ECLI:NL:GHSHE:2016:2133

• Datum uitspraak: 31 mei 2016
• Publicatiedatum: 31 mei 2016
• Zaaknummer: 200.167.520_01
• Instantie: Gerechtshof 's-Hertogenbosch
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: H.A.W. Vermeulen; M. van Ham; P.P.M. Rousseau
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Huurrecht woonruimte; voortzetting huur door samenwoner na overlijden huurder; duurzame gemeenschappelijke woonruimte, artikel 7:268 lid 2 BW

In deze zaak gaat het om de voortzetting van een huurovereenkomst door een samenwoner na het overlijden van de huurder. Appellante, die na het verbreken van haar relatie op straat kwam te staan, heeft tijdelijk bij haar grootvader gewoond in een woonwagen op een door de geïntimeerde verhuurde standplaats. Na het overlijden van haar grootvader vorderde appellante bij de kantonrechter dat zij de huurovereenkomst op eigen naam kon voortzetten. De kantonrechter wees deze vordering af en gaf de vordering van de geïntimeerde tot ontruiming van de standplaats in reconventie toe. Appellante ging in hoger beroep en voerde aan dat zij voldeed aan de voorwaarden van artikel 7:268 lid 3 BW voor voortzetting van de huur.

Het hof oordeelde dat appellante onvoldoende feiten en omstandigheden had aangevoerd om aan te nemen dat zij met haar grootvader een duurzame gemeenschappelijke huishouding had. Het hof concludeerde dat de korte duur van de samenwoning en de omstandigheden rondom het verblijf bij haar grootvader erop wijzen dat appellante tijdelijk bij hem verbleef totdat zij een andere woonruimte kon vinden. De grieven van appellante werden verworpen, en het hof bekrachtigde het vonnis van de kantonrechter, waarbij appellante werd veroordeeld in de proceskosten van het hoger beroep.

Uitspraak

GERECHTSHOF ’s-HERTOGENBOSCH

Afdeling civiel recht

zaaknummer 200.167.520/01

arrest van 31 mei 2016

in de zaak van

[appellante] ,

wonende te [woonplaats] ,

appellante,

hierna aan te duiden als [appellante] ,

advocaat: mr. S.J.M. Jaasma te Amsterdam,

tegen

Stichting [stichting] ,

gevestigd te [vestigingsplaats] ,

geïntimeerde,

hierna aan te duiden als [geïntimeerde] ,

advocaat: mr. K.O. de Jongh te Utrecht,

als vervolg op het door het hof gewezen tussenarrest van 26 mei 2015 in het hoger beroep van het door de kantonrechter van de rechtbank Oost-Brabant, zittingsplaats 's-Hertogenbosch onder zaaknummer 3457024/221, rolnummer 14-8469 gewezen vonnis van 12 maart 2015.

5. Het verloop van de procedure

Het verloop van de procedure blijkt uit:

- het tussenarrest van 26 mei 2015, waarbij het hof een comparitie na aanbrengen heeft gelast;

- het proces-verbaal van comparitie van 23 juni 2015;

• de memorie van grieven met producties;
• de memorie van antwoord met een productie.

Het hof heeft daarna een datum voor arrest bepaald. Het hof doet recht op bovenvermelde stukken en de stukken van de eerste aanleg

6. De beoordeling

6.1.

Het gaat in deze zaak om het volgende.

Na het verbreken van haar relatie kwam [appellante] op straat te staan. [appellante] heeft zich op 28 mei 2014 als woningzoekende bij de gemeente gemeld. Zij heeft een toercaravan op de standplaats van haar moeder aan [adres 1] te [plaats] geplaatst. Na een gesprek tussen een woonconsulente van [geïntimeerde] met [appellante] en haar moeder is deze toercaravan verwijderd. Op 6 juni 2014 (aldus [appellante] zelf, zie pagina 2 inleidende dagvaarding) is [appellante] met haar (toen) zevenjarige dochtertje ingetrokken bij haar grootvader die een woonwagen bewoonde op een van [geïntimeerde] gehuurde standplaats aan [adres 2] te [plaats] . Op 26 juni 2014 is de grootvader van [appellante] geheel onverwacht overleden.

