Uitspraak
Afdeling strafrecht
Parketnummer: 21-001418-20
Uitspraak d.d.: 29 september 2020
TEGENSPRAAK
Arrestvan de meervoudige kamer voor strafzaken van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, zittingsplaats Arnhem,
gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de rechtbank Gelderland van 10 maart 2020 met parketnummer 05-086494-19 in de strafzaak tegen
[verdachte] ,
geboren te [geboorteplaats] (Syrië) op [geboortedag] 2003,
wonende te [adres] .
Het hoger beroep
De verdachte heeft tegen het hiervoor genoemde vonnis hoger beroep ingesteld.
Onderzoek van de zaak
Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van het hof van 15 september 2020 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422 van het Wetboek van Strafvordering, het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg.
Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal. Deze vordering is na voorlezing aan het hof overgelegd. Het hof heeft voorts kennisgenomen van hetgeen door verdachte en zijn raadsman, mr. S.J. Nijhof, naar voren is gebracht.
Het vonnis waarvan beroep
Het hof zal het vonnis waarvan beroep vernietigen omdat het tot een andere bewijsbeslissing komt en daarom opnieuw rechtdoen.
De tenlastelegging
Aan verdachte is tenlastegelegd dat:
hij op of omstreeks 19 september 2018 te Harderwijk, [benadeelde] door geweld of een andere feitelijkheid en/of bedreiging met geweld of een andere feitelijkheid, heeft gedwongen tot het plegen en/of dulden van een of meer ontuchtige handelingen, door meermalen, althans eenmaal (telkens) onverhoeds zijn hand in de broek van die van [benadeelde] te steken en/of de billen van die van [benadeelde] te betasten;
Indien in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.
Vrijspraak
De advocaat-generaal heeft aangevoerd dat er voldoende wettig en overtuigend bewijs is om te komen tot een bewezenverklaring.
De raadsman van verdachte heeft gepleit voor vrijspraak. De raadsman heeft daartoe onder andere, zakelijk weergegeven, aangevoerd dat er naast de aangifte onvoldoende steunbewijs is om te komen tot een bewezenverklaring. De verklaring van getuige [getuige] is pas op 22 januari 2019, een kwartaal na het gebeuren, afgelegd. In de tussentijd heeft hij meerdere gesprekken met aangeefster én verdachte gevoerd over het gebeuren. Het is dan ook de vraag hoe accuraat zijn weergave van hetgeen hij heeft gehoord in het kantoortje is geweest. Verder is [getuige] volgens de raadsman ook niet consistent in zijn verklaring.
Het hof overweegt het volgende. De verdachte heeft verklaard dat hij kauwgom van de broek van aangeefster heeft gehaald. Hij heeft ten stelligste ontkend (daarbij) met zijn hand in de broek van aangeefster te zijn gegaan en daarmee lopen de verklaringen van aangeefster en verdachte op het essentiële punt uiteen. De vraag is vervolgens of de verklaring van aangeefster in voldoende mate wordt ondersteund door ander bewijsmateriaal. Het enige bewijsmiddel in het dossier dat de aangifte zou kunnen ondersteunen is de verklaring van getuige [getuige] , de teamleider van aangeefster. Deze verklaring is echter pas vier maanden na het gebeuren afgelegd. Het hof neemt daarbij in aanmerking dat door het tijdsverloop in combinatie met het contact dat voortvloeit uit de werkrelatie tussen aangeefster en [getuige] , niet valt uit te sluiten dat de herinnering van [getuige] (onbewust) is beïnvloed. Deze verklaring zal dan ook niet tot het bewijs worden gebezigd. Aldus is het hof van oordeel dat de aangifte te weinig steun vindt in andere bewijsmiddelen en er onvoldoende wettig bewijs voorhanden is, zodat verdachte van het tenlastegelegde behoort te worden vrijgesproken.
Vordering van de benadeelde partij [benadeelde]
De benadeelde partij heeft zich in eerste aanleg in het strafproces gevoegd met een vordering tot schadevergoeding. Deze bedraagt € 1.050,99. De vordering is bij het vonnis waarvan beroep toegewezen tot een bedrag van € 215,99. De benadeelde partij heeft zich in hoger beroep opnieuw gevoegd voor het bedrag van haar oorspronkelijke vordering.
De verdachte wordt niet schuldig verklaard ter zake van het tenlastegelegde handelen waardoor de gestelde schade zou zijn veroorzaakt. De benadeelde partij kan daarom in haar vordering niet worden ontvangen.
BESLISSING
Het hof:
Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:
Verklaart niet bewezen dat de verdachte het tenlastegelegde heeft begaan en spreekt de verdachte daarvan vrij.
Vordering van de benadeelde partij [benadeelde]
Verklaart de benadeelde partij [benadeelde] niet-ontvankelijk in de vordering tot schadevergoeding.
Verwijst de benadeelde partij in de door verdachte gemaakte en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten, tot aan de datum van deze uitspraak begroot op nihil.
Aldus gewezen door
mr. R.W. van Zuijlen, voorzitter,
mr. K.A.J.M. Wetzels en mr. M.J. Vos, raadsheren,
in tegenwoordigheid van mr. W.C.S. Huijbers, griffier,
en op 29 september 2020 ter openbare terechtzitting uitgesproken.
Proces-verbaal van het in dezelfde zaak voorgevallene ter openbare terechtzitting van het gerechtshof van 29 september 2020.
Tegenwoordig:
mr. R.W. van Zuijlen, voorzitter,
mr. J. Zeilstra, advocaat-generaal,
mr. W.C.S. Huijbers, griffier.
De voorzitter doet de zaak uitroepen.
De verdachte is niet in de zaal van de terechtzitting aanwezig.
De voorzitter spreekt het arrest uit.
Waarvan is opgemaakt dit proces-verbaal, dat door de voorzitter en de griffier is vastgesteld en ondertekend.