Uitspraak
29 januari 2010
Eerste Kamer
08/02574
EV/MD
Hoge Raad der Nederlanden
Arrest
in de zaak van:
[Eiseres],
wonende te [woonplaats],
EISERES tot cassatie,
advocaat: mr. P. Garretsen,
t e g e n
DE STAAT DER NEDERLANDEN (Ministerie van Financiën),
zetelende te 's-Gravenhage,
VERWEERDER in cassatie,
advocaat: mr. J.W.H. van Wijk.
Partijen zullen hierna ook worden aangeduid als [eiseres] en de Staat.
1. Het geding in feitelijke instanties
De Staat heeft bij exploot van 18 mei 2006 [eiseres] gedagvaard voor de rechtbank 's-Gravenhage, pachtkamer, en gevorderd, kort gezegd, het op 25 juni 2002 door de Pachtkamer onder rolnummer 253984/02-641 tussen partijen gewezen vonnis te herroepen en, na herroeping van dat vonnis, [eiseres] alsnog niet-ontvankelijk te verklaren in haar vordering, althans deze haar te ontzeggen, met veroordeling van [eiseres] in de proceskosten van het geding in eerste aanleg, het eerste geding tot herroeping en het onderhavige herroepingsgeding.
[Eiseres] heeft de vordering bestreden en, in reconventie, gevorderd, kort gezegd, de Staat te veroordelen tot betaling van een bedrag van € 475.974,91, met rente en kosten.
De pachtkamer heeft bij vonnis van 14 februari 2007 in conventie en reconventie de vorderingen afgewezen en de proceskosten gecompenseerd.
Tegen dit vonnis heeft [eiseres] hoger beroep ingesteld bij het gerechtshof te Arnhem.
Nadat partijen hun zaak hebben doen bepleiten heeft het hof bij arrest van 25 maart 2008 het vonnis van de pachtkamer bekrachtigd.
Het arrest van het hof is aan dit arrest gehecht.
2. Het geding in cassatie
Tegen het arrest van het hof heeft [eiseres] beroep in cassatie ingesteld. De cassatiedagvaarding is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit. De Staat heeft geconcludeerd tot niet-ontvankelijkverklaring van [eiseres] in haar cassatieberoep, althans tot verwerping van het beroep. De zaak is voor partijen toegelicht door hun advocaten en voor de Staat mede door mr. D. Stoutjesdijk, advocaat bij de Hoge Raad.
De conclusie van de Advocaat-Generaal L.A.D. Keus strekt tot niet-ontvankelijkverklaring van [eiseres] in haar cassatieberoep.
3. Beoordeling van de ontvankelijkheid van het beroep
3.1 Naar hiervoor onder 1 is vermeld, heeft [eiseres] - in de door de Staat bij exploot van 18 mei 2006 voor de rechtbank te 's-Gravenhage, pachtkamer, aanhangig gemaakte procedure tot herroeping van een eerder tussen partijen gewezen vonnis van de pachtkamer van die rechtbank - in reconventie gevorderd dat de Staat zal worden veroordeeld tot betaling van € 475.974,91, met rente en kosten. De rechtbank heeft de vorderingen in conventie en reconventie afgewezen en het hof heeft in het door [eiseres] ingestelde hoger beroep het vonnis bekrachtigd.
3.2 [Eiseres] heeft aan haar vordering in reconventie ten grondslag gelegd dat zij schade heeft geleden doordat zij het ten processe bedoelde, door haar van de Staat gepachte, perceel niet heeft kunnen gebruiken als gevolg van het door de Staat niet behoorlijk nakomen van op hem uit hoofde van de pachtovereenkomst rustende verplichtingen. Aldus is de vordering van [eiseres] betrekkelijk tot een pachtovereenkomst als bedoeld in art. 128, aanhef en onder a, in verbinding met art. 130 Pachtwet.
3.3 Ingevolge art. 134 Pachtwet zijn arresten en beschikkingen van de pachtkamer van het gerechtshof Arnhem niet vatbaar voor cassatie. Zoals de Hoge Raad heeft geoordeeld in zijn uitspraken van 19 december 2008 (nr. 08/00239, LJN BG3714, NJ 2009, 22) en 11 september 2009 (nr. 08/04390, LJN BI6942) hebben de op 1 september 2007 in werking getreden procesrechtelijke bepalingen voor pachtzaken (art. 1019j-1019v Rv.), waarin cassatieberoep niet is uitgesloten, geen gevolg voor eventuele rechtsmiddelen in voordien al lopende procedures.
In de onderhavige, per 1 september 2007 reeds lopende, procedure betreffende een pachtovereenkomst heeft de pachtkamer van het gerechtshof Arnhem derhalve in hoogste instantie geoordeeld. [Eiseres] kan dus niet in haar cassatieberoep worden ontvangen.
4. Beslissing
De Hoge Raad:
verklaart [eiseres] niet-ontvankelijk in haar cassatieberoep;
veroordeelt [eiseres] in de kosten van het geding in cassatie, tot op deze uitspraak aan de zijde van de Staat begroot op € 374,34 aan verschotten en € 2.200,-- voor salaris.
Dit arrest is gewezen door de raadsheren A.M.J. van Buchem-Spapens, als voorzitter, W.A.M. van Schendel en C.A. Streefkerk, en in het openbaar uitgesproken door de raadsheer E.J. Numann op 29 januari 2010.