ECLI:NL:GHARL:2014:9533

Uitspraak

GERECHTSHOF ARNHEM - LEEUWARDEN

Afdeling belastingrecht

Locatie Arnhem

nummers 13/01136 tot en met 13/01142

uitspraakdatum: 2 december 2014

Uitspraak van de derde meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

[X] bvte
[Z](hierna: belanghebbende)

tegen de uitspraak van de rechtbank Gelderland van 24 september 2013, nummers AWB 11/3679 tot en met 11/3681 en 11/3683 tot en met 11/3686, in het geding tussen belanghebbende en

de
inspecteurvan de
Belastingdienst/Kantoor Apeldoorn(hierna: de Inspecteur)

1.Ontstaan en loop van het geding

1.1

De Inspecteur heeft het verlies van belanghebbende voor de vennootschapsbelasting (hierna: Vpb) over het jaar 2001 door middel van een herziene verliesvaststellingsbeschikking nader vastgesteld op € 1.053.039.

1.2

Aan belanghebbende is over het jaar 2002 een navorderingsaanslag Vpb opgelegd naar een belastbaar bedrag van nihil. Deze belastingaanslag vermeldt € 282.292 als belastbare winst. Gelijktijdig met deze navorderingsaanslag is een nadere verliesverrekeningsbeschikking vastgesteld, waarbij het verrekende verlies met € 44.878 is verhoogd tot € 282.292. Tevens is bij beschikking een vergrijpboete van € 6.507 opgelegd.

1.3

Aan belanghebbende is over het jaar 2003 een navorderingsaanslag Vpb opgelegd naar een belastbaar bedrag van nihil. Deze belastingaanslag vermeldt € 74.823 als belastbare winst. Gelijktijdig met deze navorderingsaanslag is een nadere verliesverrekeningsbeschikking vastgesteld, waarbij het verrekende verlies met € 47.911 is verhoogd tot € 74.823. Tevens is bij beschikking een vergrijpboete van € 6.947 opgelegd.

1.4

Aan belanghebbende is over het jaar 2004 een navorderingsaanslag Vpb opgelegd naar een belastbaar bedrag van € 17.655 (hierna: de eerste navorderingsaanslag Vpb 2004). Bij de eerste navorderingsaanslag Vpb 2004 is een verliesverrekeningsbeschikking van € 560.848 vastgesteld. Daarnaast is bij beschikking € 802 aan heffingsrente in rekening gebracht.

1.5

Aan belanghebbende is over het tijdvak 2004 een tweede navorderingsaanslag Vpb opgelegd naar een belastbaar bedrag van € 169.842 (hierna: de tweede navorderingsaanslag Vpb 2004). Bij de tweede navorderingsaanslag Vpb 2004 is het verrekende verlies bij beschikking nader vastgesteld op € 468.059. Bij beschikking is een vergrijpboete van € 8.612 opgelegd. Daarnaast is bij beschikking € 9.996 aan heffingsrente in rekening gebracht.

1.6

Aan belanghebbende is voor het jaar 2005 een aanslag Vpb opgelegd naar een belastbaar bedrag van € 482.791. Daarbij is tevens bij beschikking € 5.034 aan heffingsrente in rekening gebracht.

1.7

Aan belanghebbende is voor het jaar 2006 een aanslag Vpb opgelegd naar een belastbaar bedrag van € 628.883. Tevens is bij beschikking een vergrijpboete van € 13.233 opgelegd. Daarbij is bij beschikking € 3.392 aan heffingsrente in rekening gebracht.

1.8

Belanghebbende heeft tegen deze beschikkingen, de tweede navorderingsaanslag Vpb 2004 en de aanslagen bezwaar gemaakt. De Inspecteur heeft bij in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar de beschikkingen, de tweede navorderingsaanslag Vpb 2004, de aanslagen en de daarbij vastgestelde beschikkingen gehandhaafd.

1.9

De Rechtbank heeft het beroep bij uitspraak van 24 september 2013 niet-ontvankelijk verklaard voor zover het ziet op de eerste navorderingsaanslag Vpb 2004, ongegrond verklaard voor zover het ziet op de overige beroepen met betrekking tot de Vpb en de heffingsrentebeschikkingen, gegrond verklaard voor zover het ziet op de boetebeschikkingen en de boetebeschikkingen verminderd tot 20% van de belasting over de winstcorrectie.

1.1

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

1.11

Tot de stukken van het geding behoren, naast de hiervoor vermelde stukken, de van de Rechtbank ontvangen dossiers die op deze zaken betrekking hebben.

