ECLI:NL:GHARL:2019:4796

• Datum uitspraak: 5 juni 2019
• Publicatiedatum: 5 juni 2019
• Zaaknummer: WAHV 200.222.406
• Instantie: Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht; Strafprocesrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: mr. Sekeris; mr. Pranger
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Bevestiging van de beslissing van de kantonrechter inzake snelheidsovertreding en bebording

In deze zaak heeft het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden op 5 juni 2019 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen de beslissing van de kantonrechter van de rechtbank Zeeland-West-Brabant, die op 13 juni 2017 een beroep van de betrokkene gegrond verklaarde. De kantonrechter had de beslissing van de officier van justitie vernietigd en het beroep tegen de inleidende beschikking ongegrond verklaard. De betrokkene, vertegenwoordigd door zijn gemachtigde, heeft hoger beroep ingesteld en verzocht om een proceskostenvergoeding.

De gemachtigde van de betrokkene voerde aan dat er een proces-verbaal ontbrak van de zitting bij de kantonrechter, maar het hof oordeelde dat dit niet het geval was. Het dossier bevatte een proces-verbaal waarin de verschenen partijen en hun standpunten waren opgenomen. De gemachtigde betwistte ook de juistheid van de maximumsnelheid die was aangegeven, maar het hof oordeelde dat de ambtenaar de snelheid van het voertuig van de betrokkene correct had vastgesteld met een radarcontrole.

Het hof concludeerde dat de bebording ter plaatse correct was en dat de sanctie die aan de betrokkene was opgelegd voor het overschrijden van de maximumsnelheid van 90 km/h terecht was. De gemachtigde had geen overtuigende argumenten aangedragen om de aanwezigheid van de bebording te betwisten. Het hof bevestigde de beslissing van de kantonrechter en wees het verzoek om proceskostenvergoeding af, omdat de betrokkene niet in het gelijk werd gesteld.

De uitspraak benadrukt het belang van correcte bebording en de rol van ambtenaren bij snelheidscontroles. Het hof heeft de argumenten van de gemachtigde verworpen en de eerdere arresten waarnaar werd verwezen, niet als relevant beschouwd voor deze zaak.

Uitspraak

WAHV 200.222.406

5 juni 2019

CJIB 193181524

Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden

zittingsplaats Leeuwarden

Arrest

op het hoger beroep tegen de beslissing

van de kantonrechter van de rechtbank Zeeland-West-Brabant

van 13 juni 2017

betreffende

[betrokkene] (hierna te noemen: betrokkene),

wonende te [A] ,

voor wie als gemachtigde optreedt mr. [B] ,

kantoorhoudende te [C] .

De beslissing van de kantonrechter

De kantonrechter heeft het beroep van de betrokkene tegen de beslissing van de officier van justitie gegrond verklaard, de beslissing van de officier van justitie vernietigd en het beroep tegen de inleidende beschikking ongegrond verklaard. Het verzoek om een proceskostenvergoeding is toegewezen tot een bedrag van € 124,-.

Het procesverloop

De gemachtigde van de betrokkene heeft hoger beroep ingesteld tegen de beslissing van de kantonrechter. Er is gevraagd om een proceskostenvergoeding.

De advocaat-generaal heeft de gelegenheid gekregen een verweerschrift in te dienen.
Van die gelegenheid is geen gebruik gemaakt.

Beoordeling

1. De eerste klacht van de gemachtigde van de betrokkene in hoger beroep, inhoudende dat een proces-verbaal ontbreekt van het verhandelde ter zitting van de kantonrechter, mist feitelijke grondslag. In het dossier bevindt zich een proces-verbaal waarin is opgenomen hetgeen ter zitting is voorgevallen, zoals welke procespartijen zijn verschenen en welke standpunten zij ter zitting hebben ingenomen.

2. De overige bezwaren die de gemachtigde van de betrokkene in hoger beroep heeft opgeworpen, zijn mede gericht tegen de beslissing van de kantonrechter voor zover daarbij het beroep tegen de inleidende beschikking ongegrond is verklaard. Bij deze inleidende beschikking is aan de betrokkene als kentekenhouder een administratieve sanctie van € 262,- opgelegd ter zake van “overschrijding maximum snelheid op autosnelwegen, met 29 km/h (verkeersbord A1)”, welke gedraging zou zijn verricht op 15 oktober 2015 om 07:03 uur op de A16 links te Prinsenbeek met het voertuig met het kenteken [00-YYY-0] .

