ECLI:NL:HR:2007:BA8043

• Datum uitspraak: 29 juni 2007
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 38565 bis
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: D.G. van Vliet; P.J. van Amersfoort; P. Lourens; C.B. Bavinck; E.N. Punt
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vermissing van accijnszegels en prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen

In deze zaak heeft de Hoge Raad op 29 juni 2007 uitspraak gedaan in een cassatieprocedure die was aangespannen door Heintz van Landewijck S.A.R.L. tegen een uitspraak van het Gerechtshof te Amsterdam van 13 mei 2002. De zaak betreft de vermissing van accijnszegels en de vraag of de lidstaten een regeling kunnen vaststellen die geen teruggaaf van accijns biedt wanneer accijnszegels verloren zijn gegaan voordat zij op tabaksproducten zijn aangebracht. De Hoge Raad had eerder, in een arrest van 26 november 2004, prejudiciële vragen gesteld aan het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen over de interpretatie van richtlijnen met betrekking tot accijns en btw.

Het Hof van Justitie heeft op 15 juni 2006 uitspraak gedaan en verklaard dat de richtlijn 92/12/EEG en het evenredigheidsbeginsel niet in de weg staan aan een regeling die geen teruggaaf van accijns biedt in de geschetste omstandigheden. Tevens werd vastgesteld dat de niet-inachtneming van de termijn voor kennisgeving geen schending van wezenlijke procedurele voorschriften vormt. De Hoge Raad heeft de middelen van Heintz van Landewijck S.A.R.L. beoordeeld en geconcludeerd dat deze niet tot cassatie kunnen leiden, aangezien de Hoge Raad in zijn eerdere arrest reeds had geoordeeld over de relevante punten.

De Hoge Raad heeft geen termen aanwezig geacht voor een veroordeling in de proceskosten en heeft het beroep van Heintz van Landewijck S.A.R.L. ongegrond verklaard. Dit arrest is openbaar uitgesproken en ondertekend door de vice-president en de raadsheren, met de waarnemend griffier aanwezig.

Uitspraak

Nr. 38.565

29 juni 2007

gewezen op het beroep in cassatie van Heintz van Landewijck S.A.R.L. te Luxemburg tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Amsterdam van 13 mei 2002, nr. P01/01330, na beantwoording van de door de Hoge Raad bij na te melden arrest aan het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen gestelde vragen.

1. Ontstaan en loop van het geding

Voor een overzicht van het ontstaan en de loop van het geding tot aan het door de Hoge Raad in dit geding gewezen arrest van 26 november 2004, nr. 38565, BNB 2005/89, wordt verwezen naar dat arrest, waarbij de Hoge Raad aan het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen heeft verzocht een prejudiciële beslissing te geven over de in dat arrest geformuleerde vragen.

Bij arrest van 15 juni 2006, Heintz van Landewijck, C-494/04, BNB 2007/16, heeft het Hof van Justitie, uitspraak doende op die vragen, voor recht verklaard:

"1) Noch richtlijn 92/12/EEG van de Raad van 25 februari 1992 betreffende de algemene regeling voor accijnsproducten, het voorhanden hebben en het verkeer daarvan en de controles daarop, noch het evenredigheidsbeginsel staat eraan in de weg dat de lidstaten een regeling vaststellen die niet voorziet in de teruggaaf van het aan accijns betaalde bedrag, wanneer de accijnszegels zijn verdwenen voordat zij op de tabaksproducten zijn aangebracht, indien die verdwijning niet is toe te schrijven aan overmacht of ongeval en niet is komen vast te staan dat de zegels zijn vernietigd of definitief onbruikbaar gemaakt, en de financiële aansprakelijkheid voor het verloren gaan van accijnszegels dus bij de koper ervan legt.

2) Artikel 27, lid 5, van de Zesde richtlijn (77/388/EEG) van de Raad van 17 mei 1977 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der lidstaten inzake omzetbelasting - Gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde: uniforme grondslag, moet aldus worden uitgelegd dat de niet-inachtneming van de termijn voor kennisgeving geen schending van een wezenlijk procedureel voorschrift vormt, die tot niet-toepasselijkheid van de te laat meegedeelde afwijkende maatregel leidt.

3) Artikel 27, leden 1 en 5, van de Zesde richtlijn (77/388) moet aldus worden uitgelegd dat een afwijkende regeling van de heffing van BTW door middel van accijnszegels, zoals die welke is vastgesteld in artikel 28 van de Wet op de omzetbelasting van 28 juni 1968, verenigbaar is met de in die bepalingen van de richtlijn gestelde eisen en niet verder gaat dan voor de vereenvoudiging van de belastingheffing noodzakelijk is.

4) Het ontbreken van een verplichting tot teruggaaf van de voor de accijnszegels betaalde bedragen die overeenkomen met de belasting over de toegevoegde waarde is, wanneer de accijnszegels zijn verdwenen voordat zij op de tabaksproducten zijn aangebracht, indien die verdwijning niet is toe te schrijven aan overmacht of ongeval en niet is komen vast te staan dat de zegels zijn vernietigd of definitief onbruikbaar gemaakt, niet onverenigbaar met de Zesde richtlijn (77/388), in het bijzonder artikel 27, leden 1 en 5, daarvan."

Partijen zijn in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op dit arrest. De Minister van Financiën heeft van die gelegenheid gebruik gemaakt.

2. Nadere beoordeling van de middelen

Voor zover de middelen door de Hoge Raad niet reeds ongegrond zijn bevonden in zijn onder 1 vermelde arrest van 26 november 2004, falen zij op grond van hetgeen het Hof van Justitie in zijn eveneens onder 1 vermelde arrest van 15 juni 2006 voor recht heeft verklaard. De middelen kunnen derhalve niet tot cassatie leiden.

3. Proceskosten

De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

4. Beslissing

De Hoge Raad verklaart het beroep ongegrond.

Dit arrest is gewezen door de vice-president D.G. van Vliet als voorzitter, en de raadsheren P.J. van Amersfoort, P. Lourens, C.B. Bavinck en E.N. Punt, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier E. Cichowski, en in het openbaar uitgesproken op 29 juni 2007.