ECLI:NL:GHDHA:2013:2906

Gerechtshof Den Haag

Datum uitspraak
8 april 2013
Publicatiedatum
1 augustus 2013
Zaaknummer
22-004271-12
Instantie
Gerechtshof Den Haag
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Hoger beroep
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Brute roofoverval met gebruik van geweld en bedreiging, waarbij een kind als pressiemiddel werd gebruikt

In deze zaak heeft het Gerechtshof Den Haag op 8 april 2013 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een verdachte die samen met twee mededaders een brute roofoverval heeft gepleegd op een benadeelde partij in diens woning. De overval vond plaats op 10 februari 2012 te Rijswijk, waarbij de daders niet alleen materiële schade hebben veroorzaakt, maar ook de psychische en lichamelijke integriteit van het slachtoffer hebben aangetast. Het hof heeft vastgesteld dat de 14 maanden oude dochter van het slachtoffer zich op het moment van de overval in dezelfde kamer bevond en dat de daders dit kind als pressiemiddel hebben gebruikt om het slachtoffer te dwingen tot medewerking. De verdachte is veroordeeld tot een gevangenisstraf van zeven jaren, waarbij het hof de ernst van de feiten en de impact op het slachtoffer zwaar heeft meegewogen. De vordering van de benadeelde partij tot schadevergoeding is deels toegewezen, waarbij het hof heeft geoordeeld dat er immateriële schade is geleden als gevolg van de overval. De verdachte is ook aansprakelijk gesteld voor de schade die door het bewezen verklaarde is toegebracht, met een verplichting om een bedrag van € 3.000,- aan de Staat te betalen ten behoeve van het slachtoffer. Het hof heeft de eerdere veroordeling in eerste aanleg vernietigd en opnieuw recht gedaan, waarbij het hof de verdachte schuldig heeft bevonden aan medeplegen van diefstal met geweld en het voorhanden hebben van een wapen.

Uitspraak

Rolnummer: 22-004271-12
Parketnummer: 09-757483-12
Datum uitspraak: 8 april 2013
TEGENSPRAAK

Gerechtshof Den Haag

meervoudige kamer voor strafzaken

Arrest

gewezen op het hoger beroep tegen het vonnis van de meervoudige kamer in de rechtbank 's-Gravenhage van 27 augustus 2012 in de strafzaak tegen de verdachte:

