ECLI:NL:GHARL:2025:605

Uitspraak

Afdeling strafrecht

Parketnummer: 21-004080-18

Uitspraak d.d.: 5 februari 2025

TEGENSPRAAK

Arrest van de meervoudige kamer voor strafzaken van het gerechtshof

Arnhem -Leeuwarden, zittingsplaats Zwolle, gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de rechtbank Gelderland, zittingsplaats Arnhem , van 5 juli 2018 met parketnummer 05-980558-14 in de strafzaak tegen

[verdachte] ,

[adres 1]

vertegenwoordigd door [medeverdachte 1]

wonende te [adres 1]

Het hoger beroep

De verdachte heeft tegen het hiervoor genoemde vonnis hoger beroep ingesteld.

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzittingen van het hof van 19 februari 2020, 11 december 2024 en 22 januari 2025 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422 van het Wetboek van Strafvordering, het onderzoek op de terechtzittingen in eerste aanleg.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal. Deze vordering is na voorlezing aan het hof overgelegd.

Het hof heeft verder kennisgenomen van hetgeen namens verdachte door haar raadsman,

mr. L. de Leon, naar voren is gebracht.

Omvang van het hoger beroep

Namens verdachte is onbeperkt hoger beroep ingesteld tegen het vonnis van de rechtbank. De rechtbank heeft verdachte echter vrijgesproken van het onder 1 en 3 tenlastegelegde. Gelet op artikel 404, vijfde lid, van het Wetboek van Strafvordering (Sv) staat voor verdachte tegen deze beslissing geen hoger beroep open. Het hof zal verdachte daarom in zoverre niet-ontvankelijk verklaren. Het hoger beroep blijft daarom beperkt tot het onder 2 tenlastegelegde.

Het vonnis waarvan beroep

De rechtbank heeft verdachte voor het onder 2 tenlastegelegde medeplegen van witwassen door een rechtspersoon veroordeeld tot een geldboete van € 25.000,- en heeft het inbeslaggenomen geldbedrag van € 110.000,- verbeurd verklaard.

Het hof zal het vonnis waarvan beroep, voor zover aan het oordeel van het hof onderworpen, vernietigen omdat het tot andere bewijsoverwegingen en strafoplegging komt en daarom opnieuw rechtdoen.

De tenlastelegging

De verdenking komt er, kort en zakelijk weergegeven en voor zover nog aan het oordeel van het hof onderworpen, op neer dat verdachte:

Feit 2:Het in vereniging of alleen witwassen van een geldbedrag van € 19.500.000,-, althans enig geldbedrag.

Voluit luidt de tenlastelegging aan verdachte - na wijziging van de tenlastelegging ter terechtzitting in eerste aanleg - dat:

2.
zij op één of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 27 mei 2014 tot en met 1 juli 2014, in de [gemeente] , althans in Nederland en/of Turkije en/of Griekenland, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, van (een) voorwerp(en), te weten een geldbedrag van EUR 19.500.000, althans enig geldbedrag, de werkelijke aard en/of de herkomst en/of de vindplaats en/of de vervreemding en/of de verplaatsing heeft verborgen en/of heeft verhuld en/of heeft verborgen en/of verhuld wie de rechthebbende op (een) voorwerp, te weten een geldbedrag van EUR 19.500.000, althans enig geldbedrag, was

en/of

(een) voorwerp(en), te weten een geldbedrag van EUR 19.500.000, althans enig geldbedrag, voorhanden heeft gehad,

door – zakelijk omschreven onder meer –:

-op of omstreeks 17 juni 2014 in de [gemeente] , althans in Nederland en/of in Turkije,

a. op rekening [rekeningnummer 1] , welke rekening gehouden wordt bij de [bank 1] te [plaats 1] en/of

b. op rekening [rekeningnummer 2] welke rekening gehouden wordt bij de [bank 2] te [plaats 2] , 43, althans een aantal (spoed)overboekingen te laten plaatsvinden / te doen laten plaatsvinden, waarbij:

ad a. in totaal op voornoemde tekening bij de [bank 1] een bedrag van EUR 10.167.769, althans enig geldbedrag werd bijgeschreven en/of

ad b. in totaal op voornoemde rekening bij de [bank 2] een bedrag van EUR 9.229.800,50, althans enig geldbedrag werd bijgeschreven,

waardoor (telkens) de herkomst van die EUR 10.167.769, althans van enig geldbedrag en/of van die EUR 9.229.800,50, althans van enig geldbedrag werd verhuld en/of werd verborgen en/of

werd verhuld wie de rechthebbende is/was van die EUR 10.167.769, althans van enig geldbedrag en/of van die EUR 9.229.800,50, althans van enig geldbedrag en/of

- op of omstreeks 17 juni 2014 in de [gemeente] , althans in Nederland vanaf de [bank 3] rekening ten name van [BV 1] , met rekeningnummer [rekeningnummer 3] , een geldbedrag van EUR 110.000, althans enig geldbedrag over te boeken / te (doen) laten overboeken op rekeningnummer [rekeningnummer 4] te name van [BV 3] , waardoor de herkomst van die EUR 110.000, althans van enig geldbedrag werd verhuld en/of werd verborgen en/of werd verhuld wie de rechthebbende is/was van die EUR 110.000, althans van enig geldbedrag en/of

