ECLI:NL:GHSGR:2005:AU3114

• Datum uitspraak: 5 augustus 2005
• Publicatiedatum: 4 april 2013
• Zaaknummer: C04/820
• Instantie: Gerechtshof 's-Gravenhage
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: A.H. De Wild; C.G. Beyer-Lazonder; L.F.A. Husson
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep van werkgever tegen verstekvonnis inzake loonbetaling aan zieke werknemer zonder tewerkstellingsvergunning

In deze zaak heeft het Gerechtshof 's-Gravenhage op 5 augustus 2005 uitspraak gedaan in hoger beroep van een werkgever die in verzet was gekomen tegen een verstekvonnis van de rechtbank 's-Gravenhage. De werkgever, hierna te noemen Werkgever, had geen grieven ingediend tegen het verstekvonnis van 15 juli 2003, waardoor hij niet ontvankelijk werd verklaard in zijn hoger beroep. De werknemer, hierna te noemen Werknemer, was zonder bekende woon- of verblijfplaats in Nederland en was in vaste dienst bij Werkgever als agrarisch medewerker. Werknemer was ziek geworden op 10 oktober 2002 en ontving sindsdien geen loon meer van Werkgever, die ook geen ziekengeld voor Werknemer had betaald.

De rechtbank had Werkgever veroordeeld tot doorbetaling van het loon inclusief vakantietoeslag, maar Werkgever had in verzet de vordering van Werknemer afgewezen en reconventioneel de arbeidsovereenkomst wegens bedrog willen vernietigen. De rechtbank had beide vorderingen afgewezen en Werkgever in hoger beroep gekomen. Het hof heeft de feiten zoals vastgesteld door de rechtbank overgenomen, met uitzondering van het onbetaald blijven van de ziektepremie.

Het hof oordeelde dat Werkgever het risico had genomen door een arbeidsovereenkomst aan te gaan met Werknemer zonder dat deze beschikte over een tewerkstellingsvergunning. De stelling van Werkgever dat Werknemer had verzekerd dat de afgifte van de vergunning een formaliteit was, werd door het hof verworpen. Het hof bevestigde dat Werkgever verantwoordelijk is voor het sluiten van een arbeidsovereenkomst met een werknemer die over de vereiste papieren beschikt.

Daarnaast oordeelde het hof dat Werknemer geen ziekengeld ontving omdat de premie niet op tijd was betaald, en dat de stelling van Werkgever dat de premie wel was betaald maar te laat, geen effect had. Het hof bekrachtigde het vonnis van de rechtbank en veroordeelde Werkgever in de proceskosten, waarbij de kosten van Werknemer nihil waren omdat hij niet in hoger beroep was verschenen.

Uitspraak

Uitspraak: 5 augustus 2005

Rolnummer: 04/820

Zaaknummer (15 juli 2003): 349752/03-12018

rolnummer rechtbank (6 januari 2004): 357739/03-14220

HET GERECHTSHOF TE ’S-GRAVENHAGE,

negende civiele kamer, heeft het volgende arrest gewezen in de zaak van

WERKGEVER,

wonende te X,

appellant,

hierna te noemen: Werkgever,

procureur: mr. M. de Boorder,

tegen

WERKNEMER,

zonder bekende woon- of verblijfplaats in Nederland,

geïntimeerde,

hierna te noemen: Werknemer,

in hoger beroep niet verschenen.

Het verloop van het geding

Bij exploot van 18 maart 2004 is Werkgever in hoger beroep gekomen van het verstekvonnis van 15 juli 2003 en van het vonnis in oppositie van 6 januari 2004, beide door de rechtbank te 's-Gravenhage, sector kanton, locatie 's-Gra-venhage, gewezen tussen partijen. Bij met de dagvaarding in hoger beroep overeenstemmende conclusie van eis heeft Werkgever twee grieven tegen het vonnis van 6 januari 2004 aangevoerd. Tenslotte heeft Werkgever de stukken overgelegd en arrest gevraagd.

De beoordeling

1. Werkgever heeft geen grieven gericht tegen het verstekvonnis van 15 juli 2003 zodat hij reeds hierom niet ontvankelijk is in zijn hoger beroep tegen dit vonnis.

2. Het hof gaat - met uitzondering van het onbetaald blijven van de ziektepremie -uit van de feiten zoals die door de rechtbank onder het kopje "Feiten" in het vonnis van 6 januari 2004 zijn vastgesteld, nu die als zodanig in hoger beroep niet worden bestreden.

3. Het gaat om het volgende:

- Werknemer is met ingang van 5 mei 2001 in vaste dienst gekomen bij Werkgever als agrarisch medewerker tegen een salaris van € 300,-- netto per week. De vakantietoeslag bedraagt 8 %.

- De tuinbouw CAO is op de arbeidsovereenkomst van toepassing.

- Op 10 oktober 2002 is Werknemer ziek geworden in verband met hartklachten.

