Uitspraak
Uitspraak wordt niet gepubliceerd.
ECLI:NL:HR:2009:BD5470
Hoge Raad
- Cassatie
- A.G. Van Ballegooijen
- Rechtspraak.nl
AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd
Heffing van rioolrecht door de Gemeente Nijmegen en de rechtsgeldigheid van de Verordening Rioolrecht 2006
In deze zaak gaat het om de heffing van rioolrecht door de Gemeente Nijmegen, die met ingang van 1 januari 2006 uitsluitend van zakelijk gerechtigden wordt geheven. De belanghebbende, die in bezwaar en beroep ging tegen de aan hem opgelegde aanslag rioolrecht 2006, betwist de rechtsgeldigheid van de Verordening Rioolrecht 2006. Hij stelt dat de kostendekkende heffing van alleen eigenaren in strijd is met het evenredigheidsbeginsel en dat de (afgetopte) WOZ-waarde niet als heffingsgrondslag mag dienen. Volgens de belanghebbende zouden ook gebruikers in de heffing moeten worden betrokken.
De rechtbank geeft de belanghebbende gelijk en oordeelt dat de Verordening onverbindend is wegens strijd met het evenredigheidsbeginsel. Echter, het hof vernietigt deze uitspraak in hoger beroep en verwijst de zaak terug naar de rechtbank voor behandeling van de overige geschilpunten. De Advocaat-Generaal (A-G) Van Ballegooijen verwijst naar de parlementaire behandeling van de Wet wijziging materiële belastingbepalingen en de wijziging van de Gemeentewet per 1 januari 2008. Hij concludeert dat het toegestaan is om alle kosten van de gemeentelijke riolering alleen aan eigenaren in rekening te brengen, zonder dat dit in strijd is met de wet of enig rechtsbeginsel. De A-G stelt dat het evenredigheidsbeginsel van toepassing is op de heffingsmaatstaf en dat er binnen de groep belastingplichtigen geen sprake mag zijn van een onevenredige heffing.
De A-G uit echter ook zijn twijfels over de verwijzing door het hof. Hij is van mening dat het hof de onbeantwoorde rechtsvragen van de rechtbank moet beantwoorden en dat er slechts in uitzonderlijke gevallen een uitzondering gemaakt kan worden op de hoofdregel van devolutieve werking van hoger beroep. De conclusie van de A-G strekt tot ongegrondverklaring van het beroep in cassatie. De uitspraak wordt niet gepubliceerd.