ECLI:NL:GHARL:2020:8234

• Datum uitspraak: 13 oktober 2020
• Publicatiedatum: 13 oktober 2020
• Zaaknummer: 19/00188 en 19/00387
• Instantie: Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: A. van Dongen; I. Linssen; T. Tanghe
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep inzake invordering en kosten van executoriaal beslag door de Belastingdienst

In deze zaak gaat het om hoger beroep van belanghebbende tegen de uitspraak van de rechtbank Gelderland. De ontvanger van de Belastingdienst had op 4 juli 2017 een exploot hernieuwd bevel tot betalen uitgebracht, waarin € 34 rente werd vermeld. De ontvanger meldde dat tegen deze mededeling geen bezwaar openstond. In een tweede zaak, op 18 juli 2017, bracht de ontvanger € 56 in rekening voor kosten van executoriaal beslag op roerende zaken. De rechtbank verklaarde zich onbevoegd om kennis te nemen van het beroep over de rente, maar verklaarde het beroep tegen de kosten gegrond en vernietigde de uitspraak van de ontvanger. Belanghebbende ging in hoger beroep tegen deze uitspraken.

Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden oordeelde dat de vermelding van de rente op het exploot geen voor bezwaar vatbare beschikking is, maar slechts een mededeling. De ontvanger kan pas na betaling van de belastingschuld de definitief belopen invorderingsrente vaststellen. Het Hof vernietigde de uitspraak van de rechtbank en oordeelde dat de ontvanger het bezwaar terecht niet-ontvankelijk had verklaard. Ook oordeelde het Hof dat tegen de kosten van het executoriaal beslag geen bezwaar en beroep openstond, omdat deze kosten voortvloeien uit de gerechtelijke tenuitvoerlegging van het dwangbevel.

Belanghebbende had de mogelijkheid om verzet aan te tekenen bij de burgerlijke rechter, maar dit was niet gedaan. Het Hof verklaarde het hoger beroep gegrond en vernietigde de uitspraak van de rechtbank, behoudens de beslissingen omtrent de proceskosten en het griffierecht. De ontvanger werd veroordeeld in de proceskosten van belanghebbende tot een bedrag van € 262,50. De uitspraak werd openbaar uitgesproken op 13 oktober 2020.

Uitspraak

GERECHTSHOF ARNHEM - LEEUWARDEN

locatie Arnhem

nummers 19/00188 en 19/00387

uitspraakdatum: 13 oktober 2020

Uitspraak van de vierde meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

[X] te
[Z] (hierna: belanghebbende)

tegen de uitspraak van de rechtbank Gelderland van 19 december 2018, nummers AWB 17/6837 en 18/1291, in het geding tussen belanghebbende en

de
ontvanger van de
Belastingdienst/Kantoor Utrecht (hierna: de Ontvanger)

1. Ontstaan en loop van het geding

Hoger beroep 19/00188 (beroep: 17/6837)

1.1.

De Ontvanger heeft op 4 juli 2017 € 34 rente vermeld op een exploot hernieuwd bevel tot betalen.

1.2.

De Ontvanger heeft meegedeeld dat tegen de mededeling geen bezwaar openstaat.

Hoger beroep 19/00387 (beroep: 18/1291)

1.3.

De Ontvanger heeft op 18 juli 2017 bij exploot € 56 in rekening gebracht voor het executoriaal beslag op roerende zaken en het daarvoor opmaken van een proces-verbaal.

1.4.

De Ontvanger heeft het bezwaar afgewezen.

Beide zaken

1.5.

Belanghebbende is in beroep gekomen bij rechtbank Gelderland (hierna: de Rechtbank). De Rechtbank heeft zich onbevoegd verklaard kennis te nemen van het beroep over de vermelding van de rente op het onder 1.1. vermelde exploot. De Rechtbank heeft het beroep tegen de kosten op het onder 1.3. vermelde exploot gegrond verklaard, de uitspraak van de Ontvanger vernietigd en het bezwaar niet-ontvankelijk verklaard. Voorts heeft de Rechtbank een proceskostenvergoeding toegekend en de Ontvanger gelast het betaalde griffierecht te vergoeden.

1.6.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld.