- op of omstreeks 23 juni 2014 in Turkije vanaf rekening [rekeningnummer 2] welke rekening gehouden wordt bij de [bank 2] te [plaats 2] EUR 38.000, althans enig geldbedrag, contant op te nemen en/of (een deel van) dat opgenomen geld om te zetten in Turkse Lira’s en/of (een deel van) dat opgenomen geld om te zetten in goud,

waardoor de herkomst van die EUR 38.000, althans van enig geldbedrag werd verhuld en/of werd verborgen en/of

werd verhuld wie de rechthebbende is/was van die EUR 38.000, althans van enig geldbedrag en/of

- op of omstreeks 24 juni 2014 in Turkije vanaf rekening [rekeningnummer 2] welke rekening gehouden wordt bij de [bank 2] te [plaats 2] ) EUR 1.300.000 contant op te nemen en/of (een deel van) dat opgenomen geld om te zetten in Turkse Lira’s en of (een deel van) dat opgenomen geld om te zetten in goud,

waardoor de herkomst van die EUR 1.300.000, althans van enig geldbedrag werd verhuld en/of werd verborgen en/of

werd verhuld wie de rechthebbende is/was van die EUR 1.300.000, althans van enig geldbedrag,

terwijl zij, verdachte, en/of haar mededader(s) wist(en) dat/die voorwerp(en) geheel of gedeeltelijk onmiddellijk of middellijk afkomstig was uit het misdrijf;

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

Overweging met betrekking tot het bewijs^[1]

De feiten

Op grond van de bewijsmiddelen wordt het volgende, dat verder ook niet ter discussie staat, vastgesteld.

Op 27 mei 2014 heeft [medeverdachte 2] (medeverdachte, hierna: [medeverdachte 2] ), als ambtenaar werkzaam bij de Belastingdienst te [plaats 3] , tijdens zijn werk een zogenaamd bezwaarscherm, ter afhandeling van een bezwaarschrift, aangemaakt met betrekking tot het boekjaar 2012 voor [BV 1] (hierna Mytilini Beheer) . Als datum van binnenkomst van het bezwaarschrift was 26 mei 2014 ingevoerd. Het betrof een ambtshalve bezwaar. [medeverdachte 2] heeft vervolgens in het veld ‘verrekende dividendbelasting en/of kansspelbelasting’ een bedrag van € 19.500.000,- ingevoerd.^[2]Hierdoor ontving [BV 1] een bedrag van € 19.500.000,- aan terug te geven dividendbelasting van de Belastingdienst. Dit bedrag is op 17 juni 2014 gestort op de rekening van [BV 2] .^[3]De terug te geven dividendbelasting voor [BV 1] over 2012 was in werkelijkheid nihil.^[4]

Diezelfde dag is, nadat dit bedrag op de rekening van [BV 2] was binnengekomen, een bedrag van € 110.000,- van de bankrekening van [BV 2] overgeboekt naar de bankrekening van [BV 3] .^[5]

[BV 1] is enig aandeelhouder en bestuurder van [BV 2] en [BV 3] is een handelsnaam van [BV 3] . Enig aandeelhouder en bestuurder van [BV 1] is [BV 4] Enig aandeelhouder en bestuurder van [BV 4] is medeverdachte [medeverdachte 1] (medeverdachte, hierna: [medeverdachte 1] ).^[6]

Het standpunt van het openbaar ministerie

De advocaat-generaal heeft gevorderd het onder 2 tenlastegelegde bewezen te verklaren conform het vonnis van de rechtbank.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft betoogd dat [verdachte] (hierna: verdachte) moet worden vrijgesproken omdat verdachte niet heeft witgewassen.

Het oordeel van het hof

[medeverdachte 2] heeft verklaard dat hij uit onvrede over zijn werkomstandigheden op het idee is gekomen om de Belastingdienst op te lichten, maar hij kon het geld niet op zijn eigen rekening laten storten, omdat het een particuliere rekening is en de bank dan zou gaan ‘fluiten’. Hij had een rekening van een bedrijf nodig en heeft [medeverdachte 1] daartoe benaderd. [medeverdachte 1] gaf [medeverdachte 2] vervolgens aan dat het geld naar [BV 1] kon.

[medeverdachte 2] heeft voorts verklaard dat [naam 1] (het hof begrijpt dat [medeverdachte 2] hiermee

bedoelt [naam 1] ) er door [medeverdachte 1] bij is gehaald en dat hij degene was die zou zorgen voor het verdwijnen van het geld. Het geld moest in drieën verdeeld worden (het hof begrijpt: in drie gelijke delen onder [medeverdachte 2] , [medeverdachte 1] en [naam 1] ). [naam 1] zou ervoor zorgen dat het geld in Turkije kwam. [medeverdachte 1] had gezegd dat [naam 1] dat wel wist te regelen.^[7]

[medeverdachte 2] is op
28 mei 2014bij [medeverdachte 1] langsgegaan om te zeggen dat het was gelukt.^[8]

De verklaring van [medeverdachte 2] wordt ondersteund door de volgende bewijsmiddelen.

Uit een telefoongesprek tussen [medeverdachte 1] en de [bank 3] (mevrouw [naam 2] ) op
28 mei 2014blijkt dat [medeverdachte 1] vragen heeft over de limiet op de bankrekening. Hij vraagt de bankmedewerkster bij wie hij moet zijn voor een pasje waarmee hij bijvoorbeeld

€ 60.000,- of € 100.000,- kan overmaken. De bankmedewerkster zegt dat ze moet kijken welke limiet is ingesteld en vraagt over welke rekening hij het dan heeft, [BV 2] of [BV 3] . [medeverdachte 1] zegt dat het niet uitmaakt, allebei of [BV 1] . De bankmedewerkster legt [medeverdachte 1] uit dat de limiet uit risico overweging is ingesteld. Als de pas in handen komt van mensen die daarmee kunnen internetbankieren, dan kunnen die mensen meer dan 50.000 euro wegsluizen. De bankmedewerkster legt vervolgens uit hoe [medeverdachte 1] de limiet kan wijzigen naar maximaal 5 ton. [medeverdachte 1] vraagt vervolgens hoeveel keer hij 5 ton kan overmaken. De bankmedewerkster zegt dat per keer 5 ton kan worden overgemaakt. [medeverdachte 1] zegt dat hij genoeg weet en bedankt de bankmedewerkster.^[9]

Het hof stelt vast dat [medeverdachte 1] op 28 mei 2014 met de [bank 3] belt met de bedoeling dat de limiet van bedragen die kunnen worden overgeboekt, wordt verhoogd naar € 500.000,- en dat de limiet kennelijk € 50.000,- was.

