ECLI:NL:GHSHE:2025:2089

Uitspraak

Parketnummer : 20-003130-23

Uitspraak : 7 mei 2025

TEGENSPRAAK

Arrest van de meervoudige kamer voor strafzaken van het gerechtshof

’s-Hertogenbosch

gewezen op het hoger beroep tegen het vonnis van de politierechter in de rechtbank Oost-Brabant, zittingsplaats ’s-Hertogenbosch, van 21 november 2023, in de strafzaak met parketnummer 96-185136-23 tegen:

[verdachte],

geboren te [geboorteplaats 1] op [geboortedag 1] 1987,

wonende te [adres] .

Hoger beroep

Bij vonnis waarvan beroep heeft de politierechter de verdachte ter zake van ‘overtreding van artikel 163, zesde lid, van de Wegenverkeerswet 1994’ veroordeeld tot een taakstraf van 20 uren, subsidiair 10 dagen vervangende hechtenis, en een voorwaardelijke ontzegging van de bevoegdheid motorrijtuigen te besturen voor de duur van 9 maanden, met een proeftijd van 2 jaren.

Namens de verdachte is tegen voormeld vonnis hoger beroep ingesteld.

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in hoger beroep en in eerste aanleg.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door en namens de verdachte naar voren is gebracht.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het hof het vonnis waarvan beroep zal vernietigen en, opnieuw rechtdoende, tot dezelfde bewezenverklaring en strafoplegging zal komen als de politierechter.

De raadsvrouw heeft primair vrijspraak bepleit en subsidiair een straftoemetingsverweer gevoerd.

Vonnis waarvan beroep

Het hof verenigt zich met het beroepen vonnis, met uitzondering van de opgelegde straf en de strafmotivering, en met aanvulling van de gronden waarop dit berust, in zoverre dat het hof respectievelijk de bewijsmiddelen zal verbeteren (door de bewijsmiddelen van de politierechter te vervangen) en de bewijsoverwegingen zal aanvullen naar aanleiding van hetgeen ter terechtzitting in hoger beroep door de verdediging naar voren is gebracht.

Bewijsmiddelen

Hierna wordt – tenzij anders vermeld – steeds verwezen naar het eindproces-verbaal van de politie-eenheid Oost-Brabant, registratienummer PL2100-2022106090, opgesteld door verbalisant [verbalisant 1] , hoofdagent van politie, gesloten d.d. 2 maart 2023, bevattende een verzameling op ambtseed dan wel ambtsbelofte opgemaakte processen-verbaal van politie met daarin gerelateerde bijlagen, met doorgenummerde dossierpagina’s 1-12. Alle tot het bewijs gebezigde processen-verbaal zijn, voor zover niet anders vermeld, in de wettelijke vorm opgemaakt door daartoe bevoegde verbalisanten en alle verklaringen zijn, voor zover nodig, zakelijk weergegeven.

1.
Het proces-verbaal van rijden onder invloed d.d. 2 maart 2023 (dossierpagina’s 3-5), voor zover, inhoudende als relaas van verbalisant [verbalisant 1] :

Op zaterdag 21 mei 2022 om 00:52 uur kreeg ik, [verbalisant 1] , kennis

van een verkeersongeval op de voor het openbaar verkeer openstaande weg, de A2 ter

hoogte van hectometerpaal 117.3 linker rijbaan N, ’s-Hertogenbosch.

Daaruit bleek, dat een persoon als bestuurder van een voertuig bestelauto, Mercedes-Benz Vito, Nederland, kenteken [kenteken] , bij dat verkeersongeval betrokken was.

Bestuurder van voertuig met kenteken [kenteken] is op de A2 achter op een vrachtwagen vol met zuivel gereden. Bestuurder bleek later [verdachte] te zijn. [verdachte] is buiten

bewustzijn naar St. Elisabeth ziekenhuis in Tilburg gegaan en hier is bloed van hem

afgenomen.

[verdachte] heeft zijn medewerking of weigering op dat moment niet kenbaar kunnen

maken. [verdachte] heeft later in zijn verhoor aangegeven, hoewel er bloed van hem is af

genomen, hij weigert dat dit bloed onderzocht wordt. Hij, [verdachte] , is erop gewezen

hij zich hierdoor strafbaar maakt aan overtreding van artikel 163 lid 9 van de WVW 1994,

doch hij weigerde zijn bloed te laten onderzoeken.

