ECLI:NL:HR:2007:AZ7773

Hoge Raad

Datum uitspraak
23 maart 2007
Publicatiedatum
5 april 2013
Zaaknummer
R06/160HR
Instantie
Hoge Raad
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Civiel recht; Insolventierecht
Procedures
  • Cassatie
Rechters
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Tussentijdse beëindiging van de schuldsaneringsregeling en informatieplicht van schuldenaren

In deze zaak gaat het om de tussentijdse beëindiging van de toepassing van de schuldsaneringsregeling van verzoeker, die in 2002 was uitgesproken door de rechtbank Alkmaar. De rechtbank had in een eerder vonnis van 19 juli 2006 de beëindiging van de schuldsaneringsregeling geweigerd, maar na een behandeling op korte termijn, heeft de rechtbank op 21 september 2006 vastgesteld dat verzoeker tekortgeschoten was in de nakoming van zijn verplichtingen uit de schuldsaneringsregeling. Dit leidde tot de beslissing dat de schuldsaneringsregeling zou eindigen op het moment dat de uitspraak in kracht van gewijsde zou gaan.

Verzoeker heeft tegen de vonnissen van de rechtbank hoger beroep ingesteld bij het gerechtshof te Amsterdam, dat op 10 november 2006 de uitspraken van de rechtbank heeft bekrachtigd. Hierna heeft verzoeker cassatie ingesteld tegen het arrest van het hof. De Advocaat-Generaal L. Strikwerda heeft in zijn conclusie tot verwerping van het beroep geadviseerd.

De Hoge Raad heeft de zaak beoordeeld en geconcludeerd dat de klachten die in het cassatiemiddel zijn aangevoerd, niet tot cassatie kunnen leiden. De Hoge Raad oordeelt dat er geen noodzaak is voor nadere motivering, aangezien de klachten niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen die van belang zijn voor de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling. Uiteindelijk heeft de Hoge Raad het beroep verworpen, en dit arrest is openbaar uitgesproken op 23 maart 2007.

Uitspraak

23 maart 2007
Eerste Kamer
Rek.nr. R06/160HR
RM/AT
Hoge Raad der Nederlanden
Arrest
in de zaak van:
[Verzoeker],
wonende te [woonplaats],
VERZOEKER tot cassatie,
advocaat: mr. M.J. Post.
1. Het geding in feitelijke instanties
Bij vonnis van de rechtbank Alkmaar van 31 oktober 2002 is ten aanzien van verzoeker tot cassatie (verder te noemen: [verzoeker]) de definitieve toepassing van de schuldsanering uitgesproken.
Nadat de rechter-commissaris daartoe een voordracht had gedaan en de bewindvoerder had verzocht om de toepassing van de schuldsaneringsregeling tussentijds te beëindigen, heeft de rechtbank Alkmaar bij vonnis van 19 juli 2006 de beëindiging van de toepassing van de schuldsaneringsregeling geweigerd en bepaald dat de schuldsaneringsregeling van kracht is tot 19 juli 2006. De rechtbank heeft in haar vonnis overwogen op korte termijn ambtshalve dag, uur en plaats te bepalen voor de terechtzitting waarop de beëindiging van de toepassing van de schuldsaneringsregeling zal worden behandeld. Nadat deze behandeling had plaatsgevonden, heeft de rechtbank bij vonnis van 21 september 2006 vastgesteld dat [verzoeker] toerekenbaar in de nakoming van één of meer uit de schuldsaneringsregeling voortvloeiende verplichtingen is tekortgeschoten en verstaan dat de toepassing van de schuldsaneringsregeling zal eindigen met ingang van de dag dat de onderhavige uitspraak in kracht van gewijsde zal zijn gegaan.
Tegen zowel het vonnis van 19 juli 2006 als het vonnis van 21 september 2006 heeft [verzoeker] hoger beroep ingesteld bij het gerechtshof te Amsterdam.
Bij arrest van 10 november 2006 heeft het hof de uitspraken waarvan beroep bekrachtigd.
Het arrest van het hof is aan dit arrest gehecht.
2. Het geding in cassatie
Tegen het arrest van het hof heeft [verzoeker] beroep in cassatie ingesteld. Het cassatierekest is aan deze beschikking gehecht en maakt daarvan deel uit.
De conclusie van de Advocaat-Generaal L. Strikwerda strekt tot verwerping van het beroep.
3. Beoordeling van het middel
De in het middel aangevoerde klachten kunnen niet tot cassatie leiden. Zulks behoeft, gezien art. 81 RO, geen nadere motivering nu de klachten niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.
4. Beslissing
De Hoge Raad verwerpt het beroep.
Dit arrest is gewezen door de raadsheren A.M.J. van Buchem-Spapens, als voorzitter, J.C. van Oven en W.D.H. Asser, en in het openbaar uitgesproken door de raadsheer E.J. Numann op 23 maart 2007.