ECLI:NL:GHARL:2019:5410

• Datum uitspraak: 2 juli 2019
• Publicatiedatum: 2 juli 2019
• Zaaknummer: 18/00189
• Instantie: Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: A. van Dongen; R. den Ouden; B.F.A. van Huijgevoort
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

BPM naheffingsaanslag en ontvankelijkheid bezwaar; verschoonbare termijnoverschrijding

In deze zaak gaat het om een hoger beroep van belanghebbende, [X] uit Duitsland, tegen de uitspraak van de rechtbank Gelderland. De rechtbank had het bezwaar van belanghebbende tegen een naheffingsaanslag belasting van personenauto’s en motorrijwielen niet-ontvankelijk verklaard. De naheffingsaanslag was opgelegd omdat belanghebbende als bestuurder van een voertuig met een Duits kenteken gebruik had gemaakt van de openbare weg in Nederland. Belanghebbende stelde dat hij in 2013 naar Duitsland was verhuisd en dat de naheffingsaanslag hem nooit had bereikt. De Inspecteur had het bezwaar niet-ontvankelijk verklaard, maar de rechtbank oordeelde dat de verzuimboete vernietigd moest worden.

Tijdens de zitting in hoger beroep op 26 juni 2019 heeft het Hof vastgesteld dat belanghebbende inderdaad niet meer in Nederland woonde, maar dat de Inspecteur het aanslagbiljet op juiste wijze had bekendgemaakt. Het Hof oordeelde echter dat de termijnoverschrijding voor het indienen van bezwaar verschoonbaar was, omdat belanghebbende pas in januari 2017 op de hoogte was geraakt van de naheffingsaanslag. Het Hof heeft de zaak terugverwezen naar de rechtbank voor een inhoudelijke beoordeling van de naheffingsaanslag en heeft bepaald dat de Inspecteur het betaalde griffierecht moet vergoeden.

De uitspraak van het Hof is gedaan op 2 juli 2019 en is openbaar uitgesproken. De griffier en de voorzitter hebben de uitspraak ondertekend. Belanghebbende kan binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie instellen bij de Hoge Raad der Nederlanden.

Uitspraak

GERECHTSHOF ARNHEM - LEEUWARDEN

locatie Arnhem

nummer 18/00189

uitspraakdatum: 2 juli 2019

Uitspraak van de derde meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

[X] te
[Z] , Duitsland (hierna: belanghebbende)

tegen de uitspraak van de rechtbank Gelderland van 7 februari 2018, nummer AWB 17/2204, in het geding tussen belanghebbende en

de
inspecteur van de
Belastingdienst/Kantoor Doetinchem (hierna: de Inspecteur)

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1.

Aan belanghebbende is een naheffingsaanslag belasting van personenauto’s en motorrijwielen opgelegd. Tegelijk met de naheffingsaanslag is een verzuimboete opgelegd.

1.2.

De Inspecteur heeft bij uitspraak op bezwaar het bezwaar niet-ontvankelijk verklaard.

1.3.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij de rechtbank Gelderland (hierna: de Rechtbank). De Rechtbank heeft het beroep gegrond verklaard voor zover het de verzuimboete betreft, de uitspraak van de Inspecteur in zoverre vernietigd en de verzuimboete vernietigd. De Rechtbank heeft het beroep voor het overige ongegrond verklaard.

1.4.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld.

1.5.

Het onderzoek ter zitting in hoger beroep heeft plaatsgevonden op 26 juni 2019. Van de zitting is een proces-verbaal opgemaakt, dat aan deze uitspraak is gehecht.

2. Vaststaande feiten

2.1.

Belanghebbende stond sinds 4 juni 2009 als ingezetene ingeschreven in de Basisregistratie Personen (BRP) op het adres [a-straat 1] te [A] . Hij is op 28 februari 2017 door de gemeente Soest met terugwerkende kracht tot 1 september 2016 uitgeschreven uit de BRP.

2.2.

Tot de gedingstukken behoort een kopie van een “Anmeldebestätigung bei Wohnungswechsel innerhalb der Gemeinde” van 10 mei 2013 van de Duitse gemeente Velbert. Volgens dit bescheid is [X] per 10 mei 2013 ingeschreven op het adres [b-strasse 2] te [Z] . Volgens een brief van de gemeente Velbert van 16 februari 2016 staat [X] geregistreerd op het adres [c-strasse 3] te [Z] .