1.12

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 27 augustus 2014 te Arnhem. Daarbij zijn verschenen en gehoord [A] namens belanghebbende alsmede mr. [B] en mr. [C] , als de gemachtigden van belanghebbende. Namens de Inspecteur is mr. [D] verschenen en gehoord, bijgestaan door mr. [E] en [F] . De behandeling ter zitting heeft gelijktijdig plaatsgevonden met de behandeling van de zaken met de nummers 13/01113, 13/01114, 13/01129 tot en met 13/01134. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat aan deze uitspraak is gehecht.

2.De vaststaande feiten

2.1

Belanghebbende is de enige aandeelhouder van [G] bv en vormt daarmee voor de heffing van de Vpb een fiscale eenheid. Directeur en enig aandeelhouder van belanghebbende is [A] (hierna: [A] ).

2.2

[G] bv produceert van (roestvast)metaal bodems, containers, drukvaten en apparaten. Het afval dat ontstaat bij de productie heeft [G] bv gescheiden ingezameld in containers.

2.3

In het kader van een landelijke actie van de Belastingdienst naar de metaalrecyclingbranche heeft de Inspecteur een onderzoek ingesteld bij [H] bv te [Z] . [H] bv is een afvalverwerkingsbedrijf. Uit dit onderzoek is bij de Inspecteur het vermoeden gerezen dat de vergoedingen in contanten die [H] bv heeft betaald voor ontvangen afvalstromen niet in de boekhouding van haar leveranciers is verwerkt. In het begin van het jaar 2007 heeft de Inspecteur in het kader van deze landelijke actie een deelonderzoek ingesteld bij [G] bv.

2.4

Bij het onderzoek bij [H] bv heeft de Inspecteur vastgesteld, dat die vennootschap periodiek met eigen vrachtauto’s containers met afval heeft opgehaald bij [G] bv. Bij binnenkomst op de werf van [H] bv werden de containers gewogen op een weegbrug. Daarbij werd in de weegbrugadministratie onder andere vastgelegd de leverancier, de datum, het kenteken van de auto die de containers vervoerde, het soort afval, het gewicht van het afval en of, en zo ja hoeveel slak of water in de container aanwezig was. Voor een deel van het afval dat volgens de weegbrugadministratie van [H] bv op naam van de leverancier “ [G] bv” is geleverd, heeft [H] bv een creditfactuur aan [G] bv gestuurd. Het op die creditfactuur vermelde bedrag heeft [H] bv per bank aan [G] bv betaald. De creditfacturen en de girale betalingen heeft [G] bv in haar administratie verwerkt.

2.5

Het resterende deel van het afval dat onder de naam “ [G] bv” als leverancier in de weegbrugadministratie is geboekt, zou [H] bv contant hebben uitbetaald. Over deze contante uitbetaling heeft [I] (hierna: [I] ), directeur/aandeelhouder van [H] bv, op 17 september 2008 het volgende schriftelijk verklaard:

“Bij een onderzoek van de Belastingdienst/Randmeren/kantoor Apeldoorn is in 2007 het volgende gebleken:

- Door [G] B.V., [a-straat] 131 in [Z] is er ijzer en overige metalen geleverd aan [H] B.V.;

- Een deel van de leveringen werd per bank afgerekend en een deel contant;

- Een en ander blijkt uit de digitale weegbrug- en kasadministratie over de jaren vanaf 2001.

Ik verklaar dat dhr. [A] , directeur van [G] B.V., het contante geld zelf ophaalde en dat hij niet om een bewijs van aflevering vroeg. (…)”

2.6

In een brief van [I] aan de Inspecteur van 16 oktober 2008 is onder meer het volgende opgenomen:

“Op uw verzoek bevestigen wij hiermee schriftelijk de procedure van facturering en betaling van geleverd materiaal van [G] gedurende de jaren vóór 2007.

 De weegbonnen van het materiaal dat wij voor [G] hebben afgevoerd werden bewaard en de gegevens daarvan maandelijks getotaliseerd in een excel-spreadsheet.

In deze sheet werden de orderdatum, de materiaalsoort, het gewicht en de geldende prijs opgeslagen.

 Maandelijks belde ondergetekende dhr. [A] om het hiervoor genoemde overzicht naar hem toe te faxen. (…)

 Dhr. [A] paste vervolgens het excel-overzicht (materialen/gewichten) zodanig aan dat:

- (…);

- het grootste gedeelte van de totale materiaalwaarde contant kon worden uitgekeerd, en het restant op faktuur.

 Het aangepaste overzicht werd op ons kantoor afgegeven (of naar ons toegefaxed), zodat ondergetekende:

- de faktuur kon klaarmaken;

- de kasbonnen kon aanslaan waarop de contante stroom werd afgerekend.

