ECLI:NL:HR:1995:AA1582

• Datum uitspraak: 26 april 1995
• Publicatiedatum: 4 april 2013
• Zaaknummer: 30113
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: A. Urlings; J. Zuurmond; C. Fleers
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Cassatie tegen navorderingsaanslag inkomstenbelasting en verhoging

In deze zaak gaat het om een beroep in cassatie van belanghebbende, X, tegen een uitspraak van het Gerechtshof te Arnhem van 10 februari 1994. De zaak betreft een navorderingsaanslag inkomstenbelasting over het jaar 1984, waarbij de belastingdienst aanvankelijk een aanslag oplegde op basis van een belastbaar inkomen van ƒ 85.000,--. Later werd deze navorderingsaanslag verhoogd naar een belastbaar inkomen van ƒ 164.643,--, met een verhoging van 100 procent van de nagevorderde belasting. Belanghebbende ging in beroep tegen deze navorderingsaanslag en het besluit van de Inspecteur om geen kwijtschelding te verlenen. Het Gerechtshof heeft de navorderingsaanslag bevestigd, maar verminderd tot een belastbaar inkomen van ƒ 164.643,-- met een aftrek ter voorkoming van dubbele belasting van ƒ 46.527,--. De verhoging van 100 procent bleef echter in stand.

Belanghebbende heeft vervolgens cassatie ingesteld en twee middelen van cassatie voorgesteld. De Staatssecretaris van Financiën heeft hierop een vertoogschrift ingediend. De Hoge Raad heeft de middelen beoordeeld en vastgesteld dat het eerste middel niet tot cassatie kan leiden, omdat het geen rechtsvragen oproept die van belang zijn voor de rechtseenheid of rechtsontwikkeling. Het tweede middel behoeft geen bespreking, omdat de Hoge Raad heeft vastgesteld dat belanghebbende vrijgesproken is van de hem ten laste gelegde overtreding van de Algemene wet inzake rijksbelastingen. Dit betekent dat de verhoging van de navorderingsaanslag niet gerechtvaardigd is.

De Hoge Raad heeft de uitspraak van het Gerechtshof vernietigd, behoudens de beslissing omtrent het griffierecht, en de navorderingsaanslag verminderd tot een belastbaar inkomen van ƒ 164.643,-- zonder verhoging. Tevens is bepaald dat de Staatssecretaris van Financiën het griffierecht van ƒ 300,-- aan belanghebbende dient te vergoeden. Dit arrest is op 26 april 1995 vastgesteld door de raadsheer Urlings als voorzitter, en de raadsheren Zuurmond en Fleers, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier Van der Vegt, en op die datum in het openbaar uitgesproken.

Uitspraak

gewezen op het beroep in cassatie van X te Z (Duitsland) tegen de uitspraak van het Gerechtshof te - Arnhem van 10 februari 1994 betreffende na te melden aan hem over het jaar 1984 opgelegde aanslag tot navordering van inkomstenbelasting.

1. Aanslag, navorderingsaanslag en geding voor het Hof Aan belanghebbende is aanvankelijk voor het jaar 1984 een aanslag in de inkomstenbelasting opgelegd naar een belastbaar inkomen van ƒ 85.000,--. Vervolgens is hem over dat jaar een navorderingsaanslag opgelegd naar een belastbaar inkomen van ƒ 164.643,--, met een verhoging van 100 percent van de nagevorderde belasting, welke verhoging bij besluit van de Inspecteur niet is kwijtgescholden. Belanghebbende is van de navorderingsaanslag en het besluit geen kwijtschelding te verlenen in beroep gekomen bij het Hof. Het Hof heeft de navorderings- aanslag verminderd tot een aanslag naar een belastbaar inkomen van ƒ 164.643,-- met een aftrek ter voorkoming van dubbele belasting van ƒ 46.527,-- en een verhoging van 100 percent en het heeft het besluit geen kwijtschelding te verlenen bevestigd.

2. Geding in cassatie Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van het Hof beroep in cassatie ingesteld en daarbij twee middelen van cassatie voorgesteld. De Staatssecretaris van Financiën heeft een vertoogschrift ingediend.

3. Beoordeling van de middelen en ambtshalve aanwezig bevonden grond voor cassatie. 3.1. Het eerste middel kan niet tot cassatie leiden. Zulks behoeft, gezien artikel 101a van de Wet op de rechterlijke organisatie, geen nadere motivering nu het middel niet noopt tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling. 3.2. Het tweede middel behoeft geen bespreking. Belanghebbende is, naar de Hoge Raad is gebleken, bij het in kracht van gewijsde gegane arrest van het Gerechtshof te Arnhem van 28 juni 1994 vrijgesproken van de hem telaste gelegde overtreding van artikel 68,lid 1, letter a, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: AWR). De stukken van het geding, waaronder een rapport van de Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst, laten geen andere gevolgtrekking toe dan dat de verhoging haar grond vindt in de feiten, ter zake waarvan het arrest is gewezen. Ingevolge het bepaalde in artikel 18, lid 3, van de AWR vervalt de verhoging. De uitspraak van het Hof kan niet in stand blijven. De Hoge Raad kan de zaak afdoen.

4. Proceskosten De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 5a van de Wet administratieve rechtspraak belastingzaken.

5. Beslissing De Hoge Raad vernietigt de uitspraak van het Hof, behoudens voor wat betreft de beslissing omtrent het griffierecht, alsmede het besluit van de Inspecteur geen kwijtschelding te verlenen, vermindert de navorderingsaanslag tot een aanslag naar een belastbaar inkomen van ƒ 164.643,-- met een verrekening wegens elders belast inkomen van ƒ 46.527,--, zonder verhoging en gelast dat door de Staatssecretaris van Financiën aan belanghebbende wordt vergoed het voor de behandeling van het beroep in cassatie verschuldigd geworden griffierecht ten bedrage van ƒ 300,--

Dit arrest is op 26 april 1995 vastgesteld door de raadsheer Urlings als voorzitter, en de raadsheren Zuurmond en Fleers, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier Van der Vegt, en op die datum in het openbaar uitgesproken.