ECLI:NL:GHDHA:2017:1387

• Datum uitspraak: 21 april 2017
• Publicatiedatum: 17 mei 2017
• Zaaknummer: BK-16/00581
• Instantie: Gerechtshof Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: U.E. Tromp; J.T. Sanders; W.M.G. Visser
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Niet-ontvankelijkheid van beroep tegen naheffingsaanslag en proceskostenvergoeding in belastingzaak

In deze zaak heeft het Gerechtshof Den Haag op 21 april 2017 uitspraak gedaan in hoger beroep over een naheffingsaanslag in de belasting van personenauto’s en motorrijwielen, opgelegd aan [X] B.V. De naheffingsaanslag was aanvankelijk vastgesteld op € 388, maar na bezwaar door belanghebbende werd deze verminderd tot € 117. Daarnaast werd een proceskostenvergoeding van € 488 toegekend. Belanghebbende heeft beroep ingesteld tegen de uitspraak van de Inspecteur, maar de rechtbank verklaarde het beroep niet-ontvankelijk, omdat de naheffingsaanslag inmiddels was verminderd tot nihil. Belanghebbende ging in hoger beroep tegen deze uitspraak.

Tijdens de mondelinge behandeling in hoger beroep op 31 maart 2017, werd duidelijk dat belanghebbende geen belang meer had bij het beroep tegen de naheffingsaanslag, omdat deze was verminderd. Het Hof oordeelde dat de rechtbank ten onrechte het beroep niet-ontvankelijk had verklaard zonder de Inspecteur te veroordelen in de proceskosten en het griffierecht te vergoeden. Het Hof heeft de uitspraak van de rechtbank vernietigd en het beroep alsnog niet-ontvankelijk verklaard, maar de Inspecteur veroordeeld tot betaling van de proceskosten van in totaal € 991 en de griffierechten van € 837 aan belanghebbende te vergoeden.

De uitspraak benadrukt het belang van een correcte proceskostenvergoeding en de noodzaak voor de rechtbank om in haar uitspraak expliciet te vermelden dat de Inspecteur in de proceskosten moet worden veroordeeld, vooral wanneer er een toezegging is gedaan over de vergoeding van griffierechten. Het Hof heeft de omissie van de rechtbank hersteld en de proceskostenvergoeding vastgesteld op basis van de forfaitaire regeling van het Besluit proceskosten bestuursrecht.

Uitspraak

GERECHTSHOF DEN HAAG

Team Belastingrecht

meervoudige kamer

nummer BK-16/00581

Uitspraak d.d. 21 april 2017

in het geding tussen:

[X] B.V., statutair gevestigd te [Z] belanghebbende,

en

de inspecteur van de Belastingdienst, kantoor Heerlen , de Inspecteur,

op het hoger beroep van belanghebbende tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag van 17 november 2016, nummer SGR 16/2950.

Procesverloop

1.1.

Aan belanghebbende is een naheffingsaanslag in de belasting van personenauto’s en motorrijwielen opgelegd ten bedrage van € 388.

1.2.

Belanghebbende heeft tegen de naheffingsaanslag een bezwaarschrift ingediend. De Inspecteur heeft bij uitspraak op bezwaar de naheffingsaanslag verminderd tot op € 117. Bij tegelijk met de uitspraak op bezwaar genomen afzonderlijk besluit heeft de Inspecteur een bedrag van € 488 wegens proceskosten aan belanghebbende toegekend.

1.3.

Tegen de uitspraak van de Inspecteur en het afzonderlijke besluit inzake proceskosten heeft belanghebbende beroep bij de rechtbank ingesteld. Een griffierecht van € 334 is geheven.

1.4.

Hangende het beroep bij de rechtbank is de Inspecteur bij ambtshalve genomen beslissing van 3 oktober 2016 alsnog geheel tegemoetgekomen aan de bezwaren tegen de naheffingsaanslag, met de toezegging, gedaan bij brief van 5 oktober 2016, dat voor het beroep € 496 aan proceskosten en € 334 aan griffierecht worden vergoed.

1.5.

De rechtbank heeft het beroep voor zover gericht tegen de naheffingsaanslag niet-ontvankelijk verklaard en het beroep voor zover gericht tegen de proceskostenvergoeding ongegrond verklaard.

1.6.

Belanghebbende is van de uitspraak van de rechtbank in hoger beroep gekomen bij het Hof. Een griffierecht van € 503 is geheven.

1.7.

De Inspecteur heeft op 9 maart 2017 een als verweerschrift geduid stuk ingediend, welk stuk in afschrift aan belanghebbende is gezonden.

1.8.

De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad ter zitting van het Hof van 31 maart 2017, gehouden te Den Haag. Verschenen zijn [A] namens belanghebbende en tot bijstand mevrouw [B] , alsmede mr. [C] namens de Inspecteur en tot bijstand [D] .

De rechtbank

2. De rechtbank heeft overwogen:

"1. Na sluiting van het onderzoek is gebleken dat de gemachtigde van [belanghebbende] per faxbericht, verzonden op 3 november 2016 om 14.22 uur (zomertijd), heeft bericht dat hij hedenmiddag niet ter zitting zal verschijnen. Bij deze fax is een pleitnota gevoegd. De onderhavige zaak stond geappointeerd om 14.00 uur. Vanwege de late verzending van het faxbericht heeft de rechtbank noch verweerder ter zitting kennis kunnen nemen van de bijgevoegde pleitnota. De rechtbank zal de pleitnota dan ook niet in haar overwegingen betrekken en ziet daarin ook geen aanleiding om het onderzoek te heropenen.