2.3.

Bij een controle op 28 november 2015 rond 22.30 uur is geconstateerd dat belanghebbende als bestuurder van het motorvoertuig van het merk en type Audi A5 met het Duitse kenteken [YY-YY0000] (hierna: de auto), gebruik heeft gemaakt van de openbare weg in Nederland. De auto staat op naam van een leasemaatschappij. Naar aanleiding van deze constatering heeft de Inspecteur met dagtekening 16 maart 2016 aan belanghebbende de naheffingsaanslag en de verzuimboete opgelegd.

2.4.

Belanghebbende heeft bij brief met dagtekening 24 januari 2016 bezwaar gemaakt tegen de naheffingsaanslag en de boete. Niet in geschil is dat de brief op 24 januari 2017 is verzonden en op 25 januari 2017 is ontvangen door de Inspecteur.

2.5.

Tot de gedingstukken behoort een kopie van het besluit ambtshalve uitschrijving uit de BRP van [A] van de Teamleider Burgerzaken van de gemeente Soest aan belanghebbende van 28 februari 2017. In dit besluit staat, voor zover van belang, het volgende:

“
Argumenten

Uit onderzoek blijkt dat u de huur van [a-straat 1] heeft opgezegd bij de corporatie met ingang van 30 augustus 2016. Kennelijk woonde u in ieder geval tot die datum op dit adres. U overlegt een kopie van een aangifte van adreswijziging (zie punt 1.). Dit aangiftemodel herkennen wij. Dit model is namelijk toegezonden aan uw ex-partner mevrouw [B] voor wie u een adresonderzoek liet starten in 2015. De aangifte van adreswijziging was namelijk toegezonden bij onze brief gericht aan haar op 7 september 2015 en gezonden naar [a-straat 1] . Kennelijk woonde u daar en heeft u dit model gebruikt om ons ervan te overtuigen dat u bij ons aangifte zou hebben gedaan.

De kopie vermeld onder punt 1 is wat ons betreft dan ook ongeloofwaardig. Te meer daar er in 2013 geen adreswijziging van u voorkomt in ons zaaksysteem. Elke aangifte wordt namelijk opgenomen in ons zaaksysteem.

Het document onder punt 2 is een indicatie dat u kennelijk in 2013 in Duitsland verblijft maar dat ontslaat u niet van uw plicht zelf aangifte van vertrek te doen in Nederland.

Op 11 maart 2014 heeft u aangifte gedaan van vermissing van uw reisdocument. Op het proces-verbaal, dat door u is ondertekend, en vermissingsverklaring staat als adres [a-straat 1] . U heeft aan de balie bij team Burgerzaken niet vermeld dat het adres onjuist zou zijn. Dit was u wel verplicht als u stelt al sinds 2013 in Duitsland te wonen.

Op basis van onze bevindingen hebben wij besloten u uit te schrijven als inwoner van [A] per 1 september 2016 (datum beëindiging huurcontract van de woning aan [a-straat 1] op uw verzoek) en niet per 11 mei 2013.”

3. Geschil

In geschil is of de Inspecteur het bezwaar terecht niet-ontvankelijk heeft verklaard.

4. Beoordeling van het geschil

4.1.

Belanghebbende stelt zich op het standpunt dat het naheffingsaanslagbiljet hem nooit heeft bereikt. Belanghebbende stelt daartoe dat hij in 2013 naar Duitsland is verhuisd en zich toen heeft uitgeschreven als inwoner van zijn toenmalige woonplaats [A] . De gemeente Soest heeft zijn uitschrijving niet goed verwerkt. Belanghebbende heeft zijn Nederlandse rijbewijs in 2013 ingeruild voor een Duits rijbewijs en zich ingeschreven op het adres [b-strasse 2] te [Z] , Duitsland. Belanghebbende ontkent dat hij op 28 november 2015 tegenover de controleur heeft verklaard dat hij in Nederland zou wonen.

4.2.