Het hof stelt ook vast dat dit gesprek met de [bank 3] heeft plaatsgevonden een dag nadat [medeverdachte 2] de negatieve aanslag voor [BV 1] in het systeem van de Belastingdienst heeft gemuteerd en dat dit de dag is die door [medeverdachte 2] wordt genoemd als de dag dat hij tegen [medeverdachte 1] heeft gezegd dat het “was gelukt”.

Op
3 juni 2014belt iemand die zich voorstelt als [naam 3] (het hof begrijpt dat dit [naam 3] betreft) naar de [bank 3] (mevrouw [naam 4] ). Ze zegt namens [restaurant] te bellen, op verzoek van [medeverdachte 1] . Het gesprek gaat over het verhogen van de overboekingslimiet. [naam 3] zegt dat [medeverdachte 1] de limiet wil zetten op één of twee miljoen, maar dat dat niet wordt geaccepteerd. De bankmedewerkster helpt in dit gesprek [naam 3] om de limiet te verhogen van € 50.000,- naar het maximumbedrag van € 500.000,-. [naam 3] vraagt hierna ook nog hoe vaak een overboeking van € 500.000,- kan worden gedaan.^[10]

[naam 5] , de echtgenote van [medeverdachte 1] en zus van [naam 3] , heeft verklaard dat zij niet gelooft dat [naam 3] uit zichzelf zou vragen hoe de limiet moet worden verhoogd. Zij deed dit in opdracht van [medeverdachte 1] . [medeverdachte 1] had eerder tegen [naam 5] gezegd dat zij het niet goed had gedaan toen zij aan de medewerkster van de [bank 3] had gevraagd hoe de limiet te verhogen.^[11]Ook dit gesprek van 3 juni 2014 is gevoerd ruim vóór het moment dat het bedrag is bijgeschreven op de rekening van [BV 2] .

[medeverdachte 1] heeft verklaard dat hij uitgebreid met [naam 3] (het hof begrijpt: [naam 3] , zijn schoonzus) over limieten heeft gesproken en dat hij meent dat zij naar de bank heeft gebeld om de limiet op te hogen.^[12]De reden zou zijn dat [medeverdachte 1] de belangen behartigde van zijn overleden broer en daarvoor panden van zijn broer moest verkopen. De opbrengsten van die panden zouden via de bankrekeningen van [medeverdachte 1] lopen.

Het hof acht die verklaring van [medeverdachte 1] dat de opbrengst uit verkoop van onroerend goed uit de nalatenschap van zijn broer de reden was van de verhoging van de limiet van overboeken, niet geloofwaardig. De politie heeft een gesprek gevoerd met een aantal betrokkenen bij de erfenis van de broer van [medeverdachte 1] , waaronder diens weduwe en diens dochter, een bevriende financieel adviseur en een makelaar/hypotheekadviseur. Uit dat gesprek bleek dat [medeverdachte 1] weliswaar vier panden van zijn broer zou verkopen, maar dat met de opbrengst de hypotheekschuld op die vier panden, die tussen de

€ 800.000,- en € 900.000,- bedroeg, zou worden afgelost. In de panden zat geen overwaarde. Met [medeverdachte 1] waren geen afspraken gemaakt om de opbrengst via zijn bankrekening(en) ((het hof begrijpt dat onder “bankrekening(en)” wordt verstaan: “zijn zakelijke of privé rekeningen”) te laten lopen. [medeverdachte 1] kende de financiële situatie van de familie en wist van de hypothecaire schuld. Hij was namelijk aanwezig toen dit alles werd besproken.^[13]Daar komt bij dat bij de verkoop van onroerend goed de opbrengst via de notaris loopt. [medeverdachte 1] wist dit, want bij de verkoop van zijn pand [adres 2] te [plaats 4] is de opbrengst via de notaris gegaan, zo blijkt uit de nota van afrekening van 17 februari 2014.^[14]Tenslotte was op 8 januari 2014 over de erfenis van de broer van [medeverdachte 1] een aangifte erfbelasting gedaan wegens de nalatenschap van de broer van [medeverdachte 1] waarin aangifte is gedaan van onroerende zaken ter waarde van € 1.539.000,- (€ 211.000 + € 1.328.000) en een schuld van € 1.290.256,- dus per saldo € 248.744,-. waarop geen aanslag van de Belastingdienst is gevolgd.^[15]

Op vragen van het hof over wat de te verwachten opbrengst en winst was uit de erfenis van zijn broer en op de herhaalde vraag van het hof aan [medeverdachte 1] waarom een en ander via de zakelijke rekening van [medeverdachte 1] zou moeten lopen, in plaats van via zijn privérekening of een rekening van de weduwe, heeft [medeverdachte 1] geen of geen begrijpelijk antwoord gegeven.

