ECLI:NL:GHDHA:2014:875

• Datum uitspraak: 29 januari 2014
• Publicatiedatum: 18 maart 2014
• Zaaknummer: 22-003513-12
• Instantie: Gerechtshof Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: C.G.M. van Rijnberk; M.J. de Haan-Boerdijk; A.M. Zwaneveld
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep tegen veroordeling voor het aanwezig hebben van cocaïne

In deze zaak heeft het Gerechtshof Den Haag op 29 januari 2014 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een eerdere veroordeling van de verdachte door de politierechter in de rechtbank 's-Gravenhage. De verdachte was beschuldigd van het opzettelijk aanwezig hebben van ongeveer 2,2 gram cocaïne op 14 december 2011 te Leiden. In eerste aanleg was de verdachte veroordeeld tot een gevangenisstraf van één week. De verdachte heeft hoger beroep ingesteld tegen dit vonnis.

Het hof heeft het vonnis waarvan beroep vernietigd en het bewezen verklaarde opnieuw vastgesteld. Het hof oordeelde dat de verdachte opzettelijk aanwezig was van cocaïne, zoals ten laste gelegd. Het hof heeft de verdachte vrijgesproken van andere tenlasteleggingen die niet bewezen konden worden. De verdediging voerde aan dat de staandehouding en fouillering van de verdachte onrechtmatig waren, maar het hof oordeelde dat de verbalisant bevoegd was om de fouillering uit te voeren op basis van artikel 55b van het Wetboek van Strafvordering.

De strafbaarheid van de verdachte werd bevestigd, en het hof heeft de op te leggen straf bepaald op basis van de ernst van het feit en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte. Het hof heeft rekening gehouden met de justitiële documentatie van de verdachte, waaruit bleek dat hij eerder was veroordeeld voor strafbare feiten. Echter, het hof besloot om een onvoorwaardelijke taakstraf van 14 uren op te leggen, in plaats van een gevangenisstraf, om de verdachte de kans te geven zijn leven weer op de rails te krijgen. De beslissing van het hof is gebaseerd op de overweging dat de ernst van het feit niet in verhouding stond tot de eis van de advocaat-generaal.

Het hof heeft de toepasselijke wettelijke voorschriften in acht genomen, waaronder de Opiumwet en het Wetboek van Strafrecht, en heeft de verdachte veroordeeld tot een taakstraf van 14 uren, met de mogelijkheid van vervangende hechtenis indien deze niet naar behoren wordt verricht.

Uitspraak

Rolnummer: 22-003513-12

Parketnummer: 09-287525-11

Datum uitspraak: 29 januari 2014

TEGENSPRAAK

Gerechtshof Den Haag

meervoudige kamer voor strafzaken

Arrest

gewezen op het hoger beroep tegen het vonnis van de politierechter in de rechtbank 's-Gravenhage van 10 juli 2012 in de strafzaak tegen de verdachte:

[verdachte],

geboren te [geboorteplaats] op [geboortejaar] 1990,

[adres].

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg en het onderzoek op de terechtzitting in hoger beroep van dit hof van 15 januari 2014.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door en namens de verdachte naar voren is gebracht.

Procesgang

In eerste aanleg is de verdachte ter zake van het ten laste gelegde veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 1 week.

Namens de verdachte is tegen het vonnis hoger beroep ingesteld.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd dat:

hij op of omstreeks 14 december 2011 te Leiden opzettelijk aanwezig heeft gehad ongeveer 2,2 gram, in elk geval een hoeveelheid van een materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet.

Het vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep kan niet in stand blijven omdat het hof zich daarmee niet verenigt.

Bewezenverklaring

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het ten laste gelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

hij op 14 december 2011 te Leiden opzettelijk aanwezig heeft gehad 2,2 gram, van een materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I.

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd, is niet bewezen. De verdachte moet daarvan worden vrijgesproken.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. Blijkens het verhandelde ter terechtzitting is de verdachte daardoor niet geschaad in de verdediging.

Bewijsvoering

Het hof grondt zijn overtuiging dat de verdachte het bewezen verklaarde heeft begaan op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat en die reden geven tot de bewezenverklaring.