 Dhr. [A] werd gewaarschuwd als de contante stroom klaar was, waarna hij de opbrengst altijd persoonlijk op ons bedrijf kwam afhalen.”

2.7

In een ambtsedige verklaring van 23 oktober 2008 hebben de controlerend ambtenaren, [F] en [J] , hun gesprekken met [I] , [K] , directielid van [H] bv, en [L] , controller van [H] bv, als volgt vastgelegd:

“Ambtsedige verklaring inzake:

[G] B.V.

(…)

Hierbij verklaren wij dat dhr. [I] , directeur van:

[H] B.V.

(…)

op de volgende data het volgende heeft verklaard:

- (…);

- op 16 mei 2007 in een telefonisch onderhoud met dhr. [F] : de directeur (in dit geval dhr. [A] ) bepaalde maandelijks achteraf welke leveringen hij op factuur wilde en welke contant; zo ging het ook bij andere bedrijven, die deels per bank (op factuur) en contant lieten uitbetalen.

(…)

- De situatie van leveringen, die contant worden afgerekend, bestaat al jaren; ook toen de beider ouders de zaak bestuurden bij respectievelijk [H] B.V. en [G] B.V.”

2.8

In gelijkluidende schriftelijke verklaringen van [K] en [L] van 9 juli 2009 is het volgende opgenomen:

“Bij een onderzoek van de Belastingdienst Randmeren/kantoor [Z] is in 2007 het volgende gebleken:

- Door [G] B.V., [a-straat] 131 in [Z] is er ijzer en overige metalen geleverd aan [H] B.V.;

- Een deel van de leveringen werd per bank afgerekend en een deel contant;

- Een en ander blijkt uit de digitale weegbrug- en kasadministratie over de jaren vanaf 2001.

De weegbonnen, die werden geproduceerd, werden verzameld en gescheiden van de rest; de weegbonnen gingen naar dhr. [I] zelf.

Hij zette, doorgaans maandelijks, de ontvangen goederen in een Excel-overzicht met vermelding van gewicht, soort en prijs en totaal bedrag per regel.; ook het totaal te ontvangen bedrag van alle soorten materiaal werd vermeld.

Dit overzicht werd in een aantal gevallen per fax naar [G] B.V. t.a.v. dhr. [A] gefaxt; dhr. [A] vermeldde per regel wat op factuur moest worden afgerekend per bank; de rest moest contant worden uitbetaald. Dit overzicht, met door dhr. [A] gemaakte aantekeningen, werd weer naar [H] B.V. gefaxt t.a.v. dhr. [I] .

Daarnaast gebeurde het dat een en nader niet per fax werd uitgewisseld, maar door dhr. [A] persoonlijk op het kantoor van [H] B.V. werd aangegeven en uitgewisseld.

In een later stadium kwam dhr. [A] , nadat de kasadministratie was bijgewerkt, het geld zelf ophalen.

Uitbetaling vond plaats door dhr. [I] , maar ook wel door dhr. [L] en ondergetekende.

De heren [I] of dhr. [L] maakten in de digitale kasadministratie aantekening van de uitbetaling.

Ik verklaar dat dhr. [A] , directeur van [G] B.V., het contante geld zelf ophaalde en dat hij niet om een bewijs van aflevering vroeg.

Ik verklaar dat ik meerdere keren het geld zelf aan hem heb overhandigd.”

2.9

De Inspecteur heeft twee afschriften overgelegd van faxberichten tussen [H] bv en [G] bv over leveringen van afval door [G] bv in de maanden november en december 2006. De faxberichten die in de administratie van [H] bv zijn gevonden, zijn niet aangetroffen in de administratie van [G] bv. [H] bv heeft de faxberichten aan [G] bv verzonden. Ze bevatten een uitdraai van een spreadsheet. Op de spreadsheet is per regel een levering van afvalmateriaal in de betreffende maand vermeld. Per regel is onder andere de datum, het gewicht, het soort afval, de prijs per kilo en een totaalbedrag in euro’s (gewicht x prijs) genoemd. Op het faxbericht is door [A] met de hand het volgende geschreven (fax van 16 januari 2007 met leveringen uit december 2006):

– achter enkele regels met leveringen heeft [A] het totaalbedrag in euro’s herhaald.

– de handgeschreven bedragen heeft hij getotaliseerd. Achter het getotaliseerde bedrag, € 2.635,10, heeft [A] geschreven “Fakt.”

– Op de spreadsheet zijn de totaalbedragen van alle leveringen getotaliseerd. Onder dit getotaliseerde bedrag van € 14.168 heeft [A] het bedrag van € 2.635,10 geschreven en het saldo, € 11.532,90, vermeld.