Hieruit leidt het hof af dat de afwikkeling van de erfenis van de broer van [medeverdachte 1] niet de aanleiding kan zijn geweest voor het stellen van deze vragen aan de medewerkers van de [bank 3] eind mei en begin juni 2014.

Op
17 juni 2014om 7.52 uur, is het bedrag van € 19.500.000,- op de rekening van [BV 2] gestort, en van dat bedrag is diezelfde dag, om 9.08 uur, een bedrag van € 110.000,- overgeboekt naar de rekening van verdachte [BV 3] , ook een bedrijf van [medeverdachte 1] . Vijf minuten later is begonnen met het overboeken van het geld naar Turkije en daartoe zijn 54 minuten lang handelingen uitgevoerd vanaf de bankrekening van [BV 2]^[16].

[medeverdachte 2] heeft verklaard dat hij op 17 juni 2014 door een door [naam 1] geregelde Turkse chauffeur naar [vliegveld] is gereden om van daaruit naar [plaats 5] te vliegen. Hij had van [naam 1] € 500,- gekregen voor de reis en een hotel. De volgende dag kwam [naam 1] ook en zijn ze samen naar twee banken geweest. De banken wilden volgens [naam 1] het geld niet vrijgeven.^[17]Volgens [medeverdachte 2] was het plan dat hij niet meer terug zou keren naar Nederland. Hij had dat allemaal gepland op het moment dat [naam 1] erbij was gekomen en duidelijk werd dat het geld naar Turkije zou gaan. Hij was met [naam 1] naar Turkije gegaan om een of meerdere rekeningen te openen voor zijn deel van het geld op het moment dat het geld vrij zou worden gegeven. Toen [medeverdachte 2] in Turkije zag dat het plan niet door ging en dat het hem niet ging worden, ging hij terug naar huis (het hof begrijpt: terug naar Nederland).^[18]

[medeverdachte 2] heeft verklaard dat hij op vrijdagavond of zaterdag direct na zijn bezoek aan Turkije, nog naar [medeverdachte 1] is gegaan. Hij heeft daar met [medeverdachte 1] gesproken en die was verbaasd dat hij weer terug was. Hij heeft [medeverdachte 1] verteld was er gebeurd was. [medeverdachte 1] vroeg hem waar het geld was en [medeverdachte 2] zei dat het daar was. Hij bedoelde daarmee de bank in Turkije. [medeverdachte 1] reageerde zoiets van: dus het is niet teruggekomen. Daarna heeft [medeverdachte 2] geen contact meer gehad met [medeverdachte 1] .^[19]Het hof constateert dat in deze verklaring met vrijdagavond
20 juni 2014wordt bedoeld en met zaterdag
21 juni 2014.

Op
21 juni 2014heeft [medeverdachte 1] zijn boekhouder gebeld en de voicemail ingesproken dat hij een probleem had, zo is verklaard door getuige [getuige 1] , vestigingsdirecteur bij [bedrijf] in [BV 3] . Op
24 juni 2014sprak [getuige 1] [medeverdachte 1] . [medeverdachte 1] zei dat hij op vrijdag 20 juni 2014 de bijschrijving van 19,5 miljoen had geconstateerd bij het internetbankieren.^[20]Volgens [medeverdachte 1] heeft hij op 20 juni 2014 van zijn echtgenote gehoord dat het bedrag van € 19.500.000,- op zijn rekening stond. Die verklaring is echter niet geloofwaardig, nu uit de inloggegevens van de [bank 3] blijkt dat er tussen 17 juni 2014 en 24 juni 2014 niet is ingelogd op de rekening van [BV 2] .^[21]Bovendien heeft de echtgenote van [medeverdachte 1] verklaard dat zij op 20 juni 2014 nog niet van dat bedrag op de hoogte was. Zij hoorde er pas van nadat de [bank 3] hen had gebeld.^[22]Getuige [getuige 2] heeft verklaard dat de [bank 3] [medeverdachte 1] op
23 juni 2014heeft gebeld maar [medeverdachte 1] niet kon bereiken. Wel werd [naam 5] bereikt en gevraagd naar [medeverdachte 1] . Uiteindelijk heeft [getuige 2] [medeverdachte 1] pas op
24 juni 2014te spreken gekregen.^[23]

Op basis van het voorgaande kan worden geconcludeerd dat [medeverdachte 1] niet op 20 juni 2014 door het bekijken van zijn bankrekening of door mededelingen van zijn echtgenote op de hoogte is geraakt van het overgeboekte bedrag van 19,5 miljoen euro en het doorboeken van het geld naar Turkije. Hij heeft immers op 21 juni 2014 zijn boekhouder gebeld met de mededeling dat hij een probleem had, terwijl er na het overboeken van het geld op 17 juni 2014 naar Turkije, pas op 24 juni 2014 weer op de rekening is ingelogd.

De mededelingen van [medeverdachte 1] op 21 juni 2014 en op 24 juni 2014 tegen zijn boekhouder (eerst per voicemail en toen in persoon) dat hij een probleem heeft dat – zo blijkt 24 juni 2014 – te maken heeft met een storting van € 19.500.000,- op zijn zakelijke rekening, passen daarentegen wel bij de verklaring van [medeverdachte 2] dat hij op 20 of 21 juni bij [medeverdachte 1] is geweest om te vertellen wat er met het geld in Turkije is gebeurd. Het hof concludeert dat het moment dat [medeverdachte 1] van [medeverdachte 2] heeft gehoord dat er een probleem was, het moment is geweest dat [medeverdachte 1] heeft besloten om contact op te nemen met zijn boekhouder. [medeverdachte 1] wist toen immers zelf ook dat hij een probleem had.