3. De gemachtigde stelt zich op het standpunt dat de maximumsnelheid van 90 km/h niet behoorlijk was aangegeven. Of op het traject op het moment van de gedraging de afwijkende snelheid werd aangegeven, blijkt niet uit de stukken van het dossier. Er zou een schouwrapport of proces-verbaal vereist zijn. De gemachtigde verwijst naar diverse eerdere arresten van het hof. Ook stelt hij dat de kantonrechter aan dit punt ongemotiveerd voorbij is gegaan.

4. Uit het zaakoverzicht en de foto van de gedraging valt af te leiden dat de ambtenaar door middel van een radarcontrole heeft vastgesteld dat het voertuig van de betrokkene met een snelheid van (gecorrigeerd) 119 km/u heeft gereden. De gemachtigde heeft dit niet betwist en ook overigens is er geen aanleiding om daaraan te twijfelen. In geding is of de snelheid ter plaatse was aangeduid door middel van een verkeersbord A1.

5. De ambtenaar heeft een sanctie opgelegd voor het handelen in strijd met artikel 62 van het Reglement verkeersregels en verkeerstekens 1990 (RVV 1990). Deze bepaling verplicht weggebruikers gevolg te geven aan verkeerstekens die een gebod of verbod inhouden. Volgens de ambtenaar is met het voertuig van de betrokkene gehandeld in strijd met het verkeersbord A1. In het zaakoverzicht is vermeld dat de borden bij hectometerpaal 56,7 stonden geplaatst en de gedraging ter hoogte van hectometerpaal 56,3 is vastgesteld.

6. Het zaakoverzicht wordt bij gedragingen als deze gevuld met de door de ambtenaar aangeleverde gegevens. Ook de locatie van de bebording is dus afkomstig van de ambtenaar. Het is het hof ambtshalve bekend dat ambtenaren voorafgaand aan een snelheidscontrole verifiëren of de juiste bebording is geplaatst. In de enkele betwisting van de gemachtigde dat dit het geval was, ziet het hof geen aanleiding om aan de verklaring van de ambtenaar op dit punt te twijfelen. Evenmin slaagt het verweer van de gemachtigde dat de motivering van de kantonrechter hieromtrent tekortschiet.

7. In zaken als deze is doorgaans geen schouwrapport nodig. In de regel kan er op basis van de verklaring van de ambtenaar van uit worden gegaan dat de bebording correct is geplaatst. Dat is anders wanneer de aanwezigheid van de bebording wordt betwist in zaken waar de gedraging op geautomatiseerde wijze is vastgesteld, zoals in de arresten waarnaar de gemachtigde verwijst. De ambtenaar is bij dergelijke gedragingen niet zelf ter plaatse geweest om de aanwezigheid van bebording te controleren, zodat een gemotiveerde betwisting in dat soort zaken aanleiding kan vormen voor nader onderzoek.

8. De gemachtigde heeft verder nog opgemerkt dat het zaakoverzicht niet kan gelden als ambtsedige verklaring. Dit argument is in vele zaken aan het hof voorgelegd en inmiddels ook vele malen verworpen. Het hof volstaat daarom in dit geval met verwerping van dit verweer onder verwijzing naar het arrest van het hof van 4 april 2017 (gepubliceerd op rechtspraak.nl onder ECLI:NL:GHARL:2017:2855).

9. Alles overwegende zal het hof de beslissing van de kantonrechter bevestigen. Nu de betrokkene niet in het gelijk wordt gesteld, zal het verzoek om een proceskostenvergoeding worden afgewezen.

Beslissing

Het gerechtshof:

bevestigt de beslissing van de kantonrechter;

wijst het verzoek om vergoeding van kosten af.

Dit arrest is gewezen door mr. Sekeris, in tegenwoordigheid van mr. Pranger als griffier, en uitgesproken ter openbare zitting.