Uitspraak
afdeling strafrecht
parketnummer: 23-002934-21
datum uitspraak: 8 november 2024
TEGENSPRAAK
Arrest van het gerechtshof Den Haag, zittingsplaats Amsterdam gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de rechtbank Rotterdam van 18 juni 2018 in de strafzaak onder parketnummer
10-996639-15 tegen
[verdachte 1],
geboren te [geboorteplaats] ( [geboorteland] ) op [geboortedag] 1969,
adres: [adres] .
Onderzoek van de zaak
Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van
30 september 2022, 19 en 20 september en 1, 8, 11 en 25 oktober 2024 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering, naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in eerste aanleg.
De verdachte heeft hoger beroep ingesteld tegen voormeld vonnis.
Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen de verdachte en de raadsman naar voren hebben gebracht.
Ontvankelijkheid van het openbaar ministerie
De raadsman heeft zich primair op het standpunt gesteld dat het openbaar ministerie niet-ontvankelijk dient te worden verklaard in de vervolging. Hij heeft daartoe 3 gronden aangevoerd; de schending van het AAFD-protocol, de (forse) overschrijding van de redelijke termijn en de bejegening van getuige [getuige 1] .
De advocaat-generaal heeft geconcludeerd tot verwerping van dit verweer.
Oordeel van het hof
Het AAFD-protocol
Met ingang van 1 juli 2015 is het Protocol aanmelding en afdoening van fiscale delicten en van delicten op het gebied van douane en toeslagen (hierna: Protocol AAFD) van toepassing op de aanmelding en afdoening van fiscale delicten. Het afstemmingsoverleg vindt plaats tussen de Belastingdienst, het openbaar ministerie en de FIOD. In het Protocol AAFD is opgenomen dat bij een nadeelbedrag van € 100.000,00 of meer de zaak wordt aangemeld voor mogelijke strafrechtelijke afdoening als sprake is van een vermoeden van opzet. Is het nadeelbedrag lager dan € 100.000,00 dan wordt de zaak aangemeld als sprake is van een vermoeden van opzet en als een of meer van de aanvullende wegingsfactoren daartoe aanleiding geeft. Hierbij komt betekenis toe aan de impact van een zaak op de maatschappij en op een evenwichtige rechtshandhaving. Het kan daarbij gaan om aantasting van de integriteit van het financiële verkeer, maar ook om een situatie waarin fraude ertoe leidt dat de verdachte een concurrentievoordeel behaalt ten opzichte van fiscaal integere personen of als de fraude een olievlekwerking heeft binnen een branche. Bij de beslissing of een zaak strafrechtelijk wordt afgedaan wordt de combinatie van alle, vermoedelijk door de verdachte begane, delicten meewogen.
In de maand februari 2015 is bij het Team Criminele Inlichtingen (TCI) van de Belastingdienst/FIOD informatie binnengekomen. [verdachte rechtspersoon 1] zou meer dan de helft van het vlees zwart in- en verkopen, de omzet hiervan zou tenminste € 30.000,00 per week bedragen en deze manier van werken zou al vele jaren aan de gang zijn. Een groot deel van de zwarte omzet zou worden gebruikt voor contante loonbetalingen. De meeste personen die voor [verdachte rechtspersoon 1] werken zouden voor een deel of helemaal zwart worden betaald. In de TCI informatie zijn namen genoemd van leveranciers en van een van de afnemers van [verdachte rechtspersoon 1] .
Naar aanleiding van het besluit in het afstemmingsoverleg van 17 juli 2015 is door de FIOD, onder leiding van de Officier van Justitie van het Functioneel parket, een strafrechtelijk onderzoek gestart tegen de verdachten [verdachte 1] en [verdachte rechtspersoon 1] . Op 12 februari 2016 en 16 april 2016 is het strafrechtrechtelijk onderzoek uitgebreid tot andere (mede)verdachten. Het strafrechtelijk onderzoek had betrekking op een keten van bedrijven in de vleessector, te beginnen met de handelaar in levende dieren en eindigend bij de supermarkt die het vlees aan de consument verkoopt.
Ten tijde van het afstemmingsoverleg op 17 juli 2015 was derhalve informatie bekend over omvangrijke zwarte handel bij in- en verkoop van vlees waarbij zowel leveranciers als afnemers van zwart verkocht en ingekocht vlees betrokken waren. Ook was er informatie over betalingen van zwart loon. Deze informatie deed een fraude van aanzienlijke omvang vermoeden. Een zwarte omzet van € 30.000,00 euro per week komt overeen met een zwarte omzet van ruim € 1,5 miljoen per jaar, gedurende een reeks van jaren. Deze zwarte omzet heeft gevolgen voor zowel de heffing van omzetbelasting, vennootschapsbelasting, loonbelasting als ook voor de heffing van de inkomstenbelasting. Het is evident dat bij een vermoeden van dit soort zwarte omzetbedragen – zeker gerekend over een periode van meerdere jaren – ruimschoots de grens van een fiscaal benadelingsbedrag van € 100.000,00 wordt overschreden. Uit de aard van de fraude – het niet verantwoorden van in- en verkopen en het uitbetalen van zwarte lonen - blijkt ook dat die fraude opzettelijk wordt begaan. Aan het criterium voor aanmelding – een vermoedelijke benadeling van meer dan € 100.000,00 - werd dan ook ruimschoots voldaan.
Ook werd ten tijde van het afstemmingsoverleg voldaan aan het vereiste van een of meer van de aanvullende wegingsfactoren dat geldt als het nadeel minder dan € 100.000,00 bedraagt. De groothandel behaalde door de fraude oneigenlijke concurrentievoordelen ten opzichte van fiscaal integere deelnemers aan de vleeshandel. Als niet zou worden ingegrepen kon de te onderzoeken fraude leiden tot aantasting van de integriteit van het financiële verkeer.