Bovenstaande gebeurtenissen en het tijdspad waarin zij hebben plaatsgevonden komen dan ook in grote lijnen overeen met de verklaring van [medeverdachte 2] . Het hof acht diens verklaring dan ook betrouwbaar.

Zoals hiervoor al weergegeven heeft [medeverdachte 2] verklaard dat [naam 1] er door [medeverdachte 1] is bijgehaald en dat hij ervoor zou zorgen dat het geld zou verdwijnen en in Turkije terecht zou komen en dat het geld in drieën zou worden gedeeld.

[naam 1] is naar aanleiding van een rechtshulpverzoek in Turkije gehoord. Hij heeft met betrekking tot het overgeboekte bedrag verklaard dat het bedrag van € 19.500.000,- geld betreft dat [medeverdachte 1] , zijn zwager, heeft ontvangen uit de verkoop van onroerende goederen van zijn broer. [naam 1] had een vordering op [medeverdachte 1] in verband met (contant) door hem aan [medeverdachte 1] geleend geld tot een bedrag van € 9.400.000,-. Daarnaast zou [naam 1] nog € 10.000.000,- van [medeverdachte 1] krijgen om te investeren. [medeverdachte 1] heeft daarom € 19.400.000,- overgemaakt op Turkse bankrekeningen (proces-verbaal van verhoor [naam 1] d.d. 6 augustus 2015). Het hof vindt de door [naam 1] afgelegde verklaring die erop neerkomt dat hij niet beter wist dan dat de herkomst van dat enorme geldbedrag legaal was, niet geloofwaardig. Er is in het dossier geen enkele aanwijzing en er is geen begin van aannemelijkheid dat [naam 1] en [medeverdachte 1] samen zaken zouden gaan doen in Turkije noch van het bestaan van een lening van € 9.400.000,-..die [medeverdachte 1] moest terugbetalen.. [medeverdachte 1] heeft dat overigens ook ter zitting van het hof uitdrukkelijk ontkend.

Wel bevestigt [naam 1] met zijn verklaring impliciet betrokkenheid bij en wetenschap van [medeverdachte 1] van de overschrijvingen van het bedrag dat aan de Belastingdienst ontfutseld is van de bankrekening van [BV 2] naar de bankrekeningen van [naam 1] in Turkije.

Verder blijkt uit de bewijsmiddelen dat de limiet op de bankrekening op verzoek van [medeverdachte 1] is verhoogd van € 50.000,- naar € 500.000,-. Van de rekening van [BV 2] is vervolgens een bedrag van € 110.000,- overgeboekt op de rekening van [BV 3] , de handelsnaam van verdachte ( [BV 3] ). Enig aandeelhouder en bestuurder van [BV 3] is [BV 1] . [BV 4] is enig aandeelhouder en bestuurder van [BV 1] en [medeverdachte 1] is enig aandeelhouder en bestuurder van [BV 4]

Naar het oordeel van het hof heeft [medeverdachte 1] zich dan ook samen met anderen schuldig gemaakt aan het witwassen van geldbedragen. [medeverdachte 1] heeft van tevoren met [medeverdachte 2] en [naam 1] besproken dat het geld van de Belastingdienst naar Turkije zou worden gesluisd. Nadat het geld op de rekening van [BV 2] was binnengekomen, is het binnen een uur in 41 delen naar twee rekeningen in Turkije overgemaakt. Daarna zou het geld worden verdeeld. Gelet op de hiervoor beschreven werkwijze van [medeverdachte 1] en zijn medeverdachten is er sprake van een nauwe en bewuste samenwerking tussen [medeverdachte 1] en zijn medeverdachten, zodat medeplegen van witwassen kan worden bewezen.

Gelet op de werkwijze van [medeverdachte 1] en zijn medeverdachten, waarbij:

[medeverdachte 1] betrokken was bij het plan om het geld weg te sluizen naar Turkje
[medeverdachte 1] daartoe zijn onderneming en bankrekening ter beschikking heeft gesteld
Vanaf de bankrekening van de onderneming [BV 2] , een rechtspersoon van [medeverdachte 1] een bedrag van € 10.167.769,- is bijgeboekt op de rekening van [naam 1] bij de [bank 1] ;
Vanaf de bankrekening van de onderneming [BV 2] , een rechtspersoon van [medeverdachte 1] een bedrag van € 9.229.800,50 is bijgeboekt op de rekening van [naam 1] bij [bank 2] ;
En vanaf de bankrekening van de onderneming [BV 2] , een rechtspersoon van [medeverdachte 1] een bedrag van € 110.000 is bijgeboekt op de rekening van [BV 3] / [BV 3] , een andere rechtspersoon van [medeverdachte 1] ;
Het de bedoeling was het geld na het wegsluizen naar Turkije te verdelen,

is sprake van een nauwe en bewuste samenwerking tussen [medeverdachte 1] en zijn medeverdachten, zodat dit als medeplegen van witwassen kan worden bewezen.

Het hof acht niet bewezen dat [medeverdachte 1] de in Turkije van de rekening van [naam 1] opgenomen bedragen van € 38.000,- en € 1.300.000,- heeft witgewassen. Niet is gebleken dat [medeverdachte 1] wetenschap had van die opnames.