Het betrof hier een bestuurder van een motorrijtuig waarvoor voor het besturen een rijbewijs vereist is. Uit controle bleek dat de verdachte een motorrijtuig heeft bestuurd zonder dat hij in het bezit was van een rijbewijs voor de categorie motorrijtuigen waartoe dat motorrijtuig behoorde.

Collega's [verbalisant 2] en [verbalisant 3] , hebben op zaterdag 21 mei 2022 om 00:52 uur, het

eerste directe contact met deze bestuurder leidend tot de verdenking van overtreding van artikel 8 Wegenverkeerswet 1994. Op dat moment was [verdachte] niet in staat om zijn wil kenbaar te maken omdat hij buiten bewustzijn naar het ziekenhuis werd overgebracht.

Identiteitsgegevens van de verdachte

De verdachte gaf mij, [verbalisant 1] , op te zijn genaamd:

Achternaam: [verdachte]

Voornamen: [verdachte]

Geboren: [geboortedag 1] 1987

Geboorteplaats: [geboorteplaats 1] in Nederland

Afname bloed, verdachte niet in staat wil kenbaar te maken

Daar de verdachte niet in staat was zijn wil kenbaar te maken, is met toestemming van [verbalisant 4] , hulpofficier van justitie, op zaterdag 21 mei 2022 om 03:30 uur, door de arts [arts] , de verdachte conform de regelgeving bloed afgenomen. Bij deze bloedafname was ik, [verbalisant 1] , aanwezig. Deze bloedafname vond plaats in het Sint Elisabeth ziekenhuis te Tilburg.

Verpakken monster

Ik, [verbalisant 1] , heb de buisjes bloed in de voorgeschreven verpakking, gewaarmerkt, direct verpakt en verzegeld, overeenkomstig het bepaalde in het Besluit alcohol, drugs en geneesmiddelen in het verkeer, en overeenkomstig de Regeling alcohol drugs en geneesmiddelen in het verkeer, in de daartoe bestemde vriezer geplaatst, liggend op het grootste oppervlak.

Tevens heb ik het opdrachtformulier Toxicologisch onderzoek voorzien van een genummerde en op naam gestelde SIN-sticker "Analyse" met het nummer TACB4715NL en SIN-sticker" Tegen Onderzoek" met het nummer TACB4716NL. De corresponderende Sporen Identificatie Nummers (SIN-stickers) zijn op dit proces-verbaal aangebracht.

De verzegelde verpakking is overeenkomstig het bepaalde in het Besluit alcohol, drugs geneesmiddelen in het verkeer verzonden naar het NFI te Den Haag.

Verhoor verdachte

Verdachte werd uitgenodigd voor het afleggen van een verklaring. Op vrijdag 17 februari 2023, werd de verdachte gehoord. Hij verklaarde betrokken te zijn bij de betreffende aanrijding en geruime tijd in coma in het ziekenhuis te hebben gelegen. Hij verleende geen toestemming om het afgenomen bloed te laten onderzoeken.

Toestemming onderzoek bloedmonster achteraf

Op vrijdag 17 februari 2023 om 11:00 uur heb ik, [verbalisant 1] de verdachte, toen deze weer in staat was zijn wil kenbaar te maken, in de gelegenheid gesteld, toestemming te geven tot een onderzoek van het van hem afgenomen bloedmonster.

De verdachte verleende geen toestemming. Hij verklaarde overleg gehad te hebben met zijn

advocaat en geen toestemming te geven voor het onderzoeken van het bloed.

2.
Het proces-verbaal van verhoor verdachte d.d. 17 februari 2023 (dossierpagina’s 6-7), voor zover, inhoudende de verklaring van [verdachte] :

De verdachte verklaarde:

P: Wil je verder nog wat verklaren?

V: De verdachte, [verdachte] , achtte zichzelf in staat om een verklaring af te leggen en zag af van verhoor bijstand. Verdachte [verdachte] heeft eerder wel overleg gehad met zijn advocaat [advocaat] , van advocatenbureau [advocaat] .

V: Op zaterdag 21 mei 2022 heb jij een ongeval met een vrachtwagen gehad op de A2. Wat kun jij hierover verklaren?

A: Ik kwam die avond vanuit Waalwijk en ik reed in een blauw/grijze Vito bus, ik weet het kenteken niet meer. De bus was van mijn vader, [naam] . Ik weet gewoon echt niet meer wat er die avond gebeurd is. Ik ben 3 tot 4 dagen helemaal kwijt. Ik heb door het ongeval 13 of 14 dagen in coma gelegen. Ik kan me helemaal niets van het ongeval herinneren. Ik kan er dus ook helemaal niets meer over vertellen. Ik heb door het ongeval nu ook heel veel hoofdpijn en ik ben heel vergeetachtig.