Anders dan de verdediging verondersteld, is aan het in het dossier genoemde bedrag van strafrechtelijk nadeel van € 97.137,00 in deze zaak geen betekenis toegekend bij het besluit op 17 juli 2015. Het strafrechtelijk nadeel voor [verdachte rechtspersoon 1] waar de verdediging op wijst, te weten een bedrag van € 97.137,00 is gespecificeerd in bijlage 1 bij OPV-001 en is getekend op 30 november 2016. Deze datum ligt ver na de datum waarop de beslissing is genomen om strafrechtelijk onderzoek in te stellen.
Op grond van artikel 167, lid 1 Sv is het Openbaar Ministerie bevoegd zelfstandig te beslissen of naar aanleiding van een ingesteld opsporingsonderzoek vervolging moet plaatsvinden. Deze beslissing leent zich slechts in zeer beperkte mate voor een inhoudelijke rechterlijke toetsing. Gesteld noch gebleken is dat het instellen of voortzetten van de vervolging van [verdachte 1] en/of [verdachte rechtspersoon 1] onverenigbaar is met de beginselen van een goede procesorde.
Uit het voorgaande volgt dat geen sprake is van schending van het AAFD protocol.
Overschrijding van de redelijke termijn en bejegening van de getuige [getuige 1]
De raadsman heeft verder aangevoerd dat de forse overschrijding van de redelijke termijn in hoger beroep er in het onderhavige geval toe heeft geleid dat het voor de verdediging praktisch onmogelijk is geworden om effectief onderzoek te doen naar de juistheid en volledigheid van eerdere verklaringen en bewijsstukken. Door het verstrijken van [supermarkt 1] zijn de herinneringen van cruciale getuigen, zoals [getuige 1] , vervaagd. De waarheidsvinding is hierdoor ernstig belemmerd. Daarnaast heeft de raadsman aangevoerd dat het pressieverbod is geschonden bij het verhoren van getuige [getuige 1] en dat haar bejegening door de verbalisanten van de Fiod in strijd is met de artikelen 3 en 6 EVRM. [getuige 1] is grotendeels buiten aanwezigheid van haar advocaat gehoord. Later heeft [getuige 1] verklaard dat bij haar PTSS is vastgesteld omdat zij was opgepakt en zonder contact met haar zoon en zieke man in een cel heeft gezeten.
Getuige [getuige 1] , destijds werkzaam als administratief medewerkster bij [verdachte rechtspersoon 1] , is op 15, 16, 17 en 28 april 2016 als verdachte gehoord door de Fiod. Op 4 oktober 2017 en 4 april 2018 is [getuige 1] op het verzoek van (onder andere) de raadsman van verdachten [verdachte 1] en [verdachte rechtspersoon 1] als getuige gehoord bij de rechter-commissaris en op 28 februari 2023 bij de raadsheer-commissaris. De rechtbank heeft de verklaringen van [getuige 1] tot het bewijs gebezigd.
Bij de rechter-commissaris heeft [getuige 1] onder andere verklaard dat hetgeen zij bij de politie (het hof begrijpt: Fiod) heeft verklaard, klopt. Zij verklaarde tevens dat zij wat zij wist eerlijk heeft verteld. Als getuige gehoord bij de raadsheer-commissaris heeft zij verklaard dat zij zich niet meer echt kan herinneren wat zij bij de Fiod heeft verklaard maar dat zij wel weet dat zij de waarheid heeft verklaard, want zij vertelt altijd de waarheid en kan zich niet voorstellen dat zij dat toen niet heeft gedaan. Over de wijze waarop de verhoren bij de Fiod zijn verlopen en hoe zij dat heeft ervaren verklaart zij desgevraagd bij de rechter-commissaris onder andere dat er een advocaat aan haar was toegewezen en dat die advocaat de eerste dag bij het verhoor heeft gezeten. Hij heeft tegen haar gezegd; ‘werk maar mee en geef maar gewoon antwoord’. Na een aantal uren is de advocaat weggegaan omdat hij een andere afspraak had. Zij heeft op die dag geen momenten gehad dat zij wilde overleggen met een advocaat. Zij heeft na alle verhoren haar verklaringen doorgelezen en daarna ondertekend, aldus [getuige 1] . Op de vraag van de verdediging of zij nog iets kwijt wil over de bejegening door de Fiod antwoordt zij ‘nee’.
[getuige 1] verklaart niet dat de wijze van verhoor van invloed is geweest op haar antwoorden. Zij verklaart ook niet dat zij door de Fiod onder druk is gezet en/of door de situatie van het verhoor in strijd met de waarheid heeft verklaard.
Nog los van de vraag in hoeverre een schending van het pressieverbod dan wel de artikelen 3 en 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) jegens [getuige 1] een rechtsgevolg zou moeten hebben in de zaken tegen de verdachten [verdachte 1] en [verdachte rechtspersoon 1] , is het hof gelet op bovenstaande, van oordeel dat niet is gebleken van schending van het pressieverbod en/of van de artikelen 3 en 6 EVRM.
Het verweer ten aanzien van de bejegening van [getuige 1] faalt derhalve bij gebrek aan feitelijke grondslag. Dit geldt ook voor het verweer van de raadsman dat de waarheidsvinding door de overschrijding van de redelijke termijn in hoger beroep is belemmerd. Getuige [getuige 1] is immers al voor aanvang van de procedure in hoger beroep - tweemaal gehoord bij de rechter-commissaris.
Het beroep op niet-ontvankelijkheid van het openbaar ministerie faalt op alle onderdelen.