Alternatief scenario

Door de verdediging is het alternatieve scenario gepresenteerd dat [medeverdachte 1] zich niet schuldig heeft gemaakt aan witwassen. Hij zou er door [medeverdachte 2] zijn ingeluisd en [medeverdachte 2] heeft onbetrouwbaar verklaard. [medeverdachte 1] heeft vragen gesteld aan de medewerkers van de [bank 3] met betrekking tot het verhogen van de limiet omdat hij de erfenis van zijn broer moest afwikkelen. Daarnaast had [medeverdachte 1] een goedlopend bedrijf, en geen schulden en [medeverdachte 1] had dus geen enkele reden zich in te laten met de plannen van [medeverdachte 2] , aldus [medeverdachte 1] .

Hiervoor heeft het hof al gemotiveerd weergegeven dat en waarom het de verklaringen van [medeverdachte 2] betrouwbaar acht. In dat kader is ook al ter sprake gekomen dat er waarom het hof van oordeel is dat de contacten met de [bank 3] niet te maken hadden met de afwikkeling van de erfenis van de broer van [medeverdachte 1] . Met betrekking tot de stelling van [medeverdachte 1] dat hij een goedlopend bedrijf, zonder schulden, had overweegt het hof het volgende.

Uit de jaarrekening van [BV 1] , opgesteld door [accountants] blijkt dat deze B.V. in het jaar 2012 een verlies heeft geleden van € 133.841,-.^[24]Dat de financiële positie van de B.V. slecht was blijkt ook uit de financieringsstructuur van hetzelfde jaar. De B.V. blijkt op 31 december 2012 kortlopende schulden te hebben ten bedrage van € 855.125,-.^[25]waar tegenover geen kortlopende activa staan (ergo een aanzienlijk tekort aan werkkapitaal). Het eigen vermogen van de B.V. is in hetzelfde jaar gezakt tot een tekort van € 335.895,-.^[26]Uit deze resultaten leidt het hof af dat [BV 1] met aanzienlijke liquiditeitsproblemen kampte. Uit de aangifte vennootschapsbelasting 2012 van [BV 1] blijkt dat de B.V. sinds het jaar 2007 tot en met 2011 steeds verlies heeft geleden, tot een totaal te verrekenen verlies van € 634.562,-. Ook blijkt dat [medeverdachte 1] in zijn hoedanigheid van directeur van [BV 1] wordt aangeschreven door zijn accountant die in een begeleidende brief bij de jaarrekening van 2012 de onzekerheid van de continuïteit van de vennootschap benadrukt en dat baseert op het netto resultaat van de entiteit van € - 133.841 over 2012 en dat per 2012 de kortlopende schulden van de besloten vennootschap de totale activa overstegen.^[27]Uit al deze stukken concludeert het hof dat [BV 1] jarenlang verlies draaide en liquiditeitsproblemen had. Dit blijkt ook uit verhoor van de vrouw van [medeverdachte 1] , [naam 5] , zij verklaarde dat de twee bedrijven een schuld van € 870.000,- hadden bij de bank en het op dat moment, 7 juli 2014, niet mogelijk was om de slager en de belasting te betalen.^[28]

[medeverdachte 1] is ter zitting geconfronteerd met de cijfers uit de jaarstukken van [BV 1] en bleef het antwoord schuldig op de vraag hoe deze cijfers zich verhouden tot de door hem gestelde gezonde financiële huishouding van zijn onderneming.

Op grond van het voorgaande is ook de stelling van de verdediging dat het bedrijf financieel stabiel was, ongeloofwaardig.

Het hof hecht dan ook geen geloof aan het door [medeverdachte 1] gepresenteerde alternatieve scenario dat in de kern een alternatieve reden van het verhogen van de overboekingslimiet geeft en het bestaan van een motief ontkent en het hof verwerpt het door [medeverdachte 1] mede namens verdachte gevoerde vrijspraakverweer.

Uit de vaststaande feiten en voormelde bewijsmiddelen komt naar voren dat bewust en op onjuiste gronden een teruggave van dividendbelasting heeft plaatsgevonden aan [BV 1] en dat [medeverdachte 1] akkoord ging met het gebruik van de bankrekening van [BV 1] . Naar aanleiding daarvan is een bedrag van € 19.500.000,- op de rekening van [BV 2] is gestort. Verder blijkt uit de bewijsmiddelen dat de limiet op de bankrekening op verzoek van [medeverdachte 1] is verhoogd van € 50.000,- naar € 500.000,-. Van de rekening van [BV 2] is vervolgens een bedrag van € 110.000,- overgeboekt op de rekening van [BV 3] , een handelsnaam voor [BV 3] . Enig aandeelhouder en bestuurder van [BV 3] is [BV 1] . [BV 4] is enig aandeelhouder en bestuurder van [BV 1] en [medeverdachte 1] is enig aandeelhouder en bestuurder van [BV 4]

Het hof leidt hieruit af dat [medeverdachte 1] de enige natuurlijke persoon is met zeggenschap binnen [BV 3] . Nu [medeverdachte 1] wist dat er onterecht geld van de Belastingdienst op de rekening van [BV 2] was gestort, hij heeft bewerkstelligd dat de limiet op die rekening werd verhoogd en er op de dag dat het geld werd gestort direct een bedrag is overgeboekt naar de rekening van [BV 3] , wordt [medeverdachte 1] geacht mede te hebben gehandeld namens [BV 3] . Zijn handelingen kunnen aan de verdachte, [verdachte] , worden toegerekend.

Het hof acht bewezen dat er sprake is van een nauwe en bewuste samenwerking tussen in elk geval verdachte ( [BV 3] ), [medeverdachte 1] en [naam 1] en dat [BV 3] als medepleger betrokken is geweest bij het witwassen van een bedrag van € 110.000,-. Door het overboeken van dat bedrag op de rekening van verdachte is de werkelijke aard en herkomst van het bedrag verhuld en verborgen en is ook verhuld en verborgen wie de rechthebbende van het geld was.

