ECLI:NL:GHARN:2009:BH3765

Gerechtshof Arnhem

Datum uitspraak
20 februari 2009
Publicatiedatum
5 april 2013
Zaaknummer
24-000383-08
Instantie
Gerechtshof Arnhem
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Hoger beroep
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Hoger beroep tegen veroordeling voor overtreding van de Wegenverkeerswet 1994 met betrekking tot alcoholgebruik en verlaten van de plaats van het ongeval

In deze zaak heeft het Gerechtshof Arnhem op 20 februari 2009 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een veroordeling van de politierechter in de rechtbank Zwolle-Lelystad. De verdachte was eerder veroordeeld voor het rijden onder invloed van alcohol en het verlaten van de plaats van een verkeersongeval. Het hof heeft de verdachte vrijgesproken van de overtreding van artikel 8, tweede lid, van de Wegenverkeerswet 1994, omdat het niet wettig en overtuigend bewezen kon worden dat hij onder invloed van alcohol had gereden op het moment van het ongeval. Het hof oordeelde dat, gezien de omstandigheden waaronder de verdachte in zijn woning werd aangetroffen en het ontbreken van een herberekening van het alcoholgehalte, het aannemelijk was dat de verdachte na het ongeval alcohol had genuttigd, maar niet dat hij dit vóór het ongeval had gedaan.

De verdachte werd echter wel veroordeeld voor het verlaten van de plaats van het ongeval, zoals ten laste gelegd onder artikel 7, eerste lid, van de Wegenverkeerswet 1994. Het hof achtte het bewezen dat de verdachte op 5 februari 2007 als bestuurder van een voertuig betrokken was bij een verkeersongeval en de plaats van het ongeval had verlaten, terwijl hij wist dat er schade was toegebracht aan een ander. De verdachte ontkende betrokken te zijn geweest bij het ongeval, maar het hof oordeelde dat de verklaring van een getuige betrouwbaar was en dat er voldoende bewijs was voor de veroordeling.

De straf werd bepaald op een geldboete van € 500, met de mogelijkheid van vervangende hechtenis indien niet aan de betalingsverplichting werd voldaan. Het hof heeft de ernst van het feit, de omstandigheden waaronder het was begaan en de persoon van de verdachte in overweging genomen bij het bepalen van de straf. Het hof vernietigde het eerdere vonnis en sprak de verdachte vrij van het eerste ten laste gelegde feit, maar verklaarde het tweede feit bewezen en strafbaar.

