ECLI:NL:GHDHA:2016:2074

Uitspraak

Rolnummer: 22-003247-15

Parketnummer: 09-852014-15

Datum uitspraak: 26 april 2016

TEGENSPRAAK

Gerechtshof Den Haag

meervoudige kamer voor strafzaken

Arrest

gewezen op het hoger beroep tegen het vonnis van de rechtbank Den Haag van 7 juli 2015 in de strafzaak tegen de verdachte:

[verdachte],

geboren te [plaats] op [dag] 1955,

adres: [adres].

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg en het onderzoek op de terechtzitting in hoger beroep van dit hof van 12 april 2016.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door en namens de verdachte naar voren is gebracht.

Procesgang

In eerste aanleg is de verdachte ter zake van het onder 1 en 2 ten laste gelegde veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 10 maanden, met aftrek van voorarrest, waarvan 9 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 5 jaren en onder de bijzondere voorwaarden zoals weergegeven in het vonnis waarvan beroep, alsmede tot een taakstraf voor de duur van 200 uren, subsidiair 100 dagen hechtenis. Voorts is in eerste aanleg een beslissing genomen omtrent de in beslag genomen goederen, zoals nader omschreven in het vonnis waarvan beroep.

De officier van justitie heeft tegen het vonnis hoger beroep ingesteld.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd dat:

hij in of omstreeks de periode van 2 februari 2013 tot en met 30 juli 2014 te 's-Gravenhage, in elk geval in Nederland, één of meermalen (telkens) (een) afbeelding(en), te weten foto('s) en/of video('s) en/of film(s) en/of (een) gegevensdrager(s) bevattende (een) afbeelding(en) (te weten een computer en/of een (externe) harde schijf) heeft

verspreid (door het verzenden via Skype) en/of

aangeboden (door het plaatsen in een (versleutelde) P2Pmap ([map])) en/of openlijk tentoongesteld en/of vervaardigd en/of verworven en/of in bezit gehad en/of zich daartoe door middel van een geautomatiseerd werk en/of met gebruikmaking van een communicatiedienst de toegang heeft verschaft,

terwijl op die afbeelding(en) (een) seksuele gedraging(en) zichtbaar is/zijn, waarbij (telkens) een of meer perso(o)n(en) die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had(den) bereikt, was/waren betrokken of schijnbaar was/waren betrokken,

welke voornoemde seksuele gedragingen bestonden uit:

Video/film 1.

Naam: [bestand 1]

Video van een meisje, geschatte leeftijd tussen 3 en 5 jaar oud en een volwassen man. Het meisje zit samen met de man in bad. Zowel het meisje als de man is naakt. De man zit op zijn knieeën. Voor hem staat het meisje met haar rug naar de man toe. De man stopt zijn stijve penis tussen de benen van het meisje. Op de video is te zien dat de penis aan de voorkant tussen de benen van het meisje tevoorschijn komt. De man beweegt zijn penis tussen de benen van het meisje. De man drukt zijh penis vervolgens tussen de billen van het meisje. Vervolgens houdt de man zijn penis voor de buik van het meisje. Uit de penis van de man komt een witte substantie, vermoedelijk sperma. Het sperma komt op het lichaam van het meisje.

Video/film 2.

[bestand 2]

Video van meisje, geschatte leeftijd tussen de 12 en 16 jaar oud en een kennelijk volwassen man. Op de video is het meisje met ontbloot bovenlichaam te zien. Voor het gezicht van het meisje is de penis van de man te zien. Het meisje trekt met haar rechter hand aan de penis van de man. Uit de penis van de man komt een witte substantie, vermoedelijk sperma, welke in het gezicht van het meisje wordt gespoten. Het meisje knijpt hierbij haar ogen dicht.

Foto 1.

[bestand 3]

Foto van een jongen, geschatte leeftijd tussen de 3 en 5 jaar oud en een volwassen vrouw. De vrouw ligt op haar rug op een bed. De vrouw draagt alleen een topje, waarbij haar borsten ontbloot zijn, en hakken. De vrouw is verder naakt. De vrouw ligt met haar benen wijd. Tussen de benen van de vrouw zit de jongen in kleermakerszit. De jongen is geheel naakt. zijn linkerhand in de vagina van de vrouw. De vrouw houdt met haar rechterhand de arm van de jongen vast. Haar linkerhand houdt zij ter hoogte van haar vagina. Het gezicht van de vrouw is op de foto onherkenbaar gemaakt.

