ECLI:NL:HR:2008:BG1477

Hoge Raad

Datum uitspraak
8 juli 2008
Publicatiedatum
5 april 2013
Zaaknummer
07/10064 (E)
Instantie
Hoge Raad
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Cassatie
Rechters
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Afwijzing cassatie tegen veroordelingen voor oorlogsmisdaden tijdens de burgeroorlog in Afghanistan

Op 8 juli 2008 heeft de Hoge Raad der Nederlanden twee cassatieberoepen verworpen tegen veroordelingen voor foltering en schendingen van de wetten en gebruiken van de oorlog (oorlogsmisdaden) die zijn gepleegd tijdens de burgeroorlog in Afghanistan. De zaak betreft de toepassing van artikel 8 van de Wet Oorlogsstrafrecht, die schendingen van de wetten en gebruiken van de oorlog verbiedt. Dit omvat schendingen van artikel 3 van de Geneefse Conventie van 12 augustus 1949, die de bescherming van burgerpersonen in oorlogstijd regelt. Artikel 3 van de Wet Oorlogsstrafrecht verleent Nederlandse rechtbanken jurisdictie om schendingen van de wetten en gebruiken van de oorlog te berechten, ongeacht waar en door wie deze zijn gepleegd, wat wordt aangeduid als universele jurisdictie.

De Hoge Raad heeft de schriftelijke opmerkingen van de raadsman over de mening van de fungerend advocaat-generaal in overweging genomen. De grond van het beroep die zich richtte tegen de afwijzing door het Hof van de verdediging dat het Openbaar Ministerie inbreuk heeft gemaakt op het recht om niet tegen zichzelf te getuigen (nemo tenetur) en het recht op respect voor het privéleven (artikel 8 EVRM) door gebruik te maken van verklaringen van de verdachte aan de Immigratie- en Naturalisatiedienst, kon niet leiden tot cassatie. De Hoge Raad oordeelde dat de gronden van beroep geen vragen van recht oproepen die beantwoord moeten worden in het belang van de uniforme toepassing of ontwikkeling van het recht.

Aangezien geen van de gronden van beroep tot cassatie kan leiden en de Hoge Raad ook geen gronden ziet om het bestreden vonnis ambtshalve te vernietigen, werd het beroep verworpen. De uitspraak werd gedaan door vice-president F.H. Koster als voorzitter en door de rechters A.J.A. van Dorst, W.A.M. van Schendel, W.M.E. Thomassen en H.A.G. Splinter-van Kan, in aanwezigheid van S.P. Bakker, griffier, en uitgesproken op 8 juli 2008.

Uitspraak

8 July 2008
Criminal Division
No. 07/10064
Supreme Court of the Netherlands
Judgment
on the appeal in cassation against a judgment of The Hague Court of Appeal of 29 January 2007, number 22/006132-05, in the criminal proceedings against:
[defendant 2], born in [place of birth] on [date of birth] 1946, detained at the time of service of the notice in the Utrecht Custodial Institution, 'Wolvenplein' Remand Prison.
1. The contested judgment
On appeal the Court of Appeal quashed a judgment of The Hague District Court of 14 October 2005 (in so far as subjected to the decision of the Court of Appeal) and sentenced the defendant to nine years' imprisonment for 'joint perpetration of violations of the laws and customs of war where the offence involves the joint commission of acts of violence against a person on more than one occasion' and 'joint commission of violations of the laws and customs of war where the offence involves the joint commission of acts of violence and causes serious bodily injury to another person'.
2. Proceedings in cassation
2.1. The appeal was lodged by the defendant. On his behalf G.G.J. Knoops, attorney-at-law in Amsterdam, submitted written grounds for cassation. This document is attached to this judgment and forms part of it.
Acting Advocate General Bleichrodt submitted an opinion that the appeal should be dismissed.
2.2. The Supreme Court has taken note of the written comments of counsel on the opinion of the acting Advocate General.
3. Assessment of the seventh ground of appeal
3.1. The ground of appeal is directed against the rejection by the Court of Appeal of the defence that the Public Prosecution Service acted in breach of the privilege against self-incrimination (nemo tenetur) enshrined in article 6 ECHR and of the right to respect for private life enshrined in article 8 ECHR by making use in the present case of the statements made by the defendant to the Immigration and Naturalisation Service.
3.2. The ground of appeal cannot result in cassation for the reasons given at point 14 of the opinion of the acting Advocate General attached to this judgment.
4. Assessment of the other grounds of appeal
The grounds of appeal cannot result in cassation. Pursuant to section 81 of the Judiciary (Organisation) Act, no further reasons need be given for this judgment since the grounds of appeal do not raise questions of law that need to be answered in the interests of the uniform application or development of the law.
5. Conclusion
As none of the grounds of appeal can result in cassation and the Supreme Court also sees no grounds on which it could set aside the disputed judgment ex proprio motu, the appeal must be dismissed.
6. Decision
The Supreme Court dismisses the appeal.
This judgment was given by vice-president F.H. Koster as presiding judge and by justices A.J.A. van Dorst, W.A.M. van Schendel, W.M.E. Thomassen and H.A.G. Splinter-van Kan, in the presence of S.P. Bakker, clerk of the court, and pronounced on 8 July 2008.