Uitspraak
Uitspraak wordt niet gepubliceerd.
ECLI:NL:HR:2008:AX9013
Hoge Raad
- Cassatie
- Hoge Raad der Nederlanden
- Rechtspraak.nl
AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd
Loonbegrip in de Wet vermindering afdracht loonbelasting en premie voor de volksverzekeringen
In deze uitspraak van de Hoge Raad, gedateerd 18 januari 2008, worden verschillende zaken behandeld met betrekking tot het loonbegrip in de Wet vermindering afdracht loonbelasting en premie voor de volksverzekeringen (WVA). De zaken met de nummers 41.803, 42.138, 42.404 en 42.580 zijn aan de orde, waarbij het loonbegrip in de context van lage lonen centraal staat. De vermindering kan worden verkregen indien het WVA-loon niet hoger is dan het toetsloon. Belangrijk is dat overwerkloon en beloningen die sporadisch worden toegekend, niet tot het te toetsen loon behoren.
In zaaknummer 41.803 wordt specifiek de definitie van 'overwerkloon' besproken. Het Hof Amsterdam oordeelt dat er geen sprake is van een vaste arbeidsduur en dat de werknemers ervan uitgingen dat er meer dan 38 uur per week gewerkt zou worden. Dit leidt tot de conclusie dat er geen overwerk is in de zin van de WVA. De andere zaken richten zich op de vraag of periodiek uitbetaald vakantiedagengeld en vakantietoeslag als loon voor de WVA moeten worden beschouwd. De gerechtshoven oordelen dat deze periodieke betalingen wel tot het loon behoren en dat er geen schending van het gelijkheidsbeginsel is.
De conclusie van de zaak onderzoekt de wetsgeschiedenis van het loonbegrip in de WVA en de fiscale behandeling van vakantiedagengeld en -toeslag. Er wordt ook ingegaan op de Arbeidstijdenrichtlijn van de Raad van de EU en de betekenis van overwerkloon. De Hoge Raad concludeert dat de regeling eenvoudig toepasbaar moet zijn, waarbij het reguliere loon als uitgangspunt wordt genomen. In zaaknummer 41.803 wordt verder besproken of de dagtabel of de weektabel van toepassing is, waarbij het Hof oordeelt dat de dagtabel van toepassing is. De beroepen van de belanghebbenden worden ongegrond verklaard, terwijl het beroep van de Staatssecretaris in zaaknummer 41.803 gegrond wordt verklaard. De uitspraak wordt niet gepubliceerd.