ECLI:NL:GHDHA:2013:4185

• Datum uitspraak: 26 september 2013
• Publicatiedatum: 7 november 2013
• Zaaknummer: 22-001623-09
• Instantie: Gerechtshof Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: I.E. de Vries; A.M.P. Gaakeer; M.J.J. van den Honert
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Wederrechtelijke vrijheidsberoving en mishandeling met bedreiging

In deze zaak heeft het Gerechtshof Den Haag op 26 september 2013 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een vonnis van de rechtbank 's-Gravenhage. De verdachte, geboren in 1966, werd beschuldigd van wederrechtelijke vrijheidsberoving, mishandeling en bedreiging van de benadeelde partij, hier aangeduid als [benadeelde partij 1]. De feiten vonden plaats op 1 april 2004 te 's-Gravenhage, waar de verdachte en zijn mededaders de benadeelde partij onder valse voorwendselen naar een kantoorruimte lokten. Daar hebben zij de uitweg geblokkeerd, de deur op slot gedaan en de benadeelde partij mishandeld door hem te schoppen, te slaan en met een schaar en briefopener te bedreigen. Het hof heeft vastgesteld dat de verdachte en zijn mededaders de benadeelde partij hebben gedwongen verklaringen te ondertekenen, wat leidde tot een ernstige inbreuk op zijn bewegingsvrijheid en psychologisch welzijn.

In eerste aanleg was de verdachte veroordeeld tot een gevangenisstraf van 18 maanden, waarvan 6 maanden voorwaardelijk. In hoger beroep heeft de advocaat-generaal gevorderd dat het vonnis zou worden bevestigd, maar met een zwaardere straf. Het hof heeft de verdachte uiteindelijk veroordeeld tot een gevangenisstraf van 12 maanden, waarbij het vonnis van de rechtbank gedeeltelijk werd vernietigd. Het hof oordeelde dat niet alle tenlasteleggingen wettig en overtuigend bewezen waren, en sprak de verdachte vrij van een deel van de aanklachten. De uitspraak benadrukt de ernst van de feiten en de impact op het slachtoffer, en het hof heeft rekening gehouden met het tijdsverloop sinds de feiten en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte.

Uitspraak

Rolnummer: 22-001623-09

Parketnummer: 09-757467-07

Datum uitspraak: 26 september 2013

TEGENSPRAAK

Gerechtshof Den Haag

meervoudige kamer voor strafzaken

Arrest

gewezen op het hoger beroep tegen het vonnis van de rechtbank 's-Gravenhage van 11 maart 2009 in de strafzaak tegen de verdachte:

[verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats] op [geboortejaar] 1966,

[adres].

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzittingen in eerste aanleg en het onderzoek op de terechtzittingen in hoger beroep van dit hof van

21 december 2010, 14 februari 2013 en de terechtzittingen van 10 en 12 september 2013.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door en namens de verdachte naar voren is gebracht.

Procesgang

In eerste aanleg is de verdachte van het onder 4 als eerste cumulatief/alternatief ten laste gelegde vrijgesproken en ter zake van het onder 1, 2, 3 en 4 als tweede cumulatief/alternatief ten laste gelegde veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van

18

maanden met aftrek van voorarrest, waarvan 6 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren.

Namens de verdachte en door de officier van justitie is tegen het vonnis hoger beroep ingesteld.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is - na wijziging van de tenlastelegging ter terechtzitting in eerste aanleg - ten laste gelegd dat:

1.

hij op of omstreeks 01 april 2004 te 's-Gravenhage tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, opzettelijk [benadeelde partij 1] wederrechtelijk van de vrijheid heeft beroofd en/of beroofd gehouden, immers heeft (hebben) hij verdachte en/of een of meer van zijn mededader(s) met dat opzet

- onder valse voorwendselen (zijnde de belofte dat die [benadeelde partij 1] aan een nieuwe zakenrelatie zou worden voorgesteld) naar een (kantoor)ruimte (van de heer [betrokkene]) gelokt en/of

- in een/die (kantoor)ruimte (van de heer [betrokkene]) de uitweg geblokkeerd (door er voor te gaan staan) en/of