Uitspraak

Parketnummer: 24-000383-08
Parketnummer eerste aanleg: 07-490121-07
Arrest van 20 februari 2009 van het gerechtshof te Arnhem, nevenzittingsplaats Leeuwarden, meervoudige strafkamer, op het hoger beroep tegen het vonnis van de politierechter in de rechtbank Zwolle-Lelystad van 4 februari 2008 in de strafzaak tegen:
[verdachte],
geboren op [1956] te [geboorteplaats],
wonende te [woonplaats], [adres],
verschenen in persoon.
Het vonnis waarvan beroep
De politierechter in de rechtbank Zwolle-Lelystad heeft de verdachte bij het vonnis wegens misdrijven veroordeeld tot een straf en een bijkomende straf, zoals in dat vonnis omschreven.
Gebruik van het rechtsmiddel
De verdachte is op de voorgeschreven wijze en tijdig in hoger beroep gekomen.
Het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep
Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in hoger beroep, alsmede het onderzoek op de terechtzittingen in eerste aanleg.
De vordering van de advocaat-generaal
De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het hof verdachte zal veroordelen ter zake het hem onder 1 primair en onder 2 ten laste gelegde tot een geldboete van € 750, -, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door 15 dagen hechtenis, alsmede tot een voorwaardelijke ontzegging van de rijbevoegdheid voor de duur van zes maanden, met een proeftijd van twee jaren.
De beslissing op het hoger beroep
Het hof zal het vonnis vernietigen en opnieuw recht doen.
Tenlastelegging
Aan verdachte is ten laste gelegd dat:
1.
hij op of omstreeks 5 februari 2007 te [plaats] in de gemeente [gemeente], als bestuurder van een voertuig, (personenauto), dit voertuig heeft bestuurd, na zodanig gebruik van alcoholhoudende drank, dat het alcoholgehalte van zijn adem bij een onderzoek, als bedoeld in artikel 8, tweede lid, aanhef en onder a van de Wegenverkeerswet 1994, 640 microgram, in elk geval hoger dan 220 microgram, alcohol per liter uitgeademde lucht bleek te zijn;
althans, indien het vorenstaande onder 1 niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:
hij op of omstreeks 5 februari 2007 te [plaats] in de gemeente [gemeente], als bestuurder van een voertuig, (personenauto), dit voertuig heeft bestuurd, terwijl hij verkeerde onder zodanige invloed van alcohol, waarvan hij wist of redelijkerwijs moest weten, dat het gebruik daarvan - al dan niet in combinatie met het gebruik van een andere stof - de rijvaardigheid kon verminderen, dat hij niet tot behoorlijk besturen in staat moest worden geacht;
2.
hij op of omstreeks 5 februari 2007 te [plaats] in de gemeente [gemeente], als bestuurder van een motorrijtuig betrokken bij een verkeersongeval of door wiens gedraging een verkeersongeval was veroorzaakt op de [straat], de plaats van het ongeval heeft verlaten, terwijl bij dat ongeval naar hij wist of redelijkerwijs moest vermoeden aan een ander (te weten de gemeente [gemeente]) letsel en/of schade was toegebracht.
Vrijspraak
Onder 1 wordt verdachte - zakelijk weergegeven - verweten dat hij onder invloed van alcohol in een personenauto heeft gereden.
Uit een ambtelijk verslag is gebleken dat verbalisanten op 5 februari 2007 om 21.30 uur een melding kregen dat er op de [straat] te [plaats] een verkeersongeval had plaatsgevonden, waarbij de bestuurder van het motorrijtuig de plaats van het ongeval had verlaten. Het opgegeven kenteken [kenteken] bleek op naam van de echtgenote van verdachte te staan. Bij de woning van verdachte gekomen, wees verdachtes schoonzus verdachte als bestuurder van de auto aan. Toen de verbalisanten omstreeks 22.15 uur verdachte daadwerkelijk aantroffen in zijn woning, had verdachte vier lege bierflesjes voor zich op tafel staan. Omstreeks 23.28 uur verleende verdachte zijn medewerking aan een onderzoek als bedoeld in artikel 8 van de Wegenverkeerswet 1994, waarvan het resultaat 640 microgram alcohol per liter uitgeademde lucht was.
Verdachte heeft verklaard dat hij vóór de beweerdelijke aanrijding met het verkeersbord twee glazen bier heeft genuttigd. Tussen het moment van thuiskomst - naar eigen zeggen rond een uur of 20.30 uur - en het moment dat de verbalisanten verdachte hebben aangetroffen in zijn woning, heeft hij nog vijf à zes flesjes bier gedronken.
Gelet op de omstandigheden waaronder verdachte in zijn woning is aangetroffen, is het naar het oordeel van het hof aannemelijk geworden dat verdachte ook ná het ongeval alcohol heeft genuttigd. Nu geen herberekening van het alcoholgehalte heeft plaatsgevonden, kan niet wettig en overtuigend worden bewezen dat verdachte op 5 februari 2007 in zijn personenauto heeft gereden, terwijl hij meer alcohol had genuttigd dan voor de bestuurder van een dergelijk voertuig is toegestaan.
Het hof acht niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen onder 1 aan verdachte is ten laste gelegd, zodat hij daarvan moet worden vrijgesproken.
Overwegingen ten aanzien van het bewijs
Onder 2 wordt verdachte - zakelijk weergegeven - verweten dat hij als bestuurder van een motorrijtuig na betrokkenheid bij een verkeersongeval, waarbij schade aan een ander het gevolg is geweest, is doorgereden.
Door verdachte is ontkend dat hij op 5 februari 2007 betrokken is geweest bij een verkeersongeval waarbij aan een verkeersbord schade is toegebracht. Ter onderbouwing van dit verweer stelt verdachte dat hij gedurende het tijdstip waarop het ongeval zou hebben plaatsgevonden, te weten omstreeks 21.15 uur, in zijn woning was.