1.7.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 25 september 2020. Van de zitting is een proces-verbaal opgemaakt, dat aan deze uitspraak is gehecht.

2.
Vaststaande feiten

2.1.

De Ontvanger heeft op 4 juli 2017 aan belanghebbende op een exploot hernieuwd bevel tot betalen meegedeeld dat € 34 rente was verschuldigd. Hiertegen is op 17 augustus 2017 bezwaar gemaakt. De Ontvanger heeft meegedeeld dat tegen de mededeling geen bezwaar openstaat. De Rechtbank heeft zich onbevoegd verklaard van het hiertegen ingestelde beroep kennis te nemen.

2.2.

De Ontvanger heeft op 18 juli 2017 bij exploot € 56 in rekening gebracht voor het executoriaal beslag op roerende zaken en het daarvoor opmaken van een proces-verbaal. Hiertegen is op 17 augustus 2017 bezwaar gemaakt. De Ontvanger heeft het bezwaar afgewezen, omdat belanghebbende niet aannemelijk heeft gemaakt dat een verzoek om verrekening was gedaan. De Rechtbank heeft het beroep gegrond verklaard en het bezwaar niet-ontvankelijk verklaard, omdat het was gericht tegen een besluit waartegen geen bezwaar openstaat.

3. Geschil

In geschil is of de bedragen terecht aan belanghebbende in rekening zijn gebracht. Ook is de schending van de hoorplicht in geschil.

4. Beoordeling van het geschil

4.1.

Het Hof volgt het standpunt van de Ontvanger dat de vermelding van een bedrag aan tot dusverre belopen rente op een exploot hernieuwd bevel tot betaling geen voor bezwaar vatbare beschikking is. Dit is uitsluitend een mededeling van de zijde van de Ontvanger. De Ontvanger brengt de invorderingsrente pas bij voor bezwaar vatbare beschikking in rekening na betaling van de openstaande belastingschuld. Na de betaling kan immers pas de definitief belopen invorderingsrente worden vastgesteld (artikel 28, tweede lid, Invorderingswet 1990, hierna: IW) en kan de bij wet voorgeschreven voor bezwaar vatbare beschikking worden genomen (artikel 30, eerste lid, IW). Wel vloeit de mededeling uit de belastingwet voort. De Rechtbank heeft zich dan ook ten onrechte onbevoegd verklaard van deze kwestie kennis te nemen. De Ontvanger heeft het bezwaar terecht niet-ontvankelijk verklaard. De andersluidende uitspraak van de Rechtbank moet worden vernietigd.

4.2.

Tegen de door de ontvanger of de belastingdeurwaarder in rekening gebrachte kosten van vervolging welke niet voortspruiten uit de gerechtelijke tenuitvoerlegging van het dwangbevel kan degene van wie die kosten worden gevorderd een bezwaarschrift, onderscheidenlijk een beroepschrift indienen bij de ontvanger (artikel 7 Kostenwet invordering rijksbelastingen). Op het bezwaar, beroep, hoger beroep en beroep in cassatie inzake de in de eerste volzin bedoelde beschikking is hoofdstuk V van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: AWR) van overeenkomstige toepassing. Bezwaar en beroep op de voet van hoofdstuk V AWR staan uitsluitend open tegen kosten van aanmaningen en dwangbevelen. Belanghebbende maakt bezwaar tegen bij exploot in rekening gebrachte kosten voor het executoriaal beslag op roerende zaken en het daarvoor opmaken van een proces-verbaal. Met de Ontvanger is het Hof van oordeel dat tegen deze kosten de middelen van bezwaar en beroep niet openstaan, omdat zij zien op de gerechtelijke tenuitvoerlegging - het executoriaal beslag op roerende zaken vormt het begin van de executie daarvan - van het dwangbevel. Belanghebbende had tegen de tenuitvoerlegging in verzet kunnen komen bij de burgerlijke rechter. De Rechtbank had op grond van artikel 8:71 Algemene wet bestuursrecht in haar uitspraak dienen te vermelden dat belanghebbende uitsluitend bij de burgerlijke rechter in verzet kan komen tegen de tenuitvoerlegging van het dwangbevel. Het Hof zal ook om deze reden de uitspraak van de Rechtbank vernietigen en de verwijzing naar de burgerlijke rechter in zijn dictum opnemen. De Ontvanger en de Rechtbank (belastingkamer) hadden zich onbevoegd moeten verklaren van deze kwestie kennis te nemen. De andersluidende uitspraak van de Rechtbank moet worden vernietigd.