V: De collega's ter plaatse hadden het vermoeden dat jij alcohol had gedronken. Er is later bloed bij jou afgenomen, op dat moment was jij niet in staat om toestemming te geven voor het afnemen van bloed, of dit te weigeren. Geef jij toestemming tot het afnemen van bloed?

A: Na overleg met mijn advocaat [advocaat] geef ik geen toestemming tot het afnemen van bloed. Ik ben me er bewust van dat er dan een weigering wordt opgemaakt.

3.
Het proces-verbaal van bevindingen d.d. 16 november 2023 (dossierpagina 11), voor zover, inhoudende als relaas van verbalisanten [verbalisant 2] en [verbalisant 3] :

Op zaterdag 21 mei 2022 waren wij, verbalisanten [verbalisant 2] en [verbalisant 3] , belast met de surveillance in de gemeente 's -Hertogenbosch.

Op bovenstaande dag en datum, omstreeks 00:50 uur, werden wij door het Operationeel Centrum, gestuurd naar de Autosnelweg A2 in verband met een aanrijding tussen een busje en een voertuig.

Ter plaatse zagen wij een bestelbus staan waarvan de voorzijde geheel kapot was. Wij zagen dat er weinig van over was gebleven.

We zagen dat het ambulancepersoneel bij het bestelbusje stond aan de zijde van de bestuurder. Wij zagen dat de bestuurder van het bestelbusje nog in het voertuig zat.

Wij hoorden dat de bestuurder bekneld zat.

De ambulance medewerker vertelde ons dat de bestuurder nog wel aanspreekbaar was, maar snel achteruit ging. De ambulancemedewerker vertelde ons dat hij aan de bestuurder had gevraagd of hij alcohol of drugs op de had. De bestuurder vertelde dat hij alcohol op had.

Wij hoorden van het ambulancemedewerker dat hij dacht dat alcohol waarschijnlijk niet enige middel was wat er gebruikt zou zijn door de bestuurder.

4.
Het proces-verbaal van verhoor getuige bij de raadsheer-commissaris d.d. 28 januari 2025, voor zover, inhoudende als verklaring van [verbalisant 1] :

Als getuige wordt gehoord:

[verbalisant 1] ,

geboren op [geboortedatum 1] te [geboorteplaats 2]

Raadsheer-commissaris: In welke sfeer vond het verhoor plaats?

Getuige: Volgens mij heel goed. Dat kwam omdat meneer wel een ernstig ongeval had gehad en dat hij vertelde hoe dat was gegaan. Dat kan ik mij herinneren. We hebben in

mijn herinnering een normaal gesprek gehad, over zijn herstel.

Raadsheer-commissaris: Was hij aanspreekbaar?

Getuige: Op dat moment? Zeker. Anders had ik geen verhoor bij hem afgenomen. Hij was goed aanspreekbaar. Ik ken mezelf, dan beëindig ik het verhoor.

Raadsheer-commissaris: In uw proces-verbaal staat dat dhr. [verdachte] verklaarde dat hij zichzelf in staat acht om een verklaring af te leggen. Waarom heeft u dat opgenomen?

Getuige: Dat is een vraag die ik altijd stel. Ik kan u zo 10 à 20 processen-verbaal overhandigen waarin dat staat. Iedere collega stelt deze vraag. Als iemand zich niet in staat acht een verklaring af te leggen, dan wordt het verhoor gestaakt.

Aanvulling van de bewijsoverwegingen

De beslissing dat het bewezenverklaarde door de verdachte is begaan, berust op de

feiten en omstandigheden als vervat in de hierboven bedoelde bewijsmiddelen in onderlinge samenhang beschouwd.

II.

De advocaat-generaal heeft zich op het standpunt gesteld dat het tenlastegelegde feit bewezenverklaard kan worden. Hoewel er gelijk na het ongeval bloed is afgenomen, heeft de politie gewacht met het bloedonderzoek tot de verdachte in staat was om toestemming te geven. Het proces-verbaal van verhoor verdachte is opgetekend uit de mond van de verdachte en de verbalisant had de details – zoals wanneer het contact met de raadsvrouw plaatsvond – niet zelf kunnen verzinnen. De handtekening op het proces-verbaal lijkt zijns inziens op de handtekening die de verdachte vaker zet. Ter onderbouwing heeft de advocaat-generaal een akte van betekening overgelegd aan het hof. Volgens de advocaat-generaal is voldaan aan de vereisten van het bloedonderzoek en is er geen reden tot afwijken van het oordeel van de politierechter.

