Uitspraak
GERECHTSHOF ARNHEM
TBS 2009\018
Beslissing d.d. 29 april 2009
De kamer van het hof als bedoeld in artikel 67 van de Wet op de rechterlijke organisatie heeft te beslissen op het beroep van de officier van justitie in het arrondissement Arnhem in de zaak tegen
betrokkene,
geboren in 1978,
verblijfplaats.
Het beroep is ingesteld tegen de beslissing van de rechtbank te Arnhem van 19 december 2008, houdende de afwijzing van de vordering tot verlenging van de terbeschikkingstelling met een termijn van twee jaar.
Het hof heeft gelet op de stukken, waaronder:
• de uitspraak van de rechtbank te Arnhem van 5 december 2006, waarbij de terbeschikkingstelling met voorwaarden werd opgelegd (ter zake van zware mishandeling, begaan tegen zijn kind);
• het op 23 oktober 2008 op grond van artikel 509o, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering uitgebrachte advies van Reclassering Nederland, unit Arnhem, strekkende tot verlenging van de terbeschikkingstelling met een termijn van een jaar, alsmede de als bijlage bij dat advies gevoegde consultbrief van B. Gotink, psychiater, van 19 oktober 2008;
• de vordering van de officier van justitie van 3 november 2008, ingekomen ter griffie van bovenvermelde rechtbank op 3 november 2008 en strekkende tot verlenging van de terbeschikkingstelling van betrokkene met een termijn van twee jaar;
• het proces-verbaal van het onderzoek in eerste aanleg hetwelk heeft geleid tot de beslissing waarvan beroep;
• de beslissing waarvan beroep;
• de akte van hoger beroep van genoemde officier van justitie d.d. 23 december 2008 en diens appeldschriftuur van 23 december 2008;
• het adviesrapport van de Reclassering Nederland, unit Arnhem, van 2 april 2009.
Het hof heeft ter terechtzitting van 15 april 2009 gehoord:
• De terbeschikkinggestelde die daarbij -zakelijk weergegeven- onder meer het volgende heeft verklaard:
Ik ben inmiddels gescheiden en woon niet meer met mijn ex-echtgenote samen. Ik mag de kinderen alleen onder toezicht van een medewerker van Jeugdzorg zien. Na beëindiging van de terbeschikkingstelling zal ik de behandeling bij de Riethorst in Ede voortzetten, maar de contacten met de reclassering niet.
• De advocaat-generaal bij dit hof, die heeft geconcludeerd de beslissing van de rechtbank te vernietigen en de terbeschikkingstelling te verlengen met een termijn van een jaar.
• De raadsman van de terbeschikkinggestelde, die daarbij -zakelijk weergegeven- onder meer het volgende heeft verklaard:
Betrokkene is geen gevaar meer voor anderen. Door de echtscheiding en het verbreken van de samenwoning is voor betrokkene een grote stressfactor weggevallen. De verlenging van de terbeschikkingstelling met voorwaarden heeft in de huidige situatie geen toegevoegde waarde. De beschikking van de rechtbank dient te worden bevestigd.
Overwegingen:
? Het hof zal de beslissing van de rechtbank dienen te vernietigen, daar het tot een andere beslissing komt en het recht doet mede op grond van nieuwe stukken.
? De Reclassering Nederland, unit Arnhem, heeft in het adviesrapport van 23 oktober 2008 vermeld: Betrokkene heeft zich laten begeleiden door de Riethorst, heeft inzicht gekregen in eigen gedrag en realiseert zich nu dat de PDD-NOS voor hem betekent dat hij op een andere wijze reageert op zijn omgeving. Hij heeft nu de beschikking over gedragsalternatieven als hij in een soortgelijke situatie geraakt als bij de eerder gepleegde mishandelingen. Zijn -steeds ouder en mondig wordende- kinderen zijn uit huis geplaatst en de kans dat zij terugkeren naar hun biologische ouders is miniem.
