ECLI:NL:HR:2002:AD9100

• Datum uitspraak: 8 februari 2002
• Publicatiedatum: 4 april 2013
• Zaaknummer: 36978
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: G.J. Zuurmond; F.W.G.M. van Brunschot; D.G. van Vliet; P. Lourens; C.B. Bavinck
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Cassatie tegen uitspraak Gerechtshof Arnhem inzake naheffingsaanslag omzetbelasting

In deze zaak gaat het om een beroep in cassatie van X B.V. tegen een uitspraak van het Gerechtshof te Arnhem, die betrekking heeft op een naheffingsaanslag in de omzetbelasting. De naheffingsaanslag, opgelegd voor het tijdvak van 1 januari 1993 tot en met 31 december 1993, bedroeg ƒ 18.593. De Inspecteur heeft geen uitspraak gedaan op het ingediende bezwaarschrift tegen deze aanslag, wat aanleiding gaf tot verdere juridische stappen.

De Hoge Raad heeft eerder een arrest gewezen op 16 december 1998, waarin de uitspraak van het Gerechtshof te Leeuwarden van 13 september 1996 werd vernietigd en de zaak werd verwezen naar het Gerechtshof te Arnhem voor verdere behandeling. Het Hof heeft de naheffingsaanslag vervolgens verminderd tot ƒ 18.542. Tegen deze uitspraak heeft belanghebbende beroep in cassatie ingesteld, waarbij verschillende klachten zijn aangevoerd.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend, en de zaak is toegelicht door mr. J.A. Beekers, advocaat te Apeldoorn. De Hoge Raad heeft de klachten beoordeeld en geconcludeerd dat deze niet tot cassatie kunnen leiden. Dit is in overeenstemming met artikel 81 van de Wet op de rechterlijke organisatie, aangezien de klachten geen rechtsvragen oproepen die van belang zijn voor de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

De Hoge Raad heeft ook geen termen aanwezig geacht voor een veroordeling in de proceskosten. Uiteindelijk heeft de Hoge Raad het beroep ongegrond verklaard, en dit arrest is openbaar uitgesproken op 8 februari 2002.

Uitspraak

Nr. 36.978

8 februari 2002

JV

gewezen op het beroep in cassatie van X B.V. te Z tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Arnhem van 7 februari 2001, nr. 98/4462, betreffende na te melden naheffingsaanslag in de omzetbelasting.

1. Aanslag en bezwaar

Aan belanghebbende is over het tijdvak 1 januari 1993 tot en met 31 december 1993 een naheffingsaanslag in de omzetbelasting opgelegd ten bedrage van ƒ 18.593, zonder verhoging. Op het tegen deze aanslag ingediende bezwaarschrift heeft de Inspecteur geen uitspraak gedaan.

2. Loop van het geding tot dusverre

Belanghebbende is tegen het niet tijdig genomen besluit in beroep gekomen bij het Gerechtshof te Leeuwarden. De uitspraak van dit hof van 13 september 1996 is op het beroep van belanghebbende bij arrest van de Hoge Raad van 16 december 1998, nr. 33360, vernietigd, met verwijzing van het geding naar het Gerechtshof te Arnhem (hierna: het Hof) ter verdere behandeling en beslissing van de zaak met inachtneming van dat arrest.

Het Hof heeft de naheffingsaanslag verminderd tot ƒ 18.542. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

3. Het tweede geding in cassatie

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld en daarbij enige klachten aangevoerd.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

Belanghebbende heeft de zaak doen toelichten door mr. J.A. Beekers, advocaat te Apeldoorn.

4. Beoordeling van de klachten

De klachten kunnen niet tot cassatie leiden. Zulks behoeft, gezien artikel 81 van de Wet op de rechterlijke organisatie, geen nadere motivering, nu de klachten niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

5. Proceskosten

De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

6. Beslissing

De Hoge Raad verklaart het beroep ongegrond.

Dit arrest is gewezen door de vice-president G.J. Zuurmond als voorzitter, en de raadsheren F.W.G.M. van Brunschot, D.G. van Vliet, P. Lourens en C.B. Bavinck, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier J.M. van Hooff, en in het openbaar uitgesproken op 8 februari 2002.