ECLI:NL:HR:2009:BG6230

• Datum uitspraak: 27 februari 2009
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: C07/165HR
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: A. Hammerstein; O. de Savornin Lohman; W.D.H. Asser; E.J. Numann
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Cassatie over bewijswaardering en toelaatbaarheid van producties na verwijzing

In deze zaak heeft de Hoge Raad op 27 februari 2009 uitspraak gedaan in een cassatieprocedure. De zaak betreft een vervolg op een eerder arrest van de Hoge Raad van 20 februari 2004, waarin het gerechtshof te Amsterdam was verzocht om de zaak opnieuw te behandelen. De Hoge Raad had in dat eerdere arrest het vonnis van de rechtbank Amsterdam van 2 mei 2001 vernietigd en de zaak verwezen naar het gerechtshof te 's-Gravenhage. Na een tussenarrest van 1 juni 2006, waarin de verweerder werd toegelaten tot bewijslevering, heeft het hof op 15 februari 2007 het vonnis van de rechtbank vernietigd en de vorderingen van de eiser afgewezen.

De eiser heeft tegen zowel het tussen- als het eindarrest van het hof cassatie ingesteld. De Hoge Raad heeft de zaak beoordeeld en geconcludeerd dat het hof terecht de verweerder heeft toegelaten tot bewijslevering. De Hoge Raad oordeelde dat de door de verweerder overgelegde producties relevant waren voor de bewijsvoering en dat de eiser niet had aangetoond dat hij niet in de gelegenheid was gesteld om een conclusie te nemen. De Hoge Raad heeft het beroep van de eiser verworpen en hem veroordeeld in de kosten van het geding in cassatie, die zijn begroot op € 1.207,-- aan verschotten en € 2.200,-- voor salaris.

De uitspraak van de Hoge Raad benadrukt de rol van de verwijzingsrechter in de bewijswaardering en de toelaatbaarheid van producties die betrekking hebben op stellingen die vóór de cassatie-instantie zijn ingenomen. De beslissing van de Hoge Raad is van belang voor de rechtsontwikkeling en de rechtseenheid, aangezien het de grenzen van bewijslevering en de rol van de rechter in het proces verduidelijkt.

Uitspraak

27 februari 2009

Eerste Kamer

Nr. C07/165HR

RM/IS

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

in de zaak van:

[Eiser],

wonende te [woonplaats],

EISER tot cassatie,

advocaten: mr. A.H. Vermeulen en mr. C.S.G. Janssens,

t e g e n

[Verweerder],

wonende te [woonplaats],

VERWEERDER in cassatie,

advocaat: mr. D. Rijpma.

Partijen zullen hierna ook worden aangeduid als [eiser] en [verweerder].

1. Het geding in voorgaande instanties

Voor het verloop van het geding in voorgaande instanties verwijst de Hoge Raad naar zijn arrest van 20 februari 2004, nr. C02/283HR, NJ 2004, 254, waarbij het arrest van het gerechtshof te Amsterdam van 20 juni 2002 is vernietigd en het geding ter verdere behandeling en beslissing is verwezen naar het gerechtshof te 's-Gravenhage.

Na een tussenarrest van 1 juni 2006, waarbij [verweerder] tot bewijslevering is toegelaten, en verder processueel debat, heeft het hof bij eindarrest van 15 februari 2007 het tussen partijen gewezen vonnis van de rechtbank Amsterdam van 2 mei 2001 vernietigd en, opnieuw rechtdoende, de vorderingen van [eiser] afgewezen.

De arresten van het hof zijn aan dit arrest gehecht.

2. Het tweede geding in cassatie

Tegen zowel het tussen- als het eindarrest van het hof heeft [eiser] beroep in cassatie ingesteld. De cassatiedagvaarding is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

[Verweerder] heeft geconcludeerd tot verwerping van het beroep.

De zaak is voor [eiser] toegelicht door zijn advocaten en voor [verweerder] door mr. R.L. Bakels, advocaat bij de Hoge Raad.

De conclusie van de Advocaat-Generaal J.L.R.A. Huydecoper strekt tot verwerping.

De advocaten van [eiser] hebben op 18 december 2008 schriftelijk op die conclusie gereageerd.

3. Beoordeling van het middel

3.1 Het hof heeft na de verwijzing van de zaak door de Hoge Raad [verweerder] toegelaten tot het bewijs van zijn stelling dat [eiser] als gevolg van het aan [verweerder] verweten handelen geen schade heeft geleden. In zijn eindarrest heeft het hof geoordeeld dat [verweerder] in dit bewijs is geslaagd.

3.2 De onderdelen 1 en 2 van het middel kunnen niet tot cassatie leiden. Zulks behoeft, gezien art. 81 RO, geen nadere motivering nu de klachten niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

3.3 Ook onderdeel 3 kan geen doel treffen. Het stond het hof vrij de door [verweerder] overgelegde producties te betrekken bij zijn beoordeling van het bewijs dat uit de getuigenverklaringen volgde, nu deze producties volgens de in cassatie onbestreden vaststelling van het hof betrekking hadden op al voor de verwijzing door de Hoge Raad (waarmee het hof kennelijk bedoelt: vóór de cassatieinstantie) ingenomen stellingen. De klacht dat [eiser] niet tot het nemen van een conclusie is toegelaten mist feitelijk grondslag, nu uit de gedingstukken niet blijkt dat hij daarom heeft verzocht.

4. Beslissing

De Hoge Raad:

verwerpt het beroep;

veroordeelt [eiser] in de kosten van het geding in cassatie, tot op deze uitspraak aan de zijde van [verweerder] begroot op € 1.207,-- aan verschotten en € 2.200,-- voor salaris

Dit arrest is gewezen door de raadsheren A. Hammerstein, als voorzitter, O. de Savornin Lohman en W.D.H. Asser, en in het openbaar uitgesproken door de raadsheer E.J. Numann op 27 februari 2009.