ECLI:NL:GHARL:2020:4228

• Datum uitspraak: 3 juni 2020
• Publicatiedatum: 3 juni 2020
• Zaaknummer: 21-004286-18
• Instantie: Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: H.J. Deuring; W. Foppen; A.J. Rietveld
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep tegen vonnis kinderrechter Overijssel inzake handelen in cocaïne

In deze zaak heeft het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden op 3 juni 2020 uitspraak gedaan in het hoger beroep van een verdachte die eerder door de kinderrechter in de rechtbank Overijssel was veroordeeld. De kinderrechter had de verdachte op 23 juli 2018 veroordeeld tot een taakstraf van 150 uren, subsidiair 75 dagen hechtenis, voor het opzettelijk handelen in cocaïne. De verdachte heeft hoger beroep ingesteld tegen dit vonnis. Tijdens de zitting op 20 mei 2020 heeft het hof de zaak behandeld, waarbij de advocaat-generaal een taakstraf van 75 uren heeft gevorderd, subsidiair 37 dagen hechtenis. Het hof heeft vastgesteld dat de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het opzettelijk verkopen en afleveren van cocaïne in de periode van 31 oktober 2016 tot en met 15 november 2016. Het hof heeft de verdachte vrijgesproken van een tweede tenlastegelegde feit, omdat er onvoldoende bewijs was. Het hof heeft het vonnis van de kinderrechter vernietigd en opnieuw recht gedaan, waarbij het de verdachte heeft veroordeeld tot een taakstraf van 75 uren, subsidiair 37 dagen jeugddetentie. Tevens heeft het hof geconstateerd dat de redelijke termijn van de procedure is overschreden, maar heeft geoordeeld dat deze overschrijding voldoende is gecompenseerd met de vaststelling daarvan. De toepasselijke wettelijke voorschriften zijn de artikelen 2 en 10 van de Opiumwet en verschillende artikelen van het Wetboek van Strafrecht.

Uitspraak

Afdeling strafrecht

Parketnummer: 21-004286-18

Uitspraak d.d.: 3 juni 2020

TEGENSPRAAK

Arrest van de meervoudige kamer voor strafzaken van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, zittingsplaats Leeuwarden,

gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de kinderrechter in de rechtbank Overijssel van 23 juli 2018 met parketnummer 08-953086-16 in de strafzaak tegen

[verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1999,

wonende te [woonplaats] , [woonadres] .

Het hoger beroep

De verdachte heeft tegen het hiervoor genoemde vonnis hoger beroep ingesteld.

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van het hof van 20 mei 2020 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422 van het Wetboek van Strafvordering, het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal, strekkende tot veroordeling van verdachte ter zake het aan hem 1 en 2 tenlastegelegde tot een taakstraf voor de duur van 75 uren, subsidiair 37 dagen hechtenis. Deze vordering is na voorlezing aan het hof overgelegd.

Het hof heeft voorts kennisgenomen van hetgeen door verdachte en zijn raadsman,

mr. J. Gravesteijn, naar voren is gebracht.

Het vonnis waarvan beroep

De kinderrechter heeft verdachte ter zake het aan hem onder 1 en 2 tenlastegelegde veroordeeld tot een taakstraf voor de duur van 150 uren, subsidiair 75 dagen hechtenis, met aftrek van de tijd die verdachte reeds in voorarrest heeft doorgebracht.

Het hof zal het vonnis waarvan beroep vernietigen en opnieuw rechtdoen.

De tenlastelegging

Aan verdachte is tenlastegelegd dat:

1.
hij in of omstreeks de periode van 31 oktober 2016 tot en met 15 november 2016 te [plaats] , althans in Nederland, opzettelijk heeft geteeld en/of bereid en/of bewerkt en/of verwerkt en/of verkocht en/of afgeleverd en/of verstrekt en/of vervoerd, een hoeveelheid van een materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet.

2.
hij op of omstreeks 16 november 2016 te [plaats] , althans in Nederland, tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, opzettelijk aanwezig heeft gehad ongeveer 31,17 gram cocaïne, in elk geval een hoeveelheid van een materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne, een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet.

Indien in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

Vrijspraak van feit 2

Het hof heeft uit het onderzoek ter terechtzitting niet door de inhoud van wettige bewijsmiddelen de overtuiging bekomen dat verdachte het onder 2 tenlastegelegde heeft begaan, zodat verdachte daarvan behoort te worden vrijgesproken.