Het hof overweegt hieromtrent als volgt.
Uit de verklaring van getuige [getuige] blijkt dat op 5 februari 2007 omstreeks 21.15 uur de bestuurder van een auto met kenteken [kenteken] op de [straat] te [plaats] in botsing is gekomen met een op een middengeleider bevindend verkeersbord, waardoor dit verkeersbord is omgevallen. De getuige is duidelijk in zijn verklaring voor wat betreft het tijdstip waarop het voorval heeft plaatsgevonden, nu de getuige op dat moment onderweg was naar zijn wekelijkse volleybaltraining en altijd op een vast tijdstip van huis vertrekt. Het hof acht mede om die reden de verklaring van getuige [getuige] betrouwbaar.
Verdachte heeft verklaard op 5 februari 2007 vanaf 20.30 uur thuis te zijn geweest, nu op dat moment zijn echtgenote weg moest en hij thuis moest zijn om op hun kinderen te passen. Echter, uit de processtukken is gebleken dat niemand kan bevestigen dat verdachte vanaf 20.30 uur tot het moment waarop volgens getuige [getuige] het ongeval heeft plaatsgevonden, steeds thuis is geweest.
Daarnaast heeft verdachte ter zitting van het hof ondubbelzinnig verklaard omtrent het feit dat alleen hij in de auto met vorengenoemd kenteken rijdt, zo ook op die bewuste avond in februari. Vanaf het moment van thuiskomst van verdachte, is hij - naar eigen zeggen - steeds in het bezit geweest van de sleutels van de betreffende auto en heeft niemand anders in de auto gereden.
Voorts blijkt uit een ambtelijk verslag dat er schade is geconstateerd aan de rechtervoorzijde van de betreffende auto, waarbij verfsporen zijn aangetroffen die overeenkomen met de kleuren van vorenbedoeld verkeersbord. De verklaring van verdachte dat deze schade eerder op de avond zou zijn ontstaan toen hij de betreffende middengeleider zou hebben geschampt, acht het hof niet aannemelijk gelet op de hoogte waarop de verfsporen te zien zijn, de kleuren van deze sporen en de omvang van de schade zoals dit te zien is op de zich in het proces-verbaal bevindende foto van de auto van verdachte gemaakt op de dag waarop de aanrijding heeft plaatsgevonden.
Het hof is op grond van al het voorgaande van oordeel dat verdachte op 5 februari 2007 omstreeks 21.15 uur als bestuurder van een auto met kenteken [kenteken] bij een verkeersongeval betrokken is geweest, waarna hij de plaats van het ongeval heeft verlaten.
Bewezenverklaring
Het hof acht wettig en overtuigend bewezen:
2.
hij op 5 februari 2007 te [plaats] in de gemeente [gemeente], als bestuurder van een motorrijtuig betrokken bij een verkeersongeval op de [straat], de plaats van het ongeval heeft verlaten, terwijl bij dat ongeval naar hij wist aan een ander te weten de gemeente [gemeente] schade was toegebracht.
Het hof acht niet bewezen hetgeen aan verdachte als voormeld onder 2 meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven als bewezen is aangenomen.
Kwalificatie
Het bewezen verklaarde levert op het misdrijf:
overtreding van artikel 7, eerste lid, aanhef en onder a, van de Wegenverkeerswet 1994.
Strafbaarheid
Het hof acht verdachte strafbaar. Strafuitsluitingsgronden worden niet aanwezig geacht.
Strafmotivering
Het hof heeft in hoger beroep de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van het feit, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte. Het hof heeft daarbij in het bijzonder het volgende in beschouwing genomen.
Verdachte is op 5 februari 2007 als bestuurder van een personenauto betrokken geweest bij een verkeersongeval. Hierbij heeft verdachte schade toegebracht aan een verkeersbord.
Verdachte is ondanks deze aanrijding weggereden van de plaats van het ongeval, waardoor de mogelijkheden voor de benadeelde om verdachte aansprakelijk te stellen voor zijn handelen zijn bemoeilijkt.
Uit een verdachte betreffend uittreksel uit het justitiële documentatieregister d.d.
24 november 2008 blijkt dat verdachte niet eerder is veroordeeld wegens het plegen van strafbare feiten.
Gelet op al het voorgaande is het hof van oordeel dat een geldboete van na te melden hoogte een passende straf is.
Toepassing van wetsartikelen
Het hof heeft gelet op de artikelen 23 (oud), 24 (oud) en 24c (oud) van het Wetboek van Strafrecht en de artikelen 7 en 176 (oud) van de Wegenverkeerswet 1994.
De uitspraak
HET HOF,
RECHT DOENDE OP HET HOGER BEROEP:
vernietigt het vonnis, waarvan beroep, en opnieuw recht doende:
verklaart het verdachte onder 1 ten laste gelegde niet bewezen en spreekt hem daarvan vrij;
verklaart het verdachte onder 2 ten laste gelegde bewezen, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart dit feit en verdachte strafbaar;
verklaart niet bewezen hetgeen aan verdachte als voormeld onder 2 meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven als bewezen is aangenomen en spreekt verdachte daarvan vrij;
veroordeelt verdachte [verdachte] tot een geldboete van vijfhonderd euro;
beveelt dat vervangende hechtenis voor de duur van tien dagen zal worden toegepast, indien noch volledige betaling noch volledig verhaal van het verschuldigde bedrag volgt.
Dit arrest is aldus gewezen door mr. O. Anjewierden, voorzitter, mr. J.J. Beswerda en mr. K. Lahuis, in tegenwoordigheid van mr. L. Keekstra als griffier, zijnde mr. Lahuis en mr. Keekstra voornoemd buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.