ECLI:NL:HR:2009:BI1980

• Datum uitspraak: 15 mei 2009
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 41412bis
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: D.G. van Vliet; A.E.M. van der Putt-Lauwers; P. Lourens; C.B. Bavinck; E.N. Punt
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Afronding van verschuldigde bedragen aan omzetbelasting tot op de eurocent volgens de rekenkundige methode

In deze zaak heeft de Hoge Raad op 15 mei 2009 uitspraak gedaan in een cassatieprocedure van de fiscale eenheid Koninklijke Ahold N.V. c.s. tegen een uitspraak van het Gerechtshof te Amsterdam. De zaak betreft de vraag of het toegestaan is om bedragen aan omzetbelasting af te ronden tot op de eurocent volgens de rekenkundige methode. Dit arrest volgt op een prejudiciële beslissing van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen, waarin werd vastgesteld dat lidstaten de regels voor afronding van belastingbedragen zelf mogen bepalen, mits zij de beginselen van fiscale neutraliteit en evenredigheid respecteren.

De Hoge Raad heeft in zijn overwegingen de rekenkundige afrondingsmethode besproken, waarbij cijfers worden afgerond op basis van de laatste cijfers van een getal. De Raad concludeert dat deze methode een kleinere onnauwkeurigheidsmarge heeft dan de door belanghebbende voorgestane methode. De belanghebbende heeft geen overtuigende argumenten aangedragen die zouden rechtvaardigen dat de door hen voorgestelde afrondingsmethode meer recht doet aan de beginselen van fiscale neutraliteit of evenredigheid.

De Hoge Raad heeft het beroep in cassatie ongegrond verklaard, wat betekent dat de uitspraak van het Gerechtshof in stand blijft. De Raad heeft geen termen aanwezig geacht voor een veroordeling in de proceskosten. Dit arrest is openbaar uitgesproken en ondertekend door de vice-president en de raadsheren.

Uitspraak

Nr. 41.412bis

15 mei 2009

Arrest

gewezen op het beroep in cassatie van de fiscale eenheid Koninklijke Ahold N.V. c.s. te Zaandam (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Amsterdam van 16 augustus 2004, nr. P 04/00224, na beantwoording van de door de Hoge Raad bij na te melden arrest aan het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen gestelde vragen.

1. Ontstaan en loop van het geding

Voor een overzicht van het ontstaan en de loop van het geding tot aan het door de Hoge Raad in dit geding gewezen arrest van 24 november 2006, nr. 41412, BNB 2007/74, wordt verwezen naar dat arrest, waarbij de Hoge Raad aan het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen heeft verzocht een prejudiciële beslissing te geven over de in dat arrest geformuleerde vragen.

Bij arrest van 10 juli 2008, Fiscale eenheid Koninklijke Ahold NV, C-484/06, BNB 2008/282, heeft het Hof van Justitie, uitspraak doende op die vragen, voor recht verklaard:

1) Bij gebreke van een specifieke communautaire regeling staat het aan de lidstaten om de regels en methoden vast te stellen voor de afronding van de bedragen van de belasting over de toegevoegde waarde. De lidstaten zijn daarbij gehouden om de beginselen waarop het gemeenschappelijke stelsel van deze belasting is gebaseerd, met name het beginsel van fiscale neutraliteit en het evenredigheids-beginsel, te eerbiedigen.

2) Het gemeenschapsrecht bevat, bij de huidige stand ervan, geen enkele specifieke verplichting op grond waarvan de lidstaten gehouden zijn om toe te staan dat belastingplichtigen het bedrag van de belasting over de toegevoegde waarde per artikel naar beneden afronden.

Partijen zijn in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op dit arrest.

Zowel belanghebbende als de Staatssecretaris van Financiën heeft van deze gelegenheid gebruik gemaakt.

2. Nadere beoordeling van het middel

Bij afronding van getallen volgens de rekenkundige methode wordt zodanig afgerond dat als op het laatste cijfer van een getal een 0, 1, 2, 3 of 4 volgt, dat laatste cijfer blijft staan, en als op het laatste cijfer van een getal een 5, 6, 7, 8 of 9 volgt, dat laatste cijfer met één wordt verhoogd. Deze methode heeft een geringere onnauwkeurigheidsmarge dan de door belanghebbende in het middel voorgestane methode (vgl. onderdeel 3.1.3 van het hiervoor onder 1 vermelde arrest van de Hoge Raad). Om die reden is de rekenkundige methode - ook voor het berekenen van verschuldigde omzetbelasting - de in aanmerking komende afrondingsmethode. Hieraan doet niet af dat bij afronding tot op de eurocent de rekenkundige methode ertoe leidt dat de verschuldigde omzetbelasting in sommige gevallen een fractie van een eurocent meer bedraagt dan het bedrag overeenkomend met het wettelijke percentage van de vergoeding.

Belanghebbende heeft geen feiten of omstandigheden aangevoerd die nopen tot het oordeel dat de in het middel voorgestane afrondingsmethode meer recht doet aan het beginsel van fiscale neutraliteit of het evenredigheidsbeginsel dan wel zou worden gerechtvaardigd door eisen van praktische uitvoerbaarheid van de berekening van de te betalen omzetbelasting.

Uit het hiervoor overwogene volgt dat het middel mitsdien niet tot cassatie kan leiden.

3. Proceskosten

De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

4. Beslissing

De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie ongegrond.

Dit arrest is gewezen door de vice-president D.G. van Vliet als voorzitter, en de raadsheren A.E.M. van der Putt-Lauwers, P. Lourens, C.B. Bavinck en E.N. Punt, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier E. Cichowski, en in het openbaar uitgesproken op 15 mei 2009.