Tenlastelegging
Aan de verdachte is – na wijziging in eerste aanleg- tenlastegelegd dat:
1.
[verdachte rechtspersoon 1] B.V. en/of [holding] B.V op één of meerdere tijdstippen in of
omstreeks de periode van 1 januari 2010 tot en met 15 april 2016 te 's-Gravenhage en/of te
Apeldoorn, althans in Nederland, tezamen en in vereniging met (een) ander(en),
althans alleen, meermalen, althans eenmaal (telkens) opzettelijk (een) bij de Belastingwet
voorziene aangifte(n), als bedoeld in de Algemene wet inzake rijksbelastingen, te weten
a. a) (een) aangifte(n) voor de omzetbelasting ten name van [verdachte rechtspersoon 1] B.V., in
elk geval (een) (rechts)perso(o)n(en), betreffende de/het tijdvak(ken):
- 1 december 2013 tot en met 31 december 2013 en/of
- 1 januari 2015 tot en met 31 december 2015 en/of
- 1 januari 2016 tot en met 28 februari 2016,
en/of
b) (een) aangifte(n) voor de loonheffing ten name van [verdachte rechtspersoon 1] B.V., in elk
geval (een) (rechts)perso(o)n(en), betreffende de/het tijdvak(ken):
- 1 november 2015 tot en met 30 november 2015 en/of
- 1 december 2015 tot en met 31 december 2015,
onjuist en/of onvolledig heeft/hebben gedaan,
immers heeft/hebben zij en/of haar/hun mededader(s) - zakelijk weergegeven - (telkens)
opzettelijk
a. a) op de/het bij de Inspecteur der belastingen en/of de Belastingdienst te 's-Gravenhage
en/of Apeldoorn, in elk geval de Belastingdienst, ingeleverde/ingezonden aangiftebiljet(ten)
voor de omzetbelasting (betreffende genoemde het tijdvakken) (ten name van genoemde
(rechts)perso(o)n(en))
(telkens) een te laag bedrag aan omzet en/of een te laag bedrag waarover omzetbelasting
wordt berekend en/of een te laag bedrag aan te betalen omzetbelasting en/of een te laag
belastbaar bedrag opgegeven, en/of
b) op de/het bij de Inspecteur der belastingen en/of de Belastingdienst te 's-Gravenhage
en/of Apeldoorn, in elk geval de Belastingdienst, ingeleverde/ingezonden aangiftebiljet(ten)
loonheffing, althans aangiften voor de loonbelasting en/of premie volksverzekeringen
(betreffende genoemde het tijdvakken) (ten name van genoemde (rechts)perso(o)n(en)),
(telkens) een te laag bedrag aan loon voor de loonheffing, althans loonbelasting en premie
volksverzekeringen, en/of een te laag bedrag aan te betalen loonheffing en/of een te laag
bedrag waarover loonheffing, althans loonbelasting en premie volksverzekeringen, wordt
berekend en/of een of meer te lage/laag bedrag(en) aan af te dragen loonheffing, althans aan
af te dragen loonbelasting en/of premie volksverzekeringen, en/of een of meer te lage/laag
belastba(a)r(e) bedrag(en) opgegeven,
terwijl dat feit/die feiten (telkens) ertoe strekte(n) dat te weinig belasting werd geheven,
tot het plegen van bovengenoemde strafbare feit hij, verdachte, tezamen en in vereniging
met een ander of anderen, althans alleen, opdracht heeft/hebben gegeven en/of aan welke
verboden gedraging(en) hij, verdachte, tezamen en in vereniging met een ander of anderen,
althans alleen, feitelijke leiding heeft gegeven;
De in deze tenlastelegging gebruikte termen en uitdrukkingen worden, voorzover daaraan
in de Algemene wet inzake rijksbelastingen bepaalde betekenis is gegeven, geacht in
dezelfde betekenis te zijn gebezigd.
2.
[verdachte rechtspersoon 1] B.V. en/of [holding] B.V op één of meerdere tijdstip(pen)
gelegen in of omstreeks de periode van 1 januari 2010 tot en met 15 april 2016 te Apeldoorn
en/of Den Haag, althans in Nederland, tezamen en in vereniging met (een) ander(en),
althans alleen,
meermalen, althans eenmaal, (telkens) als degene(n) die ingevolge de Belastingwet verplicht
was/waren tot:
het voeren van een administratie overeenkomstig de daaraan bij of krachtens de
Belastingwet gestelde eisen, opzettelijk een zodanige administratie niet heeft gevoerd,
terwijl dat feit ertoe strekte dat te weinig belasting werd geheven,
immers heeft/hebben die [verdachte rechtspersoon 1] B.V. en/of [holding] B.V. toen aldaar
(telkens) opzettelijk:
niet in hun/haar administratie(s) alle inkopen en/of verkopen en/of leveringen en/of omzet
en/of lonen/verloningen vastgelegd en/of doen vastleggen (zodat niet te allen tijde
hun/haar/zijn rechten en verplichtingen alsmede de voor de heffing van belasting overigens
van belang zijnde gegevens hieruit duidelijk blijken),
tot het plegen van bovengenoemde strafbare feit hij, verdachte, tezamen en in vereniging
met een ander of anderen, althans alleen, opdracht heeft/hebben gegeven en/of aan welke
verboden gedraging(en) hij, verdachte, tezamen en in vereniging met een ander of anderen,
althans alleen, feitelijke leiding heeft gegeven;
De in deze tenlastelegging gebruikte termen en uitdrukkingen worden, voorzover daaraan in
de Algemene wet inzake rijksbelastingen bepaalde betekenis is gegeven, geacht in dezelfde
betekenis te zijn gebezigd.