[verdachte],

geboren op [geboortejaar] 1989 te [geboorteplaats] (Nederlandse Antillen),
[adres],
thans gedetineerd in PI Rijnmond - gevangenis De IJssel te Krimpen aan den IJssel.
Onderzoek van de zaak
Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzittingen in eerste aanleg en het onderzoek op de terechtzitting in hoger beroep van dit hof van 25 maart 2013.
Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door en namens de verdachte naar voren is gebracht.
Procesgang
In eerste aanleg is de verdachte ter zake van het onder
1
eerste cumulatief/alternatief en 2 ten laste gelegde veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van
6
jaren, met aftrek van voorarrest.
De vordering van de benadeelde partij tot vergoeding van immateriële schade is deels, hoofdelijk, toegewezen. Voorts is aan de verdachte de schadevergoedingsmaatregel opgelegd. De vordering tot immateriële schadevergoeding is voor het overige deel afgewezen. De benadeelde partij is niet-ontvankelijk verklaard in de vordering tot materiële schadevergoeding.
Voorts is beslist omtrent de in beslag genomen voorwerpen, een en ander zoals nader vermeld in het vonnis waarvan beroep.
Namens de verdachte is tegen het vonnis hoger beroep ingesteld.
Tenlastelegging
Aan de verdachte is ten laste gelegd dat:
1.
hij op of omstreeks 10 februari 2012 te Rijswijk, in ieder geval in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toeëigening heeft weggenomen (een) tattoeageappara(a)t(en) met toebehoren en/of een portemonnee met inhoud en/of een mobiele telefoon (merk Nokia, kleur zwart) en/of sleutels en/of sieraden en/of een laptop (sony) en/of een fotocamera (Nikon), in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan
[benadeelde partij], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s), welke diefstal werd voorafgegaan en/of vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen die [benadeelde partij], gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en/of aan zijn mededader(s) hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, welk geweld en/of welke bedreiging met geweld bestond(en) uit het:
  • richten van een vuurwapen, althans een op een vuurwapen gelijkend voorwerp, op die [benadeelde partij] en/of (daarbij) dreigend toevoegen van de woorden: "meewerken anders schiet ik je neer en/of Als je niet luistert dan blijft de Kleine alleen over en/of jij kunt doen wat je wilt, maar hier zit een demper op, dus niemand hoort het en/of Waar is het geld?", althans woorden van gelijke dreigende aard of strekking en/of
  • in een wurggreep houden van die [benadeelde partij] en/of (daarbij) dreigend toevoegen van de woorden: "meewerken", althans woorden van gelijke dreigende aard of strekking en/of
  • slaan met een vuurwapen, althans een op een vuurwapen gelijkend voorwerp, in het gezicht, althans op het hoofd, van die [benadeelde partij] en/of
  • vastbinden van armen en benen van die [benadeelde partij] en/of
  • trekken van een tas over het hoofd van die [benadeelde partij] en/of
  • vervolgens) schoppen tegen het hoofd van die [benadeelde partij] en/of
  • losrukken van sieraden van nek en/of vingers van die
[benadeelde partij] en/of
- wegnemen van een portemonnee van die [benadeelde partij];
en/of
hij op of omstreeks 10 februari 2012 te Rijswijk, in ieder geval in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk om zich en/of (een) ander(en) wederrechtelijk te bevoordelen door geweld en/of bedreiging met geweld [benadeelde partij] heeft gedwongen tot de afgifte van (een) tattoeageappara(a)t(en) met toebehoren en/of een portemonnee met inhoud en/of een mobiele telefoon (merk Nokia, kleur zwart) en/of sleutels en/of sieraden en/of een laptop (sony) en/of een fotocamera (Nikon), in elk geval van enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [benadeelde partij], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s), welk geweld en/of welke bedreiging met geweld bestond(en) uit het:
  • richten van een vuurwapen, althans een op een vuurwapen gelijkend voorwerp, op die [benadeelde partij] en/of (daarbij) dreigend toevoegen van de woorden: "meewerken anders schiet ik je neer en/of Als je niet luistert dan blijft de Kleine alleen over en/of jij kunt doen wat je wilt, maar hier zit een demper op, dus niemand hoort het en/of Waar is het geld?", althans woorden van gelijke dreigende aard of strekking en/of
  • in een wurggreep houden van die [benadeelde partij] en/of (daarbij) dreigend toevoegen van de woorden: "meewerken", althans woorden van gelijke dreigende aard of strekking en/of
  • slaan met een vuurwapen, althans een op een vuurwapen gelijkend voorwerp, in het gezicht, althans op het hoofd, van die [benadeelde partij] en/of
  • vastbinden van armen en benen van die [benadeelde partij] en/of
  • trekken van een tas over het hoofd van die [benadeelde partij] en/of
  • vervolgens) schoppen tegen het hoofd van die [benadeelde partij] en/of
  • losrukken van sieraden van nek en/of vingers van die
[benadeelde partij] en/of
- wegnemen van een portemonnee van die [benadeelde partij];
2.
hij in/op of omstreeks de periode van 10 februari 2012 tot en met 27 februari 2012 te Rotterdam, in ieder geval in Nederland, een of meer wapens van categorie III, te weten een alarmpistool (Bruni S.r.L. BBM) voorhanden heeft gehad;