2.1

[A] heeft het faxbericht van [H] bv nadat hij zijn opmerkingen daarop had geschreven, per fax teruggestuurd aan [H] bv.

2.11

Op de creditfactuur van 22 januari 2007 heeft [H] bv de leveringen vermeld, waarvan [A] de bedragen op het faxbericht had geschreven. Het totaalbedrag van de creditfactuur is € 2.635,10.

2.12

Alle in het spreadsheetoverzicht genoemde leveringen zijn ook genoemd in de weegbrugadministratie. In de weegbrugadministratie is het kenteken van de vrachtauto genoemd. [H] bv heeft aan de Inspecteur de routelijsten overgelegd van haar vrachtauto’s op de in het spreadsheetoverzicht genoemde data. Op de routelijsten komt telkens het adres van [G] bv voor.

2.13

In de administratie van [H] bv zijn de girale en contante geldstromen geregistreerd tussen [H] bv en [G] bv voor de jaren 2001 tot en met 2008. Alleen voor de girale geldstroom komen facturen in de administratie van [H] bv voor. Naast voornoemde geldstromen zijn in onderstaand overzicht de opbrengsten van restafval vermeld die [G] bv in haar jaarrekeningen 2009, 2010 en 2011 heeft opgenomen.

jaar

giraal

contant

totaal

verhouding

giraal / contant

2001

€ 10.242

€ 31.934

€ 42.176

24%

76%

2002

€ 10.995

€ 44.878

€ 55.873

20%

80%

2003

€ 18.700

€ 47.911

€ 66.611

28%

72%

2004

€ 32.496

€ 59.398

€ 91.894

35%

65%

2005

€ 31.048

€ 79.546

€ 110.594

28%

72%

2006

€ 40.302

€ 89.414

€ 129.716

31%

69%

€ 143.783

€ 353.081

€ 496.864

29%

71%

2007

€ 104.968

2008

€ 114.530

(tot en met september)

2009

€ 66.560

(volgens jaarrekening)

2010

€ 95.937

(volgens jaarrekening)

2011

€ 77.583

(volgens jaarrekening)

2.14

In het kader van de onder 2.3 genoemde landelijke actie heeft de Inspecteur bij nog veertien andere leveranciers van [H] bv een deelonderzoek ingesteld. Bij dit deelonderzoek heeft de Inspecteur onderzocht of de opbrengst in contanten van het aan [H] bv geleverde afval in de administratie van de leveranciers was opgenomen. Hij heeft daarbij geconstateerd dat bij één bedrijf sprake was van een zeer gering en daarom niet gecorrigeerd verschil van € 126 met de kasadministratie van [H] bv, dat bij drie bedrijven geen verschillen bestonden met de kasadministratie van [H] bv, dat bij één bedrijf sprake was van een gedeeltelijk verschil met de kasadministratie van [H] bv (winstcorrectie € 1.701) en dat bij negen bedrijven de door [H] bv geregistreerde kasbetalingen niet in de administratie waren verwerkt. Van die laatste groep werden bij zes bedrijven winstcorrecties aangebracht variërend van € 2.334 tot € 250.308. Hiervan werden vijf correcties volledig door de betreffende bedrijven geaccepteerd. Tegen één correctie van € 47.839 werd bezwaar gemaakt, omdat men slechts een deel van de correctie acceptabel achtte. De Inspecteur heeft geanonimiseerde afschriften van de bij de negen voornoemde vennootschappen opgemaakte controlerapporten overgelegd. Bij één onderneming (onderneming 4, winstcorrectie € 250.308) is geconstateerd dat de giraal overgeboekte vergoedingen voor het afval wel en de vergoedingen in contanten niet in de administratie waren verwerkt.

2.15

De Inspecteur heeft zich op het standpunt gesteld dat belanghebbende de contante opbrengsten opzettelijk buiten haar boekhouding heeft gehouden en als verkapte uitdeling van winst aan [A] heeft doen toekomen. In de jaren 2001 tot en met 2006 heeft volgens de Inspecteur [G] bv de per bank ontvangen bedragen van in totaal € 143.783 wel in haar boekhouding verantwoord, maar de contante ontvangsten van in totaal € 353.081 niet. De Inspecteur heeft door middel van een herziene verliesvaststellingsbeschikking en (navorderings)aanslagen de onder 2.13 genoemde contante bedragen bij belanghebbende als belastbare winst in aanmerking genomen. Daarbij heeft de Inspecteur tevens vergrijpboeten opgelegd van 50% van de nagevorderde of meer verschuldigde Vpb.