- Sedertdien betaalt Werkgever geen loon meer. Werknemer ontvangt geen ziekengeld van Relan, de uitvoerder van de SAZAS-regeling.

- Bij verstekvonnis van 15 juli 2003 heeft de rechtbank 's-Gravenhage, sector kanton, locatie 's-Gravenhage, Werkgever op vordering van Werknemer veroordeeld tot doorbetaling van het loon inclusief de vakantietoeslag, de wettelijke rente en de tot 10 % beperkte wettelijke verhoging.

- Werkgever is in verzet gekomen tegen deze veroordeling en heeft in conventie gevorderd de vordering van Werknemer af te wijzen en in reconventie de arbeids-overeenkomst wegens bedrog te vernietigen met ingang van 21 mei 2002.

- De rechtbank heeft beide vorderingen afgewezen. In conventie heeft de rechtbank wegens de door Werknemer gedane vermindering van eis, de loondoor-betaling beperkt tot 10 oktober 2003.

4.1. Werkgever komt met de tweede grief op tegen het oordeel van de rechtbank, dat het voor risico van Werkgever komt dat Werknemer geen verblijfs- en werkvergunning heeft gekregen. Werkgever voert hierbij aan, dat Werknemer hem verzekerd heeft dat de afgifte van deze papieren een formaliteit was en dat deze snel zou zijn afgerond. Vervolgens is Werknemer gaan stellen dat hij al in bezit was van deze papieren en hij deze snel zou tonen. Een dergelijke situatie dient voor rekening van Werknemer te komen en niet voor rekening van Werkgever.

4.2. Het hof is eens met het oordeel van de rechtbank, inhoudende dat Werkgever, die ten tijde van het aangaan van de arbeidsovereenkomst wist dat Werknemer nog geen tewerkstellingsvergunning had, het risico heeft genomen dat die vergunning zou uitblijven. Dat Werknemer volgens Werkgever heeft verzekerd dat de afgifte een formaliteit was die snel zou zijn afgerond, maakt dit niet anders. Werkgever is er als werkgever verantwoordelijk voor dat hij alleen met een werknemer, die aantoonbaar over alle vereiste papieren, waaronder een tewerkstellings-vergunning, beschikt een arbeidsovereenkomst sluit. Na het sluiten van de arbeidsovereenkomst is de gestelde mededeling van Werknemer, dat hij al in het bezit was van deze papieren en snel zou tonen, van geen enkel belang. Het gaat immers om het moment van sluiten van de overeenkomst. De grief faalt.

5.1. Werkgever grieft ook tegen het oordeel van de rechtbank, dat voor Werknemer geen ziekengeld door Relan wordt betaald vanwege het niet voldoen van de premie. De premie is wel voldaan, zij het te laat. In de praktijk wordt er dan wel uitbetaald tenzij er zoals in casu een uitsluitingsgrond aanwezig is vanwege de illegaliteit van Werknemer.

5.2. In de inleidende dagvaarding heeft Werknemer gesteld, dat hij bij brief van Relan bericht heeft ontvangen dat de dekking van de ziekteverzuimverzekering is opgeschort in verband met het onbetaald blijven van de premie en dat hij om die reden geen ziekengeld ontving. Werkgever heeft deze stelling in de verzetprocedure niet bestreden, zodat de rechtbank terecht als vaststaand heeft aangemerkt dat voor Werknemer geen ziekengeld werd uitbetaald wegens het niet voldoen van de premie. De stelling van Werkgever in hoger beroep, dat de premie wel is betaald, maar te laat, heeft geen enkel effect. Immers, niet gesteld of gebleken is, dat Relan wel ziekengeld is gaan betalen. Of er in zijn algemeenheid in de praktijk bij te late premiebetaling toch wordt uitbetaald, maar in geval van illegaliteit niet, is niet relevant. Ook deze grief faalt.

6. De slotsom is dat het bestreden vonnis zal worden bekrachtigd. Werkgever dient als de in het ongelijk gestelde partij te worden veroordeeld in de proceskosten. Nu Werknemer in hoger beroep niet is verschenen zijn zijn kosten tot op deze uitspraak nihil.

De beslissing

Het hof:

- verklaart Werkgever niet ontvankelijk in zijn hoger beroep van het verstekvonnis van 15 juli 2003 van de rechtbank 's-Gravenhage, sector kanton, locatie

's-Gravenhage, tussen partijen gewezen;

- bekrachtigt het vonnis van 6 januari 2004 van de rechtbank 's-Gravenhage, sector kanton, locatie 's-Gravenhage, tussen partijen in oppositie gewezen;

- veroordeelt Werkgever in de kosten van het geding in hoger beroep tot op deze uitspraak aan de zijde van Werknemer bepaald op nihil.

Dit arrest is gewezen door mrs. A.H. De Wild, C.G. Beyer-Lazonder en L.F.A. Husson en is uitgesproken ter openbare terechtzitting van 5 augustus 2005 in aanwezigheid van de griffier.