ECLI:NL:HR:1996:AA2056

• Datum uitspraak: 30 augustus 1996
• Publicatiedatum: 4 april 2013
• Zaaknummer: 31101
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: R.J.J. Jansen; Van der Linde; Bellaart; Van der Putt-Lauwers; Van Brunschot
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Cassatie over aanslag vennootschapsbelasting en fiscale eenheid

In deze zaak gaat het om een arrest van de Hoge Raad van 30 augustus 1996, gewezen op het beroep in cassatie van de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid X B.V. te Z (Spanje) tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Amsterdam van 14 februari 1995. De zaak betreft een aanslag in de vennootschapsbelasting voor het jaar 1988, opgelegd naar een belastbaar bedrag van ƒ 110.000,--, met een verhoging wegens niet tijdige aangifte van ƒ 1.000,--. Na bezwaar tegen de aanslag heeft de Inspecteur deze gehandhaafd, waarna belanghebbende in beroep ging bij het Hof, dat de uitspraak van de Inspecteur bevestigde en de verhoging handhaafde.

Belanghebbende heeft vervolgens cassatie ingesteld. In het cassatiegeding is het verzoek tot toepassing van artikel 15 van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 aan de orde, waarbij belanghebbende een fiscale eenheid met A B.V. en B B.V. wilde vormen. Het Hof had echter uitspraak gedaan zonder dat er duidelijkheid was over de beschikking op dit verzoek. De Hoge Raad oordeelt dat zolang niet vaststaat hoe is beschikt op het verzoek, er niet op het beroep tegen de uitspraak op bezwaar kan worden beslist. De uitspraak van het Hof kan daarom niet in stand blijven en de Hoge Raad verwijst de zaak naar het Gerechtshof te 's-Gravenhage voor verdere behandeling.

Daarnaast heeft de Hoge Raad beslist over de proceskosten, waarbij de Staatssecretaris van Financiën wordt veroordeeld tot vergoeding van het griffierecht en de kosten van rechtsbijstand aan de zijde van belanghebbende. Dit arrest is vastgesteld door de vice-president en vier raadsheren, en is openbaar uitgesproken op de datum van de uitspraak.

Uitspraak

gewezen op het beroep in cassatie van de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid X B.V. te Z (Spanje) tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Amsterdam van 14 februari 1995 betreffende de haar voor het jaar 1988 opgelegde aanslag in de vennootschapsbelasting.

1. Aanslag, bezwaar en geding voor het Hof Aan belanghebbende is voor het jaar 1988 een aanslag in de vennootschapsbelasting opgelegd naar een belastbaar bedrag van ƒ 110.000,--, met een verhoging wegens niet tijdige aangifte, groot ƒ 1.000,--, welke aanslag, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur is gehandhaafd. Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof, dat deze uitspraak heeft bevestigd, en de verhoging heeft gehandhaafd. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

2. Geding in cassatie Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit. De Staatssecretaris van Financiën heeft bij vertoogschrift het cassatieberoep bestreden. Belanghebbende heeft de zaak doen toelichten door mr P.J. Trijzelaar, advocaat te 's-Gravenhage.

3. Beoordeling van de klachten 3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan: Alle aandelen in belanghebbende worden gehouden door A B.V., waarvan alle aandelen op haar beurt worden gehouden door B B.V. Alle genoemde vennootschappen zijn naar Nederlands recht opgerichte lichamen. De boekjaren van deze vennootschappen zijn gelijk aan het kalenderjaar. Het voor het onderwerpelijke jaar uitgereikte aangiftebiljet heeft belanghebbende - ook na aanmaning - niet ingeleverd. De onderhavige aanslag is opgelegd naar een geschat belastbaar bedrag van ƒ 110.000,--. Vóór de aanvang van het onderhavige jaar is een verzoek gedaan om toepassing van artikel 15 van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 (hierna: de Wet) teneinde tot een fiscale eenheid van belanghebbende met A B.V., respectievelijk met B B.V. te komen. Op dit verzoek is geen beschikking gegeven. 3.2. Zolang niet vaststaat hoe is beschikt op het verzoek tot toepassing van artikel 15 van de Wet, kan op het beroep tegen de uitspraak op bezwaar niet worden beslist. Nu het Hof niettemin uitspraak heeft gedaan, kan deze uitspraak niet in stand blijven. Verwijzing moet volgen.

4. Proceskosten De Hoge Raad acht termen aanwezig om ten aanzien van de proceskosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het geding in cassatie redelijkerwijs heeft moeten maken, te beslissen als hierna zal worden vermeld.

5. Beslissing De Hoge Raad vernietigt de uitspraak van het Hof, verwijst het geding naar het Gerechtshof te 's- Gravenhage ter verdere behandeling en beslissing van de zaak in meervoudige kamer met inachtneming van dit arrest, gelast dat door de Staatssecretaris van Financiën aan belanghebbende wordt vergoed het door deze ter zake van de behandeling van het beroep in cassatie verschuldigd geworden griffierecht ten bedrage van ƒ 300,--, en veroordeelt de Staatssecretaris van Financiën in de kosten van het geding in cassatie aan de zijde van belanghebbende, vastgesteld op ƒ 5.680,--voor beroepsmatig verleende rechtsbijstand.

Dit arrest is op 30 augustus 1996 vastgesteld door de vice-president R.J.J. Jansen als voorzitter en de raadsheren Van der Linde, Bellaart, Van der Putt-Lauwers en Van Brunschot, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier Van Hooff, en op die datum in het openbaar uitgesproken.