3.
hij op één of meer tijdstip(pen) gelegen in of omstreeks de periode van 1 januari 2012 tot en
met 15 april 2016 te Den Haag, althans in Nederland, tezamen en in vereniging met (een)
ander(en), althans alleen, meermalen, althans eenmaal,
a.
(telkens) van één of meerdere voorwerpen, te weten:
- een geldbedrag van (in totaal) 109.622,88 euro, althans 107.287,88 euro (AMB-101)
en/of 28.252,40 euro en/of 1970,14 euro (AMB-115) en/of 19.509,10 euro (AMB-115a)
en/of een of meer ander(e) geldbedrag(en) en/of
- een personenauto merk Maserati en/of met kenteken [kenteken 1] en/of
- een personenauto merk Porsche Panamera en/of met kenteken [kenteken 2] ,
althans een of meer voorwerpen,
de werkelijke aard, de herkomst, de vindplaats, de vervreemding, de verplaatsing heeft
verborgen en/of verhuld, en/of heeft verborgen en/of verhuld wie de rechthebbende(n) op
genoemde voorwerpen was/waren, en/of heeft verborgen en/of verhuld wie genoemde
voorwerpen voorhanden heeft/hebben gehad,
terwijl hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) wist(en), althans redelijkerwijs moest(en)
vermoeden dat bovenomschreven voorwerp(en) - onmiddellijk of middellijk - afkomstig
was/waren uit enig misdrijf,
terwijl hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) van het plegen van dat feit een gewoonte
heeft/hebben gemaakt,
en/of
b.
(telkens) één of meerdere voorwerpen, te weten:
- een geldbedrag van (in totaal) 109.622,88 euro, althans 107.287,88 euro (AMB-101)
en/of 28.252,40 euro en/of 1970,14 euro (AMB-115) en/of 19.509,10 euro (AMB-115a)
en/of een of meer ander(e) geldbedrag(en) en/of
- een personenauto merk Maserati en/of met kenteken [kenteken 1] en/of
- een personenauto merk Porsche Panamera en/of met kenteken [kenteken 2] ,
althans een of meer voorwerpen, althans een of meer voorwerpen,
heeft verworven en/of voorhanden heeft gehad en/of heeft overgedragen en/of heeft
omgezet, althans van een of meerdere voorwerp(en), te weten vorengenoemde goed(eren)
en/of geldbedragen gebruik heeft gemaakt,
terwijl hij en/of zijn mededader(s) wist(en), althans redelijkerwijs moest(en) vermoeden, dat
bovenomschreven voorwerp(en) -onmiddellijk of middellijk - afkomstig was/waren uit
enig(e) misdrijf/misdrijven,
terwijl hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) van het plegen van dat feit een gewoonte
heeft/hebben gemaakt;
EN/OF
[holding] B.V. en/of [verdachte rechtspersoon 1] B.V. op één of meer tijdstip(pen) gelegen
in of omstreeks de periode van 1 januari 2012 tot en met 15 april 2016 te Den Haag, althans
in Nederland, tezamen en in vereniging met (een) ander(en), althans alleen, meermalen,
althans eenmaal,
a.
(telkens) van één of meerdere voorwerpen, te weten:
- een personenauto merk Maserati en/of met kenteken [kenteken 1] en/of
- een personenauto merk Porsche Panamera en/of met kenteken [kenteken 2] ,
althans een of meer voorwerpen,
de werkelijke aard, de herkomst, de vindplaats, de vervreemding, de verplaatsing heeft
verborgen en/of verhuld, en/of heeft verborgen en/of verhuld wie de rechthebbende(n) op
genoemde voorwerpen was/waren, en/of heeft verborgen en/of verhuld wie genoemde
voorwerpen voorhanden heeft/hebben gehad,
terwijl zij en/of hun/haar mededader(s) wist(en), althans redelijkerwijs moest(en)
vermoeden dat bovenomschreven voorwerp(en) -onmiddellijk of middellijk - afkomstig
was/waren uit enig misdrijf,
en/of
b.
(telkens) één of meerdere voorwerpen, te weten:
- een personenauto merk Maserati en/of met kenteken [kenteken 1] en/of
- een personenauto merk Porsche Panamera en/of met kenteken [kenteken 2] ,
althans een of meer voorwerpen,
heeft verworven en/of voorhanden heeft gehad en/of heeft overgedragen en/of heeft
omgezet, althans van een of meerdere voorwerp(en), te weten vorengenoemde goed(eren)
en/of geldbedragen gebruik heeft gemaakt,
terwijl zij en/of hun/haar mededader(s) wist(en), althans redelijkerwijs moest(en)
vermoeden, dat bovenomschreven voorwerp(en) - onmiddellijk of middellijk – afkomstig was/waren uit enig(e) misdrijf/misdrijven,
tot het plegen van bovengenoemde strafbare feit hij, verdachte, tezamen en in vereniging
met een ander of anderen, althans alleen, opdracht heeft gegeven en/of aan welke verboden
gedraging(en) hij, verdachte, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans
alleen, feitelijke leiding heeft gegeven;
4.