Foto 2.

[bestand 4]

Foto van een meisje, geschatte leeftijd tussen de 10 en 12 jaar oud. Het meisje ligt naakt op een bed met alleen een zwart masker op. Het meisje ligt met haar handen en benen vastgebonden met touw op het bed. De benen van het meisje zijn door het touw gespreid en opgetrokken. De vagina van het meisje is op deze manier vol in beeld. De foto is zo genomen dat de nadruk op de vagina van het meisje ligt.

Foto 3.

[bestand 5]

Foto van twee poserende meisjes, geschatte leeftijd tussen de 10 en 14 jaar oud. Beiden meisjes zijn naakt. De meisjes zitten op hun knieeën in het water. Hierbij leunen zij op hun handen achter hun rug. De nadruk ligt hierbij op de vagina's van de meisjes. De meisjes kijken recht in de camera. De foto is voorzien van het logo

"[logo]".

van welk(e) misdrijf/misdrijven hij, verdachte, een gewoonte heeft gemaakt;

hij in of omstreeks de periode van 28 maart 2014 tot en met 30 juli 2014 te 's-Gravenhage, in elk geval in Nederland, één of meermalen (telkens) (een) afbeelding(en) (te weten foto('s) en/of video('s)/film(s)) en/of (een) gegevensdrager(s) (te weten een computer en/of een (externe) harde schijf) bevattende (een) afbeelding(en), in bezit heeft gehad, terwijl op die afbeelding(en) (een) ontuchtige handeling(en) zichtbaar is/zijn waarbij een mens en een dier is/zijn betrokken of schijnbaar is/zijn betrokken, welke ontuchtige handelingen bestonden uit:

Video/film 1:

Naam: [film1] Video met daarin een volwassen man en een hond. De man is naakt en zit met zijn knieën op een bed. Voor hem staat een hond op het bed. De man heeft zijn penis in/tegen de achterkant van de hond. De man beweegt zijn penis op en neer. Na afloop haalt de man zijn penis bij de hond vandaan. Uit de penis van de man komt een witte substantie, vermoedelijk sperma.

Foto 1:

[foto2]

Foto van een volwassen vrouw en vermoedelijk een hond. Op de foto is het hoofd van de vrouw te zien en het onderlichaam van de hond. De vrouw heeft de penis van de hond in haar mond.

Foto 2:

[foto3]

Foto waarop een volwassen vrouw en een paard te zien is. De vrouw is naakt en draagt alleen schoenen. De vrouw zit op haar hurken naast het paard. De vrouw houdt met haar handen de penis van het paard vast. De penis van het paard houdt zij tegen/in haar mond. Uit de penis van het paard komt een witte substantie, vermoedelijk sperma, welke in haar gezicht/mond en op haar lichaam komt.

Het vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep kan niet in stand blijven omdat het hof zich daarmee niet verenigt.

Bewezenverklaring

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het onder 1 en 2 ten laste gelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

hij in
of omstreeksde periode van 2 februari 2013 tot en met 30 juli 2014 te 's-Gravenhage,
in elk geval in Nederland, één of meermalen (telkens) (een)afbeelding
(en
), te weten foto
('s
)en/of video
('s
)en/of film
(s
) en/of (een) gegevensdrager(s) bevattende (een) afbeelding(en) (te weten een computer en/of een (externe) harde schijf)heeft

verspreid
(door het verzenden via Skype)en
/of

aangeboden (door het plaatsen in een (versleutelde) P2Pmap ([map])) en
/of openlijk tentoongesteld en/of vervaardigd en/ofverworven en
/ofin bezit gehad en
/ofzich daartoe
door middel van een geautomatiseerd werk en/ofmet gebruikmaking van een communicatiedienst de toegang heeft verschaft,

terwijl op die afbeelding(en) (een) seksuele gedraging(en) zichtbaar is/zijn, waarbij
(telkens
)een of meer perso(o)n(en) die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had(den) bereikt, was/waren betrokken
of schijnbaar was/waren betrokken,

welke voornoemde seksuele gedragingen bestonden uit:

Video/film 1.