6.2.

[appellante] heeft bij inleidende dagvaarding gevorderd dat de kantonrechter bepaalt dat zij de huurovereenkomst van de standplaats aan [adres 2] te [plaats] op eigen naam kan voortzetten, met veroordeling van [geïntimeerde] in de proceskosten. [geïntimeerde] heeft in reconventie gevorderd (samengevat) dat de kantonrechter [appellante] veroordeelt om die standplaats te ontruimen met veroordeling van [appellante] in de proceskosten. Bij het bestreden vonnis is de vordering van [appellante] afgewezen en de vordering van [geïntimeerde] toegewezen.

6.3.

[appellante] is tijdig in hoger beroep gekomen. Zij heeft onder aanvoering van vijf grieven geconcludeerd tot vernietiging van het bestreden vonnis met veroordeling van [geïntimeerde] in de proceskosten. Het hof begrijpt dat zij bedoelt dat haar in eerste aanleg geformuleerde vordering alsnog wordt toegewezen en dat de vordering van [geïntimeerde] alsnog wordt afgewezen.

6.4.

Kern van het geschil is de vraag of [appellante] voldoet aan de in artikel 7:268 lid 3 BW gestelde voorwaarden die gelden om de huur van de standplaats te kunnen voortzetten.

6.5.

Met grief 1 komt [appellante] op tegen het oordeel van de kantonrechter dat een samenleven van een kleinkind met een grootouder na het zelfstandig worden van het kind, de bestemming heeft om af te lopen. De kantonrechter heeft beslist dat een dergelijk samenwonen slechts onder bijzondere omstandigheden kan worden aangemerkt als een blijvende samenwoning met een gemeenschappelijke huishouding als bedoeld in artikel 7:268 lid 2 BW en dat daarvan in dit geval geen sprake is. Daartegen is grief 2 gericht.

6.6.

Het hof is van oordeel dat [appellante] onvoldoende feiten en omstandigheden heeft aangevoerd om ervan uit te kunnen gaan dat [appellante] met haar grootvader een duurzame gemeenschappelijke huishouding heeft gehad.

[appellante] heeft over de gemeenschappelijke huishouding gesteld dat zij de boodschappen betaalde en haar grootvader de huur, dat zij meestal samen aten, dat zij dikwijls voor haar grootvader heeft gekookt en soms ook boodschappen deed. Volgens [appellante] is de woonwagen niet groot genoeg om apart van elkaar te kunnen wonen en leven. Deze omstandigheden zouden kunnen duiden op een gemeenschappelijke huishouding, maar het hof is van oordeel dat [appellante] te weinig heeft gesteld om aannemelijk te achten dat deze als duurzaam was bedoeld.

Immers, [appellante] heeft slechts twintig dagen samen met haar grootvader in de woonwagen gewoond. [appellante] stelt weliswaar in hoger beroep dat zij ‘al langere tijd’ -overigens zonder verder aan te geven hoe lang- met haar grootvader samenwoonde, maar [geïntimeerde] heeft dat betwist. Nu [appellante] in eerste aanleg expliciet heeft gesteld dat zij per 6 juni 2014 bij haar grootvader is gaan wonen en [geïntimeerde] reeds in eerste aanleg correspondentie in het geding heeft gebracht waarin ook melding wordt gemaakt van 6 juni 2014 (prod 2 cva), passeert het hof die stelling, waarvan overigens geen bewijs is aangeboden, als onvoldoende onderbouwd. [appellante] stelt dat zij de intentie had om duurzaam met haar grootvader in die woonwagen te verblijven, maar dat blijkt nergens uit. De feiten duiden er eerder op dat [appellante] de bedoeling had om weer te vertrekken zodra zij zelfstandige woonruimte zou vinden. Dat leidt het hof af uit de volgende omstandigheden, in onderling verband beschouwd:

