ECLI:NL:HR:2013:BZ5960

• Datum uitspraak: 2 april 2013
• Publicatiedatum: 8 april 2013
• Zaaknummer: 12/00573 J
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: A.J.A. van Dorst; Y. Buruma; J. Wortel; N. Jörg; V. van den Brink
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Bevestiging van een ontoereikend gemotiveerd vonnis in cassatie

In deze zaak heeft de Hoge Raad op 2 april 2013 uitspraak gedaan in een cassatieprocedure tegen een arrest van het Gerechtshof te 's-Gravenhage. De zaak betreft een verdachte die in de periode van 8 tot en met 12 oktober 2010 te Rotterdam opzettelijk een bankpas en identiteitskaart heeft toegeëigend. De Kinderrechter in de Rechtbank Rotterdam had op 4 april 2011 een vonnis uitgesproken, dat door het Hof werd bevestigd. De Hoge Raad oordeelde echter dat de bewezenverklaring van het Hof ontoereikend was gemotiveerd. De Hoge Raad stelde vast dat de bewezenverklaring, die inhoudt dat de verdachte zich in de genoemde periode goederen heeft toegeëigend, niet kon worden afgeleid uit de gebezigde bewijsmiddelen. Hierdoor had het Hof het vonnis niet mogen bevestigen zonder de gronden aan te vullen. De Advocaat-Generaal had geconcludeerd tot vernietiging van het bestreden arrest, maar uitsluitend wat betreft de beslissingen ter zake van het onder 1 tenlastegelegde feit. De Hoge Raad vernietigde de bestreden uitspraak en wees de zaak terug naar het Gerechtshof Den Haag voor herbehandeling van het hoger beroep. De uitspraak benadrukt het belang van een deugdelijke motivering van de bewezenverklaring en de rol van de Hoge Raad in het waarborgen van rechtsbescherming.

Uitspraak

2 april 2013

Strafkamer

nr. S 12/00573 J

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 20 december 2011, nummer 22/001982-11, in de strafzaak tegen:

[Verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1993.

1. Geding in cassatie

Het beroep - dat blijkens de daarvan opgemaakte akte niet is gericht tegen de beslissingen ter zake van feit 2 - is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. R.J. Baumgardt, advocaat te Spijkenisse, bij schriftuur middelen van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Advocaat-Generaal Hofstee heeft geconcludeerd tot vernietiging van het bestreden arrest, doch uitsluitend wat betreft de beslissingen ter zake van het onder 1 tenlastegelegde en de voor dat feit opgelegde straf, en tot terugwijzing van de zaak naar het Hof teneinde in zoverre op het bestaande hoger beroep opnieuw te worden berecht en afgedaan.

2. Beoordeling van het eerste middel

2.1. Het middel klaagt over de bevestiging door het Hof van het vonnis van de Kinderrechter, nu in dat vonnis de bewezenverklaring van het onder 1 tenlastegelegde ontoereikend is gemotiveerd.

2.2.1. Het Hof heeft het vonnis van de Kinderrechter in de Rechtbank Rotterdam van 4 april 2011 bevestigd. Ten laste van de verdachte heeft de Kinderrechter onder 1 bewezenverklaard dat:

"hij in de periode van 8 oktober 2010 tot en met 12 oktober 2010 te Rotterdam, opzettelijk een ING bankpas (op naam van [betrokkene 1]) en een identiteitskaart (op naam van [betrokkene 1]), toebehorende aan [betrokkene 1], welk(e) goed(eren) verdachte anders dan door misdrijf, te weten door vinding, onder zich had, wederrechtelijk zich heeft toegeëigend."

2.2.2. Deze bewezenverklaring steunt op de bewijsmiddelen die in de conclusie van de Advocaat-Generaal onder 6 zijn weergegeven.

2.3. Aangezien de bewezenverklaring, voor zover inhoudende dat de verdachte zich "in de periode van 8 oktober 2010 tot en met 12 oktober 2010" goederen heeft toegeëigend niet kan worden afgeleid uit de inhoud van de gebezigde bewijsmiddelen, is het vonnis van de Kinderrechter wat betreft de bewezenverklaring niet naar de eis der wet met redenen omkleed. Dit brengt mee dat het Hof het vonnis niet had mogen bevestigen zonder de gronden aan te vullen. Het middel is terecht voorgesteld.

2.4. Opmerking verdient dat in gevallen als het onderhavige waarin niet alle onderdelen van de bewezenverklaring kunnen worden afgeleid uit de gebezigde bewijsmiddelen, het verhandelde ter terechtzitting - waaronder begrepen de inhoud van de aldaar voorgehouden stukken van het dossier alsmede hetgeen aldaar naar voren is gebracht - onder omstandigheden aanleiding kan zijn voor het oordeel dat een hernieuwde behandeling van de zaak niet tot een andere uitkomst ten aanzien van de bewezenverklaring zal leiden, zodat de verdachte in cassatie niet een voldoende in rechte te respecteren belang heeft bij zijn klacht over de toereikendheid van de bewijsvoering. In dergelijke gevallen zal zo een klacht met toepassing van art. 81, eerste lid, RO kunnen worden afgedaan of, indien het beroep in cassatie uitsluitend deze klacht bevat, met toepassing van art. 80a RO.

3. Beoordeling van het derde middel

Het middel klaagt dat het Hof ten onrechte het vonnis van de Kinderrechter heeft bevestigd ten aanzien van de beslissingen ter zake van feit 2. Nu het middel zich richt tegen beslissingen die blijkens de akte van cassatie van het beroep zijn uitgezonderd, dient het onbesproken te blijven.

4. Slotsom

Hetgeen hiervoor is overwogen, brengt mee dat de bestreden uitspraak - voor zover aan het oordeel van de Hoge Raad onderworpen - niet in stand kan blijven, het tweede middel geen bespreking behoeft en als volgt moet worden beslist.

5. Beslissing

De Hoge Raad:

vernietigt de bestreden uitspraak, voor zover aan zijn oordeel onderworpen;

wijst de zaak terug naar het Gerechtshof Den Haag, opdat de zaak wat betreft het onder 1 tenlastegelegde op het bestaande hoger beroep opnieuw wordt berecht en afgedaan.

Dit arrest is gewezen door de vice-president A.J.A. van Dorst als voorzitter, en de raadsheren Y. Buruma, J. Wortel, N. Jörg en V. van den Brink, in bijzijn van de griffier S.P. Bakker, en uitgesproken op 2 april 2013.