Overweging met betrekking tot het bewijs ten aanzien van feit 1

Het hof is van oordeel dat het door verdachte gevoerde verweer strekkende tot vrijspraak van het tenlastegelegde wordt weerlegd door de gebezigde bewijsmiddelen, zoals deze later in de eventueel op te maken aanvulling op dit arrest zullen worden opgenomen. Het hof heeft geen reden om aan de juistheid en betrouwbaarheid van de inhoud van die bewijsmiddelen te twijfelen.

Bewezenverklaring

Door wettige bewijsmiddelen, waarin zijn vervat de redengevende feiten en omstandigheden waarop de bewezenverklaring steunt, acht het hof wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het onder 1 tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

1.
hij in de periode van 31 oktober 2016 tot en met 15 november 2016 te [plaats] , opzettelijk heeft verkocht en afgeleverd een hoeveelheid van een materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet.

Het hof acht niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard, zodat deze daarvan behoort te worden vrijgesproken.

Strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Het onder 1 bewezen verklaarde levert op:

opzettelijk handelen in strijd met een in artikel 2 onder B van de Opiumwet gegeven verbod.

Strafbaarheid van de verdachte

Verdachte is strafbaar aangezien geen omstandigheid is gebleken of aannemelijk geworden die verdachte niet strafbaar zou doen zijn.

Oplegging van straf en/of maatregel

De hierna te melden strafoplegging is in overeenstemming met de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, mede gelet op de persoon van verdachte, zoals van een en ander bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

Verdachte heeft zich op in de periode van 31 oktober 2016 tot en met 15 november 2016 schuldig gemaakt aan het opzettelijk handelen in cocaïne. Verdachte heeft door zijn handelwijze de volksgezondheid in gevaar gebracht.

Cocaïne is een voor de gezondheid van gebruikers zeer schadelijke stof. Bovendien is de handel in, en het gebruik van deze drugs bezwarend voor de samenleving, onder andere vanwege de daarmee vaak gepaard gaande door gebruikers gepleegde criminaliteit.

Verdachte heeft dit feit kennelijk gepleegd ten behoeve van eigen financieel gewin.

Uit een hem betreffend uittreksel uit het justitiële documentatieregister d.d.

21 april 2020 blijkt dat verdachte eerder ter zake van een strafbare feiten is veroordeeld.

Gelet op het voorgaande acht het hof een strafoplegging voor de duur van 75 uren, subsidiair 37 dagen jeugddetentie, passend en zal deze dan ook aan verdachte opleggen.

Het hof heeft geconstateerd dat bij de berechting van de zaak in eerste aanleg én in hoger beroep de redelijke termijn als bedoeld in artikel 6 van het EVRM is overschreden. Als uitgangspunt geldt dat de procedure in eerste aanleg dient te zijn afgerond binnen 16 maanden nadat de redelijke termijn is aangevangen. Verdachte is op 15 november 2016 in verzekering gesteld. Het vonnis van de kinderrechter is uitgesproken op 23 juli 20018. Er is in de procedure in eerste aanleg derhalve sprake van een overschrijding van bijna vier maanden van de redelijke termijn. Verdachte is tegen dat vonnis op 23 juli 2018 in hoger beroep gegaan. Op 3 juni 2020 is arrest gewezen in hoger en derhalve is de procedure in hoger beroep met ongeveer zeven maanden. Gelet op de op te leggen taakstraf voor de duur van 75 uren zal het hof volstaan met het oordeel dat de geconstateerde verdragsschending voldoende is gecompenseerd met de enkele vaststelling daarvan.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

Het hof heeft gelet op de artikelen 2 en 10 van de Opiumwet en de artikelen 63, 77a, 77g, 77h, 77m en 77n van het Wetboek van Strafrecht.

Deze voorschriften zijn toegepast, zoals zij golden ten tijde van het bewezen verklaarde.

BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:

Verklaart niet bewezen dat de verdachte het onder 2 ten laste gelegde heeft begaan en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het onder 1 ten laste gelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven is bewezen verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart het onder 1 bewezen verklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een
taakstraf , bestaande uit een
werkstraf voor de duur van
75 (vijfenzeventig) uren , indien niet naar behoren verricht te vervangen door
37 (zevenendertig) dagen jeugddetentie .

Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde taakstraf in mindering zal worden gebracht, volgens de maatstaf van twee uren taakstraf per in voorarrest doorgebrachte dag, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Aldus gewezen door

mr. H.J. Deuring, voorzitter,

mr. W. Foppen en mr. A.J. Rietveld, raadsheren,

in tegenwoordigheid van mr. M.J. Schulte, griffier,

en op 3 juni 2020 ter openbare terechtzitting uitgesproken.