2.16

De toenmalige gemachtigde van belanghebbende, [M] , verzorgde haar aangiften Vpb. Het kantoor vraagt jaarlijks uitstel voor indiening van de aangiften van cliënten via de uitstelregeling voor belastingconsulenten (hierna: beconregeling).

2.17

De Inspecteur heeft met als dagtekening 19 april 2008 de verliesherzieningsbeschikking Vpb 2001 en met als dagtekening 3 januari 2009 de navorderingsaanslag Vpb 2002 vastgesteld.

3.Het geschil, de standpunten en conclusies van partijen

3.1

In geschil is het antwoord op de volgende vragen:

Heeft de Inspecteur de verliesvaststellingsbeschikking Vpb 2001 tijdig herzien en de navorderingsaanslag Vpb 2002 tijdig vastgesteld?
Heeft de Inspecteur de contante uitbetalingen terecht als belastbare winst in aanmerking genomen?
Heeft de Inspecteur zonder het verdedigingsbeginsel te schenden mogen besluiten de data van de kasuitbetalingen niet aan belanghebbende te verstrekken?
Heeft de Rechtbank de boeten voldoende gematigd vanwege de overschrijding van de redelijke termijn?

3.2

Belanghebbende beantwoordt de vragen ontkennend en de Inspecteur beantwoordt deze bevestigend.

3.3

Belanghebbende heeft ter zitting haar hoger beroep inzake de eerste navorderingsaanslag Vpb 2004 ingetrokken en ingestemd met een immateriële schadevergoeding van nihil, nadat de Inspecteur had ingestemd met de toekenning van een immateriële schadevergoeding van € 4.000 aan [A] .

3.4

Beide partijen hebben voor hun standpunten aangevoerd wat is vermeld in de van hen afkomstige stukken. Daaraan hebben zij ter zitting toegevoegd hetgeen is vermeld in het aan deze uitspraak gehechte proces-verbaal van de zitting.

3.5

Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de uitspraken van de Rechtbank en de Inspecteur en vernietiging dan wel matiging van de herziene verliesvaststellingsbeschikking, de (navorderings)aanslagen Vpb, de heffingsrentebeschikkingen en de boeten.

3.6

De Inspecteur concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de Rechtbank.

4.Beoordeling van het geschil

Navorderingstermijn

4.1

Ingevolge artikel 20b, derde lid, van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 in verbinding met artikel 16, derde lid, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen vervalt de bevoegdheid tot het herzien van een verliesvaststellingsbeschikking en het vaststellen van een navorderingsaanslag door verloop van vijf jaren na het tijdstip waarop de belastingschuld is ontstaan. Indien voor het doen van aangifte uitstel is verleend, wordt de herzienings-/navorderingstermijn met de duur van dit uitstel verlengd.

4.2

Belanghebbende stelt dat niet voor alle aangiften die onder de beconregeling vallen, een uitstel van elf maanden is verleend. In de beconregeling is de eis gesteld dat de belastingconsulent elke maand een evenredig deel van de aangiften indient. Indien niet aan de voorwaarden wordt voldaan, dient aangegeven te worden welke aangiften als eerste ingediend worden. Hierdoor is sprake, zo begrijpt het Hof belanghebbendes standpunt, van een voorwaardelijk verleend uitstel. De gemachtigde heeft ter zitting van het Hof verklaard dat bij de indiening van de aangiften Vpb 2001 en 2002 van een aanwijzen van aangiften als hiervoor bedoeld, geen sprake is geweest.

4.3

De Inspecteur draagt het volgende aan. In de betreffende jaren kampten de grote belastingadvieskantoren, waaronder [M] , met grote achterstanden in het aanleveren van aangiften Vpb. Met de kantoren is een verlenging van de normale uitsteltermijn overeengekomen tot 18 maanden (aangiften Vpb 2001) en 17 maanden (aangiften Vpb 2002). Deze verlenging wordt de maatwerkregeling genoemd. De Inspecteur heeft uitdraaien uit de systemen van de Belastingdienst overgelegd, waarop is vermeld dat voor het voormalige beconnummer van [M] , [00000] , de maatwerkkaderregeling van toepassing is op de aangifte Vpb van belanghebbende en dat de aangifte Vpb 2001 op 1 oktober 2003 en de aangifte Vpb 2002 op 1 september 2004 ingediend moeten worden. Weliswaar diende de belastingconsulent ingevolge de beconregeling elke maand een vooraf vastgesteld aantal aangiften in te dienen, maar het stond hem vrij te beslissen welke aangiften hij daarvoor in zou dienen. De Inspecteur wijst er voorts op dat [A] ter zitting van de Rechtbank heeft aangegeven ermee bekend te zijn dat [M] onder de uitstelregeling toepaste.