De raadsvrouw heeft primair bepleit dat de verdachte vrijgesproken dient te worden omdat de verdachte ontkent te hebben geweigerd mee te werken aan de bloedafname. Het verhoor zou bovendien niet op de juiste wijze zijn afgenomen. De verdachte was ten tijde van het verhoor, door de gevolgen van het ongeval, niet in staat om een verklaring af te leggen. Daarnaast staan er enkele onjuistheden in het proces-verbaal van verhoor van verdachte. De verdachte heeft, in tegenstelling tot is opgenomen in het proces-verbaal van verhoor, van tevoren geen consult gehad met de raadsvrouw. De raadsvrouw heeft een proces-verbaal van verhoor in een andere zaak overgelegd om aan te tonen dat zij op 14 juli 2024 om 14.00 uur niet beschikbaar was om een consultgesprek te voeren met de verdachte. Tot slot heeft de raadsvrouw bepleit dat de verdachte het proces-verbaal van verhoor niet getekend heeft en de handtekening op het document ook niet lijkt op die van de verdachte. Het proces-verbaal van verhoor zou het enige bewijs zijn tegen de verdachte en, gezien deze onjuistheden bezigt, zou deze niet gebruikt kunnen worden als bewijs. De raadsvrouw heeft tevens aangevoerd dat het verhoor bij de raadsheer-commissaris van verbalisant [verbalisant 1] geen bewijswaarde heeft en derhalve niet kan worden meegewogen.

In het licht van het vorenstaande overweegt het hof als volgt.

Uit het procesdossier blijkt dat de verdachte op 21 mei 2022 een ernstig ongeval heeft gehad, waarbij de bestelbus die hij bestuurde achter op een vrachtwagen vol zuivel is gereden. De politie en ambulancepersoneel is ter plaatse geweest na het ongeval. De ambulancemedewerker had toen contact met de verdachte en laatstgenoemde heeft toen aangegeven alcohol op te hebben. De ambulancemedewerker vertelde tegen de verbalisanten dat hij dacht dat alcohol waarschijnlijk niet het enige middel was wat er gebruikt zou zijn door de bestuurder.

De verdachte is vervolgens naar het St. Elizabeth ziekenhuis in Tilburg vervoerd. In het ziekenhuis is bloed afgenomen van de verdachte. Gezien hij op dat moment bewusteloos was, en derhalve niet in staat om zijn wil kenbaar te maken over eventueel bloedonderzoek, is de verdachte later verzocht om zijn toestemming. Op 17 februari 2023 is de verdachte gehoord door verbalisant [verbalisant 1] en heeft hij, volgens het op ambtsbelofte opgemaakte proces-verbaal van verhoor, verklaard dat hij geen toestemming geeft voor de bloedafname. Het eerder afgenomen bloed is door de politie vernietigd, nu de verdachte had geweigerd mee te werken.

Het hof stelt voorop dat een proces-verbaal dat op ambtsbelofte of ambtseed is opgesteld, bijzondere bewijskracht toekomt. Het hof ziet geen reden om te twijfelen aan de betrouwbaarheid van het proces-verbaal van verhoor. In het proces-verbaal van verhoor staat vermeld dat aan de verdachte is medegedeeld heeft dat hij recht heeft op een consult met een raadsman, dat hij dit niet nodig achtte en dat hij heeft verklaard eerder overleg te hebben gehad met zijn advocaat. Het hof twijfelt niet aan de verklaring van de raadsvrouw dat zij op 14 juli 2022 geen contact heeft gehad met de verdachte en zich ook niet kan herinneren op een eerder moment bijstand te hebben verleend.

Het hof acht het echter mogelijk dat het consult met de raadsvrouw op een ander moment heeft plaatsgevonden dan vermeld in het proces-verbaal, noch kan niet worden uitgesloten dat deze datum wel genoemd is door de verdachte, maar dit hoeft geen gevolgen te hebben voor de betrouwbaarheid van de rest van het proces-verbaal. Daarnaast heeft de verdachte bij de terechtzitting in eerste aanleg en in hoger beroep verklaard dat hij zich het hele verhoor niet kan herinneren en dat hij zich evenmin kan herinneren dat hij heeft geweigerd toestemming te geven. De verklaring van de verdachte sluit niet uit dat hij daadwerkelijk heeft geweigerd tijdens het verhoor maar dit achteraf – net als de rest van het verhoor – niet kan herinneren.