4.3.

Belanghebbende heeft zich in hoger beroep, ter zitting en pas in de tweede termijn, beroepen op schending van de hoorplicht en het Hof verzocht de zaken terug te wijzen naar de Ontvanger. Het Hof wijst dit verzoek af, omdat uit hetgeen hiervoor over de beide zaken is overwogen, volgt dat het bezwaar kennelijk niet-ontvankelijk was dan wel uitsluitend verzet mogelijk was bij de burgerlijke rechter tegen de tenuitvoerlegging van het dwangbevel (beslaglegging op roerende zaken).

Slotsom Op grond van het vorenstaande is het hoger beroep gegrond.

5. Griffierecht en proceskosten

Aan belanghebbende is voor de behandeling van de beide hoger beroepen geen griffierecht in rekening gebracht.

De Rechtbank heeft de kosten voor de behandeling van het bezwaar en het beroep vastgesteld op € 281,25. Daartegen zijn in hoger beroep geen grieven aangevoerd, zodat het Hof daarvan zal uitgaan.

Het Hof stelt de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het hoger beroep heeft moeten maken overeenkomstig het Besluit proceskosten bestuursrecht vast op € 262,50 (2 punten (hogerberoepschrift en bijwonen zitting)  wegingsfactor 0,25 (zeer licht)  € 525).

6. Beslissing

Het Hof:

– vernietigt de uitspraak van de Rechtbank, behoudens de beslissingen omtrent de proceskosten en het griffierecht,

– verklaart het bij de Rechtbank onder nummer 17/6837 ingestelde beroep gegrond,

– verklaart het bij de Rechtbank onder nummer 18/1291 ingestelde beroep ongegrond,

– vernietigt de uitspraak van de Ontvanger inzake de kosten van € 56 bij exploot in rekening gebracht voor het executoriaal beslag op roerende zaken en het daarvoor opmaken van een proces-verbaal,

– verklaart dat de belastingrechter onbevoegd is kennis te nemen van het beroep tegen bij exploot in rekening gebrachte kosten voor het executoriaal beslag op roerende zaken en het daarvoor opmaken van een proces-verbaal; daartoe is uitsluitend de burgerlijke rechter bevoegd,

– veroordeelt de Ontvanger in de proceskosten van belanghebbende tot een bedrag van € 262,50.

Deze uitspraak is gedaan door mr. A. van Dongen, voorzitter, mr. I. Linssen en mr. T. Tanghe, in tegenwoordigheid van dr. J.W.J. de Kort als griffier.

De beslissing is op 13 oktober 2020 in het openbaar uitgesproken.

De griffier is verhinderd de uitspraak De voorzitter,

te ondertekenen.

(J.W.J. de Kort) (A. van Dongen)

Afschriften zijn aangetekend per post verzonden op 13 oktober 2020.

Tegen deze uitspraak kunnen beide partijen binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie instellen bij
de Hoge Raad der Nederlanden via het webportaal van de Hoge Raad www.hogeraad.nl .

Bepaalde personen die niet worden vertegenwoordigd door een gemachtigde die beroepsmatig rechtsbijstand verleent, mogen per post beroep in cassatie stellen. Dit zijn natuurlijke personen en verenigingen waarvan de statuten niet zijn opgenomen in een notariële akte. Als zij geen gebruik willen maken van digitaal procederen kunnen deze personen het beroepschrift in cassatie sturen aan
de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), postbus 20303, 2500 EH Den Haag. Alle andere personen en gemachtigden die beroepsmatig rechtsbijstand verlenen, zijn in beginsel verplicht digitaal te procederen (zie
www.hogeraad.nl ).

Bij het instellen van beroep in cassatie moet het volgende in acht worden genomen:

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak gevoegd;

2 - ( alleen bij procederen op papier) het beroepschrift moet ondertekend zijn;

3 - het beroepschrift moet ten minste het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. de dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;

d. de gronden van het beroep in cassatie.

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.