Met de Rechtbank is het Hof van oordeel dat de Inspecteur het naheffingsaanslagbiljet op juiste wijze aan belanghebbende bekend heeft gemaakt. Belanghebbende stond op het moment dat het aanslagbiljet werd verzonden (op of omstreeks 16 maart 2016) nog ingeschreven in de BRP van de gemeente Soest. De Inspecteur mag uitgaan van de gegevens die in de BRP staan. De Inspecteur was niet verplicht andere bestanden te raadplegen, zoals dat van CJIB of van autoriteiten in het buitenland. Niet gesteld of gebleken is dat belanghebbende de Inspecteur langs andere weg op de hoogte heeft gesteld van zijn adres in Duitsland.

4.3.

Anders dan de Rechtbank, is het Hof van oordeel dat de termijnoverschrijding verschoonbaar is als bedoeld in artikel 6:11 van de Algemene wet bestuursrecht. De Inspecteur heeft desgevraagd niet bestreden dat de door belanghebbende overgelegde documenten van de gemeente Velbert authentiek zijn. Het Hof leidt uit deze documenten af dat belanghebbende sinds 10 mei 2013 over een woon- en een bedrijfsadres in [Z] beschikte. Belanghebbende heeft ter zitting uitgelegd dat hij regelmatig vanuit Duitsland naar [C] is gereden om zijn zoon te bezoeken, die bij zijn moeder in [C] woont. Daar was belanghebbende ook toen de auto op zaterdag 21 januari 2017 in beslag werd genomen. Via de deurwaarder is belanghebbende op de hoogte geraakt van het bestaan van de onderhavige naheffingsaanslag, en de maandag (23 januari 2017) daarna heeft belanghebbende de Belastingdienst gebeld en naar aanleiding van de verkregen informatie bezwaar gemaakt. Het Hof acht aannemelijk, zoals belanghebbende heeft verklaard, dat belanghebbende al langere tijd niet meer in de woning aan de [a-straat 1] te [A] verbleef, via e-mail op de hoogte is geraakt van de huurschuld die zijn ex-partner had opgebouwd, daarna de huurschuld heeft betaald en de huurovereenkomst heeft opgezegd. Het Hof acht, gelet op al deze feiten en omstandigheden, aannemelijk dat belanghebbende pas in januari 2017 kennis heeft genomen en kunnen nemen van de naheffingsaanslag. Nu hij daarna direct bezwaar heeft aangetekend, is de termijnoverschrijding naar het oordeel van het Hof dus verschoonbaar.

4.4.

De Inspecteur heeft het bezwaar ten onrechte niet-ontvankelijk verklaard. Op verzoek van partijen zal het Hof de zaak terugwijzen naar de Rechtbank voor een inhoudelijke beoordeling van deze naheffingsaanslag.

Slotsom Op grond van het vorenstaande is het hoger beroep gegrond.

5. Griffierecht en proceskosten

Nu het Hof het hoger beroep gegrond verklaart, dient de Inspecteur het betaalde griffierecht te vergoeden.

Niet gesteld of gebleken is dat belanghebbende in hoger beroep proceskosten heeft gemaakt die voor vergoeding in aanmerking komen.

6. Beslissing

Het Hof:

– vernietigt de uitspraak van de Rechtbank voor zover het betreft de beslissing omtrent de ontvankelijkheid van het bezwaar tegen de naheffingsaanslag,

– bevestigt de uitspraak van de Rechtbank voor het overige,

– vernietigt de uitspraak van de Inspecteur voor zover deze ziet op de niet-ontvankelijkverklaring van het bezwaar tegen de naheffingsaanslag,

– verklaart dat bezwaar ontvankelijk,

– wijst de zaak terug naar de Rechtbank voor een inhoudelijke beoordeling,

– gelast dat de Inspecteur aan belanghebbende het betaalde griffierecht vergoedt, zijnde € 253 voor het hoger beroep bij het Hof.

Deze uitspraak is gedaan door mr. A. van Dongen, voorzitter, mr. R. den Ouden en mr. B.F.A. van Huijgevoort, in tegenwoordigheid van mr. A. Vellema als griffier.

De beslissing is op 2 juli 2019 in het openbaar uitgesproken.

De griffier, De voorzitter,

(A. Vellema) (A. van Dongen)

Afschriften zijn aangetekend per post verzonden op 2 juli 2019.

Tegen deze uitspraak kunnen beide partijen binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie instellen bij

de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer),

Postbus 20303,

2500 EH DEN HAAG.

Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd;

2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. de dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;

d. de gronden van het beroep in cassatie.

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.