Naam: [bestand 1]

Video van een meisje, geschatte leeftijd tussen 3 en 5 jaar oud en een volwassen man. Het meisje zit samen met de man in bad. Zowel het meisje als de man is naakt. De man zit op zijn
knieeënknieën. Voor hem staat het meisje met haar rug naar de man toe. De man stopt zijn stijve penis tussen de benen van het meisje. Op de video is te zien dat de penis aan de voorkant tussen de benen van het meisje tevoorschijn komt. De man beweegt zijn penis tussen de benen van het meisje. De man drukt
zijhzijnpenis vervolgens tussen de billen van het meisje. Vervolgens houdt de man zijn penis voor de buik van het meisje. Uit de penis van de man komt een witte substantie, vermoedelijk sperma. Het sperma komt op het lichaam van het meisje.

Video/film 2.

[bestand 2]

Foto 1.

[bestand 3]

Foto 2. [bestand4]

Foto 3. Naam: [foto1]

"[logo]".

van welk
(e)misdrijf
/misdrijvenhij, verdachte, een gewoonte heeft gemaakt;

hij in
of omstreeksde periode van 28 maart 2014 tot en met 30 juli 2014 te 's-Gravenhage,
in elk geval in Nederland, één ofmeermalen
(telkens) (een
)afbeelding
(en)(te weten
eenfoto
('s)en/of
eenvideo
('s)/film
(s))
en/of (een) gegevensdrager(s) (te weten een computer en/of een (externe) harde schijf) bevattende (een) afbeelding(en),in bezit heeft gehad, terwijl op die afbeelding
(en)telkens(een) ontuchtige handeling(en) zichtbaar is/zijn waarbij een mens en een dier is/zijn betrokken
of schijnbaar is/zijn betrokken, welke ontuchtige handelingen bestonden uit:

Video/film 1:

[naam bestand1] Video met daarin een volwassen man en een hond. De man is naakt en zit met zijn knieën op een bed. Voor hem staat een hond op het bed. De man heeft zijn penis in/tegen de achterkant van de hond. De man beweegt zijn penis op en neer. Na afloop haalt de man zijn penis bij de hond vandaan. Uit de penis van de man komt een witte substantie, vermoedelijk sperma.

Foto 1:

[naam bestand 2] Foto van een volwassen vrouw en vermoedelijk een hond. Op de foto is het hoofd van de vrouw te zien en het onderlichaam van de hond. De vrouw heeft de penis van de hond in haar mond.

Foto 2:

[naam bestand 3]

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd, is niet bewezen. De verdachte moet daarvan worden vrijgesproken.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. Blijkens het verhandelde ter terechtzitting is de verdachte daardoor niet geschaad in de verdediging.

Bewijsvoering

Het hof grondt zijn overtuiging dat de verdachte het bewezen verklaarde heeft begaan op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat en die reden geven tot de bewezenverklaring.

In die gevallen waarin de wet aanvulling van het arrest vereist met de bewijsmiddelen dan wel, voor zover artikel 359, derde lid, tweede volzin, van het Wetboek van Strafvordering wordt toegepast, met een opgave daarvan, zal zulks plaatsvinden in een aanvulling die als bijlage aan dit arrest zal worden gehecht

Strafbaarheid van het bewezen verklaarde

Het onder 1 bewezen verklaarde levert op:

een afbeelding van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken of schijnbaar is betrokken, verspreiden, aanbieden, verwerven en in bezit hebben en zich met gebruikmaking van een communicatiedienst de toegang daartoe verschaffen, terwijl van het plegen van dit misdrijf een gewoonte wordt gemaakt.

Het onder 2 bewezen verklaarde levert op:

een afbeelding van een ontuchtige handeling, waarbij een mens en een dier zijn betrokken in bezit hebben, meermalen gepleegd.

Strafbaarheid van de verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluit. De verdachte is dus strafbaar.

Vordering van de advocaat-generaal

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd en dat de verdachte ter zake van het onder 1 en 2 ten laste gelegde zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 18 maanden, met aftrek van voorarrest, waarvan 6 maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van 5 jaren en onder de bijzondere voorwaarden zoals opgelegd in eerste aanleg.

