Uitspraak
GERECHTSHOF DEN HAAG
zaaknummer wraking : 200.349.233/02
zaaknummer hoofdzaak : 200.349.233/01
Beslissing van de meervoudige kamer voor de behandeling van wrakings- en verschoningsverzoeken van 7 juli 2025
inzake het mondeling verzoek tot wraking, als bedoeld in artikel 36 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv), in de hoofdzaak met genoemd zaaknummer van:
[de verzoeker] ,
wonende te [woonplaats] ,
verzoeker in hoger beroep,
hierna te noemen: de verzoeker,
strekkende tot de wraking van:
mr. A.A.F. Donders, senior raadsheer (hierna ook te noemen: de gewraakte raadsheer).
1.Het geding
1.1
Bij het hof is onder zaaknummer 200.349.233/01 een procedure aanhangig met de verzoeker als verzoeker en [de verweerster in de hoofdzaak] als verweerster (hierna te noemen: de verweerster in de hoofdzaak). In die zaak heeft op 17 juni 2025 de mondelinge behandeling plaatsgevonden ten overstaan van de raadsheren mrs. A.A.F. Donders, H.J. Wieman-Bart en C.M. van der Kleijn.
1.2
De wrakingskamer zal een deel van het proces-verbaal van de zitting van 17 juni 2025 overnemen in deze beslissing omdat de verzoeker zijn wrakingsverzoek grondt op de gang van zaken tijdens de zitting. In het proces-verbaal wordt naar verzoeker verwezen als ‘de vader’ en naar de verweerster in de hoofdzaak als ‘de moeder’. Het proces-verbaal van de zitting vermeldt, voor zover van belang, het volgende:
‘(…)
Devoorzittergeeft aan dat zij nu met de vader in gesprek zal gaan. Er wordt gesproken over
het juridische begrip: de hoofdverblijfplaats. De voorzitter vraagt aan de vader waarom het voor hem zo belangrijk is dat deze hoofdverblijfplaats bij hem wordt bepaald.
De vader
Ik heb terugverhuizing gehoord.
Devoorzitteronderbreekt de vader en vraagt hem antwoord te geven op de concreet gestelde
vraag.
De vader
De hoofdverblijfplaats, waarom dat bij mij is? Het is allemaal plotseling gebeurd, ik heb gehoord. nu net ook, dat ik 1,5 jaar mijn oudste zoon niet heb gehoord. Daar heb ik niet voor gekozen. Mevrouw weigert alle omgang en gezag wat ik heb gehad sinds dag één. Ik mag mijn kinderen niet zien. Het verbaast me wat zij zegt. Net zoals dat zij is gevlucht. Ik stel alleen de vraag wat was mevrouws intentie 28 oktober toen ze haar ene been uit huis deed met mijn zoontje. Ze zou met haar zusje naar [plaats 1] gaan, dat was haar intentie. Ik had geen zeggenschap als echtgenoot of vader. Ik mocht niks weten. Het is niet 1,5 jaar, nee, al twee jaar en acht maanden weet ik niks over mijn kinderen. Het is niet uit vrije wil, Ik heb alles in het werk gesteld. Ik ga continu mevrouw achterna. Ik bel haar, app haar, ik stuur haar mails. Ik doe van alles en nog wat. Ik doe er alles aan. Ik zie een falende rechtbank en falend hof, ik heb klachten ingediend.
Devoorzittergeeft aan de vader aan dat het de bedoeling is dat er op een normale toon wordt
gesproken. De voorzitter ziet dat er boosheid bij de vader zit, die hij graag kwijt wil, maar het is belangrijk om rustig met elkaar in gesprek te blijven.
(…)
Devoorzittergeeft aan dat zij begrijpt dat de emoties hoog zitten, maar dat het om elkaar te begrijpen belangrijk is om rustig met elkaar te praten en niet in de verwijtende sfeer te gaan zitten. De voorzitter vat samen dat het voor de vader belangrijk is dat de hoofdverblijfplaats bij hem wordt bepaald, zodat hij dan in ieder geval in de gelegenheid is om de minderjarigen weer te zien.