4.4

Naar het oordeel van het Hof heeft de Inspecteur met hetgeen hij heeft aangedragen aannemelijk gemaakt, dat kenbaar uitstel voor de indiening van de betreffende aangiften is verleend ingevolge de maatwerkregeling aan (de toenmalige gemachtigde van) belanghebbende. Het verweer van belanghebbende dat een voorwaardelijk uitstel is verleend, slaagt niet. Op grond van de duidelijke tekst van de wet en de wetsgeschiedenis is niet de duur van het genoten uitstel, maar de duur van het verleende uitstel beslissend. Voor een differentiatie binnen de verleende uitsteltermijn, omdat bij vervulling van bepaalde voorwaarden het uitstel ingevolge de beconregeling wordt beperkt, ziet het Hof geen reden. In het onderhavige geval is overigens van een beperking van het verleende uitstel geen sprake.

Uitdeling

4.5

Belanghebbende stelt dat de Inspecteur ten onrechte uit de administratie van [H] bv heeft afgeleid, dat [H] bv bedragen in contanten aan [A] heeft uitbetaald voor geleverd afval. Zij draagt ter onderbouwing van haar stelling aan, dat de administratie van [H] bv onbetrouwbaar is en dat de verklaringen van [I] wisselend en soms aantoonbaar onjuist zijn. Belanghebbende meent dat de Inspecteur belanghebbendes stelling dat [A] op de onder 2.9 genoemde faxen enkel heeft vermeld welk afval afkomstig was van [G] bv, niet heeft weerlegd. Evenmin heeft de Inspecteur volgens belanghebbende voldoende onderzocht of een andere partij de bedragen in contanten heeft ontvangen. Als mogelijke andere partij wijst belanghebbende op [I] zelf, die de administratie heeft kunnen manipuleren of een derde die onder de naam “ [G] bv” afval aan [H] bv zou hebben kunnen leveren. Voorts wijst belanghebbende op de berekening die zij op basis van voorcalculatie heeft gemaakt over 2006, waaruit een voorgecalculeerde hoeveelheid afval van 226.946 kilo volgt, welke hoeveelheid overeenstemt met de door [H] bv gefactureerde hoeveelheid afval.

4.6

De Inspecteur weerspreekt de stelling dat de administratie van [H] bv onbetrouwbaar is. Hij verwijst naar de onder 2.14 genoemde controles, waarvan het overgrote deel van de betreffende ondernemers zich hebben neergelegd bij de correcties die voortvloeien uit de gegevens die uit de administratie van [H] bv afkomstig zijn. Voorts stelt de Inspecteur dat hij de administratie van [H] bv heeft gecontroleerd, waarbij hij heeft geconstateerd dat de goederenadministratie geen hiaten vertoonde en de administratie voor het overgrote deel op orde was. De gegevens van latere jaren acht de Inspecteur van minder belang, omdat de omstandigheden die invloed hebben op de hoeveelheid geproduceerd en geleverd afval, in die jaren gewijzigd kunnen zijn. Daarnaast onderbreekt een onderbouwing van de voorgecalculeerde hoeveelheid afval.

4.7

Het Hof overweegt het volgende. Met de verwijzing naar zijn eigen onderzoek bij [H] bv en de resultaten van veertien deelonderzoeken bij andere leveranciers van [H] bv heeft de Inspecteur aannemelijk gemaakt dat de administratie van [H] bv voldoende betrouwbaar is om daaruit te concluderen dat een goederenstroom tot de door hem gestelde omvang heeft plaatsgevonden.