De in deze ten laste legging gebruikte termen en uitdrukkingen worden, voor zover daaraan in de Wet wapens en munitie betekenis is gegeven, geacht in dezelfde betekenis te zijn gebezigd.
Het vonnis waarvan beroep
Het vonnis waarvan beroep kan niet in stand blijven omdat het hof zich daarmee niet verenigt.
Bewezenverklaring
Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het onder 1 eerste cumulatief/alternatief en 2 ten laste gelegde heeft begaan, met dien verstande dat:
1.
hij op 10 februari 2012 te Rijswijk, tezamen en in vereniging met anderen, met het oogmerk van wederrechtelijke toeëigening heeft weggenomen tattoeageapparaten met toebehoren en een portemonnee met inhoud en een mobiele telefoon (merk Nokia, kleur zwart) en sleutels en sieraden en een laptop (Sony) en een fotocamera (Nikon), geheel of ten dele toebehorende aan
[benadeelde partij], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededaders, welke diefstal werd voorafgegaan en vergezeld van geweld en bedreiging met geweld tegen die [benadeelde partij], gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en gemakkelijk te maken, welk geweld en/of welke bedreiging met geweld bestonden uit het:
  • richten van een vuurwapen, althans een op een vuurwapen gelijkend voorwerp, op die [benadeelde partij] en daarbij dreigend toevoegen van de woorden: “meewerken anders schiet ik je neer” en “Als je niet luistert dan blijft de kleine alleen over” en “jij kunt doen wat je wilt, maar hier zit een demper op, dus niemand hoort het” en “Waar is het geld?”, althans woorden van gelijke dreigende aard of strekking en
  • in een wurggreep houden van die [benadeelde partij] en
  • slaan met een vuurwapen, althans een op een vuurwapen gelijkend voorwerp, in het gezicht van die [benadeelde partij] en
  • vastbinden van armen en benen van die [benadeelde partij] en
  • trekken van een tas over het hoofd van die [benadeelde partij] en
  • schoppen tegen het hoofd van die [benadeelde partij] en
  • losrukken van sieraden van nek en vingers van die
[benadeelde partij];
2.
hij op 27 februari 2012 te Rotterdam een wapen van categorie III, te weten een alarmpistool (Bruni S.r.L. BBM) voorhanden heeft gehad;
De in deze ten laste legging gebruikte termen en uitdrukkingen worden, voor zover daaraan in de Wet wapens en munitie betekenis is gegeven, geacht in dezelfde betekenis te zijn gebezigd.
Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd, is niet bewezen. De verdachte moet daarvan worden vrijgesproken.
Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. Blijkens het verhandelde ter terechtzitting is de verdachte daardoor niet geschaad in de verdediging.
Bewijsvoering
Het hof grondt zijn overtuiging dat de verdachte het bewezen verklaarde heeft begaan op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat en die reden geven tot de bewezenverklaring.
In die gevallen waarin de wet aanvulling van het arrest vereist met de bewijsmiddelen dan wel, voor zover artikel 359, derde lid, tweede volzin, van het Wetboek van Strafvordering wordt toegepast, met een opgave daarvan, zal zulks plaatsvinden in een aanvulling die als bijlage aan dit arrest zal worden gehecht.
Betrouwbaarheid herkenning en voorwaardelijk verzoek tot het horen van aangever
De raadsman van de verdachte heeft ter terechtzitting in hoger beroep het verweer gevoerd dat de herkenning van de verdachte door de aangever onbetrouwbaar is. De raadsman heeft het voorwaardelijk verzoek gedaan om – voor zover het hof de herkenning betrouwbaar acht - de aangever als getuige te horen en hem te confronteren met de verdachte, zodat de aangever kan verklaren of hij de tatoeages in de vorm van sterren op het gezicht van de verdachte herkent.
Het hof overweegt hieromtrent naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep en op grond van gebezigde bewijsmiddelen als volgt.
De aangever heeft een signalement opgegeven van de plegers van de roofoverval in zijn woning op 10 februari 2012 en de verdachte op een foto herkend als zijnde een van de daders. Naar het oordeel van het hof moet in deze rekening worden gehouden met de stressvolle situatie waaronder de aangever tot de beschrijving van de daders is gekomen. Daarnaast heeft de aangever relevante punten van herkenning genoemd die overeenkomen met de uiterlijke kenmerken van de verdachte. Daarbij is naar het oordeel van het hof voorts van belang dat de herkenning door de aangever wordt ondersteund door andere onafhankelijk van de aangever en in deze voor het bewijs gebezigde herkenningen.
Gelet op het vorenstaande is het hof van oordeel dat geen noodzaak bestaat tot toewijzing van het verzoek van de raadsman. Het hof wijst het voorwaardelijk verzoek af.
Op de hiervoor weergeven gronden verwerpt het hof het gevoerde verweer ten aanzien van de (on)betrouwbaarheid van de herkenning van verdachte.
Strafbaarheid van het bewezen verklaarde
Het onder 1 eerste cumulatief/alternatief bewezen verklaarde levert op:
Medeplegen van diefstal, voorafgegaan en vergezeld van geweld en bedreiging met geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en gemakkelijk te maken, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen.
Het onder 2 bewezen verklaarde levert op:

