In deze zaak heeft het Gerechtshof 's-Hertogenbosch op 21 februari 2019 uitspraak gedaan in hoger beroep over de benoeming van een bijzondere curator in een omgangszaak. De zaak betreft de vader, die verzoekt om een omgangsregeling met zijn twee minderjarige kinderen, [minderjarige 1] en [minderjarige 2], die respectievelijk 16 en 14 jaar oud zijn. De kinderen hebben al vier jaar geen contact meer met hun vader en hebben aangegeven geen omgang te willen. Het hof heeft drs. L. Klaver benoemd als bijzondere curator om de belangen van de kinderen te behartigen en om te onderzoeken of er mogelijkheden zijn om de weerstand van de kinderen tegen omgang met de vader weg te nemen.
De bijzondere curator heeft gesprekken gevoerd met de kinderen en heeft gerapporteerd dat de weerstand van de kinderen is ontstaan door incidenten in het verleden. De kinderen hebben positieve herinneringen aan hun vader, maar deze worden overschaduwd door negatieve ervaringen. De vader heeft aangegeven dat hij veel heeft geleerd en milder is geworden, maar de kinderen hebben geen vertrouwen in hem en willen rust in hun leven. De moeder van de kinderen steunt de wens van de kinderen om geen contact met de vader te hebben en is van mening dat de vader's pogingen om contact te herstellen niet oprecht zijn.
Het hof concludeert dat, gezien de leeftijd van de kinderen en hun duidelijke wensen, er op dit moment geen mogelijkheden zijn om de omgang met de vader te herstellen. Wel ziet het hof mogelijkheden voor contact tussen de kinderen en hun grootouders van vaderszijde, wat door de moeder wordt ondersteund. De beslissing van het hof is om de verzoeken van de vader om een omgangsregeling af te wijzen en de eerdere beslissing van de rechtbank te bekrachtigen.