4.8

In de administratie van [H] bv is vermeld, dat een deel van de goederenstroom die van [G] bv afkomstig is, in contanten is afgerekend. Belanghebbende ontkent dat het in contanten afgerekende deel van de goederenstroom van [G] bv afkomstig is. De Inspecteur wijst er naar het oordeel van het Hof terecht op, dat [G] bv geen enkele administratie heeft gevoerd ter zake van het geleverde afval; enkel de creditfacturen zijn geboekt. Hierdoor is belanghebbende niet in staat haar ontkenning met administratieve gegevens te onderbouwen. De verwijzing van belanghebbende naar de lagere opbrengst van het afval in latere jaren, waaruit zou volgen dat zij voordien nooit een goederenstroom kon hebben tot de door de Inspecteur gestelde omvang, biedt voor haar stelling geen steun. Uit het onder 2.13 vermelde overzicht volgt, dat de totale opbrengst van jaar tot jaar kan verschillen. De totale opbrengst van het afval in de jaren 2004 tot en met 2006 wijkt daarnaast niet opvallend af van de daaropvolgende twee jaren. Wel is opvallend dat de girale geldstroom sinds de aanvang van het boekenonderzoek in januari 2007 sterk is gestegen. Aan belanghebbendes stelling dat de stijging in de jaren 2007 en 2008 afkomstig zou zijn uit orders van uraniumverwerkingsbedrijven die tot een verdubbeling van de afvalstroom zouden hebben geleid, ontbreekt een nadere onderbouwing. Tot slot merkt het Hof op dat de stijging van de girale opbrengst van het afval in de jaren 2001 tot en met 2006 grofweg gelijk is aan de stijging van de contante opbrengst daarvan (zie 2.13). Ook dit verband geeft steun aan het standpunt van de Inspecteur, dat het afval van [G] bv afkomstig is. Een nadere onderbouwing van belanghebbendes stelling ontbreekt dat sprake is van een samenspanning tussen voornoemde personen en/of (mogelijk) een derde in het nadeel van belanghebbende, alsmede van manipulatie van de rittenadministratie en de weegbrugadministratie door deze personen. Gelet op onder meer de door de Inspecteur overgelegde weegbrug- en rittenadministratie van [H] bv, de verklaringen van [I] , [K] en [L] en het vorenoverwogene heeft de Inspecteur naar het oordeel van het Hof aannemelijk gemaakt, dat het in contanten afgerekende deel van de goederenstroom ook daadwerkelijk van [G] bv afkomstig is.

4.9

Belanghebbende ontkent dat [A] ooit bedragen in contanten van [H] bv heeft ontvangen voor het geleverde afval. De Inspecteur beroept zich voor zijn standpunt dat [A] namens [G] bv de bedragen in contanten heeft ontvangen naar het oordeel van het Hof terecht op de kasadministratie van [H] bv, de verklaringen van [I] , [K] en [L] en de faxberichten. Uit de faxberichten volgt dat [G] bv op de hoogte was van de hoeveelheid afval die door [H] bv was ontvangen en waarvoor een vergoeding verkregen kon worden. Belanghebbendes verklaring dat [H] bv de faxen aan [G] bv had toegestuurd, met de vraag welke van de daar vermelde leveringen daadwerkelijk door [G] bv waren gedaan, vindt het Hof niet geloofwaardig. [G] bv had dan kunnen volstaan met het aankruisen van de door haar verrichte leveringen op de faxen. In plaats daarvan vermeldt [A] namens [G] bv opnieuw het geldbedrag van de levering en telt de handgeschreven bedragen bij elkaar op. Voor de volgende stap, het in mindering brengen van het getotaliseerde bedrag op het totaalbedrag van alle in de spreadsheet genoemde leveringen, ontbreekt elke verklaring. De door [G] bv gevolgde handelwijze strookt dan ook niet met belanghebbendes verklaring, dat [G] bv enkel is gevraagd op de faxen het door haar geleverde afval aan te duiden.

4.1

Belanghebbende stelt dat op twee in de kasadministratie over het jaar 2006 genoemde uitbetalingsdata [A] fysiek niet in staat was het geld op te halen. Voor de jaren 2001 tot en met 2005 heeft de Inspecteur in het geheel geen betalingsdata genoemd, waardoor belanghebbende niet in staat is de overige betalingen te verifiëren. Deze stellingen van belanghebbende falen. Uit de verklaringen van [I] ( [A] “werd gewaarschuwd als de contante stroom klaar was, waarna hij de opbrengst altijd persoonlijk op ons bedrijf kwam afhalen”) en [K] en [L] (“In een later stadium kwam dhr. [A] , nadat de kasadministratie was bijgewerkt, het geld zelf ophalen.”) volgt, dat de datum waarop een geldbedrag uit de kas werd gehaald niet zonder meer overeen hoeft te komen met de dag waarop [A] het geld heeft ontvangen. Voor de verdediging van haar standpunt is het dus niet van wezenlijk belang, dat belanghebbende de uitbetalingsdata kent. De stelling van belanghebbende dat de Inspecteur, door de data van de kasuitbetalingen niet aan belanghebbende te verstrekken, het verdedigingsbeginsel heeft geschonden, faalt daarom.

4.11

Gelet op voornoemde verklaringen en al hetgeen de Inspecteur op dit punt overigens heeft aangedragen, heeft hij naar het oordeel van het Hof aannemelijk gemaakt dat [A] de onderwerpelijke bedragen in contanten van [H] bv heeft ontvangen voor het door [G] bv aan [H] bv geleverde afval. Dat tussen de weegadministratie en de facturen geringe verschillen bestaan en de verklaringen van [I] , [K] en [L] op sommige, niet aan het oordeel van het Hof ten grondslag liggende punten aantoonbaar onjuist zijn, doet aan het oordeel van het Hof niet af.