Handelen in strijd met artikel 26, eerste lid, van de Wet wapens en munitie.

Strafbaarheid van de verdachte
Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluit. De verdachte is dus strafbaar.
Vordering van de advocaat-generaal
De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het vonnis waarvan beroep zal worden bevestigd met aanvulling van de gronden als aangegeven in het in het dossier gevoegde schriftelijk requisitoir onder II (bewezenverklaring en bewijsvoering).
Strafmotivering
Het hof heeft de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van de feiten en de omstandigheden waaronder deze zijn begaan en op grond van de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte, zoals daarvan is gebleken uit het onderzoek ter terechtzitting.
Daarbij heeft het hof in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen. De verdachte heeft zich samen met twee mededaders schuldig gemaakt aan een brute roofoverval op [benadeelde partij] in diens woning zoals bewezen verklaard.
Een dergelijke roofoverval is een zeer ernstig feit. Niet alleen hebben de daders de nodige materiële schade veroorzaakt, het is bovendien een feit van algemene bekendheid dat slachtoffers van een overval nog gedurende langere tijd lichamelijke en/of psychische gevolgen van het gebeurde kunnen ondervinden. Zulks blijkt ook uit de zich in het dossier bevindende schriftelijke slachtofferverklaring van [benadeelde partij]. Daarnaast maakt een dergelijk feit ernstig inbreuk op de rechtsorde en nemen de gevoelens van angst en onveiligheid in de samenleving hierdoor toe.
Het hof laat bij de bepaling van de strafmaat voorts zwaar meewegen dat dit alles is gebeurd terwijl de 14 maanden oude dochter van het slachtoffer zich in een box in dezelfde kamer bevond en dat de daders dit kind als pressiemiddel hebben gebruikt om [benadeelde partij] zijn verzet te doen staken.
Het hof heeft in het nadeel van de verdachte acht geslagen op een de verdachte betreffend uittreksel Justitiële Documentatie d.d. 11 maart 2013, waaruit blijkt dat de verdachte eerder onherroepelijk is veroordeeld voor het plegen van strafbare feiten, waaronder voor vermogensdelicten. Dat heeft hem er kennelijk niet van weerhouden de onderhavige feiten te plegen.
Naar het oordeel van het hof bestaat er geen relevant verschil in aandeel of justitieel verleden tussen verdachten en is er derhalve ook geen aanleiding om tussen hen onderscheid te maken voor wat betreft de strafoplegging.
Het hof is - alles overwegende en mede gelet op de speciale en generale preventie – van oordeel dat een geheel onvoorwaardelijke gevangenisstraf van na te melden duur een passende en geboden reactie vormt. Hetgeen de verdediging in dit verband nog middels jurisprudentie heeft aangevoerd heeft het hof niet tot een ander oordeel gebracht.
Beslag
Het hof zal ten aanzien van de in beslag genomen en niet teruggegeven voorwerpen, zoals vermeld onder nummer 1, 30, 31, 32 en 33 op de lijst van in beslag genomen voorwerpen, gelasten dat deze voorwerp worden onttrokken aan het verkeer, aangezien met betrekkin tot deze voorwerpen het onder 2 bewezen verklaarde feit is begaan, dan wel deze voorwerpen van zodanige aard zijn dat het ongecontroleerde bezit daarvan in strijd is met de wet of met het algemeen belang.
Het hof zal ten aanzien van het in beslag genomen en niet teruggegeven voorwerp, zoals vermeld onder nummer 2 op de lijst van in beslag genomen voorwerpen, de teruggave aan verdachte gelasten, nu het belang van de strafvordering zich daartegen niet langer verzet.
Op grond van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep kan met betrekking tot de op de beslaglijst onder 3, 4, 5, 6, en 7 genummerde voorwerpen geen persoon als rechthebbende worden aangemerkt. Het hof zal daarom de bewaring van deze voorwerpen ten behoeve van de rechthebbende gelasten.
Vordering tot schadevergoeding
In het onderhavige strafproces heeft [benadeelde partij] zich als benadeelde partij gevoegd en een vordering ingediend tot vergoeding van geleden materiële en immateriële schade als gevolg van het aan de verdachte ten laste gelegde, tot een bedrag van in totaal € 23.707,54.
In eerste aanleg is de vordering tot vergoeding van immateriële schade deels, hoofdelijk, toegewezen tot een bedrag van € 3.000,-. De vordering tot immateriële schadevergoeding is voor het overige afgewezen en de benadeelde partij is in de vordering tot vergoeding van materiële schade niet-ontvankelijk verklaard.
In hoger beroep is deze vordering aan de orde tot het in eerste aanleg gevorderde en in hoger beroep gehandhaafde bedrag van € 23.707,54.
De advocaat-generaal heeft gevorderd dat de vordering tot vergoeding van immateriële schade hoofdelijk zal worden toegewezen tot een bedrag van € 3.000,- en dat de vordering tot vergoeding van immateriële schade voor het overige zal worden afgewezen. De advocaat-generaal heeft voorts gevorderd dat de benadeelde partij in de vordering tot vergoeding van materiële schade niet-ontvankelijk zal worden verklaard.
Het hof is van oordeel dat aannemelijk is geworden dat er immateriële schade is geleden en dat deze schade het rechtstreeks gevolg is van het bewezen verklaarde. De vordering leent zich - naar maatstaven van billijkheid - voor hoofdelijke toewijzing tot een bedrag van € 3.000,-.
De vordering tot vergoeding van immateriële schade zal voor het overige worden afgewezen.
Voor het overige levert behandeling van de vordering van de benadeelde partij naar het oordeel van het hof een onevenredige belasting van het strafgeding op.
Het hof zal dan ook bepalen dat de benadeelde partij voor het overige niet-ontvankelijk is in de vordering tot vergoeding van de geleden schade. Deze kan in zoverre bij de burgerlijke rechter worden aangebracht.
Dit brengt mee dat de verdachte dient te worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij tot aan deze uitspraak in verband met de vordering heeft gemaakt, welke kosten het hof vooralsnog begroot op nihil, en in de kosten die de benadeelde partij ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog moet maken.
Betaling aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer
Nu vaststaat dat de verdachte tot een bedrag van € 3.000,- aansprakelijk is voor de schade die door het bewezen verklaarde is toegebracht, zal het hof aan de verdachte de verplichting opleggen dat bedrag aan de Staat te betalen ten behoeve van het slachtoffer
[benadeelde partij].
Toepasselijke wettelijke voorschriften
Het hof heeft gelet op de artikelen 36b, 36c, 36d, 47, 57 en 312 van het Wetboek van Strafrecht en de artikelen 26 en 55 van de Wet wapens en munitie, zoals zij rechtens gelden dan wel golden.

