krijgen. Zij heeft geen vaste woon- of verblijfplaats en verblijft bij vrienden en familieleden.
2.3.3
Vanaf juli 2015 is aan verzoekster bijstand verleend van Afl. 410,- per maand.
2.3.4
In december 2015 heeft verzoekster, via het uitzendbureau Phelo Special Manpower Services Enterprises NV, vier dagen als kassier bij een restaurant gewerkt. Vanwege het langdurig staan kreeg verzoekster rugpijn, waarna zij het uitzendbureau berichtte niet meer bij dat restaurant te kunnen werken. Verzoekster heeft last van chronische rug- en heupklachten en moet afwisselend staan, zitten en lopen. Als kassier in het restaurant kon zij niet zitten, behalve in haar pauze van 30 minuten per werkdag.
2.3.5
Verzoekster heeft sinds december 2015 onder andere gesolliciteerd als vakdocent bij Colegio EPI en bij de Universiteit van Aruba, Faculteit Social Work, als HRM-adviseur bij de overheid, als administratieve kracht bij diverse bedrijven, en als casemanager bij het Wit Gele Kruis.
2.4
Aan de bestreden beschikking is ten grondslag gelegd dat verzoekster zelf ontslag heeft genomen van haar laatste baan in december 2015, zodat het aan haar ligt dat zij werkloos is geworden. Met toepassing van artikel 13, lid 2 van het Landsbesluit bijstandsverlening (hierna: Lbv), is de aan haar toegekende bijstand met ingang van 1 februari 2016 gekort met de helft en is het bedrag dat zij vanaf 14 december 2015 onverschuldigd heeft ontvangen teruggevorderd.
2.5
Dat de uitvoering van de bestreden beschikking voor verzoekster onevenredig nadeel met zich zou meebrengen, staat buiten kijf. Van een alleenstaande volwassene kan immers niet worden verwacht dat zij in Aruba van een maandelijks inkomen van Afl. 205,- kan rondkomen. Dat zij dit zes maanden lang wel heeft klaargespeeld is bewonderenswaardig, maar doet aan de spoedeisendheid van onderhavige zaak niet af.
2.6
Het betoog van verweerder dat in deze stand van de zaak, de beroepsfase, alleen de (fictieve) beslissing op bezwaar en niet (meer) de bestreden beschikking zou kunnen worden geschorst ex artikel 54 lid 1 van de Lar, berust op een zeer enge interpretatie van deze bepaling, die geen steun vindt in de wet of de jurisprudentie. Dit betoog faalt derhalve.
2.7
Voor zover hier van belang wordt ingevolge artikel 13, lid 2 van de Lbv, indien een aanvrager van bijstand door eigen toedoen of schuld, werkloos is geworden, tot het tijdstip waarop het eerste lid niet langer op hen van toepassing is, het bedrag van de feitelijke uitkering gekort met de helft, indien het een gezinshoofd of alleenstaande betreft. Ingevolge het eerste lid wordt bij weigering tot aanvaarding van voor de betrokkene passend werk of van een voor deze passend om-, her- en bijscholingsprogramma, zulks ter beoordeling van de Directeur na ter zake ingewonnen advies van de Directeur Arbeid, door een persoon die tot de arbeidsreserve behoort, en aan wie of ten behoeve van wie bijstand is verleend, aan of ten behoeve van de betrokkene geen bijstand meer verleend, respectievelijk de aan hem toegekende feitelijke uitkering gekort met inachtneming van het bepaalde in het tweede lid.
2.7
In geschil is de vraag of verzoekster “door eigen toedoen of schuld werkloos is geworden”. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter zal de rechter in de beroepszaak deze vraag ontkennend beantwoorden, nu verweerder gelet op de feiten en omstandigheden van dit geval, met name dat verzoekster maandenlang werkloos is geweest, dat zij vervolgens als uitzendkracht gaat werken in een restaurant in een functie die gelet op haar opleiding en ervaring niet passend is voor haar, en dat zij met dat werk stopt vanwege lichamelijke klachten, in samenhang met de omstandigheid dat zij geen passende functie kan vinden ondanks de vele sollicitaties, in redelijkheid niet heeft kunnen oordelen dat verzoekster door haar toedoen werkloos is geworden.
2.8
Wat betreft de terugvordering overweegt de voorzieningenrechter, dat verweerder ter zitting te kennen heeft gegeven dat de bestreden beschikking in zoverre berust op een fout die hersteld zal worden.
2.9
Het voorgaande leidt tot de slotsom dat de bestreden beschikking zal worden geschorst totdat in hoogste instantie op het daartegen gerichte bezwaarschrift zal zijn beslist.
3.BESLISSING
De rechter in dit gerecht:
- schorst de beschikking van 16 februari 2016 van de Directeur van de Directie Sociale Zaken (kenmerk: [kenmerknummer]);
- bepaalt dat aan verzoekster het reeds ingehouden bedrag aan onterechte terugvordering, onmiddellijk zal worden uitgekeerd.
Deze beslissing is gegeven door mr. N.K. Engelbrecht, rechter in dit gerecht, en werd uitgesproken ter openbare terechtzitting van maandag 29 augustus 2016 in aanwezigheid van de griffier.