- de deur op slot gedaan en/of

- die [benadeelde partij 1] in een stoel gedrukt en/of gedrukt gehouden en/of

- die [benadeelde partij 1] geschopt en/of getrapt tegen het lichaam en/of

- die [benadeelde partij 1] geslagen en/of gestompt tegen het hoofd en/of het gezicht en/of het lichaam en/of

- (die [benadeelde partij 1]) dreigend een schaar en/of een briefopener getoond en/of voor het gezicht van die [benadeelde partij 1] gehouden en/of

- met een schaar en/of een briefopener stekende bewegingen gemaakt in de richting van die [benadeelde partij 1] en/of

- tegen die [benadeelde partij 1] gezegd dat die [benadeelde partij 1] de waarheid moest zeggen anders zou hij niet meer uit het kantoor komen en/of dat een zakelijk geschil (met de [bank]) moest worden opgelost anders zou geweld worden gebruikt, althans woorden van gelijke bedreigende aard en/of strekking;

en aldus voor die [benadeelde partij 1] een dreigende situatie gecreëerd waaraan hij zich niet kon onttrekken en/of die [benadeelde partij 1] gedurende enige tijd belet te gaan en te staan waar hij wilde;

2.

hij op of omstreeks 01 april 2004 te 's-Gravenhage, tezamen en in vereniging met één of meer anderen, althans alleen, opzettelijk en met voorbedachten rade mishandelend, althans opzettelijk mishandelend, een persoon, [benadeelde partij 1], opzettelijk, na kalm beraad en rustig overleg, althans opzettelijk heeft geschopt en/of getrapt tegen het lichaam en/of heeft geslagen en/of gestompt tegen het hoofd en/of het gezicht en/of het lichaam, tengevolge waarvan [benadeelde partij 1] enig lichamelijk letsel heeft bekomen en/of pijn heeft ondervonden;

3.

hij op of omstreeks 01 april 2004 te 's-Gravenhage, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, [benadeelde partij 1] heeft bedreigd met enig misdrijf tegen het leven gericht, althans met zware mishandeling, immers heeft/hebben verdachte en/of (een of meer van) zijn mededader(s) opzettelijk dreigend een schaar en/of een briefopener getoond en/of voor het gezicht van die [benadeelde partij 1] gehouden en/of met die schaar en/of die briefopener stekende bewegingen gemaakt in de richting van die [benadeelde partij 1] en/of tegen die [benadeelde partij 1] gezegd dat die [benadeelde partij 1] de waarheid moest zeggen anders zou hij niet meer uit het kantoor komen en/of dat een zakelijk geschil (met de [bank]) moest worden opgelost anders zou geweld worden gebruikt en/of woorden van gelijke bedreigende aard en/of strekking;

4.

hij op of omstreeks 01 april 2004 te 's-Gravenhage tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk om zich en/of (een) ander(en) wederrechtelijk te bevoordelen doorgeweld en/of bedreiging met geweld [benadeelde partij 1] heeft gedwongen tot de afgifte van (een) geschreven verklaring(en) (betreffende een zakelijk geschil), in elk geval van enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [benadeelde partij 1], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s), welk geweld en/of welke bedreiging met geweld bestond(en) uit het schoppen en/of trappen tegen het lichaam en/of het slaan en/of stompen tegen het hoofd en/of het gezicht en/of het lichaam en/of het dreigend tonen van een schaar en/of een briefopener en/of het maken van stekende bewegingen naar die [benadeelde partij 1] met die schaar en/of die briefopener;

en/of

hij op of omstreeks 01 april 2004 te 's-Gravenhage tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, [benadeelde partij 1], door geweld of enige andere feitelijkheid en/of door bedreiging met geweld of enige andere feitelijkheid gericht tegen [benadeelde partij 1] wederrechtelijk heeft gedwongen iets te doen, niet te doen of te dulden, immers heeft/hebben verdachte en/of (een of meer van) zijn mededader(s) die [benadeelde partij 1] gedwongen (een) verklaring(en) (betreffende een zakelijk geschil met B. [betrokkene]) te tekenen terwijl het geweld en/of die bedreiging met geweld bestond uit het schoppen en/of trappen tegen het lichaam en/of het slaan en/of stompen tegen het hoofd en/of het gezicht en/of het lichaam en/of het dreigend tonen van een schaar en/of een briefopener en/of het maken van stekende bewegingen naar die [benadeelde partij 1] met die schaar en/of die briefopener;