Het hof acht niet bewezen dat [BV 3] betrokken is geweest bij het witwassen

van de geldbedragen die naar Turkije zijn overgeboekt. Daarvoor bevat het dossier geen bewijs.

Evenmin acht het hof bewezen dat [BV 3] de in Turkije door [naam 1] opgenomen bedragen van € 38.000,- en € 1.300.000,- euro heeft witgewassen. Het dossier bevat geen aanwijzingen dat [BV 3] hierbij betrokken is geweest.

Ten overvloede overweegt het hof dat nu het geld dat op de rekening van verdachte is gestort - anders dan bij de medeverdachten [medeverdachte 2] , [medeverdachte 1] , [BV 2] en [BV 1] - niet afkomstig is van enig door verdachte zelf begaan misdrijf, het enkele verwerven en voorhanden krijgen van het geldbedrag hier voldoende is voor de vaststelling dat sprake is van het verbergen of verhullen van de criminele herkomst van het geldbedrag en daarmee van witwassen

Bewezenverklaring

Door wettige bewijsmiddelen, waarin zijn vervat de redengevende feiten en omstandigheden waarop de bewezenverklaring steunt, acht het hof wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het onder 2 tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

2.
zij op één
of meertijdstip
penin
of omstreeksde periode van 27 mei 2014 tot en met 1 juli 2014, in de [gemeente] , althans in Nederland
en/of Turkije en/of Griekenland, tezamen en in vereniging met
een ander ofanderen
, althans alleen,van
(een
)voorwerp
(en), te weten een geldbedrag van
EUR 19.500.000, althansEUR 110.000 de werkelijke aard en
/ofde herkomst
en/of de vindplaats en/of de vervreemding en/of de verplaatsingheeft verborgen en
/ofheeft verhuld en
/ofheeft verborgen en
/ofverhuld wie de rechthebbende op
(een
)voorwerp, te weten een geldbedrag van
EUR 19.500.000, althansEUR 110.000, was en
/of (een
)voorwerp
(en), te weten
een geldbedrag van EUR 19.500.000, althansenig geldbedrag, voorhanden heeft gehad,

door – zakelijk omschreven onder meer –:

- op of omstreeks 17 juni 2014 in de [gemeente] , althans in Nederland en/of in Turkije,

a. op rekening [rekeningnummer 1] , welke rekening gehouden wordt bij de [bank 1] te [plaats 1] en/of

b. op rekening [rekeningnummer 2] , welke rekening gehouden wordt bij de [bank 2] te [plaats 2] , 43, althans een aantal (spoed)overboekingen te laten plaatsvinden / te doen laten plaatsvinden, waarbij:

ad a. in totaal op voornoemde tekening bij de [bank 1] een bedrag van EUR 10.167.769, althans enig geldbedrag werd bijgeschreven en/of

ad b. in totaal op voornoemde rekening bij de [bank 2] een bedrag van EUR 9.229.800,50, althans enig geldbedrag werd bijgeschreven,

waardoor (telkens) de herkomst van die EUR 10.167.769, althans van enig geldbedrag en/of van die EUR 9.229.800,50, althans van enig geldbedrag werd verhuld en/of werd verborgen en/of werd verhuld wie de rechthebbende is/was van die EUR 10.167.769, althans van enig geldbedrag en/of van die EUR 9.229.800,50, althans van enig geldbedrag en/of

- op
of omstreeks17 juni 2014 in de [gemeente] , althans in Nederland vanaf de [bank 3] rekening
ten name van [BV 1], met rekeningnummer [rekeningnummer 3] , een geldbedrag van EUR 110.000,
althans enig geldbedragover te boeken / te (doen) laten overboeken op rekeningnummer [rekeningnummer 4] te name van [BV 3] , waardoor de herkomst van die EUR 110.000,
althans van enig geldbedragwerd verhuld en
/ofwerd verborgen en
/ofwerd verhuld wie de rechthebbende is/was van die EUR 110.000,
althans van enig geldbedrag en/of

waardoor de herkomst van die EUR 38.000, althans van enig geldbedrag werd verhuld en/of werd verborgen en/of

werd verhuld wie de rechthebbende is/was van die EUR38.000, althans van enig geldbedrag en/of

- op of omstreeks 24 juni 2014 in Turkije vanaf rekening [rekeningnummer 2] welke rekening gehouden wordt bij de [bank 2] te [plaats 2] ) EUR1.300.000 contant op te nemen en/of (een deel van) dat opgenomen geld om te zetten in Turkse Lira’s en of (een deel van) dat opgenomen geld om te zetten in goud,

waardoor de herkomst van die EUR 1.300.000, althans van enig geldbedrag werd verhuld en/of werd verborgen en/of

werd verhuld wie de rechthebbende is/was van die EUR 1.300.000, althans van enig geldbedrag,

terwijl zij, verdachte, en
/ofhaar mededader
(s
)wist
(en
)dat dat voorwerp
(en)geheel of gedeeltelijk onmiddellijk of middellijk afkomstig was uit enig misdrijf;

Het hof acht niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard, zodat deze daarvan behoort te worden vrijgesproken.

Strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Het onder 2 bewezenverklaarde levert op:

medeplegen van witwassen, begaan door een rechtspersoon.

Strafbaarheid van de verdachte

Verdachte is strafbaar aangezien geen omstandigheid is gebleken of aannemelijk geworden die verdachte niet strafbaar zou doen zijn.