Strafmotivering

Het hof heeft de op te leggen straffen bepaald op grond van de ernst van de feiten en de omstandigheden waaronder deze zijn begaan en op grond van de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte, zoals daarvan is gebleken uit het onderzoek ter terechtzitting.

Daarbij heeft het hof in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen. De verdachte heeft gedurende een periode van bijna anderhalf jaar een gewoonte gemaakt van het verspreiden, aanbieden, verwerven en in zijn bezit hebben van en het zich met gebruikmaking van een communicatiedienst de toegang verschaffen tot kinderpornografisch materiaal. Hiermee heeft de verdachte de norm die strekt tot de bescherming van jeugdigen tegen seksueel misbruik in ernstige mate geschonden. Door het verspreiden en in bezit hebben van kinderpornografisch materiaal wordt de productie daarvan gestimuleerd en in stand gehouden. Voor deze productie worden jonge kinderen ernstig seksueel misbruikt en uitgebuit. Ten gevolge hiervan lopen deze kinderen dikwijls psychische schade op die gedurende lange tijd diepe sporen nalaat. Ook kunnen zij nog geruime tijd geconfronteerd worden met de gevolgen van de productie van de beelden. In de praktijk is namelijk gebleken dat een afbeelding die eenmaal op internet is aangetroffen vrijwel onmogelijk blijvend van internet te verwijderen is en nog jarenlang kan opduiken. Dat de verdachte hieraan als consument een bijdrage heeft geleverd, waardeert het hof als zeer ernstig. Dat geldt ook voor de omstandigheid dat de verdachte vanaf het begin van de bewezen verklaarde periode actief op zoek is gegaan naar kinderpornografisch materiaal en dit op actieve wijze heeft aangeboden en verspreid. Via de site [map] heeft hij wachtwoorden uitgewisseld om bij anderen in mappen met kinderpornografisch materiaal te kijken en deze afbeeldingen te downloaden en om anderen de toegang te verschaffen tot zijn eigen collectie. Uit de zich in het dossier bevindende chatgesprekken is af te leiden dat de verdachte zich op geen enkel moment rekenschap heeft gegeven van het leed dat de betreffende kinderen is aangedaan.

Het hof houdt in het nadeel van de verdachte voorts rekening met de aard en de hoeveelheid van het aangetroffen kinderpornografische materiaal. Onder de verdachte zijn 3197 foto’s en films/video’s aangetroffen. Ongeveer 70% van deze foto’s en films heeft betrekking op kinderen jonger dan 12 jaar en op ongeveer 85% van de afbeeldingen zijn vergaande seksuele handelingen, zoals vaginale en zelfs anale penetratie, en “harde” ontuchtige handelingen te zien. Hoewel de bewezenverklaring van het feit betrekking heeft op een relatief beperkt aantal afbeeldingen, houdt het hof – evenals de rechtbank – bij de strafoplegging rekening met het grootschalige karakter van verdachtes handelen.

De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan het plegen van een ernstig strafbaar feit. Het gedrag van de verdachte verdient naar het oordeel van het hof streng te worden bestraft.

Voorts heeft de verdachte zich gedurende een aantal maanden schuldig gemaakt aan het in bezit hebben van dierenpornografisch materiaal. Ook dit beschouwt het hof als een ernstig feit. Voor de vervaardiging van deze afbeeldingen worden dieren (en vaak ook mensen) seksueel misbruikt. Ook hier geldt dat verdachtes handelen ertoe leidt dat de vraag naar dergelijke afbeeldingen, de productie ervan en het misbruik waarmee de productie gepaard gaat, in stand worden gehouden.

Het hof heeft bij de straflegging ook acht geslagen op de oriëntatiepunten van het LOVS met betrekking tot het overtreden van artikel 240b van het Wetboek van Strafrecht.

Gelet op het vorenstaande is het hof van oordeel dat het opleggen van een forse onvoorwaardelijke gevangenisstraf in beginsel passend en geboden is. Het hof neemt evenwel de volgende omstandigheden in aanmerking.

De verdachte is blijkens een hem betreffend uittreksel Justitiële Documentatie d.d. 29 maart 2016, nimmer met politie en justitie in aanraking gekomen. Ook na de interventie van de politie in juli 2014 zijn er geen meldingen omtrent kinderporno betreffende de verdachte bekend geworden.