Vordering van de advocaat-generaal

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het vonnis waarvan beroep zal worden bevestigd behoudens ten aanzien van de opgelegde straf en dat de verdachte - aldus opnieuw rechtdoende - zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 24 maanden met aftrek van voorarrest, waarvan 3 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren.

Het vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep kan niet in stand blijven omdat het hof zich daarmee niet verenigt.

Vrijspraak

Naar het oordeel van het hof is niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen aan de verdachte onder 4 als eerste cumulatief/alternatief is ten laste gelegd, zodat de verdachte daarvan – overeenkomstig de vordering van de advocaat-generaal - behoort te worden vrijgesproken.

Verweren van de verdediging

Ter terechtzitting in hoger beroep zijn namens de verdachte – op gronden als nader vermeld in de pleitnotities van de raadsman – zakelijk weergegeven de volgende verweren gevoerd.

Gebruik van de verklaring van aangever [benadeelde partij 1]

Door de raadsman is betoogd – verkort en zakelijk weergegeven - dat de verklaringen van aangever [benadeelde partij 1] zonder nader verhoor niet voor het bewijs mogen worden gebezigd nu de verdediging geen volledig gebruik heeft kunnen maken van haar ondervragingsrecht en zijn verklaringen niet op alle punten geloofwaardig zijn.

Het hof overweegt te dien aanzien als volgt.

Aangever [benadeelde partij 1] is in eerste aanleg zowel bij de rechter-commissaris belast met de behandeling van strafzaken in de rechtbank Den Haag als ter terechtzitting in eerste aanleg in het bijzijn van de verdediging als getuige gehoord. De verdediging is naar het oordeel van het hof dan ook ruimschoots in de gelegenheid gesteld om vragen aan de getuige te stellen over de gebeurtenissen vermeld in de aan de verdachte ten laste gelegde feiten. De verdediging is daarmee naar het oordeel van het hof voldoende in de gelegenheid geweest om de betrouwbaarheid van de verklaringen van de aangever te toetsen.

Voor zover de verdediging zich op het standpunt stelt onvoldoende van haar ondervragingsrecht gebruik te hebben kunnen maken omdat de getuige zich ten aanzien van vragen over de bancaire voorgeschiedenis meermalen op het bankgeheim en zijn daaraan verbonden verschoningsrecht heeft beroepen, overweegt het hof het volgende. Het enkele feit dat de verdediging niet in de gelegenheid is geweest de getuige te ondervragen over een bancaire kwestie waarbij een medeverdachte en de getuige betrokken zouden zijn geweest, maakt onder de gegeven omstandigheden het hiervoor weergegeven oordeel van het hof niet anders.

Op vragen die betrekking hadden op de dragende onderdelen van de aan verdachte ten laste gelegde feiten, is door [benadeelde partij 1] steeds - ook bij de rechter-commissaris en ter terechtzitting in eerste aanleg - naar het oordeel van het hof consistent verklaard. Nu verklaringen van [benadeelde partij 1] op belangrijke onderdelen steun vinden in andere gebezigde bewijsmiddelen, zijn bedoelde verklaringen naar het oordeel van het hof betrouwbaar en zal het hof die verklaringen van [benadeelde partij 1] voor het bewijs bezigen. Het verweer wordt mitsdien verworpen.

Voorwaardelijke verzoeken

De raadsman heeft voorwaardelijk verzocht de getuigen [benadeelde partij 1], [getuige 1] en [getuige 2], alsmede de deskundige [getuige 3] te horen.