Het nut van de huidige tbs heeft vooral gelegen in het kunnen neerzetten van een goed samenwerkend begeleidingscircuit. De reclassering heeft de uitgangspunten en grenzen van de gewenste begeleiding neergezet en deze worden door de uitvoerenden, incluis betrokkene, goed uitgevoerd. De huidige begeleiding geeft voor betrokkene zekerheid in zijn onrustige denk- en leefwereld en brengt hem structuur. De sturende en controlerende taak van de reclassering heeft er toe geleid dat betrokkene en de begeleiders 'scherp' blijven en aandacht blijven schenken aan het onderwerp delictgevaar. De afspraken over de wijze waarop betrokkene zijn kinderen ontmoet lopen nu, via het hulpverleneroverleg, gestructureerd en gecontroleerd.
Hoewel wellicht strikt genomen op dit ogenblik geen sprake is van delictgevaar op korte termijn, dient ook gekeken te worden naar effecten van huidige bemoeienis op lange termijn. Daarmee vooral rekening houdend, is het noodzakelijk de huidige structuur van sturing en controle door de reclassering in het kader van terbeschikkingstelling voort te zetten, om daarmee de kans op recidive op lange termijn meer blijvend te reduceren. Geadviseerd wordt de terbeschikkingstelling met voorwaarden met één jaar te verlengen.
? De bij voornoemd advies gevoegde consultbrief van B. Gotink, psychiater, van 19 oktober 2008 houdt onder meer in: Betrokkene kampt met een sociale handicap, waar geen oorzakelijke behandeling voor is te vinden, behoudens psycho-educatie en op de langere termijn een bewustwording van kwetsbaarheden in interactionele relaties. Zijn handicap, de autistiforme stoornis PDD-NOS, betreft onder andere het moeilijk kunnen inschatten van sociale relaties en het moeizaam verwerken van informatiestromen. Het huidige bio-psycho-sociaal evenwicht van betrokkene laat zich beoordelen als mogelijk de hoogst haalbare situatie, waarbij de ingreep van uithuisplaatsing van de kinderen tot mogelijk hun achttiende en het broze evenwicht in betrokkenes partnerrelatie, factoren zijn die bijdragen aan het voorkomen van nieuw delictgedrag in de zin van mishandeling van baby's.
Omdat het recidief-delict-gedrag tamelijk ernstig is geweest en omdat actueel betrokkenes intieme en arbeidsrelatie tamelijk veel onzekerheden kent, wordt toch een langere preventieve bescherming van de tbs-maatregel gewenst geacht en voorgesteld, waarbij de periode van twee jaren de voorkeur heeft.
Betrokkene kan dan maximaal rendement halen uit psycho-educatieve adviezen voor zijn sociale handicap en bovendien is de factor tijd in het voordeel van de groei en ontwikkelingsgang van de kinderen.
? Anders dan door de Reclassering Nederland, unit Arnhem, in het adviesrapport van 2 april 2009 is gesteld is naar het oordeel van het hof het recidivegevaar in beginsel onverminderd aanwezig; ook staat niet onomstotelijk vast dat er sprake is van specifieke recidive gericht op de jonge kinderen van betrokkene. Het hof heeft daarbij in het bijzonder in aanmerking genomen de omstandigheid dat niet is gebleken dat het zelfreguleringsvermogen van betrokkene is verbeterd en het gegeven dat betrokkene nog gedurende langere tijd begeleiding, met name psycho-educatie, nodig heeft om het recidivegevaar te verminderen. Het hof heeft derhalve meer aansluiting gezocht bij het advies van de psychiater Gotink dan bij dat van de reclassering.
? Het hof is daarmee van oordeel dat de veiligheid van anderen dan wel de algemene veiligheid van personen de verlenging van de terbeschikkingstelling eist en dat de verlenging met een termijn van een jaar geïndiceerd is.
Beslissing:
Het hof:
Vernietigt de beslissing van de rechtbank te Arnhem van 19 december 2008 met betrekking tot de terbeschikkinggestelde.
Verlengt de terbeschikkingstelling met een termijn van een jaar.
Aldus gedaan door
mr Stikkelbroeck als voorzitter,
mrs Wery en Bartelds als raadsheren,
en prof.dr Schudel en drs van Iersel als raden,
in tegenwoordigheid van Roelofs als griffier,
en in het openbaar uitgesproken op 29 april 2009.
De raden zijn buiten staat deze beslissing mede te ondertekenen.