Het hof heeft voorts acht geslagen op een de verdachte betreffend reclasseringsadvies d.d. 27 april 2015, opgemaakt en ondertekend door reclasseringswerker

[naam]. De reclassering rapporteert dat de verdachte op emotioneel gebied in een vacuüm terecht is gekomen en dat hij steeds minder met zijn partner ging delen. De verdachte ging de door hem gemiste uitdagingen in zijn privéleven zoeken op chatsites en kwam via de virtuele wereld van internet en sekssites ook bij kinderporno terecht omdat hij geïnteresseerd is in de ontwikkeling van meisjes. Uit het rapport blijkt voorts dat de verdachte op 4 september 2014 vrijwillig is gestart met een behandeling bij De Waag. De Waag heeft de diagnoses parafilie NAO, partnerrelatie problemen, depressieve stoornis NAO en werkproblemen gesteld.

De reclassering schat de kans op recidive in de huidige situatie in als laag tot gemiddeld, omdat de verdachte zich inmiddels goed bewust is van de situatie die hij heeft veroorzaakt en de oorzaken waardoor hij in die situatie is terechtgekomen. De verdachte erkent dat hij zich heeft laten meeslepen in een negatieve flow, waarin seks en seksualiteit een belangrijke rol speelden. De kans op recidive zal echter snel oplopen tot meer dan gemiddeld en/of hoog, indien de verdachte dit uit het zicht verliest. De reclassering adviseert dan ook om aan de verdachte een (gedeeltelijk) voorwaardelijke gevangenisstraf en een werkstraf op te leggen met oplegging van bijzondere voorwaarden, te weten een meldplicht, een behandelverplichting inhoudende voortzetting van de behandeling bij De Waag of een soortgelijke instelling en computercontrole op kinderporno, zolang de reclassering dit noodzakelijk acht.

Het hof heeft voorts acht geslagen op de door de raadsman voorafgaand aan de zitting toegestuurde brief d.d. 17 maart 2016 en de ter terechtzitting in hoger beroep overgelegde brief d.d. 2 april 2016, beide ondertekend door [naam], GZ psycholoog bij De Waag, waaruit volgt dat de verdachte zich in de afgelopen periode goed ingezet heeft voor zijn behandeling en dat hij zich aan de gestelde afspraken heeft gehouden. De verdachte neemt in het kader van de behandeling en ter beteugeling van zijn afwijkende gedrag deel aan gespreksgroepen en ook op individueel niveau vinden gesprekken plaats. De verdachte zet zich volgens zijn behandelaar actief in voor zijn behandeling. Er kan worden gesproken van een toegenomen probleembesef en –inzicht en een ‘laag-matig’ recidiverisico. De verwachting is echter wel dat de behandeling nog geruime tijd in beslag zal nemen.

De verdachte heeft ter terechtzitting in hoger beroep duidelijk gemaakt dat hij inziet hoe zeer hij fout zat en dat hij ten volle bereid en doende is aan zijn behandeling mee te werken.

Het hof heeft hiervoor reeds overwogen dat een forse onvoorwaardelijke gevangenisstraf, gelet op de aard en de ernst van de bewezen verklaarde feiten, in beginsel passend en geboden is. Het hof ziet in hetgeen hierboven is vermeld omtrent de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte - en dan met name het gegeven dat de verdachte na de interventie van de politie direct vrijwillig hulp heeft gezocht en zich actief inzet voor zijn behandeling - echter aanleiding om een groot deel van de straf voorwaardelijk opleggen, met daaraan gekoppeld een lange proeftijd en de oplegging van de door de reclassering geadviseerde bijzondere voorwaarden.

Alles afwegende is het hof van oordeel dat een hogere straf dan in eerste aanleg is opgelegd meer recht doet aan de ernst van het feit en dat een, deels onvoorwaardelijke, gevangenisstraf van na te melden duur in combinatie met een geheel onvoorwaardelijke taakstraf van na te melden duur een passende en geboden reactie vormt. Het hof wil daarmee enerzijds de ernst van de bewezen verklaarde feiten tot uitdrukking brengen en van de strafoplegging een algemeen preventieve werking doen uitgaan, en anderzijds met de strafoplegging bereiken dat de verdachte niet opnieuw (soortgelijke) strafbare feiten zou begaan.

