ECLI:NL:HR:2002:AE8864

• Datum uitspraak: 26 november 2002
• Publicatiedatum: 4 april 2013
• Zaaknummer: 01859/01
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: C.J.G. Bleichrodt; F.H. Koster; A.M.J. van Buchem-Spapens
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Cassatie tegen veroordeling voor zware mishandeling en mishandeling met betrekking tot bewijsvoering

In deze zaak gaat het om een cassatieberoep tegen een uitspraak van het Gerechtshof te Arnhem, waarbij de verdachte op 30 mei 2001 was veroordeeld voor het medeplegen van zware mishandeling en mishandeling. De Hoge Raad behandelt het beroep dat is ingesteld door de verdachte, die werd bijgestaan door advocaten mr. J.M. Sjöcrona en mr. D.V.A. Brouwer. De verdachte was beschuldigd van het opzettelijk mishandelen van een persoon, genaamd [slachtoffer], door deze aan de haren te trekken en tegen een been te trappen of te schoppen op 5 juni 1999 te Hengelo. De Hoge Raad oordeelt dat het middel klaagt dat de bewezenverklaring niet kan volgen uit de gebezigde bewijsmiddelen. De Hoge Raad constateert dat de bewijsmiddelen geen ondersteuning bieden voor de stelling dat de verdachte het slachtoffer tegen een been heeft getrapt of geschopt. De Hoge Raad herstelt een kennelijke misslag in de bewezenverklaring, zonder dat dit de aard en ernst van het bewezenverklaarde aantast. De Hoge Raad concludeert dat het beroep niet tot cassatie kan leiden en verwerpt het beroep. De uitspraak is gedaan op 26 november 2002.

Uitspraak

26 november 2002

Strafkamer

nr. 01859/01

IV/SM

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof te Arnhem van 30 mei 2001, nummer 21/002757-00, in de strafzaak tegen:

[verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1964, wonende te [woonplaats].

1. De bestreden uitspraak

1.1. Het Hof heeft in hoger beroep - met vernietiging van een vonnis van de Politierechter in de Arrondissementsrechtbank te Almelo van 31 oktober 2000 - de verdachte ter zake van 1. "het medeplegen van zware mishandeling" en 2. "mishandeling" veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf. Voorts heeft het Hof de vordering van de benadeelde partij toegewezen en aan de verdachte een betalingsverplichting opgelegd een en ander als in het arrest vermeld.

1.2. Het verkorte arrest en de aanvulling daarop als bedoeld in art. 365a, tweede lid, Sv zijn aan dit arrest gehecht en maken daarvan deel uit.

2. Geding in cassatie

Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze hebben mr. J.M. Sjöcrona en mr. D.V.A. Brouwer, beiden advocaat te 's-Gravenhage, bij schriftuur een middel van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit. De plaatsvervangend Advocaat-Generaal Vellinga heeft geconcludeerd dat de Hoge Raad de bestreden uitspraak zal vernietigen met verwijzing van de zaak naar een aangrenzend hof teneinde op het bestaande hoger beroep opnieuw te worden berecht en afgedaan.

3. Beoordeling van het middel

3.1. Het middel klaagt dat het onder 2 bewezenverklaarde voorzover inhoudende dat de verdachte het slachtoffer

tegen een been heeft getrapt en/of geschopt niet uit de gebezigde bewijsmiddelen kan volgen.

3.2. Ten laste van de verdachte is onder 2 bewezenverklaard dat:

"hij op 5 juni 1999 te Hengelo, gemeente Hengelo (O), opzettelijk mishandelend een persoon, genaamd [het slachtoffer], aan de haren heeft getrokken en tegen een been heeft getrapt en/of geschopt, waardoor die [slachtoffer] pijn heeft ondervonden."

3.3. De gebezigde bewijsmiddelen houden niets in waaruit kan volgen dat, zoals is bewezenverklaard, de verdachte het slachtoffer tegen een been heeft getrapt en/of geschopt. De Hoge Raad neemt aan dat het desbetreffende onderdeel van de tenlastelegging als gevolg van een kennelijke misslag in de bewezenverklaring is opgenomen. De Hoge Raad leest de bewezenverklaring met herstel van deze misslag. Aangezien in die lezing de aard en ernst van het bewezenverklaarde, in zijn geheel, waaronder de onder 1 bewezenverklaarde zware mishandeling ook bezien in het licht van het strafmaximum, niet worden aangetast, behoeft de kennelijke vergissing van het Hof niet tot cassatie te leiden.

4. Slotsom

Nu het middel niet tot cassatie kan leiden, terwijl de Hoge Raad ook geen grond aanwezig oordeelt waarop de bestreden uitspraak ambtshalve zou behoren te worden vernietigd, moet het beroep worden verworpen.

5. Beslissing

De Hoge Raad verwerpt het beroep.

Dit arrest is gewezen door de vice-president C.J.G. Bleichrodt als voorzitter, en de raadsheren F.H. Koster en A.M.J. van Buchem-Spapens, in bijzijn van de waarnemend-griffier I.W.P. Verboon, en uitgesproken op 26 november 2002.