- [appellante] kwam op straat te staan nadat haar relatie was beëindigd;

- [appellante] is toen niet meteen bij haar grootvader ingetrokken;

- [appellante] heeft eerst een toercaravan op de standplaats van haar moeder gezet;

- [appellante] had zich toen al als woningzoekende gemeld en zij heeft haar inschrijving gehandhaafd, ook nadat zij bij haar grootvader was gaan wonen;

- het vertrek uit de toercaravan was noodgedwongen (zie de brief van [geïntimeerde] van 6 juni 2014, prod. 3 cva).

Gelet op de korte duur van de samenwoning en de hiervoor beschreven omstandigheden, in onderling verband beschouwd, ligt het eerder voor de hand dat [appellante] tijdelijk bij haar grootvader verbleef totdat zij over nieuwe woonruimte kon beschikken, dan dat zij de intentie had om een duurzame gemeenschappelijke huishouding met haar grootvader te gaan voeren. [appellante] heeft dus niet aannemelijk gemaakt dat zij een duurzame gezamenlijke huishouding heeft gehad met haar grootvader. Ingevolge art. 7:268 lid 3 aanhef en onder a BW dient de rechter de vordering tot voortzetting van de huur af te wijzen.

De vraag of een samenwonen van een grootvader en een kleinkind al dan niet de bestemming heeft om af te lopen (grief 1), behoeft daarom geen bespreking.

6.7.

De grieven 3 en 5 hebben betrekking op de overige afwijzingsgronden als bedoeld in artikel 7:268 lid 3 (onderdeel b en c). De vordering dient reeds op onderdeel a van die bepaling te worden afgewezen, zodat deze grieven geen nadere bespreking behoeven.

6.8.

Volgens grief 4 heeft [geïntimeerde] geen belang bij haar vordering. Ook deze grief faalt. Immers, het falen van grief 2 leidt tot het oordeel dat het vonnis in conventie bekrachtigd dient te worden. De kantonrechter heeft de vordering van [appellante] tot voortzetting van de huur dus terecht afgewezen. Dat betekent dat [appellante] (vanaf het moment dat het bestreden vonnis in kracht van gewijsde gaat) zonder recht of titel op de standplaats verblijft. Daarmee is het belang van [geïntimeerde] bij haar vordering in reconventie gegeven. Voor zover [appellante] heeft beoogd te stellen dat een belangenafweging dient plaats te vinden, miskent zij de tekst en strekking van artikel 7:268 lid 3 BW.

6.9.

Het hof zal het bestreden vonnis bekrachtigen. [appellante] zal worden veroordeeld in de proceskosten van het hoger beroep.

7. De uitspraak

Het hof:

bekrachtigt het vonnis waarvan beroep,

veroordeelt [appellante] in de proceskosten van het hoger beroep, en begroot die kosten tot op heden aan de zijde van [geïntimeerde] op € 711,- aan griffierecht en op € 1.788,- aan salaris advocaat, en voor wat betreft de nakosten op € 131,- indien geen betekening plaatsvindt, dan wel op € 199,- vermeerderd met de explootkosten indien niet binnen veertien dagen na de datum van dit arrest is voldaan aan de bij dit arrest uitgesproken veroordelingen en betekening van dit arrest heeft plaatsgevonden en bepaalt dat deze bedragen binnen veertien dagen na de dag van deze uitspraak moeten zijn voldaan, bij gebreke waarvan deze bedragen worden vermeerderd met de wettelijke rente als bedoeld in artikel 6:119 BW daarover vanaf het einde van voormelde termijn tot aan de dag der voldoening;

verklaart deze proceskostenveroordeling uitvoerbaar bij voorraad.

Dit arrest is gewezen door mrs. H.A.W. Vermeulen, M. van Ham en P.P.M. Rousseau en in het openbaar uitgesproken door de rolraadsheer op 31 mei 2016.

griffier rolraadsheer