Uitspraak
GERECHTSHOF AMSTERDAM
afdeling civiel recht en belastingrecht, team I
zaaknummer : 200.329.022/01 KG
zaak-/rolnummer rechtbank Amsterdam : C/13/731730 / KG ZA 23-273
arrest van de meervoudige burgerlijke kamer van 27 februari 2024
inzake
[appellante] B.V.,
gevestigd te Amsterdam,
appellante in de hoofdzaak,
verweerster in het incident,
advocaat: mr. J.M.J. van der Grinten te Amsterdam,
tegen
[geïntimeerde] ,
wonend te [woonplaats] ,
geïntimeerde in de hoofdzaak,
eiser in het incident,
advocaat: mr. J. de Vries te Amsterdam.
1.Het geding in hoger beroep
Partijen worden hierna [appellante] en [geïntimeerde] genoemd.
[appellante] is bij dagvaarding van 2 juni 2023 in hoger beroep gekomen van een vonnis in kort geding van de voorzieningenrechter van de rechtbank Amsterdam van 8 mei 2023 dat onder bovenvermeld zaak-/rolnummer is gewezen tussen [geïntimeerde] als eiser en [appellante] als gedaagde.
Bij arrest van 18 juli 2023 heeft het hof een mondelinge behandeling na aanbrengen gelast. Nadat [appellante] had laten weten daaraan geen behoefte te hebben, heeft deze mondelinge behandeling niet plaatsgevonden.
Partijen hebben daarna de volgende stukken ingediend:
- memorie van grieven, met producties, van [appellante] ;
- memorie van antwoord, tevens memorie van grieven in incidenteel appel en
incidentele conclusie strekkende tot zekerheidstelling voor de proceskosten, met producties, van [geïntimeerde] ;
- conclusie van antwoord in het incident van [appellante] .
Vervolgens is arrest gevraagd in het incident.
[geïntimeerde] vordert in het incident dat het hof, uitvoerbaar bij voorraad, [appellante] zal bevelen zekerheid te stellen voor een bedrag van € 2.300,00, althans een bedrag dat het hof juist zal achten, ter zake van de te verwachten proceskosten, met veroordeling van [appellante] in de kosten van het incident, met rente.
[appellante] concludeert dat het hof de incidentele vordering zal afwijzen, met veroordeling van [geïntimeerde] in de kosten van het incident, met rente.
2.Beoordeling
2.1.
[geïntimeerde] verzoekt zekerheidstelling voor de proceskosten in hoger beroep, teneinde te voorkomen dat [appellante] deze kosten – net als de proceskosten in eerste
aanleg – zal verrekenen met de rentecomponent van de vordering die [appellante] ingevolge het vonnis van 7 mei 2018 op hem heeft. Hij wijst hiervoor naar “het algemeen aanvaarde open stelsel van incidentele vorderingen” en – naar analogie – naar artikel 224 lid 1 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv).
2.2.
Naar het oordeel van het hof komt de incidentele vordering van [geïntimeerde] niet voor toewijzing in aanmerking. Daarvoor is het volgende redengevend.
2.3.
Op grond van artikel 224 lid 1 Rv dient degene die, zonder woonplaats of gewone verblijfplaats in Nederland, bij een Nederlandse rechter een vordering instelt, op vordering van de wederpartij zekerheid te stellen voor de proceskosten tot betaling waarvan hij in die procedure veroordeeld zou kunnen worden, tenzij een van de in artikel 224 lid 2 Rv genoemde uitzonderingen van toepassing is. Deze bepaling is op grond van artikel 353 lid 1 Rv in hoger beroep van overeenkomstige toepassing, met dien verstande dat – zo volgt uit het tweede lid van dat artikel – in hoger beroep van de oorspronkelijke gedaagde geen zekerheid kan worden gevorderd.
2.4.
Met zijn beroep ‘naar analogie’ op artikel 224 lid 1 Rv neemt [geïntimeerde] terecht tot uitgangspunt dat [appellante] niet op grond van deze bepaling tot zekerheidstelling kan worden verplicht. Als in Amsterdam gevestigde vennootschap heeft [appellante] immers woonplaats in Nederland. Bovendien was [appellante] in eerste aanleg gedaagde, zodat ingevolge het bepaalde in artikel 353 lid 2 Rv in hoger beroep van haar, ook als zij wel een in het buitenland gevestigde vennootschap was geweest, geen zekerheid had kunnen worden gevorderd. Een rechtsgrond voor de vordering is er dus niet. In elk geval kunnen de door [geïntimeerde] aangedragen argumenten dat hem doordat [appellante] de proceskosten van de eerste aanleg heeft verrekend, de effectieve toegang tot het recht wordt ontnomen en dat verrekening van de proceskosten van het hoger beroep bij bekrachtiging van het bestreden vonnis tot een onaanvaardbaar resultaat zou leiden, wat daarvan verder ook zij, niet tot de conclusie leiden dat de incidentele vordering toewijsbaar is.
2.5.
Dit betekent dat de incidentele vordering tot zekerheidstelling zal worden afgewezen.
2.6.
[geïntimeerde] zal, als de in het ongelijk gestelde partij, bij het eindarrest in de hoofdzaak worden veroordeeld in de kosten van dit incident.
2.7.
De hoofdzaak zal naar de rol worden verwezen voor memorie van antwoord in incidenteel appel door [appellante] . Iedere verdere beslissing zal worden aangehouden.
3.Beslissing
Het hof:
in het incident:
wijst de vordering af;
houdt de beslissing over de proceskosten van dit incident aan tot het eindarrest in de hoofdzaak;
in de hoofdzaak:
verwijst de zaak naar de rol van 26 maart 2024 voor memorie van antwoord in incidenteel appel door [appellante] ;
houdt iedere verdere beslissing aan.
Dit arrest is gewezen door mrs. L. Alwin, L.A.J. Dun en D. Kingma door de rolraadsheer in het openbaar uitgesproken op 27 februari 2024.