In die gevallen waarin de wet aanvulling van het arrest vereist met de bewijsmiddelen dan wel, voor zover artikel 359, derde lid, tweede volzin, van het Wetboek van Strafvordering wordt toegepast, met een opgave daarvan, zal zulks plaatsvinden in een aanvulling die als bijlage aan dit arrest zal worden gehecht.

Verweer van de raadsman

Ter terechtzitting in hoger beroep heeft de raadsman het verweer gevoerd dat verdachte dient te worden ontslagen van alle rechtsvervolging, nu er geen redelijk vermoeden van schuld bestond om zijn cliënt staande te houden en vervolgens te fouilleren.

Het hof overweegt als volgt.

Blijkens het proces-verbaal van politie is de verdachte, op 14 december 2011 staande gehouden en is van hem een legitimatiebewijs gevorderd. Omdat de verdachte zich tegenover de verbalisant niet kon legitimeren, is op grond van artikel 55b Wetboek van Strafvordering een onderzoek aan zijn kleding ingesteld ter vaststelling van zijn identiteit. Vervolgens zijn bij de verdachte twee wikkels cocaïne aangetroffen, waarop hij is aangehouden.

Naar het oordeel van het hof is in casu geen sprake van een onrechtmatige staande houding en was de verbalisant bevoegd om een onderzoek aan de kleding van verdachte in te stellen op grond van artikel 55b van het Wetboek van Strafvordering.

Ten overvloede merkt het hof op dat gesteld al dat sprake zou zijn van onrechtmatige staande houding c.q. fouillering, dit niet leidt tot ontslag van alle rechtsvervolging, zoals door de raadsman is bepleit.

Het verweer wordt derhalve verworpen.

Strafbaarheid van het bewezen verklaarde

Het bewezen verklaarde levert op:

Opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2 onder C van de Opiumwet gegeven verbod.

Strafbaarheid van de verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluit. De verdachte is dus strafbaar.

Vordering van de advocaat-generaal

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd en dat aan de verdachte geen straf of maatregel zal worden opgelegd.

Strafmotivering

Het hof heeft de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder dit is begaan en op grond van de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte, zoals daarvan is gebleken uit het onderzoek ter terechtzitting.

Het hof heeft acht geslagen op een de verdachte betreffend uittreksel Justitiële Documentatie d.d. 30 december 2013, waaruit blijkt dat de verdachte vele malen onherroepelijk is veroordeeld voor het plegen van strafbare feiten. Dat heeft hem er kennelijk niet van weerhouden het onderhavige feit te plegen.

Op grond van hetgeen door de verdachte ter terechtzitting in hoger beroep naar voren is gebracht is aannemelijk geworden dat de verdachte thans doende is zijn leven weer in goede banen te leiden. Het hof acht het ongewenst deze gunstige ontwikkeling door het opleggen van een onvoorwaardelijke gevangenisstraf te doorkruisen. Op die grond zal het hof, anders dan de politierechter, volstaan met het opleggen van een geheel onvoorwaardelijke taakstraf van na te melden duur.

Naar het oordeel van het hof komt de ernst van het bewezenverklaarde, mede gelet op de justitiële documentatie van de verdachte, onvoldoende tot uitdrukking in de eis van de advocaat-generaal.

Het is op deze grond dat het hof hierna te vermelden zwaardere straf zal opleggen dan door de advocaat-generaal is gevorderd.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

Het hof heeft gelet op de artikelen 2 en 10 van de Opiumwet en de artikelen 9, 22c, 22d en 63 van het Wetboek van Strafrecht, zoals zij rechtens gelden dan wel golden.

BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het ten laste gelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven is bewezen verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart het bewezen verklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een
taakstraf voor de duur van
14 (veertien) uren , indien niet naar behoren verricht te vervangen door
7 (zeven) dagen hechtenis .

Dit arrest is gewezen door mr. C.G.M. van Rijnberk, mr. M.J. de Haan-Boerdijk en mr. A.M. Zwaneveld, in bijzijn van de griffier mr. L.E.M. Dallau.

Het is uitgesproken op de openbare terechtzitting van het hof van 29 januari 2014.

Mr. A.M. Zwaneveld is buiten staat dit arrest te ondertekenen.