[verdachte rechtspersoon 1] B.V. op een of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van
1 januari 2010 tot en met 15 april 2016 te 's-Gravenhage, althans in Nederland,
tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, meermalen, althans
eenmaal:
haar (bedrijfs)administratie,
-zijnde die bedrijfsadministratie een (samenstel van) geschrift(en), bestemd om tot bewijs
van enig feit te dienen - (telkens) valselijk heeft opgemaakt en/of valselijk heeft doen
opmaken en/of heeft vervalst en/of heeft doen vervalsen,
hebbende dat valselijk opmaken en/of vervalsen van die (bedrijfs)administratie (telkens)
hierin bestaan dat [verdachte rechtspersoon 1] B.V. en/of haar mededader(s) in die
(bedrijfs)administratie opzettelijk een of meer na te noemen (kopieën van) valse/vervalste
factu(u)r(en) en/of creditnota's, te weten:
- (
een) (inkoop)factu(u)r(en) en/of creditnota(`s) van [rechtspersoon 1] B.V. en/of van
een) (inkoop)factu(u)r(en) en/of creditnota(`s) van [rechtspersoon 1] B.V. en/of van
[verdachte rechtspersoon 2] B.V. aan [verdachte rechtspersoon 1] B.V. en/of
- ( een) (verkoop)factu(u)r(en) en/of creditnota(`s) van [verdachte rechtspersoon 1] B.V. aan
[rechtspersoon 2] B.V. en/of aan [supermarkt 1] en/of aan [supermarkt 2]
en/of
- ( een) ander(e) document(en) op naam van [rechtspersoon 1] B.V. en/of [verdachte rechtspersoon 2]
B.V. en/of [verdachte rechtspersoon 1] B.V. en/of [holding] B.V. en/of
[rechtspersoon 2] B.V. en/of [supermarkt 1] en/of [supermarkt 2]
en/of (een) andere (rechts)perso(o)n(en),
althans een of meer geschrift(en),
verwerkt en/of doen verwerken,
bestaande de valshe(i)d(en) en/of vervalsing(en) hierin dat (telkens) valselijk en in strijd met
de waarheid, op/in die (kopieën van) (verkoop- en/of inkoop)facturen en/of creditnota's:
- een onjuist (te weten te laag) aantal ontvangen (vlees)producten, is vermeld en/of
- een aantal ontvangen (vlees)producten niet is vermeld en/of
- een onjuist (te weten te laag) aantal geleverde (vlees)producten, is vermeld en/of
- een aantal geleverde (vlees)producten niet is vermeld en/of
- een onjuiste (te weten te lage) factuurwaarde en/of transactiewaarde is vermeld en/of
- een onjuist (te weten te laag) bedrag is gefactureerd,
zulks met het oogmerk om dat/die geschrift(en) als echt en onvervalst te gebruiken of door
(een) ander(en) te doen gebruiken,
tot het plegen van bovengenoemde strafbare feit hij, verdachte, tezamen en in vereniging
met een ander of anderen, althans alleen, opdracht heeft gegeven en/of aan welke verboden
gedraging(en) hij, verdachte, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans
alleen, feitelijke leiding heeft gegeven;
Subsidiair, voorzover het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen
leiden:
hij op een of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 1 januari 2010 tot en met 15
april 2016 te 's-Gravenhage, althans in Nederland,
tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, meermalen, althans
eenmaal:
de (bedrijfs)administratie van [verdachte rechtspersoon 1] B.V.,
- zijnde die bedrijfsadministratie een (samenstel van) geschrift(en), bestemd om tot bewijs
van enig feit te dienen - (telkens) valselijk heeft opgemaakt en/of valselijk heeft doen
opmaken en/of heeft vervalst en/of heeft doen vervalsen,
hebbende dat valselijk opmaken en/of vervalsen van die (bedrijfs)administratie (telkens)
hierin bestaan dat hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) in die (bedrijfs)administratie
opzettelijk een of meer na te noemen (kopieën van) valse/vervalste factu(u)r(en) en/of
creditnota's, te weten:
- ( een) (inkoop)factu(u)r(en) en/of creditnota(`s) van [rechtspersoon 1] B.V. en/of van
[verdachte rechtspersoon 2] B.V. aan [verdachte rechtspersoon 1] B.V. en/of
- ( een) (verkoop)factu(u)r(en) en/of creditnota(`s) van [verdachte rechtspersoon 1] B.V. aan
[rechtspersoon 2] B.V, enlof aan [supermarkt 1] en/of aan [supermarkt 2]
en/of
- ( een) ander(e) document(en) op naam van [rechtspersoon 1] B.V. en/of [verdachte rechtspersoon 2]
B.V. en/of [verdachte rechtspersoon 1] B.V. en/of [holding] B.V. en/of
[rechtspersoon 2] B.V. en/of [supermarkt 1] en/of [supermarkt 2]
en/of (een) andere (rechts)perso(o)n(en),
althans een of meer geschrift(en),
- ( een) fact(u)r(en) van [verdachte rechtspersoon 1] aan [rechtspersoon 2] B.V. en/of
aan [supermarkt 1] en/of aan [supermarkt 2] en/of
- ( een) ander(e) document(en) op naam van [rechtspersoon 2] B.V. en/of
[supermarkt 1] en/of [supermarkt 2] ;
verwerkt en/of doen verwerken,
bestaande de valshe(i)d(en) en/of vervalsing(en) hierin dat (telkens) valselijk en in strijd met
de waarheid, op/in die (kopieën van) (verkoop- en/of inkoop)facturen en/of creditnota's:
- een onjuist (te weten te laag) aantal ontvangen (vlees)producten, is vermeld en/of
- een aantal ontvangen (vlees)producten niet is vermeld en/of
- een onjuist (te weten te laag) aantal geleverde (vlees)producten, is vermeld en/of
- een aantal geleverde (vlees)producten niet is vermeld en/of
- een onjuiste (te weten te lage) factuurwaarde en/of transactiewaarde is vermeld en/of
- een onjuist (te weten te laag) bedrag is gefactureerd,
zulks met het oogmerk om dat/die geschrift(en) als echt en onvervalst te gebruiken of door
(een) ander(en) te doen gebruiken.
Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zal het hof deze verbeterd lezen. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.
Vonnis waarvan beroep
Het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd, omdat het hof tot een andere bewezenverklaring komt en een andere straf oplegt.