Het hof stelt vast dat de verdediging aan deze herhaalde verzoeken dezelfde feiten en omstandigheden ten grondslag heeft gelegd als die eerder naar voren zijn gebracht. Naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep zijn naar het oordeel van het hof geen nieuwe feiten en omstandigheden aannemelijk geworden, die thans tot toewijzing van de verzoeken nopen.

Gelet op het vorenstaande is de noodzaak van het verzochte niet aannemelijk geworden en wijst het hof de verzoeken af.

Bewezenverklaring

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het onder 1, 2, 3 en 4 als tweede cumulatief/alternatief ten laste gelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

1.

hij op 1 april 2004 te 's-Gravenhage tezamen en in vereniging met anderen, opzettelijk [benadeelde partij 1] wederrechtelijk van de vrijheid heeft beroofd en beroofd gehouden, immers hebben hij verdachte en zijn mededaders met dat opzet

- onder valse voorwendselen (zijnde de belofte dat die [benadeelde partij 1] aan een nieuwe zakenrelatie zou worden voorgesteld) naar een (kantoor)ruimte (van de heer [betrokkene]) gelokt en

- in die (kantoor)ruimte (van de heer [betrokkene]) de uitweg geblokkeerd (door er voor te gaan staan) en

- de deur op slot gedaan en

- die [benadeelde partij 1] in een stoel gedrukt en /of gedrukt gehouden en

- die [benadeelde partij 1] getrapt tegen het lichaam en

- die [benadeelde partij 1] geslagen tegen het hoof d en het lichaam en

- die [benadeelde partij 1] dreigend een schaar en een briefopener getoond en voor het gezicht van die [benadeelde partij 1] gehouden en

- met een briefopener stekende bewegingen gemaakt in de richting van die [benadeelde partij 1] en

- tegen die [benadeelde partij 1] gezegd dat die [benadeelde partij 1] de waarheid moest zeggen anders zou hij niet meer uit het kantoor komen en/of dat een zakelijk geschil (met de [bank]) moest worden opgelost anders zou geweld worden gebruikt, althans woorden van gelijke bedreigende aard en/of strekking;

en aldus voor die [benadeelde partij 1] een dreigende situatie gecreëerd waaraan hij zich niet kon onttrekken en /of die [benadeelde partij 1] gedurende enige tijd belet te gaan en te staan waar hij wilde;

2.

hij op 1 april 2004 te 's-Gravenhage, tezamen en in vereniging met anderen [benadeelde partij 1]opzettelijk heeft getrapt tegen het lichaam en heeft geslagen tegen het hoofd en het lichaam, tengevolge waarvan [benadeelde partij 1] pijn heeft ondervonden;

3.

hij op 1 april 2004 te 's-Gravenhage, tezamen en in vereniging met anderen [benadeelde partij 1] heeft bedreigd met zware mishandeling, immers hebben verdachte en zijn mededaders opzettelijk dreigend een schaar en een briefopener getoond en voor het gezicht van die [benadeelde partij 1] gehouden en met die briefopener stekende bewegingen gemaakt in de richting van die [benadeelde partij 1] en tegen die [benadeelde partij 1] gezegd dat die [benadeelde partij 1] de waarheid moest zeggen anders zou hij niet meer uit het kantoor komen en dat een zakelijk geschil (met de [bank] Bank) moest worden opgelost anders zou geweld worden gebruikt en/of woorden van gelijke bedreigende aard en/of strekking;

4

tweede cumulatief/alternatief:

hij op 1 april 2004 te 's-Gravenhage tezamen en in vereniging met anderen [benadeelde partij 1] door geweld en door bedreiging met geweld gericht tegen [benadeelde partij 1] wederrechtelijk heeft gedwongen iets te doen, immershebben verdachte en zijn mededaders die [benadeelde partij 1] gedwongen verklaringen (betreffende een zakelijk geschil met [betrokkene] ) te tekenen terwijl het geweld en die bedreiging met geweld bestond uit het trappen tegen het lichaam en het slaan tegen het hoofd en het lichaam en het dreigend tonen van een schaar en een briefopener en het maken van stekende bewegingen naar die [benadeelde partij 1] met die briefopener;

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd, is niet bewezen. De verdachte moet daarvan worden vrijgesproken.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. Blijkens het verhandelde ter terechtzitting is de verdachte daardoor niet geschaad in de verdediging.