BESLISSING

Het hof:
Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:
Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het onder 1 eerste cumulatief/alternatief en 2 ten laste gelegde heeft begaan.
Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven is bewezen verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.
Verklaart het onder 1 eerste cumulatief/alternatief en 2 bewezen verklaarde strafbaar en verklaart de verdachte strafbaar.
Veroordeelt de verdachte tot een
gevangenisstrafvoor de duur van
7 (zeven) jaren.
Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering zal worden gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.
Beveelt de
onttrekking aan het verkeervan de in beslag genomen, nog niet teruggegeven voorwerpen, te weten:
de op de beslaglijst onder 1, 30, 31, 32 en 33 genummerde voorwerpen.
Gelast de
teruggaveaan verdachte van het in beslag genomen, nog niet teruggegeven voorwerp, te weten:
het op de beslaglijst onder 2 genummerde voorwerp.
Gelast de bewaring ten behoeve van de rechthebbendevan de in beslag genomen, nog niet teruggegeven voorwerpen, te weten:
de op de beslaglijst onder 3, 4, 5, 6 en 7 genummerde voorwerpen.

Vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij]

Wijst toe de vordering tot schadevergoeding van de benadeelde partij [benadeelde partij] ter zake van het onder 1 bewezen verklaarde tot het bedrag van
€ 3.000,- (drieduizend euro) ter zake van immateriële schadeen veroordeelt de verdachte die, evenals zijn mededaders, hoofdelijk voor het gehele bedrag aansprakelijk is, met dien verstande dat indien en voor zover de een aan zijn betalingsverplichting heeft voldaan, de een of meer anderen daarvan in zoverre zullen zijn bevrijd, om dit bedrag tegen een behoorlijk bewijs van kwijting te betalen aan de benadeelde partij.
Wijst de vordering van de benadeelde partij ter zake van
immateriële schade voor het overige af.
Verklaart de benadeelde partij in haar vordering ter zake van materiële schadevergoeding niet-ontvankelijk en bepaalt dat zij in zoverre haar vordering slechts bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen.
Verwijst de verdachte in de door de benadeelde partij gemaakte en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten, tot aan de datum van deze uitspraak begroot op nihil.
Legt aan de verdachte de verplichting op om aan de Staat, ten behoeve van het slachtoffer, genaamd [benadeelde partij], een bedrag te betalen van
€ 3.000,- (drieduizend euro) als vergoeding voor immateriële schade, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door
40 (veertig) dagen hechtenis, met dien verstande dat de toepassing van die hechtenis de verplichting tot schadevergoeding aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer niet opheft.
Bepaalt dat, indien de verdachte heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de Staat daarmee zijn verplichting tot betaling aan de benadeelde partij in zoverre komt te vervallen en andersom dat, indien de verdachte heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de benadeelde partij daarmee zijn verplichting tot betaling aan de Staat in zoverre komt te vervallen.
Bepaalt dat indien en voor zover de mededaders van de verdachte voormeld bedrag hebben betaald, verdachte in zoverre is bevrijd van voornoemde verplichtingen tot betaling aan de benadeelde partij of aan de Staat.
Dit arrest is gewezen door mr. N. Schaar, mr. S.A.J. van 't Hul en mr. A. Kuijer, in bijzijn van de griffier mr. S. Imami.
Het is uitgesproken op de openbare terechtzitting van het hof van 8 april 2013.