De vader
Ik heb veel gezegd. U verwoordt het in één kleine zin en dat is niet wat ik heb gezegd en wat ik bedoel. Ik ben niet boos, maar als u mij wil onderbreken. De rechtbank heeft bewust gefaald. Het is mijn beurt om te spreken. Er wordt gezegd dat de verhuizing is getoetst, maar dat is nul keer getoetst. Er is niet gekeken of mevrouw toestemming had van mij. In het proces-verbaal van 7 september 23 heeft hij keihard gelogen dat ik toestemming zou hebben gegeven. Hij zou bewijs sturen naar de rechtbank, maar dat is nooit gedaan. Keer op keer leugens op leugens. Ik moet alles slikken. Ik word gelasterd van hier tot Tokyo. Er is geen genade. Mijn karakter wordt vermoord, dat ik een slechte vader ben en geen goede ouder. Ik heb bewijzen gestuurd van dokters dat ik altijd betrokken ben geweest. Twee jaar en acht maanden zijn mijn kinderen ontnomen. Mijn alles, mijn leven. Als u kinderen had, wilde u ook gerechtigheid.
Devoorzittergeeft aan dat zij de vader gaat onderbreken.
De vader
Doe dat. Dat is de tweede keer.
Devoorzitterlegt uit dat het niet zo is dat als de vader het woord heeft, dat hij dan alles kan zeggen. Het hof bepaalt de orde en de vader wordt geacht om op de vragen van het hof antwoord te geven. De voorzitter geeft aan dat zij ervan uitgaat dat de advocaat van de vader met de vader heeft besproken hoe de gang van zaken is op de zitting. De voorzitter heeft het antwoord op haar vraag goed begrepen. De voorzitter vraagt aan de moeder of het klopt dat zij vindt dat het beter is als de hoofdverblijfplaats van de minderjarigen bij haar is.
De moeder
Klopt. Ik kan me haast niet voorstellen dat het hoofdverblijf bij hem zal zijn. Ik denk dat het het beste is als het hoofdverblijf bij mij is. Dat neemt niet weg dat ik niet wil dat de kinderen omgang hebben of vader regelmatig kunnen zien. Ik wil graag een gezonde omgangsregeling. Op basis van hoe ik hem ken en wat ik heb meegemaakt met hem, denk ik niet dat hij in staat is om zoveel voor de kinderen te zorgen. Daarbij denk ik dat voor hen hun thuis bij mij is. Dat is op dit moment niet gelinkt per se aan waar wij zijn, ik ben hun thuis. We hebben best een moeilijke periode achter de rug. De enige stabiele factor ben ik altijd geweest, daarom ben ik van mening dat dat zo moet blijven.
Devoorzitterbenoemt dat in het kader van artikel 1:253a van het Burgerlijk Wetboek een beslissing wordt genomen die in het belang van de minderjarigen wenselijk is. Devoorzittervraagt aan de advocaat van de vader waar het belang van de minderjarigen in gelegen zou zijn als het hof hun hoofdverblijfplaats bij de vader zou bepalen.
Advocaat van de vader
Een kind is hier geboren in een gezin en heeft hier gewoond. Het kind is weggehaald zegt meneer door de moeder. Meneer geeft aan dat hij zijn kinderen niet ziet, geen contact heeft. Hij zegt dat als hij verder voor de kinderen zorgt, dat hij er dan wel voor zal zorgen dat mevrouw in ieder geval contact heeft met de kinderen. Hij is nu overgeleverd aan mevrouw geeft hij aan en dat werkt niet. Als de kinderen bij hem zijn kan hij zorgen dat, in ieder geval één kind, in zijn vertrouwde omgeving is. De kinderen hebben ook familie aan de kant van meneer. Dat is een grote familie. Die kinderen komen hier ook in een warm nest terecht. Meneer kan de garantie bieden dat de kinderen hier in een veilige en vertrouwde setting verder opgroeien en op een normale manier en op regelmatige basis contact hebben met de moeder. Daar is meneer, daar werd hij boos over, wel fysiek en mentaal toe instaat. De stellingen van de wederpartij worden betwist.
Devoorzittervraagt aan de advocaat van de vader hoe de zorgregeling die hij verzoekt er in de praktijk uit moet komen te zien. Mede gelet op de fysieke gesteldheid van de vader en het feit dat [minderjarige] (bijna) naar school gaat. Aanvankelijk is in de kort gedingprocedure op 24 juli 2023 een voorlopige zorgregeling bepaald van eenmaal per 2 weken een weekeinde. Deze hebben de ouders in onderling overleg uiteindelijk teruggebracht naar een dagdeel per weekend, omdat de vader een overnachting niet zou kunnen handelen.
Advocaat van de vader
Meneer geeft aan dat hij het wel kan handelen. Meneer zit hier ook op zitting, hij geeft aan dat hij wel zorg kan dragen voor de kinderen. Als u zegt of zich afvraagt hoe moet het met de gevraagde zorgregeling, dan weet ik niet hoe mevrouw het gaat oplossen. Als de kinderen hier bij meneer zitten, dan impliceert dat dat ze hier naar school gaan en naar de opvang en hier een leven krijgen. Het zou niet heel erg goed zijn voor de kinderen dat daar steeds daadwerkelijk een verhuizing plaatsvindt tussen [woonplaats] en [plaats 1] met twee scholen.
Devoorzittervraagt of de advocaat van de vader bedoelt dat als de hoofdverblijfplaats bij de vader is, dat daaraan een evenredige zorgregeling wordt verbonden met de moeder. De voorzitter vraagt hoe dat werkt in de praktijk, als de moeder in [plaats 1] woont.
Advocaat van de vader
Dat is het punt waar ik naartoe wilde. Dan moet de moeder hier in de buurt komen wonen. Het is niet een verkapt beroep wat ik las in het verweerschrift met betrekking tot de terugverhuizing. Het impliceert wel dat het een expliciete keuze is die moeder moet maken. Wat in het verweerschrift ook staat is dat de moeder zegt ik zit in [plaats 1] , maar dat is nog steeds niet definitief. Moeder woont afwisselend bij haar moeder en haar zus. Kennelijk is er nog geen vaste stek voor hun. Het is nog geen zekerheid. Dat geeft mevrouw al aan in alle procedures, dat zij daar vaste stek krijgt. Waarom komt ze niet hier naartoe? Mevrouw kan zeggen dat ze is verbonden aan werk, maar haar werk vindt grotendeels thuis plaats. Er is geen binding van mevrouw met [plaats 1] in verband met werk. Ik hoor net, als ik het goed heb verstaan, de wederpartij zeggen dat mevrouw nog staat ingeschreven in [woonplaats] in verband met het verkrijgen van een woning. Er bestaat nog steeds de intentie van mevrouw om hierheen te komen.
Devoorzittervraagt aan de advocaat van de vader hoe dat zou zijn in de situatie waarin het hoofdverblijf van de minderjarigen bij de vader is, maar de moeder in [plaats 1] woont.
Advocaat van de vader
Dan heeft meneer de hoofdverblijfplaats. Meneer streeft nog steeds naar co-ouderschap. Het
impliceert dat mevrouw terug moet naar [woonplaats] .
Devoorzitterbenoemt dat de advocaat van de vader niet expliciet een terugverhuizing verzoekt, maar dat wel blijkt uit zijn woorden dat de moeder eigenlijk moet terugverhuizen naar [woonplaats] .
Advocaat van de vader
In het belang van de kinderen. Anders betekent het dat de kinderen voor de helft hier opgroeien en de voor andere helft bij mevrouw in die omgeving.
Devoorzittergeeft aan dat het hof in zijn beslissing twee kanten uit kan met de hoofdverblijfplaats. Het hof kan of het verzoek van de vader toewijzen of oordelen dat de rechtbank het goed heeft gedaan. Devoorzittervraagt aan de advocaat van de vader hoe de zorgregeling eruit moet komen te zien als het hof zou oordelen dat de hoofdverblijfplaats van
de minderjarigen bij de moeder blijft.
Advocaat van de vader
Dat is een subsidiair verzoek.
Devoorzittervraagt aan de advocaat van de vader hoe dit in de praktijk in zijn werk zou gaan als de moeder nog in [plaats 1] woont en de minderjarigen daar bijvoorbeeld naar school moeten.
Advocaat van de vader
Dat betekent dat meneer klem wordt gezet door de keuze die mevrouw heeft gemaakt. Als ze
in [plaats 2] ging wonen was dit probleem er niet. Mevrouw laat zelfde mogelijkheid open om
terug te komen naar deze regio, dan moet ze dat doen.
Advocaat van de moeder
Het was een duidelijke regeling van de rechtbank in eerste aanleg. De moeder staat er nog steeds achter. Mevrouw zegt dat contact tussen de vader en de kinderen heel belangrijk is. Voor identiteitsvorming, hechting, binding. Zeker voor de jongste want die kent vader niet echt. De deur staat open bij de moeder, maar de vader stapt niet naar binnen. De moeder heeft zo vaak gezegd tegen de vader: stap in de auto en kom ze halen. Ze heeft zelfs aangeboden als het echt niet kan, wil ik wel een oplossing vinden. Dan kom ik vaker naar [woonplaats] gereden, maar het is belangrijk dat je de kinderen ziet. Iedere keer komt er of geen reactie, of’ ik wil dat ze hier komen wonen’. Best dwingend gedachtegoed. De vader wil controle, zie ook de geluidsfragmenten, hij kan echt pittig zijn, de vader is dan echt dwingend. De moeder zou zeggen liever geen contact tussen mij en de vader, maar in het belang van de kinderen stap ik daarover heen. Belangrijk dat de vader de kinderen ziet. Door de houding van de vader, als resultaat daarvan, heeft hij al ruim 1,5 jaar de kinderen niet gezien. De laatste keer was na vorige zomer. Moeder was in [woonplaats] en zei ik heb de kinderen bij me ik laat ze even zien. Er is even contact geweest. Er was enige periode met belcontact, beeldbellen. Dat is een paar keer goed gegaan, maar na zes maanden is vader daar ook mee gestopt. De spanningsboog van de kinderen is niet groot, maar is er wel. Soms vijf minuten soms 10 minuten. Vader neemt iedere mogelijkheid die zij biedt niet aan. Na jarenlang geen contact is het ‘ik wil het hoofdverblijf en co-ouderschap’. Begin eens met de regeling van de rechtbank, dan zien we wel verder. De moeder zou het echt fijn vinden als vader een grote rol gaat spelen. Dan kan de moeder ook iets voor haar zelf doen, maar die situatie is er nu niet. Daar is de vader zelf de schuldige aan. Als de vader het vanaf het begin had gedaan, dan hadden we vandaag een ander gesprek gehad.
Devoorzittervraagt aan de moeder wat haar beeld is voor de toekomst, ook met betrekking
tot het al dan niet blijven wonen in [plaats 1] .
De moeder
Ik heb er altijd heel open in gestaan, al vanaf het begin. Ik wil benadrukken: het was geen leuke, vrijwillige keuze om naar [plaats 1] te gaan, het was de enige keuze. Ik kon hier en kan
hier nergens anders terecht. Het was niet zo dat ik graag hoogzwanger met een dreumes bij m’n moeder terug ging wonen, absoluut niet. Daarom sta ik ook hier ingeschreven bij Woonnet in [regio] . In de regio [plaats 1] sta ik ook ingeschreven als woningzoekende. Met de huidige woningmarkt en tekort weet ik dat het een hele grote uitdaging gaat worden.
Devoorzittervraagt aan de moeder of het vinden van een woning in [plaats 1] ook een uitdaging is en of zij nog steeds bij haar familie woont.
De moeder
Nee, ik heb sinds kort een eigen woonruimte weten te bemachtigen. Daarvoor ging ik op en neer, letterlijk, tussen mijn moeder en mijn zusje. Dat werd steeds moeilijker. De kinderen werden ouder. We lagen met z’n drieën in één bed. Ik ben heel blij dat we een extra slaapkamer hebben en dat de kinderen meer eigen ruimte hebben. Een eigen ruimte was hoofdreden om actief te zoeken naar een plekje waarbij zij rust kunnen vinden. Ook in de woonkamer. Dat betekent niet per definitie dat ik alles heb uitgesloten, maar ik moet wel eerlijk zeggen dat de afgelopen periode mij heeft laten zien, waarom eigenlijk [woonplaats] ? Ik doe zo m’n best. Zo vaak heb ik hem benaderd: alsjeblieft laten we starten met de regeling van de rechtbank. Al zegt de rechtbank dit, we kunnen het ook op een andere manier doen. We beginnen met een dag, ik blijf in [woonplaats] en dan bouwen we op vanaf daar. Ik kom ze zelf structureel brengen en ophalen. Ik heb zelfs mijn werkdagen aangepast zodat ik vrijdag en maandag sowieso niet hoefde te werken. Inhoudelijk krijg ik nooit een reactie en als ik die wel kreeg zei hij: jullie moeten hier wonen. In een gesprek heb ik proberen uit te leggen: stel ik woonde wel om de hoek wat zou dan anders zijn? Ik kom ze dan ook brengen ofjij ze ophalen. Ik heb het idee, ik wil het niet voor hem invullen, maar dat hij denkt dat als ze hier wonen dan kan ik even een uurtje langsgaan, maar dat wil ik niet. Er moeten duidelijke afspraken zijn. Ik vind het heel moeilijk, vooral tegen de oudste, om uit te leggen papa is nu bezig. Ik gebruik lichte smoesjes bij hem zodat het zachter is en hij niet het gevoel heeft mijn papa wil niet.
Devoorzitterbenoemt dat de moeder, anders dan de vader beweert, stelt dat zij de vader alle
mogelijkheden heeft geboden voor contact tussen de vader en de minderjarigen. Devoorzitter
geeft aan de vader aan dat zij op basis van het dossier niet begrijpt hoe het kan dat dit contact
er niet is geweest.
De vader
Als ik op uw stoel zat zou ik hetzelfde zien, twee kanten. Puur contra. Het is mij opgevallen
dat tot nu toe altijd de letterlijke woorden van de wederpartij zijn aangenomen. Dat is vaker in uitspraken, zoals die van de rechtbank eerder, klakkeloos overgenomen. Kijken naar het belang van de kinderen. Belang van de kinderen? 150 km van de andere ouder wonen. In de CBS rapportage belang van de kinderen in echtscheiding staat heel duidelijk dat beide ouders in de buurt moeten wonen. Ik heb het belang van de kinderen nergens in teuggezien. En niet alleen dat. Tot nu toe wordt aan het belang van de moeder volledig vrij spel gegeven. De hoogste prioriteit. Naar mijn belang wordt sowieso niet gekeken en jammer genoeg ook niet naar die van de kinderen. Stel dat mevrouw is gevlucht, dan zou alleen maar de echtscheiding
rechtvaardig zijn. Maar niet de verhuizing. Toen zei ik al hier heb je het huis. Toen zei ze ik
kan nergens terecht maar dat liegt zij. Het huis was van haar. Drie weken van te voren zei ze
ga naar je ouders, 7 oktober was ik bij mijn ouders. 28 oktober had zij het huis zelf. Ik hoor heel veel dingen. Over de werkplaats vat mijn advocaat net aangaf. U bleef maar doordrammen hoe ziet de zorgregeling eruit als de kinderen hier zitten, dan zit zij in [plaats 1] . Toen zei hij rechtvaardig: het is haar eigen keuze geweest, zij is zelf vertrokken. U nam geen genoegen als ze terug zou verhuizen. Haar werkplaats...
Devoorzittervraagt of de vader de woonplaats bedoelt in plaats van de werkplaats.
De vader
Nee haar werkplaats heeft zij veranderd naar [plaats 3] , maar ze werkt thuis. Als ze terugverhuist hier, kan ze het terug veranderen. Over de woonplaats wordt gezegd dat ze staat ingeschreven hier. Dan zegt ze mooi waarom eigenlijk [woonplaats] ? Ik zei het al ver hiervoor, in de beginfase. Kijk naar wat ze schreef op Whatsapp. Ze zegt letterlijk: ik ga niet terug naar [woonplaats] . Ik woon nu in [plaats 1] , dat gaat permanent worden tenzij de rechter zegt dat ik terug moet verhuizen.
Devoorzittergeeft aan dat het hof in zijn beslissing twee kanten uit kan en dat de vader met
die twee scenario’s rekening moet houden.
De vader
U onderbreekt mij. Ik wraak u. Ik wraak. Ik heb u nu gewraakt.
Devoorzittergeeft aan dat de vader misschien even met zijn advocaat moet overleggen en
vraagt op welke gronden de vader de voorzitter wraakt.
De vader
Op grond van alles wat er is gebeurd. Dit is de derde keer dat ik word onderbroken.
Devoorzitterschorst de mondelinge behandeling op verzoek van de advocaat van de vader en hervat deze daarna. Devoorzittervraagt aan de advocaat van de vader wie er wordt gewraakt en wat hiervan de gronden zijn.
Advocaat van de vader
Met alle respect, voor u en de heer [de verzoeker] , maar ik doe het wrakingsverzoek niet. Dat doet meneer zelf.
Devoorzittervraagt aan de vader wie hij wraakt en waarom.
De vader
Ik wraak u [kijkt naar de voorzitter] omwille van partijdigheid. Omdat u ons kritische vragen
stelt en ons onderbreekt tot drie, vier toe en de wederpartij laat uitpraten. Mevrouw kreeg wel de gelegenheid om haar antwoord te geven zoals ze wilde. Net toen ik aan het woord was, onderbrak u mij voor de zoveelste keer. Dat is voor mij partijdig. U neemt de woorden van de tegenpartij over. Mevrouw zegt dat ze plotseling is vertrokken, ik weet niet wat er precies werd gezegd, maar wij moeten reageren op die woorden. Mijn woorden worden als niks afgedaan. Ook met de zorgregeling als ik zeg ik wil de hoofdverblijfplaats. Hoe werkt dat dan? Wij hebben iets gevraagd. Twee, drie keer stelde u dezelfde vraag, terwijl [de advocaat van de vader] antwoord gaf. Voor mij is dat pure partijdigheid als ik zo vaak wordt onderbroken. U geeft geen duidelijk antwoord. Ik zie dezelfde houding niet terug bij de wederpartij. Hoe kan de houding niet hetzelfde zijn bij de tegenpartij? Ik word wel kritisch behandeld. Als ik mijn zin wil afmaken, word ik onderbroken. Er wordt gezegd u bent boos. Tuurlijk ben ik geëmotioneerd. Ik zie mijn kinderen niet. En het rechtssysteem doet daar niks aan. Het is getoetst. Wanneer dan? Wat er nu is, is wat er nu speelt. Ik heb weer dezelfde rechters tegenover mij die mij hetzelfde behandelen. Wat zal de uitslag zijn. Twee opties: of mevrouw blijft daar en u krijgt uw ding. Ik heb gewraakt en daar blijf ik bij.
(…)’
1.3
De verzoeker heeft, zoals uit voorgaande blijkt, op de mondelinge behandeling van
17 juni 2025 een mondeling verzoek tot wraking van mr. A.A.F. Donders gedaan (hierna: het wrakingsverzoek).
17 juni 2025 een mondeling verzoek tot wraking van mr. A.A.F. Donders gedaan (hierna: het wrakingsverzoek).
1.4
Bij schriftelijke reactie van 23 juni 2025 heeft de gewraakte raadsheer medegedeeld niet te berusten in de wraking.
2.Het wrakingsverzoek
Uit het proces-verbaal van de zitting van 17 juni 2025 komt naar voren dat de verzoeker het wrakingsverzoek doet omdat hij vindt dat uit de gang van zaken tijdens de mondelinge behandeling blijkt dat de gewraakte raadsheer partijdig is. Die partijdigheid blijkt volgens hem, samengevat, uit:
- de houding van de gewraakte raadsheer jegens de verzoeker, in die zin dat zij hem kritische vragen heeft gesteld, meermaals dezelfde vragen heeft gesteld en meermaals heeft onderbroken, terwijl zij die houding niet aannam jegens de verweerster in de hoofdzaak;
- het feit dat de gewraakte raadsheer de woorden van de verweerster in de hoofdzaak overnam, terwijl de woorden van de verzoeker als ‘niets’ werden afgedaan.
2.1
De advocaat van de verzoeker heeft ter zitting verklaard niet achter het wrakingsverzoek te staan.
2.2
De gewraakte raadsheer heeft per e-mail kenbaar gemaakt niet in de wraking te berusten.
3.De beoordeling
3.1
Bij de beoordeling van een wrakingsverzoek dient, volgens vaste jurisprudentie, voorop te staan dat een rechter uit hoofde van zijn aanstelling moet worden vermoed onpartijdig te zijn, tenzij zich uitzonderlijke omstandigheden voordoen die zwaarwegende aanwijzingen opleveren voor het oordeel dat de rechter jegens verzoeker een vooringenomenheid koestert, althans dat de bij verzoeker dienaangaande bestaande vrees objectief gerechtvaardigd is.
3.2
De wrakingskamer is van oordeel dat de door de verzoeker aangevoerde gronden geen feiten of omstandigheden betreffen die reden geven te twijfelen aan de onpartijdigheid van de gewraakte raadsheer. De wrakingskamer overweegt als volgt.
3.3
De voorzitter (in casu: de gewraakte raadsheer) heeft de leiding op de zitting (voert de regie). Zij heeft uitleg gegeven over de gang van zaken op de zitting. De regierol van de gewraakte raadsheer als voorzitter van de meervoudige kamer van het hof brengt mee dat zij partijen kan onderbreken als zij dat nodig acht. Uit het proces-verbaal blijkt dat de verzoeker weliswaar een aantal keer door de voorzitter is onderbroken, maar ook dat aan hem ruim de gelegenheid is gegeven om zijn standpunten naar voren te brengen en zijn antwoorden op vragen toe te lichten. In deze gang van zaken is geen aanwijzing te ontlenen voor het oordeel dat zij niet onpartijdig is en er is daarom geen grond voor toewijzing van het wrakingsverzoek. De wrakingskamer wijst er op dat rechterlijke (regie)beslissingen in beginsel geen grond voor wraking kunnen vormen.
3.4
Voor zover de verzoeker aanvoert dat de partijdigheid van de gewraakte raadsheer blijkt uit de kritische houding die zij jegens hem aannam en het ontbreken van kritische vragen aan de verweerster in de hoofdzaak, overweegt de wrakingskamer dat, voor zover daarvan al sprake is geweest, ook dat niet kan leiden tot toewijzing van het wrakingsverzoek. Het is aan het hof om een afweging te maken van alle informatie die door partijen wordt verstrekt en daarover al dan niet vragen te stellen. Deze vragen kunnen kritisch zijn. Het al dan niet stellen van (kritische) vragen ter zitting aan de ene partij, en niet ook aan de andere partij, kan niet zonder meer leiden tot wraking. Hetzelfde geldt voor vragen die bij herhaling worden gesteld. Als het hof van oordeel is dat een vraag niet (afdoende) is beantwoord, staat het hem vrij om de vraag opnieuw te stellen. Dat levert geen wrakingsgrond op.
3.5
De wrakingskamer overweegt tot slot dat niet is gebleken dat de gewraakte raadsheer woorden van de verweerster in de hoofdzaak overnam als ware het haar eigen woorden. Ook is niet gebleken dat zij de woorden van de verzoeker als ‘niets’ afdeed. Voor zover de verzoeker met zijn wrakingsverzoek doelt op zijn ter zitting ingenomen stelling dat de woorden van de verweerster in de hoofdzaak in eerdere uitspraken, zoals die van de rechtbank, zijn overgenomen, overweegt de wrakingskamer dat de formulering van een eerdere uitspraak geen grond tot wraking kan opleveren.
3.6
De wrakingskamer concludeert gelet op het voorgaande dat zich tijdens de zitting geen omstandigheden hebben voorgedaan die een zwaarwegende aanwijzing opleveren voor het oordeel dat de gewraakte raadsheer jegens de verzoeker vooringenomenheid koestert, althans dat de bij de verzoeker dienaangaande bestaande vrees objectief gerechtvaardigd is. Het verzoek tot wraking is kennelijk ongegrond en zal worden afgewezen. Voor een behandeling van het verzoek ter terechtzitting bestaat geen reden. Het in de wet opgenomen recht op een mondelinge behandeling is door de wetgever bedoeld voor het debat over de gegrondheid van het verzoek, maar aan dat debat wordt gezien het vorenstaande niet toegekomen.
4.
De beslissing
De beslissing
Het hof:
wijst het verzoek tot wraking af;
bepaalt dat de hoofdprocedure zal worden voortgezet in de stand waarin deze zich bevond ten tijde van de indiening van het ter zitting van 17 juni 2025 gedane wrakingsverzoek;
bepaalt dat een afschrift van deze beslissing wordt toegezonden aan de verzoeker en [de advocaat van de vader] , mr. A.A.F. Donders en de overige betrokkenen in de hoofdzaak.
Deze beslissing is gegeven door mrs. M.E. Honée, Chr.Th.P.M. Zandhuis en J. Candido, bijgestaan door mr. P.J. Salomons als griffier, en is op 7 juli 2025 uitgesproken in het openbaar in tegenwoordigheid van de griffier.