Het hof onderkent dat de detentieperiode van de verdachte zijn behandelingstraject, voor beperkte tijd, zal doorkruisen en heeft daarmee in de bovengenoemde afweging rekening gehouden.

Omtrent de duur van de op te leggen proeftijd overweegt het hof het volgende.

Ingevolge artikel 14b, tweede en derde lid, van het Wetboek van Strafrecht (Sr) bedraagt de proeftijd ten hoogste 3 jaren. De proeftijd kan evenwel ten hoogste 10 jaren bedragen indien er ernstig rekening mee moet worden gehouden dat de veroordeelde wederom een misdrijf zal begaan dat gericht is tegen, of gevaar veroorzaakt voor, de onaantastbaarheid van het lichaam van een of meer personen (tweede lid van artikel 14b Sr), of indien er ernstig rekening mee moet worden gehouden dat de veroordeelde wederom een misdrijf zal begaan dat de gezondheid of het welzijn van een of meer dieren benadeelt, waaronder mede wordt verstaan het misdrijf, bedoeld in de artikelen 254 en 254a Sr (derde lid van artikel 14b Sr).

In de onderlinge samenhang van het tweede en derde lid van artikel 14b Sr ligt naar het oordeel van het hof besloten dat ook voor het misdrijf genoemd in artikel 240b Sr, waarbij het gaat om een ernstige inbreuk op de lichamelijke integriteit van minderjarigen, geldt dat een proeftijd van ten hoogste 10 jaren kan worden opgelegd in het geval er ernstig rekening mee moet worden gehouden dat de veroordeelde opnieuw een dergelijk misdrijf zal begaan. De strekking van artikel 240b Sr is gelegen in het tegengaan van seksueel misbruik van jeugdigen en van de exploitatie daarvan, waaronder te begrijpen het verleiden van minderjarigen om hieraan (tegen betaling) deel te nemen en de overtreding van dit artikel is reeds om die reden aan te merken als een misdrijf dat is gericht tegen, of gevaar veroorzaakt voor, de onaantastbaarheid van het lichaam van een of meer personen, een en ander zoals in artikel 14b, tweede lid Sr bedoeld.

In het licht van het vorenstaande is het hof concluderend van oordeel dat niet anders geoordeeld kan worden dan dat een overtreding van artikel 240b Sr c.q. van artikel 254a Sr kan worden aangemerkt als een misdrijf dat is gericht tegen of gevaar veroorzaakt voor de onaantastbaarheid van het lichaam van een of meer personen c.q. dat de gezondheid of het welzijn van een of meer dieren benadeelt.

Met betrekking tot de vraag of er in het onderhavige geval ernstig rekening mee moet worden gehouden dat de verdachte wederom een misdrijf als bedoeld in artikel 14b, tweede of derde lid, Sr zal begaan overweegt het hof als volgt. Hoewel het recidiverisico volgens de behandelaar van de verdachte bij De Waag thans als ‘laag-matig’ moet worden ingeschat, kan er naar het oordeel van het hof niet aan worden voorbij gegaan dat de reclassering heeft aangegeven dat de kans op recidive snel zal oplopen tot meer dan gemiddeld en/of hoog indien de verdachte de situatie die hij heeft veroorzaakt en de redenen waarom hij in die situatie terecht is gekomen, uit het zicht verliest en zich daardoor weer laat meeslepen in een negatieve flow waarin seks en seksualiteit een belangrijke rol spelen. De verdachte heeft ter terechtzitting in hoger beroep verklaard dat hij geen antwoord kan geven op de vraag waarom hij op zoek ging naar kinderpornografisch materiaal. Ook voor zijn zoektocht naar dierenporno heeft de verdachte niet het waarom aangegeven. De verdachte meent dat hij volledig van het pad af was en denkt dat het een samenloop van omstandigheden is geweest; hij had problemen op zijn werk en met zijn vrouw. Voorts heeft de verdachte ter terechtzitting van het hof verklaard dat het zoeken naar kinderpornografisch materiaal een verslaving voor hem was en dat hij gedurende de ten laste gelegde periode meerdere malen tevergeefs heeft geprobeerd van deze verslaving af te komen.

