ECLI:NL:HR:2012:BV8199

Hoge Raad

Datum uitspraak
9 maart 2012
Publicatiedatum
5 april 2013
Zaaknummer
11/01963
Instantie
Hoge Raad
Type
Uitspraak
Procedures
  • Cassatie
Rechters
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Cassatie over navorderingsaanslag en boetebeschikking inkomstenbelasting

In deze zaak gaat het om een beroep in cassatie van belanghebbende tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Arnhem van 15 maart 2011, betreffende een navorderingsaanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen en een daarbij gegeven boetebeschikking. De belanghebbende ontving over het jaar 2001 een navorderingsaanslag en een boete, en voor het jaar 2003 een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen. Na bezwaar tegen deze aanslagen, werden deze door de Inspecteur gehandhaafd. De Rechtbank te Arnhem verklaarde het beroep van belanghebbende ongegrond. Hierna stelde belanghebbende hoger beroep in bij het Hof, dat de uitspraak van de Rechtbank bevestigde. Tegen deze uitspraak heeft belanghebbende cassatie ingesteld.

De Hoge Raad beoordeelt de middelen die door belanghebbende zijn ingediend. Het Hof had vastgesteld dat belanghebbende geldleningen had verstrekt aan vennootschappen waarin hij een aanmerkelijk belang had. Het Hof oordeelde dat belanghebbende een debiteurenrisico had gelopen dat een onafhankelijke derde niet zou hebben genomen, en dat dit risico was aanvaard om aandeelhoudersmotieven. Hierdoor concludeerde het Hof dat er sprake was van onzakelijke geldleningen, en dat de Inspecteur terecht een afwaardering van die leningen had geweigerd ten laste van het inkomen van belanghebbende.

De Hoge Raad oordeelt dat de middelen van belanghebbende falen, verwijzend naar eerdere arresten die vergelijkbare rechtsvragen behandelden. De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten en verklaart het beroep in cassatie ongegrond. Dit arrest is gewezen door de vice-president en twee raadsheren, en openbaar uitgesproken op 9 maart 2012.

Uitspraak

9 maart 2012
nr. 11/01963
Arrest
gewezen op het beroep in cassatie van X te Z (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Arnhem van 15 maart 2011, nrs. 10/00153 en 10/00154, betreffende een navorderingsaanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen en de daarbij gegeven boetebeschikking alsmede een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen.
1. Het geding in feitelijke instanties
Aan belanghebbende is over het jaar 2001 een navorderingsaanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd alsmede een boete, en voor het jaar 2003 een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen. De navorderingsaanslag, de boetebeschikking en de aanslag zijn, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraken van de Inspecteur gehandhaafd.
De Rechtbank te Arnhem (nrs. AWB 08/1235, AWB 08/1236 en AWB 08/1237) heeft het tegen die uitspraken ingestelde beroep ongegrond verklaard.
Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld bij het Hof.
Het Hof heeft de uitspraak van de Rechtbank bevestigd. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.
2. Geding in cassatie
Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.
De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.
3. Beoordeling van de middelen
3.1. Het Hof heeft aannemelijk geacht dat belanghebbende met het verstrekken van geldleningen aan I B.V. en DD B.V. in welke vennootschappen belanghebbende een aanmerkelijk belang heeft in de zin van artikel 4.6 Wet IB 2001, een debiteurenrisico heeft gelopen dat een onafhankelijke derde niet zou hebben genomen en dat belanghebbende dit risico heeft aanvaard om aandeelhoudersmotieven. Op grond hiervan is het Hof tot het oordeel gekomen dat sprake is van onzakelijke geldleningen en dat de Inspecteur een afwaardering van die leningen ten laste van belanghebbendes inkomen uit werk en woning voor de jaren 2001 en 2003 terecht heeft geweigerd.
3.2. De middelen, die zich met rechtsklachten tegen dit oordeel richten, falen op grond van hetgeen is overwogen in de arresten van de Hoge Raad van 25 november 2011, nr. 08/05323, LJN BN3442, BNB 2012/37, en van 25 november 2011, nr. 10/04588, LJN BP8952, V-N 2011/62.14.
4. Proceskosten
De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.
5. Beslissing
De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie ongegrond.
Dit arrest is gewezen door de vice-president J.A.C.A. Overgaauw als voorzitter, en de raadsheren C.B. Bavinck en P.M.F. van Loon, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier E. Cichowski, en in het openbaar uitgesproken op 9 maart 2012.