Tot slot hebben zowel de verdachte en zijn raadsvrouw als de vertegenwoordiger van het Openbaar Ministerie ter terechtzitting in hoger beroep ter zake van de vermeende handtekening van verdachte onder het proces-verbaal van verhoor van verdachte d.d. 17 februari 2023 de waarneming kunnen doen en de gelegenheid gehad zich daaromtrent bij de behandeling van de zaak uit te laten. Het hof oordeelt dat de onder het proces-verbaal aanwezige handtekening welke vermeend van verdachte zou zijn, voldoende lijkt op de handtekening van verdachte welke hij heeft gebruikt ter ondertekening van de akte uitreiking van de oproeping in hoger beroep d.d. 6 maart 2025, zoals opgenomen in het dossier. Weliswaar zijn de handtekeningen op beide documenten anders gepositioneerd/gedraaid, maar de kenmerkende vloeiende belijning van beide handtekeningen komt naar het oordeel van het hof nadrukkelijk met elkaar overeen.

Op grond hiervan acht het hof het proces-verbaal van verhoor van verdachte d.d. 17 februari 2023 wel degelijk door verdachte ondertekend en mede daardoor betrouwbaar. Het hof bezigt het betreffende proces-verbaal derhalve tot bewijs.

Het hof komt daarmee tot een bewezenverklaring van het tenlastegelegde. Het hof verwerpt mitsdien het tot vrijspraak strekkende verweer in al zijn onderdelen.

Strafbaarheid van de verdachte

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluiten. De verdachte is daarom strafbaar voor het hiervoor bewezenverklaarde.

Op te leggen straf

De raadsvrouw heeft bepleit dat de verdachte nog steeds veel medische problemen heeft door het ongeval. Hij heeft nog steeds veel last van hoofdpijn, loopt slecht en heeft een pijnlijk bekken. Bij verdachte is onder meer een stalen plaat in zijn hoofd geplaatst. De verdachte moet nog steeds medische onderzoeken ondergaan. Daarnaast zou de verdachte al lange tijd zijn rijbewijs kwijt zijn geweest in het kader van een andere zaak. Om deze reden, mede gezien de medische gesteldheid van de verdachte, zou een geldboete de voorkeur hebben met een geheel voorwaardelijke ontzegging van de rijbevoegdheid.

Het hof heeft bij de bepaling van de op te leggen straf gelet op de aard en de ernst van hetgeen bewezen is verklaard, op de omstandigheden waaronder het bewezenverklaarde is begaan en op de persoon van de verdachte, zoals een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting naar voren is gekomen. Daarnaast is gelet op de verhouding tot andere strafbare feiten, zoals onder meer tot uitdrukking komende in de hierop gestelde wettelijke strafmaxima en in de straffen die voor soortgelijke feiten worden opgelegd.

Ten laste van de verdachte is bewezenverklaard dat dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan overtreding van artikel 163 van de Wegenverkeerswet 1994 door te weigeren mee te werken aan een bloedonderzoek terwijl hij daartoe verplicht was. Door aldus te handelen heeft hij verhinderd dat kon worden vastgesteld of, en zo ja, in welke mate, hij onder invloed van alcohol en/of drugs verkeerde. De verplichting om aan dergelijke bevelen gevolg te geven bestaat mede ter bevordering van de verkeersveiligheid, die in gevaar wordt gebracht wanneer er onder invloed van alcohol en/of drugs aan het verkeer wordt deelgenomen. Het hof rekent het de verdachte dan ook aan dat hij heeft gehandeld zoals bewezen is verklaard.

Het hof heeft acht geslagen op de inhoud van het uittreksel uit de Justitiële Documentatie d.d. 28 februari 2025, betreffende het justitiële verleden van de verdachte, waaruit blijkt dat de verdachte eerder onherroepelijk is veroordeeld voor een feit in strijd met de Wegenverkeerswet.

Het hof heeft tevens kennisgenomen van de persoonlijke omstandigheden van de verdachte, voor zover daarvan tijdens het onderzoek ter terechtzitting is gebleken. Ten overstaan van het hof heeft de verdachte naar voren gebracht dat hij woonachtig is bij zijn moeder, onder bewind staat en een schuld heeft van ongeveer € 60.000,-. De verdachte zou een Wajong uitkering ontvangen. Hij heeft geen auto maar leent wel eens een auto van zijn vader. Hij zou een taakstraf kunnen uitvoeren, indien deze zou worden aangepast aan zijn fysieke beperkingen.