Bewijsvoering

Het hof grondt zijn overtuiging dat de verdachte het bewezen verklaarde heeft begaan op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat en die reden geven tot de bewezenverklaring. In die gevallen waarin de wet aanvulling van het arrest vereist met de bewijsmiddelen dan wel, voor zover artikel 359, derde lid, tweede volzin, van het Wetboek van Strafvordering wordt toegepast, met een opgave daarvan, zal zulks plaatsvinden in een aanvulling die als bijlage aan dit arrest zal worden gehecht.

Strafbaarheid van het bewezen verklaarde

Het onder 1, 2, 3 en 4 als tweede cumulatief/alternatief bewezen verklaarde levert op:

De voortgezette handeling van

medeplegen van opzettelijk iemand wederrechtelijk van de vrijheid beroven en beroofd houden,

en

medeplegen van mishandeling,

en

medeplegen van bedreiging met zware mishandeling,

en

medeplegen van een ander door geweld en bedreiging met geweld, gericht tegen die ander, wederrechtelijk dwingen iets te doen.

Strafbaarheid van de verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluit. De verdachte is dus strafbaar.

Strafmotivering

Het hof heeft de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van de feiten en de omstandigheden waaronder deze zijn begaan en op grond van de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte, zoals daarvan is gebleken uit het onderzoek ter terechtzitting.

Daarbij heeft het hof in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen. De verdachte en zijn mededaders hebben zich schuldig gemaakt aan de wederrechtelijke vrijheidsberoving van [benadeelde partij 1]. Gedurende deze periode van vrijheidsberoving hebben de verdachte en zijn mededaders [benadeelde partij 1] mishandeld, bedreigd en gedwongen verklaringen te tekenen. Door hun handelwijze hebben de verdachte en zijn mededaders inbreuk gemaakt op de bewegingsvrijheid van het slachtoffer en hebben zij hem nodeloos pijn bezorgd. Feiten als het onderhavige worden door slachtoffers bovendien als zeer bedreigend en beangstigend ervaren. Daarnaast versterken dit soort feiten bovendien de in de samenleving levende gevoelens van angst en onveiligheid.

Bij het bepalen van de op te leggen straf neemt het hof in aanmerking dat sinds de bewezen verklaarde feiten sprake is van aanzienlijk tijdsverloop, hetgeen evenwel niet alleen aan de verdediging kan worden toegeschreven.

Hoewel de verdediging het opleggen van een taakstaf in combinatie met een voorwaardelijke gevangenisstraf heeft bepleit en daarbij heeft gewezen op de nieuwe relatie die de verdachte inmiddels heeft en zijn vooruitzichten op een fulltime dienstverband vanaf januari 2014, kan daarmee naar het oordeel van het hof niet worden volstaan. De persoonlijke belangen van de verdachte bij een dergelijke strafmodaliteit wegen niet op tegen de ernst van de bewezen verklaarde feiten.

Het hof is - alles overwegende - van oordeel dat een gevangenisstraf van na te melden duur een passende en geboden reactie vormt.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

Het hof heeft gelet op de artikelen 47, 56, 63, 282, 284, 285 en 300 van het Wetboek van Strafrecht, zoals zij rechtens gelden dan wel golden.

BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht.

Verklaart niet bewezen dat de verdachte het
onder 4 als eerste cumulatief/alternatief ten laste gelegde heeft begaan en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart bewezen dat de verdachte het
onder 1, 2, 3 en 4 als tweede cumulatief/alternatief ten laste gelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven is bewezen verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart het bewezen verklaarde strafbaar en verklaart de verdachte strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een
gevangenisstraf voor de duur van

12 (

twaalf) maanden .

Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering zal worden gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Dit arrest is gewezen door mr. I.E. de Vries,

mr. A.M.P. Gaakeer en mr. M.J.J. van den Honert, in bijzijn van de griffier mr. J.C.A. Verhoef.

Het is uitgesproken op de openbare terechtzitting van het hof van 26 september 2013.