Overwegingen over het bewijs
Bewijsuitsluitingsverweer
De raadsman heeft ten aanzien van de verklaringen van getuige [getuige 1] subsidiair bepleit dat deze verklaringen van het bewijs moeten worden uitgesloten. Daartoe heeft hij - kort gezegd - aangevoerd dat de bejegening van [getuige 1] door de Fiod bij haar verhoor in strijd was met het pressieverbod en artikel 3 en artikel 6 EVRM en dat het ondervragingsrecht is geschonden.
De advocaat-generaal heeft zich op het standpunt gesteld dat dit verweer moet worden afgewezen omdat van enige ongeoorloofde druk tijdens de verhoren niet is gebleken.
Oordeel van het hof
Zoals hierboven ten aanzien van het niet-ontvankelijkheidsverweer is overwogen, is het hof van oordeel dat niet gebleken is van schending van het pressieverbod en/of van de artikelen 3 en 6 EVRM.
Voor zover de raadsman heeft betoogd dat het ondervragingsrecht is geschonden, waardoor de verklaringen van het bewijs moeten worden uitgesloten, is het volgende van belang.
Getuige [getuige 1] is zowel bij de rechter-commissaris als bij de raadsheer-commissaris in aanwezigheid van de verdediging gehoord. De verdediging is hierbij in de gelegenheid gesteld haar te bevragen. De getuige heeft meerdere vragen van de rechter-commissaris dan wel raadsheer-commissaris en de verdediging beantwoord. Op een deel van de vragen is zij het antwoord schuldig gebleven. Volgens haar verklaring omdat zij het niet meer weet. Het hof is van oordeel dat de verdediging hierdoor weliswaar deels maar niet volledig gebruik heeft kunnen maken van een behoorlijk en effectief ondervragingsrecht.
Het hof dient bij die stand van zaken na te gaan of bij het gebruik van de verklaringen van [getuige 1] voor de bewijsvoering het proces als geheel, eerlijk is verlopen. Hierbij zijn van belang a) de reden dat het ondervragingsrecht niet kan worden uitgeoefend, b) het gewicht van de verklaring van de getuige, binnen het geheel van de resultaten van het strafvorderlijk onderzoek, voor de bewezenverklaring van het feit en c) het bestaan van compenserende factoren, waaronder ook procedurele waarborgen, die compensatie bieden voor het ontbreken van een ondervragingsgelegenheid. Deze beoordelingsfactoren dienen in onderling verband te worden beschouwd.
Over a) de reden dat het ondervragingsrecht niet kon worden uitgeoefend is hiervoor al vastgesteld dat in het onderhavige geval geen sprake is van de absolute onmogelijkheid het ondervragingsrecht uit te oefenen maar van een beperking van de uitoefening van het ondervragingsrecht doordat de getuige het antwoord op meerdere vragen niet meer weet. De situatie is hierdoor niet gelijk te stellen met die waarbij een getuige in zijn geheel niet bevraagd kon worden. Dit neemt het hof mee in de verdere beoordeling van de vraag naar de
“overall fairness”.
“overall fairness”.
Ten aanzien van b) het gewicht van de verklaringen van getuige [getuige 1] stelt het hof vast dat getuige [getuige 1] belastend heeft verklaard. Zij verklaart onder meer dat bij [verdachte rechtspersoon 1] vlees zwart wordt ingekocht en verkocht. De eigenaar van de supermarkten [supermarkt 2] en [supermarkt 1] is de grootste zwarte afnemer. Hij wil een factuur voor een gedeelte van de lammeren en voor het magere vlees, voor de rest wil hij geen factuur, aldus [getuige 1] . Zij verklaart verder dat er voorheen bij [supermarkt 2] en [supermarkt 1] een factuur kwam voor alle lammeren en mager vlees maar dat de eigenaar van [supermarkt 2] en [supermarkt 1] dit te veel vond en dat er sinds die tijd, ongeveer een jaar, nog maar de helft van de geleverde lammeren en mager vlees wordt gefactureerd. Verder verklaart zij dat ze instructies heeft om voor bepaalde klanten geen factuur op te maken, die instructies staan in haar computer en er is ook een uitdraai van te vinden in een la van het bureau van [getuige 2] ( [getuige 2] ) of in het bakje naast haar bureau. Getuige [getuige 1] is daarmee een belangrijke getuige.
Deze verklaringen van [getuige 1] vinden echter ruimschoots bevestiging in het dossier. Zo is bevestiging gevonden in de door de Fiod bij [verdachte rechtspersoon 1] aangetroffen werkinstructie. Deze is aangetroffen op het bureau van [getuige 2] , waarop ten aanzien van afnemers ‘ [supermarkt 2] ’ en ‘ [supermarkt 1] ’ is opgenomen: ‘het gewicht door 2 delen’ en ‘alleen lam en mager’. [getuige 2] , gehoord als verdachte, heeft over de werkinstructie verklaard dat [getuige 1] haar dat zo heeft uitgelegd en dat zij dat heeft opgeschreven voor als [getuige 1] er een keer niet is. Ook [getuige 2] bevestigt hiermee een belangrijk aspect van de verklaring van [getuige 1] .
Uit het proces-verbaal van de Fiod blijkt dat in elk geval vanaf 2010 in de verkoopadministratie van [verdachte rechtspersoon 1] ten aanzien van [supermarkt 2] en [supermarkt 1] alleen de goederen lam en mager zijn opgenomen. Uit een afgeluisterd telefoongesprek tussen [verdachte 1] en [getuige 3] , eigenaar van [supermarkt 2] en [supermarkt 1] , op 13 januari 2016 blijkt verder dat [getuige 3] op die dag naast lam en mager ook schaap, stierborst, achtermuis en contra(fon) bestelt. Op de afleverbonnen van die week staan alle bestelde producten vermeld terwijl op de bijbehorende factuur alleen de producten lam en mager staan. Ook daarin kan bevestiging worden gevonden van hetgeen [getuige 1] heeft verklaard.
