Hoge Raad
In deze zaak heeft de Hoge Raad op 26 april 2013 uitspraak gedaan over het beroep in cassatie van X te Z. Het beroep was gericht tegen een uitspraak van het Gerechtshof te Leeuwarden, gedateerd 23 oktober 2012, met nummer 11/00259. De zaak betreft een naheffingsaanslag in de omzetbelasting die aan de belanghebbende is opgelegd voor de periode van 1 januari 2006 tot en met 31 december 2008. Daarnaast was er een bij beschikking in rekening gebracht bedrag aan heffingsrente. De Hoge Raad heeft het beroep in cassatie niet-ontvankelijk verklaard, wat betekent dat de Hoge Raad niet ingaat op de inhoudelijke bezwaren van de belanghebbende tegen de eerdere uitspraak van het Gerechtshof. De beslissing van de Hoge Raad is van belang voor de rechtspraktijk, omdat het de voorwaarden voor ontvankelijkheid in cassatie verduidelijkt en de grenzen aangeeft waarbinnen een beroep in cassatie kan worden gedaan. De uitspraak heeft implicaties voor de manier waarop belastingplichtigen hun rechtsmiddelen kunnen aanwenden tegen belastingaanslagen en de bijbehorende heffingsrente.