Uitspraak
1.[de bijzondere curator] ,
1.Het verdere verloop van het geding in hoger beroep
2.De motivering van de beslissing
Volgens de moeder is [E] gediagnostiseerd met autisme en kampt [E] met bijzondere (sociale) gedragingen, motorische onhandigheid, grenzeloos gedrag en woedeaanvallen waarbij zij voortdurend veel energie vraagt, prominent aanwezig is en heel wisselend kan zijn in haar gedrag. De vader ziet heel ander gedrag wanneer [E] bij hem is. Hij is er niet van overtuigd dat sprake is van autisme. Hij geeft aan dat [E] niet gewend is met andere kinderen te spelen en zij dat ook niet leert omdat de moeder niet wil dat zij daar met anderen kinderen speelt. [E] is een bijzonder meisje dat is opgevallen door haar wijsheid. Beide ouders zijn het er over eens dat er zorgen zijn over het functioneren van [E] en dat er een vorm van hulpverlening dient te komen. Ook de school maakt zich zorgen over [E] en heeft voorgesteld een (breed) onderzoek naar [E] te laten plaatsvinden. De vader wil graag een uitbreiding van de zorgregeling en is bereid daarvoor te verhuizen terwijl de moeder daartegen bezwaren heeft. De vraag is hoe de verschillende wensen en verlangens van de ouders zich verhouden tot het werkelijke belang van [E] . Een aantal factoren speelt daarbij een rol. Namelijk de als vanzelfsprekende loyaliteit die [E] ervaart naar zowel haar vader als naar haar moeder, wat beide ouders aan haar te bieden hebben, de al dan niet zichtbare behoefte van [E] om zich zo volwaardig mogelijk te ontwikkelen en de mate waarin beide ouders in staat zijn om samen invulling te geven aan de zorg en de opvoeding, in die zin dat er voor [E] sprake kan zijn van zoveel als mogelijk eenduidigheid in de door haar ervaren zorg en opvoeding. Niet ontkend kan worden dat de moeder weigert om met vader in gesprek te gaan over de zorg en opvoeding en dat zij weigert daarvoor hulp te aanvaarden, hetgeen niet in het belang van [E] is. Vanuit het belang van [E] wordt de wens uitgesproken dat de moeder alsnog bereid is om, mogelijk onder deskundige begeleiding, de adequate communicatie met vader alsnog invulling te geven waarbij vader bereid moet zijn de zorgen serieus te nemen die moeder geuit heeft over de gevolgen die zij ziet wanneer er met hem gecommuniceerd wordt. Vader zal mogelijk moeten accepteren dat [E] een meisje is dat bijzondere aandacht vraagt. Onderzoek kan mogelijk meer duidelijkheid geven, waarbij opgemerkt wordt dat het daarbij de vraag zal zijn of er bij [E] sprake is van een stoornis binnen het autistisch spectrum. In het onderzoek kan voorts worden meegenomen of het deel van de opvoedstijl van de moeder waarbij ze [E] probeert te beschermen al dan niet tegen zichzelf, in het belang van [E] is. Wanneer beide ouders in staat zijn, zoals zij dat ook hebben laten zien in de gesprekken in het kader van het onderzoek, om het belang van [E] centraal te stellen en de afstemming te zoeken in de zorg en opvoeding staat er niets aan in de weg om de zorgtijd van vader met [E] uit te breiden.