Op grond van bovenstaande zijn de verklaringen van [getuige 1] niet aan te merken als
‘sole or decisive’.
‘sole or decisive’.
Ten aanzien van de vraag c) of er voldoende compenserende factoren bestaan voor de, in het onderhavige geval, beperkte ondervragingsmogelijkheden van de verdediging is mede van belang dat ter terechtzitting in hoger beroep op verzoek van de verdediging meerdere getuigen zijn gehoord, waaronder [getuige 3] .
Al het voorgaande in onderlinge samenhang bezien, mede in het licht van de vaststelling dat het in het onderhavige geval niet gaat om een getuige die niet bevraagd kon worden door de verdediging maar om een beperking ten aanzien van het ondervragingsrecht omdat de getuige dingen niet meer weet, komt het hof tot het oordeel dat het proces als geheel eerlijk is verlopen.
Het verweer tot uitsluiting van de verklaringen van [getuige 1] van het bewijs faalt.
Oordeel van het hof ten aanzien van de ten laste gelegde feiten
Inleiding
Naar aanleiding van TCI informatie is onderzoek gedaan naar de boekhouding en de aangiften van [verdachte rechtspersoon 1] . [verdachte 1] is enig directeur van [verdachte rechtspersoon 1] . Hij heeft verklaard dat hij alles bepaalt wat er gebeurt binnen het bedrijf. [verdachte rechtspersoon 1] kocht vlees in bij een slachthuis met de naam [rechtspersoon 1] en vervolgens vanaf week 19 van 2013 bij [verdachte rechtspersoon 2] , beide vennootschappen gevestigd in Breukelen. [verdachte rechtspersoon 1] verkocht vlees aan verschillende afnemers, waaronder aan [rechtspersoon 2] BV waarbij het om leveringen aan twee supermarkten gaat, te weten [supermarkt 2] en [supermarkt 1] (hierna: [supermarkt 2] en [supermarkt 1] ).
Feit 1 - Niet doen van juiste aangiften omzetbelasting en loonheffing
Omzetbelasting
Inkoop
Op een computer, die in beslag is genomen bij [verdachte rechtspersoon 1] , zijn Excel- bestanden aangetroffen met de naam “berekening breukelen week @”. Deze bestanden zijn vergeleken met de facturen van [verdachte rechtspersoon 2] . Ook is onderzoek gedaan naar in beslag genomen pakbonnen, weeglijsten, notitiebladen en fysieke weekoverzichten. Uit dit onderzoek bleek dat door [verdachte rechtspersoon 2] in de jaren 2013 tot en met 2015 € 993.600,00 te weinig is gefactureerd aan [verdachte rechtspersoon 1] . Over de jaren 2010, 2011, 2012 en 2014 is geen onderzoek gedaan omdat er over die jaren geen dan wel slechts een beperkt aantal afleverbonnen zijn aangetroffen.
Verkoop
Getuige [getuige 1] verklaart dat zij instructies heeft om voor bepaalde klanten geen factuur op te maken, die instructies staan in haar computer en er is ook een uitdraai van te vinden in een la van het bureau van [getuige 2] ( [getuige 2] ) of in het bakje naast haar bureau. Bij de doorzoeking in het bedrijfspand van [verdachte rechtspersoon 1] is op het bureau van [getuige 2] , werkzaam op de administratie bij [verdachte rechtspersoon 1] , een schrift aangetroffen met de volgende tekst:
‘[supermarkt 2]/ [supermarkt 1]
alle bonnen v/d week
het gewicht door 2 delen
alleen
lam
mager.’
In het dossier zijn afleverbonnen van vlees aan de supermarkten [supermarkt 2] en [supermarkt 1] opgenomen. Deze zijn vergeleken met de facturen die zijn verzonden door [verdachte rechtspersoon 1] . Hieruit blijkt dat factuurbedragen die op basis van de afleverbonnen zijn berekend steeds hoger zijn dan de bedragen die daadwerkelijk zijn vermeld op de facturen. Op de facturen zijn alleen de geleverde producten lam en mager vermeld. Overige producten die op basis van de afleverbonnen zijn geleverd, zoals schaap, borst, nek, muis, rosbief en lever komen niet voor op deze facturen. De facturen die aan de supermarkten [supermarkt 2] en [supermarkt 1] werden verstrekt bevatten daarmee niet alle producten die in werkelijkheid werden geleverd.
[getuige 2] heeft verklaard dat zij aan [getuige 1] (het hof begrijpt: [getuige 1] ) en aan [getuige 4] (het hof begrijpt: [getuige 4] ) vroeg wanneer een factuur moest worden opgemaakt en voor wie. Volgens [getuige 2] maakte [getuige 4] de verkoopfacturen. Aan haar is tijdens het verhoor voorgehouden dat [getuige 1] heeft verklaard dat zij instructies heeft om voor bepaalde klanten wel of geen factuur te maken, dat die instructies in haar computer staan en dat een uitdraai van die instructie te vinden is in een la van het bureau van [getuige 2] of in een bakje naast haar bureau. Dit klopt volgens [getuige 2] . Als [getuige 1] er niet was pakte zij die lijst om te weten hoe het moest. Zij heeft voor zichzelf een boekje gemaakt waarin ze opschreef hoe het werkte. [getuige 1] heeft haar verder uitgelegd dat op maandag, na de laatste factuur van de vorige week, 11 blanco facturen uitgescheurd moeten worden en dat de rest weer naar beneden gaat naar [getuige 4] .
