ECLI:NL:HR:2012:BW7711

Hoge Raad

Datum uitspraak
8 juni 2012
Publicatiedatum
5 april 2013
Zaaknummer
11/01613
Instantie
Hoge Raad
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Bestuursrecht; Belastingrecht
Procedures
  • Cassatie
Rechters
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Cassatie over valutawinst op lening voor aandelen in dochtervennootschap

In deze zaak gaat het om een cassatieprocedure van X B.V. tegen de uitspraak van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 23 februari 2011, betreffende een aanslag in de vennootschapsbelasting. De zaak betreft de vraag of de valutawinst die is behaald op een lening, afgesloten ter verwerving van aandelen in een in Nederland gevestigde dochtervennootschap, vrijgesteld is van belasting. De Hoge Raad heeft op 8 juni 2012 uitspraak gedaan in deze zaak, waarbij het beroep in cassatie ongegrond werd verklaard.

De feiten van de zaak zijn als volgt: A B.V. heeft in 2000 voor USD 2.000.000 alle aandelen in B B.V. gekocht, waarbij de aankoop volledig is gefinancierd door een geldlening van de meerderheidsaandeelhouder van A. In 2002 was het niet-afgeloste gedeelte van de lening USD 1.790.000 en op 31 december 2002 USD 290.000, wat resulteerde in een valutawinst van USD 1.500.000. De vraag die voorlag bij het Hof was of deze valutawinst een voordeel vormt dat op grond van artikel 13, lid 1, van de Wet op de vennootschapsbelasting buiten aanmerking blijft bij het bepalen van de winst.

Het Hof heeft deze vraag ontkennend beantwoord, wat betekent dat de valutawinst wel degelijk belastbaar is. De Hoge Raad heeft het oordeel van het Hof bevestigd en geoordeeld dat de uitsluiting van kostenaftrek voor valutawinsten niet van toepassing is, aangezien B B.V. effectief aan de vennootschapsbelasting is onderworpen. De Hoge Raad heeft geen termen aanwezig geacht voor een veroordeling in de proceskosten.

De uitspraak van de Hoge Raad is van belang voor de interpretatie van de belastingwetgeving met betrekking tot valutawinst en deelnemingen, en bevestigt dat dergelijke winsten belastbaar zijn wanneer de deelneming in Nederland is gevestigd.

Uitspraak

8 juni 2012
nr. 11/01613
Arrest
gewezen op het beroep in cassatie van X B.V. te Z (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraak van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 23 februari 2011, nr. BK-10/00022, betreffende een aanslag in de vennootschapsbelasting.
1. Het geding in feitelijke instanties
Aan A B.V. is voor het jaar 2002 een aanslag in de vennootschapsbelasting opgelegd, welke aanslag, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur is verminderd.
De Rechtbank te 's-Gravenhage (nr. AWB 07/3685) heeft het tegen de uitspraak van de Inspecteur ingestelde beroep ongegrond verklaard.
Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld bij het Hof.
Het Hof heeft de uitspraak van de Rechtbank bevestigd. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.
2. Geding in cassatie
Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.
De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.
Belanghebbende heeft een conclusie van repliek ingediend.
3. Beoordeling van het middel
3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.
3.1.1. A B.V. (hierna: A) is bij akte van 6 augustus 2008 juridisch gefuseerd met belanghebbende, waarbij belanghebbende de verkrijgende vennootschap en A de verdwijnende vennootschap was.
3.1.2. Op 20 oktober 2000 heeft A voor een bedrag van USD 2.000.000 alle aandelen in B B.V. gekocht. Deze vennootschap is gevestigd in Nederland en is effectief onderworpen aan de vennootschapsbelasting. Dit aandelenbezit vormde voor A een deelneming in de zin van artikel 13 van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 (tekst 2002; hierna: de Wet). De aankoopsom is geheel gefinancierd door middel van een geldlening (hierna: de geldlening) die is verstrekt door de meerderheidsaandeelhoudster van A.
3.1.3. Op 1 januari 2002 bedroeg het niet-afgeloste gedeelte van de geldlening USD 1.790.000 en op 31 december 2002 USD 290.000. Het verschil tussen beide bedragen is veroorzaakt door een aflossing ten bedrage van USD 1.500.000. Daarbij heeft A een valutawinst behaald (hierna: de valutawinst).
3.2. Voor het Hof was in geschil of de valutawinst een voordeel vormt dat op grond van artikel 13, lid 1, van de Wet buiten aanmerking blijft bij het bepalen van de winst.
3.3. Het Hof heeft die vraag ontkennend beantwoord. Het middel dat zich tegen dit oordeel keert, faalt. Op grond van artikel 13, lid 1, van de Wet worden bij het bepalen van de winst kosten - daaronder begrepen voordelen als gevolg van wijzigingen in valutaverhoudingen - welke verband houden met een deelneming alleen buiten aanmerking gelaten indien deze kosten niet middellijk dienstbaar zijn aan het behalen van in Nederland belastbare winst. Aangezien B B.V. effectief in Nederland aan vennootschapsbelasting is onderworpen, is derhalve bij belanghebbende ter zake van deze deelneming deze uitsluiting van kostenaftrek - en dus ook het onbelast blijven van valutawinsten - niet van toepassing.
4. Proceskosten
De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.
5. Beslissing
De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie ongegrond.
Dit arrest is gewezen door de vice-president J.A.C.A. Overgaauw als voorzitter, en de raadsheren C.B. Bavinck en P.M.F. van Loon, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier E. Cichowski, en in het openbaar uitgesproken op 8 juni 2012.