Alles afwegende acht het hof, oplegging van een taakstraf voor de duur van 80 uren, subsidiair 40 dagen vervangende hechtenis, alsmede een voorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van twee weken, met een proeftijd van 2 jaren, passend en geboden. Daarnaast legt het hof een ontzegging van de rijbevoegdheid op voor de duur van tien maanden.

Met oplegging van een (gedeeltelijk) voorwaardelijke straf wordt enerzijds de ernst van het bewezenverklaarde tot uitdrukking gebracht en wordt anderzijds de strafoplegging dienstbaar gemaakt aan het voorkomen van nieuwe strafbare feiten.

Naar het oordeel van het hof kan niet worden volstaan met een straf als door de advocaat-generaal gevorderd omdat daarin de ernst van het bewezenverklaarde in de verhouding tot andere strafbare feiten, zoals onder meer tot uitdrukking komt in het hierop gestelde wettelijk strafmaximum en in de straffen die voor soortgelijke feiten worden opgelegd, alsmede de omstandigheid dat de verdachte reeds eerder terzake soortgelijke strafbare feiten is veroordeeld, onvoldoende tot uitdrukking komt.

Mede ter bescherming van de verkeersveiligheid zal het hof terzake van het bewezenverklaarde voor een duur als hieronder vermeld aan de verdachte de bevoegdheid ontzeggen om motorrijtuigen te besturen.

De tijd, gedurende welke het rijbewijs van de verdachte ingevolge artikel 164 van de Wegenverkeerswet 1994 ingevorderd of ingehouden is geweest, zal op de duur van deze bijkomende straf in mindering worden gebracht.

In hetgeen in hoger beroep aan de orde is gekomen ziet het hof evenwel aanleiding te bepalen dat deze bijkomende straf voorwaardelijk niet ten uitvoer zal worden gelegd, waarbij tevens de hieronder te vermelden bijzondere voorwaarde wordt gesteld.

Het verweer dat de verdachte – kort gezegd – het rijbewijs niet kan missen, wordt door het hof verworpen omdat het belang van de bescherming van de verkeersveiligheid zwaarder weegt dan het belang van de verdachte bij behoud van het rijbewijs, alsmede gezien de verdachte reeds eerder – en zelfs na het onderhavige feit, op 2 januari 2024 en 5 februari 2024 – ter zake verkeersdelicten onherroepelijk is veroordeeld, en het hof onvoorwaardelijke ontzegging van de rijbevoegdheid noodzakelijk acht om de verdachte de onjuistheid van de bewezenverklaarde handelwijze te doen inzien.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De beslissing is gegrond op de artikelen 9, 14a, 14b, 14c, 22c, 22d en 63 van het Wetboek van Strafrecht en de artikelen 163, 176 en 179 van de Wegenverkeerswet 1994, zoals deze ten tijde van het bewezenverklaarde rechtens golden dan wel ten tijde van het wijzen van dit arrest rechtens gelden.

BESLISSING

Het hof:

vernietigt het vonnis waarvan beroep ten aanzien van de opgelegde straf en de strafmotivering en doet in zoverre opnieuw recht;

veroordeelt de verdachte tot een
gevangenisstrafvoor de duur van
2 (twee) weken;

bepaalt dat de gevangenisstraf niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten omdat de verdachte zich voor het einde van een proeftijd van
2 (twee) jarenaan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt;

veroordeelt de verdachte tot een
taakstrafvoor de duur van
80 (tachtig) uren, indien niet naar behoren verricht te vervangen door
40 (veertig) dagen hechtenis;

ontzegt de verdachte ter zake van het bewezenverklaarde de
bevoegdheid motorrijtuigen te besturenvoor de duur van
10 (tien) maanden;

bevestigt het vonnis waarvan beroep voor het overige, met inachtneming van het hiervoor overwogene.

Aldus gewezen door:

mr. A.R. Hartmann, voorzitter,

mr. E.J. Huijskens en mr. T. Farber, raadsheren,

in tegenwoordigheid van mr. E. Vogelvang, griffier,

en op 7 mei 2025 ter openbare terechtzitting uitgesproken.

mr. T. Farber voornoemd is buiten staat om dit arrest te ondertekenen.

Hoger beroep tegen vonnis van de politierechter inzake overtreding van de Wegenverkeerswet 1994

Uitspraak