Uitspraak
18 februari 2005
Eerste Kamer
Rek.nr. R04/030HR
JMH/AS
Hoge Raad der Nederlanden
Beschikking
in de zaak van:
[De man],
wonende te [woonplaats],
VERZOEKER tot cassatie,
advocaat: mr. J. Groen,
t e g e n
[De vrouw],
wonende te [woonplaats],
VERWEERSTER in cassatie,
advocaat: mr. J. van Duijvendijk-Brand.
1. Het geding in feitelijke instanties
Met een op 18 januari 2000 ter griffie van de rechtbank te Maastricht ingediend verzoekschrift heeft verweerster in cassatie - verder te noemen: de vrouw - zich gewend tot die rechtbank en verzocht verzoeker tot cassatie - verder te noemen: de man - te veroordelen tot betaling van een bijdrage in haar levensonderhoud van € 1.429,41 (ƒ 3.150,--) per maand.
De man heeft het verzoek bestreden.
De rechtbank heeft na een tussenbeschikking van 4 juli 2000 bij tussenbeschikking van 3 oktober 2000 een deskundigenonderzoek bevolen, een deskundige benoemd en vragen geformuleerd. Na deskundigenbericht op 1 mei 2001 en een tussenbeschikking van 23 oktober 2001 heeft de rechtbank bij tussenbeschikking van 14 mei 2002 de vrouw ontvankelijk verklaard in haar verzoek en partijen in de gelegenheid gesteld nadere bescheiden in het geding te brengen.
De rechtbank heeft bij eindbeschikking van 26 november 2002 de man veroordeeld om, onder wijziging van hetgeen dienaangaande in het convenant van maart 1996 is opgenomen, met ingang van 22 juli 1996 aan de vrouw te voldoen een bedrag van € 998,32 (ƒ 2.200,--) per maand als bijdrage in de kosten van levensonderhoud van de vrouw, wat betreft de nog niet verschenen termijnen bij vooruitbetaling te voldoen, met uitsluiting met betrekking tot voormeld bedrag van de wettelijke indexeringen over de jaren 1998 tot en met 2002, en het meer of anders verzochte afgewezen.
Tegen alle beschikkingen heeft de man hoger beroep ingesteld bij het gerechtshof te 's-Hertogenbosch. De vrouw heeft incidenteel hoger beroep ingesteld.
Bij tussenbeschikking van 19 juni 2003 heeft het hof partijen in de gelegenheid gesteld zich uit te laten over een nader deskundigenonderzoek.
Bij eindbeschikking van 20 november 2003 heeft het hof in het principaal en in het incidenteel appel:
- de beschikkingen van de rechtbank van 4 juli 2000 en 14 mei 2002 bekrachtigd;
- de beschikking van de rechtbank van 26 november 2002 vernietigd en, opnieuw rechtdoende:
- de door de man aan de vrouw te betalen bijdrage in haar levensonderhoud als volgt vastgesteld:
- van 1 augustus 1999 tot 1 januari 2000 € 1.389,--;
- van 1 januari 2000 tot 1 januari 2001 € 1.634,-- en
- met ingang van 1 januari 2001 € 1.452,--, telkens per maand;
- de wettelijke indexeringen over de jaren 1999 tot en met 2002 uitgesloten, en
- het meer of anders verzochte afgewezen.
De beschikking van het hof is aan deze beschikking gehecht.
2. Het geding in cassatie
Tegen beide beschikkingen van het hof heeft de man beroep in cassatie ingesteld. Het cassatierekest is aan deze beschikking gehecht en maakt daarvan deel uit.
De vrouw heeft verzocht het beroep te verwerpen.
De conclusie van de Advocaat-Generaal F.F. Langemeijer strekt tot verwerping van het beroep.
De advocaat van de man heeft bij brief van 20 december 2004 op die conclusie gereageerd.
3. Beoordeling van het middel
De in het middel aangevoerde klachten kunnen niet tot cassatie leiden. Zulks behoeft, gezien art. 81 RO, geen nadere motivering nu de klachten niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.
4. Beslissing
De Hoge Raad verwerpt het beroep.
Deze beschikking is gegeven door de raadsheren H.A.M. Aaftink, als voorzitter, D.H. Beukenhorst en W.A.M. van Schendel, en in het openbaar uitgesproken door de vice-president P. Neleman op 18 februari 2005.