4.12

Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen heeft de Inspecteur naar het oordeel van het Hof terecht de door [H] bv aan [A] uitbetaalde contante bedragen (als niet-aftrekbare winstuitdeling) tot de belastbare winst van belanghebbende gerekend.

Vergrijpboeten

4.13

Met betrekking tot het opleggen en de hoogte van de boeten is het Hof van oordeel dat de Inspecteur aannemelijk heeft gemaakt dat belanghebbende opzettelijk opbrengsten van de verkopen van afval niet heeft aangegeven en het aan haar opzet te wijten is dat de (navorderings)aanslagen tot een te laag bedrag zijn vastgesteld. Zij heeft stelselmatig een groot deel van de opbrengst van de verkopen van afval niet in haar administratie opgenomen. Mede gelet op de hoogte van het verzwegen bedrag en de listigheid waarmee belanghebbende jarenlang de stroom contant geld buiten de administratie heeft gehouden, acht het Hof een boete van 50% van de belasting in beginsel passend en geboden.

4.14

Aan [A] zijn op basis van dezelfde feiten boeten opgelegd vanwege het niet aangeven van de inkomsten uit aanmerkelijk belang. Nu [A] zowel direct als indirect in zijn vermogen wordt getroffen, omdat ook aan belanghebbende boeten zijn opgelegd, acht het Hof, net als de Rechtbank, een halvering van de boeten gerechtvaardigd.

4.15

Belanghebbende acht zich in zijn verdedigingsbelang geschonden doordat de Inspecteur niet de uitbetalingsdata over de jaren 2001 tot en met 2005 heeft genoemd. Van een dergelijke schending is naar het oordeel van het Hof geen sprake (zie onder 4.10).

4.16

Het Hof acht de aldus vastgestelde vergrijpboeten passend en geboden.

4.17

Belanghebbende stelt dat de Rechtbank bij de matiging van de boete onvoldoende rekening heeft gehouden met de overschrijding van de redelijke termijn. Hij wijst daarbij erop dat op 18 juli 2008 het opleggen van de boeten is aangekondigd en de Rechtbank eerst op 24 september 2013 uitspraak heeft gedaan. Het tijdsverloop is, zo begrijpt het Hof belanghebbende, toe te rekenen aan het handelen van de Inspecteur.

4.18

De Inspecteur bestrijdt dat de Rechtbank onvoldoende rekening heeft gehouden met de overschrijding van de redelijke termijn.

4.19

In juli 2008 heeft de Inspecteur bij de toezending van het concept-controlerapport aangekondigd vergrijpboeten op te zullen leggen bij de (navorderings)aanslagen Vpb. De redelijke termijn is met bijna drie jaren overschreden. Gelet op de complexiteit van het onderzoek, de omvang van de correcties en de zorgvuldigheid die betracht moet worden bij het opleggen van dergelijke boeten, acht het Hof de door de Rechtbank toegepaste matiging van de boete met 20% voldoende.

Heffingsrente

4.2

Het hoger beroep wordt geacht mede betrekking te hebben op de beschikkingen heffingsrente. Belanghebbende heeft geen zelfstandige gronden tegen de in rekening gebrachte heffingsrenten aangevoerd. Nu de belastingaanslagen niet worden verminderd, is er ook geen aanleiding voor een vermindering van de in rekening gebrachte heffingsrenten.

SlotsomOp grond van het vorenstaande is het hoger beroep van belanghebbende ongegrond.

5.Proceskosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

6.Beslissing

Het Hof bevestigt de uitspraak van de Rechtbank.

Deze uitspraak is gedaan door mr. R.F.C. Spek, voorzitter, mr. C.M. Ettema en
mr. A.J.H. van Suilen, in tegenwoordigheid van mr. J.H. Riethorst als griffier.

De beslissing is op 2 december 2014 in het openbaar uitgesproken.

De griffier, De voorzitter,

(J.H. Riethorst)

(R.F.C. Spek)

Afschriften zijn aangetekend per post verzonden op 10 december 2014

Tegen deze uitspraak kunnen beide partijen binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie instellen bij

de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer),

Postbus 20303,

2500 EH Den Haag.

Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd;

2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. de dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;

d. de gronden van het beroep in cassatie.

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.

Hoger beroep inzake vennootschapsbelasting en navorderingsaanslagen met betrekking tot contante uitbetalingen

Uitspraak

GERECHTSHOF ARNHEM - LEEUWARDEN

1.Ontstaan en loop van het geding

2.De vaststaande feiten

3.Het geschil, de standpunten en conclusies van partijen

4.Beoordeling van het geschil

5.Proceskosten

6.Beslissing