Per week werd een weekboekje gemaakt waarin per klant de nog niet betaalde afleverbonnen werden geadministreerd. Als er een factuurnummer bij een bedrag (van een afleverbon) in het weekboekje staat dan is/wordt een factuur met dit nummer gemaakt. Over een boek waarop een vel is geplakt met de tekst ‘Week 8 2016’ heeft [getuige 2] verklaard dat dit een van de boekjes is die [getuige 5] , ook werkzaam op de administratie van [verdachte rechtspersoon 1] , op vrijdag maakte. Op maandag kreeg [getuige 2] van [verdachte 1] of [getuige 1] het boekje van de week daarvoor en controleerde zij of het nieuwste boekje klopte met de week daarvoor. Hetgeen in het rood is geschreven, waren leveringen van week 8 die nog niet zijn betaald en als een naam in het groen is geschreven dan is dat de chauffeur aan wie contant was betaald. Als een klant per bank betaalde dan staat er in het groen ‘Bank’ en de datum van de betaling. Het boek gaat elke avond de kluis in en op dinsdagmiddag geeft zij het aan [verdachte 1] omdat [getuige 1] er die middag niet is. Over [supermarkt 2] heeft ze verklaard dat [verdachte 1] afspraken heeft met deze klant en dat ze die klant nooit mag bellen over betalingen.
Getuige [getuige 1] heeft verklaard dat naast [getuige 5] en [getuige 2] ook [getuige 4] op kantoor werkte bij [verdachte rechtspersoon 1] . Bij [verdachte rechtspersoon 1] werd volgens haar zowel zwart ingekocht als zwart verkocht. Ze weet dat [verdachte 1] een deel zwart betaalde en dat onder andere zwart werd ingekocht bij [verdachte rechtspersoon 2] . Een deel van de levering is vermeld op een bon, het zwarte deel staat op een los briefje. Bij aflevering wordt de hele zending gewogen en gaat de bon van een deel van de zending in de map inkoopbonnen. Het andere deel van de zending op een briefje werd betaald door [verdachte 1] aan de chauffeur. Zij kreeg op vrijdag de afleverbonnen van [verdachte rechtspersoon 2] . De pakbonnen kreeg ze van [verdachte 1] of van [getuige 5] en aan de hand daarvan maakte ze elke week een excelbestandje waarop de gewichten stonden van lammeren en schapen die [verdachte rechtspersoon 1] die week van [verdachte rechtspersoon 2] geleverd had ontvangen. Ze deed dit in opdracht van [verdachte 1] en het was een vaste werkwijze die ze al jaren zo deed. Nadat ze de gewichten en de omschrijvingen had ingevuld vroeg ze aan [verdachte 1] welke prijzen bij welke partij hoorden. [verdachte 1] gaf haar de prijzen door, mondeling of schriftelijk. [verdachte 1] wilde deze lijsten altijd op vrijdag hebben voordat de eigenaar van [verdachte rechtspersoon 2] langskwam. De Excel bestanden werden voor [verdachte 1] gemaakt.
Volgens [getuige 1] klopt het dat de eigenaar van de supermarkten [supermarkt 2] en [supermarkt 1] de grootste zwarte afnemer was. Hij wilde een factuur voor een deel van de lammeren en het magere vlees. Voor de rest wilde hij geen factuur. [getuige 1] maakte facturen voor de helft van hetgeen er die week aan lammeren en mager vlees was geleverd. Het klopt volgens haar dat de afleverbonnen en de facturen niet matchen. [verdachte 1] of zijn broers, de chauffeurs, gaven [getuige 1] instructies om voor bepaalde klanten wel of geen factuur op te maken en deze instructies heeft zij in haar computer opgeslagen in een Excel bestand. Volgens [getuige 1] weet [verdachte 1] van de instructie omdat hij weet dat een aantal klanten geen facturen krijgt. [verdachte 1] was volgens haar op de hoogte van de afspraken tussen de chauffeur en de klant want zij hoorde soms dat chauffeurs het met [verdachte 1] hadden besproken.
Loonheffing
Uit observaties met camera’s, gericht op de toegangsdeuren van [verdachte rechtspersoon 1] in de periode 12 november 2015 tot en met 22 december 2015 is gebleken dat er personen werkzaam waren die niet op de aangiften loonheffing staan van november en december 2015. Verder bleek uit de observaties dat vijf personeelsleden in deze periode meer uren hebben gewerkt dan op de aangiften loonheffingen staat vermeld. Zo is voor [getuige 6] , van wie is waargenomen dat hij in de periode 12 november tot en met 30 november 105 uren bij [verdachte rechtspersoon 1] aanwezig was, in de aangifte loonheffing over de hele maand november 16 uren vermeld. Voor [getuige 7] , van wie is waargenomen dat hij in november 75 uren bij [verdachte rechtspersoon 1] aanwezig was, zijn geen uren in de aangifte loonheffing over de gehele maand november vermeld. Over de periode waarin in december 2015 is geobserveerd, is voor [getuige 4] gezien dat hij 110 uren aanwezig was terwijl hij volgens de aangifte loonheffing in de gehele maand december 46 uren zou hebben gewerkt. Voor [getuige 6] , van wie is waargenomen dat hij in de geobserveerde periode in december 168 uren aanwezig was, zijn 20 uren in de aangifte loonheffing over december 2015 opgenomen. Voor 8 personen ( [getuige 8] is niet meegerekend) zijn in november in totaal 341 uren te weinig uren aangegeven en voor december 556 uren.
De verdediging heeft aangevoerd dat geen sprake was van zwart werken en dat werknemers andere redenen hadden om aanwezig te zijn bij [verdachte rechtspersoon 1] . