De grieven I en II lenen zich voor gezamenlijke behandeling. [geïntimeerde] heeft zijn stelling dat sprake is van non-conformiteit onderbouwd met het Dekra-rapport. Uit het Dekra-rapport blijkt dat de auto op het moment van onderzoek, 22 oktober 2013, een aantal defecten vertoonde.
Het rapport vermeldt onder meer:
“
De ventilator vertoont een lichte brom, mogelijk ten gevolge van een vervuiling van het kachelmotorhuis.
De linker achterlichtunit is lek. (…)
De regensensor functioneert in het geheel niet.
Er is aan de rechterzijde van de motor, in de nabije omgeving van de distributieruimte, door ons een aanzienlijke uitwendige lekkage van koelvloeistof geconstateerd. Gelet op de locatie van de lekkage, is het zeer aannemelijk dat de waterpomp defect is. (…)
Met betrekking tot de trilling, kunnen we geen uitspraken doen. Gelet op de ernstige uitwendige koelvloeistof lekkage van de motor, is het technisch niet verantwoord een proefrit met het voertuig te maken. Wij constateerde echter wel een afwijking aan alle vier de banden, welke een dergelijke klacht kunnen doen veroorzaken. Alle vier de banden vertonen ten aanzien van het loop vlak een onregelmatige slijtage, lichte cupvorming en inwendige breuken in het loopvlak. Alle vier de banden zijn in een slechte toestand.”
Hellevoet heeft zich weliswaar verzet tegen gebruikmaking van het Dekra-rapport ter onderbouwing van de gestelde gebreken maar daaraan gaat het hof voorbij. Hellevoet heeft geen contra-expertise laten uitvoeren, ondanks de aankondiging dat zij voornemens was dat te doen en met welk aanbod [geïntimeerde] ook akkoord is gegaan. Dat [geïntimeerde] de voorwaarden heeft gesteld dat hij bij het door Hellevoet geëntameerde deskundigenonderzoek aanwezig wilde zijn, dat een derde moest worden ingeschakeld om de door hem geconstateerde defecten aan de auto te onderzoeken en dat hij dat niet door het garagebedrijf van Hellevoet zelf heeft willen laten doen kan hem niet worden verweten, nu hij terecht het vertrouwen verloren had in Hellevoet. Hij had Hellevoet immers reeds tweemaal vergeefs in de gelegenheid gesteld de auto van de trillingen te ontdoen en Hellevoet had niet binnen de gestelde termijn gereageerd op de aankondiging dat zij de auto kon komen ophalen en dat een expert zou worden ingeschakeld. Voorts geldt, dat Hellevoet enerzijds tweemaal getracht heeft de trillingen te herstellen en anderzijds stelt dat de trillingen vanzelf wel zullen overgaan bij gebruik, maar niet bestrijdt dat de banden van de auto in slechte toestand verkeerden en evenmin het oordeel van Dekra bestrijdt dat die toestand van de banden de trillingen konden veroorzaken. De auto is weliswaar tweedehands, maar hij is aangeschaft bij een autobedrijf voor nieuwe en tweedehands auto’s dat zichzelf gerenommeerd noemt, voor een bedrag van ruim € 11.000,00. Een koper van een dergelijke auto behoeft niet te verwachten dat deze direct na aankoop trillingen vertoont of blijft vertonen bij het rijden van 90/100 km per uur. Voorts behoeft een koper van een dergelijke auto niet te verwachten dat de koelvloeistof gaat lekken, vermoedelijk ten gevolge van een defect aan de warmtepomp. Het mag zo zijn, dat de auto op 8 augustus 2013 APK is goedgekeurd, zoals Hellevoet stelt, en dat toen de lekkage (nog) niet zichtbaar was, dat neemt niet weg dat de koper niet behoeft te verwachten dat een warmtepomp binnen zo korte tijd defect raakt. Deze gebreken (de trillingen en de lekkende koelvloeistof vermoedelijk ten gevolge van een defecte warmtepomp) tezamen genomen staan naar het oordeel van het hof een normaal gebruik van de auto in de weg.