Daarnaast heeft de verdachte ter terechtzitting in hoger beroep aangegeven dat hij veel baat heeft bij de huidige behandeling bij De Waag, dat hij denkt deze behandeling voorlopig nog nodig te hebben en dat hij in beginsel geen bezwaar heeft tegen een proeftijd voor de duur van 5 jaren.

Gelet op hetgeen de verdachte heeft verklaard en hetgeen is vermeld in het reclasseringsadvies is het hof van oordeel dat het ter voorkoming van recidive van groot belang is dat de verdachte niet opnieuw in een negatieve spiraal terechtkomt. De behandelaar van De Waag heeft aangegeven dat, hoewel het de goede kant op gaat, de behandeling nog geruime tijd in beslag zal nemen.

Al het voorgaande maakt naar het oordeel van het hof dat, ter voorkoming van recidive, een proeftijd voor de duur van 5 jaren in de onderhavige zaak op zijn plaats is.

Beslag

De na te melden in beslag genomen en nog niet teruggegeven voorwerpen, met behulp waarvan het onder 1 en 2 bewezen verklaarde is begaan, dienen te worden onttrokken aan het verkeer, aangezien het ongecontroleerde bezit daarvan in strijd is met het algemeen belang.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

Het hof heeft gelet op de artikelen 9, 14a, 14b, 14c, 22b, 22c, 22d, 36b, 36c, 57, 240b en 254a van het Wetboek van Strafrecht, zoals zij rechtens gelden dan wel golden.

BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het onder 1 en 2 ten laste gelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven is bewezen verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart het onder 1 en 2 bewezen verklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een
gevangenisstrafvoor de duur van
14 (veertien) maanden.

Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, of artikel 27a van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering zal worden gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Bepaalt dat een gedeelte van de gevangenisstraf, groot
12 (twaalf) maanden, niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten omdat de verdachte zich voor het einde van een proeftijd van
5 (vijf) jarenaan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt of de verdachte gedurende de proeftijd van 5 (vijf) jaren ten behoeve van het vaststellen van zijn identiteit geen medewerking heeft verleend aan het nemen van een of meer vingerafdrukken of geen identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht ter inzage heeft aangeboden of geen medewerking heeft verleend aan het reclasseringstoezicht, bedoeld in artikel 14d, tweede lid, van het Wetboek van Strafrecht, de medewerking aan huisbezoeken daaronder begrepen, dan wel de hierna te noemen bijzondere voorwaarden niet heeft nageleefd.

Stelt als bijzondere voorwaarden:

dat de veroordeelde zich zal melden bij Reclassering Nederland op het adres Bezuidenhoutseweg 179 te 2594 AH Den Haag, zolang en zo frequent als de reclassering dit noodzakelijk acht;
dat de veroordeelde de reeds gestarte behandeling bij De Waag zal voortzetten of een behandeling bij een soortgelijke ambulante forensische zorginstelling zal volgen, waarbij de veroordeelde zich houdt aan de aanwijzingen die hem in het kader van die behandeling door of namens de instelling/behandelaar zullen worden gegeven;
dat veroordeelde wordt verplicht tot computercontrole op kinderporno, zolang de reclassering dit noodzakelijk acht.

Geeft opdracht aan de Reclassering Nederland tot het houden van toezicht op de naleving van voormelde bijzondere voorwaarden en de veroordeelde ten behoeve daarvan te begeleiden.

Veroordeelt de verdachte tot een
taakstrafvoor de duur van
200 (tweehonderd) uren, indien niet naar behoren verricht te vervangen door
100 (honderd) dagen hechtenis.

Beveelt de
onttrekking aan het verkeervan de in beslag genomen, nog niet teruggegeven voorwerpen, te weten:

STK Computer, 1.00 STK Harddisk, 1.00 STK Computer, zoals genummerd onder 1, 2 en 3 op de lijst van in beslag genomen voorwerpen.

Dit arrest is gewezen door mr. A.E.A.M. van Waesberghe, mr. A.J.M. Kaptein en mr. J.M. van de Poll, in bijzijn van de griffier mr. L.A.M. Karels.

Het is uitgesproken op de openbare terechtzitting van het hof van 26 april 2016.