Oplegging van straf en/of maatregel

Het standpunt van het openbaar ministerie

De advocaat-generaal heeft gevorderd, rekening houdend met de overschrijding van de redelijke termijn, een korting van 10% toe te passen op de door de rechtbank bepaalde geldboete, resulterend in een geldboete van € 22.500,-.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft gepleit voor een lagere boete dan door de rechtbank is opgelegd.

Het oordeel van het hof

De hierna te melden strafoplegging is in overeenstemming met de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, mede gelet op het maatschappelijk functioneren van verdachte, zoals van een en ander bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

[verdachte] heeft zich samen met anderen schuldig gemaakt aan het witwassen van een bedrag van € 110.000,-. Op frauduleuze wijze is bewerkstelligd dat de Belastingdienst een bedrag van € 19.500.000,- heeft gestort op de rekening van [BV 2] . Van dit bedrag is € 110.000,- overgeboekt naar de rekening van [BV 3] , een handelsnaam van [verdachte] . Dit kan ook aan [verdachte] worden toegerekend. [verdachte] en de mededaders handelden puur uit financieel gewin. Door hun handelen hebben zij niet alleen de Belastingdienst financieel benadeeld, maar ook de Nederlandse Staat en daarmee alle belastingplichtigen.

Witwassen is een ernstig strafbaar feit. Door het witwassen van crimineel vermogen wordt de onderliggende criminaliteit begunstigd en in stand gehouden. Criminelen worden in staat gesteld met hun illegaal verdiende geld bezittingen te verwerven die zij niet behoren te hebben en het witwassen van crimineel vermogen draagt er aan bij dat criminele organisaties kunnen blijven voortbestaan en misdrijven kunnen blijven plegen. Witwassen tast bovendien de integriteit van het formele, aan regels gebonden financieel-economische verkeer aan en vormt een bedreiging voor het vertrouwen dat de samenleving in de integriteit daarvan behoort te kunnen stellen.

Het hof heeft rekening gehouden met het uittreksel uit de Justitiële Documentatie van 7 november 2024. Hieruit blijkt dat verdachte niet eerder is veroordeeld.

Voorts houdt het hof in het voordeel van de verdachte rekening met de ouderdom van het feit en dat de B.V. per
1 december 2018is ontbonden.

Alles afwegend acht het hof acht daarom in beginsel een boete van € 20.000,- een passende straf.

Het hof houdt verder rekening met het feit dat de procedure niet heeft plaatsgevonden binnen een redelijke termijn als bedoeld in artikel 6, eerste lid, van het Europees verdrag van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM). [medeverdachte 1] is op 9 juli 2014 in verzekering gesteld en de rechtbank wees vonnis op 5 juli 2018. In eerste aanleg is daarmee meer dan vier jaar verstreken tussen het aanvangen van de te beoordelen termijn en het eindvonnis. Dit terwijl als uitgangspunt heeft te gelden dat de behandeling ter terechtzitting dient te zijn afgerond met een eindvonnis binnen twee jaar nadat de redelijke termijn is aangevangen. Ook in hoger beroep is de redelijke termijn overschreden. Namens verdachte is op 18 juli 2018 hoger beroep ingesteld en is arrest gewezen op 5 februari 2025, dus na een periode van ongeveer zes jaren en zes maanden. Ook deze termijnoverschrijding valt niet te wijten aan de proceshouding van verdachte. Het hof zal gelet op de erg forse overschrijding van de redelijke termijn in twee instanties de hoogte van de boete matigen. Een korting van 10% van de straf (€ 2.000,-.), acht het hof passend om de schending van de redelijke termijn te compenseren.

Alles afwegend is het hof van oordeel dat een geldboete van € 18.000.- passend en geboden is.

Beslag

De advocaat-generaal heeft gevorderd te beslissen over het in beslag genomen geldbedrag conform de rechtbank.

De raadsman van verdachte heeft geen opmerkingen gemaakt over de afdoening van het in beslag genomen geldbedrag.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is naar voren gekomen dat het bewezenverklaarde witwasfeit met betrekking tot het geldbedrag van € 110.000,- is begaan. Het hof is derhalve van oordeel dat het inbeslaggenomen geldbedrag van € 110.000,- vatbaar is voor verbeurdverklaring. Het hof heeft daarbij rekening gehouden met de draagkracht van verdachte.

Het hof verklaart het geldbedrag van € 110.000,- verbeurd.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

Het hof heeft gelet op de artikelen 23, 24, 33, 33a, 47 en 420bis van het Wetboek van Strafrecht.

Deze voorschriften zijn toegepast, zoals zij golden ten tijde van het bewezenverklaarde.

BESLISSING

Het hof:

Verklaart de verdachte niet-ontvankelijk in het hoger beroep, voor zover gericht tegen de beslissing ter zake van het onder 1 primair, 1 subsidiair, 1 meer subsidiair, 1 meest subsidiair en 3 tenlastegelegde.

Vernietigt het vonnis waarvan beroep voor zover aan het oordeel van het hof onderworpen en doet opnieuw recht:

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het onder 2 tenlastegelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart het onder 2 bewezenverklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een
geldboetevan
€ 18.000,00 (achttienduizend euro).

Verklaart verbeurdhet in beslag genomen, nog niet teruggegeven voorwerp, te weten:

een geldbedrag, te weten: € 110.000,-.

Aldus gewezen door

mr. C.H. Zuur voorzitter,

mr. S. Bek en mr. P.L.M. van Gorkom, raadsheren,

in tegenwoordigheid van mr. S.J.H. Salvino, griffier,

en op 5 februari 2025 ter openbare terechtzitting uitgesproken.