2. Op 3 oktober 2016 heeft [de Inspecteur] bovengenoemde naheffingsaanslag ambtshalve verminderd tot nihil. In zijn kennisgeving van vermindering van 5 oktober 2016 heeft [de Inspecteur] een vergoeding voor proceskosten toegekend ter grootte van € 496 voor het indienen van het beroepschrift en tevens aangegeven dat het betaalde griffierecht ad € 334 zal worden vergoed. Nu de naheffingsaanslag is verminderd tot nihil heeft [belanghebbende] geen belang meer bij het beroep omdat zij materieel niet in een betere positie kan komen te verkeren. Gelet hierop is het beroep, voor zover gericht tegen de naheffingsaanslag, niet-ontvankelijk verklaard.

3. De gemachtigde van [belanghebbende] heeft in bezwaar en in beroep verzocht om een integrale vergoeding van proceskosten. De rechtbank wijst dit verzoek af. Een bijzondere omstandigheid die toekenning van een proceskostenvergoeding in afwijking van de forfaitaire bedragen van het Besluit proceskosten bestuursrecht kan rechtvaardigen is naar het oordeel van de rechtbank niet aanwezig. Met name is geen sprake van een geval waarin het bestuursorgaan een onjuiste beslissing tegen beter weten in neemt of handhaaft. Gelet hierop is het beroep voor zover gericht tegen de proceskostenvergoeding ongegrond verklaard."

Geschil in hoger beroep

3.1.

Wat betreft het beloop van de proceskostenvergoeding(en) heeft de gemachtigde van belanghebbende ter zitting in hoger beroep te kennen gegeven niet langer het standpunt te huldigen dat de werkelijke kosten moeten worden vergoed, maar dat vergoeding volgens de forfaitaire regeling van de bijlage van het Besluit proceskosten bestuursrecht (Bpb) voor elke fase van het geding volstaat.

3.2.

Niettemin had de rechtbank in haar dictum een proceskostenveroordeling moeten opnemen en vergoeding van griffierecht moeten gelasten, een en ander gelijk de Inspecteur in de brief van 5 oktober 2016 in het vooruitzicht heeft gesteld, aldus belanghebbende.

3.3.

De Inspecteur heeft zich gerefereerd aan het oordeel van het Hof.

Beoordeling van het hoger beroep

4.1.

Dat belanghebbende thans alsnog genoegen neemt met de proceskostenvergoeding die de Inspecteur bij het afzonderlijke besluit bij de uitspraak op bezwaar heeft toegekend, houdt in dat niet alleen wat betreft de naheffingsaanslag maar nu - naar in hoger beroep moet worden geoordeeld - ook voor het overige het beroep bij de rechtbank bij gebrek aan belang niet-ontvankelijk is. Reeds hierom kan de uitspraak van de rechtbank niet in stand blijven.

4.2.

Een en ander neemt evenwel niet weg dat - zoals belanghebbende terecht stelt - de rechtbank bij de uitspraak op het beroep heeft verzuimd de Inspecteur te veroordelen in de proceskosten in eerste aanleg en hem te gelasten het griffierecht te vergoeden. Het Hof moet deze omissie herstellen. In zoverre slaagt het hoger beroep.

Proceskosten en griffierechten

5.1.

Doordat het beroep niet-ontvankelijk is, blijft de door de Inspecteur vastgestelde proceskostenvergoeding voor de behandeling van het bezwaar van € 488 in stand.

5.2.

Partijen zijn het eens dat de proceskosten voor de behandeling van het beroep bij de rechtbank moeten worden vastgesteld op € 496 en dat de proceskosten voor de behandeling van het hoger beroep bij het Hof, met toepassing van de bijlage bij het Bpb, moeten worden vastgesteld op € 495, een en ander op basis van 2 punten en wegingsfactor 0,5. Het Hof volgt partijen en stelt de proceskostenvergoeding vast op in totaal € 991.

5.3.

Voorts dient de Inspecteur de voor deze zaak in beroep en in hoger beroep betaalde griffierechten van in totaal € 837 (€ 334 plus € 503) aan belanghebbende te vergoeden.

Beslissing

Het Gerechtshof:

- vernietigt de uitspraak van de rechtbank;

- verklaart het beroep niet-ontvankelijk;

- veroordeelt de Inspecteur in de proceskosten aan de zijde van belanghebbende, vastgesteld op € 991;

- gelast de Inspecteur de voor deze zaak in beroep en in hoger beroep betaalde griffierechten van € 837 aan belanghebbende te vergoeden.

De uitspraak is vastgesteld door mrs. U.E. Tromp, J.T. Sanders en W.M.G. Visser, in tegenwoordigheid van de griffier mr. R.W. Otto. De beslissing is op 21 april 2017 in het openbaar uitgesproken.

aangetekend aan

partijen verzonden:

Zowel de belanghebbende als het daartoe bevoegde bestuursorgaan kan binnen zes weken na de verzenddatum van deze uitspraak beroep in cassatie instellen bij de Hoge Raad der Nederlanden. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

1. Bij het beroepschrift wordt een kopie van deze uitspraak gevoegd.

2. Het beroepschrift wordt ondertekend en bevat ten minste:

-
- de naam en het adres van de indiener;

-
- de dagtekening;

-
- de vermelding van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;

-
- de gronden van het beroep in cassatie.

Het beroepschrift moet worden gezonden aan de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), Postbus 20303, 2500 EH Den Haag.

De partij die beroep in cassatie instelt is griffierecht verschuldigd en zal daarover bericht ontvangen van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan worden verzocht de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.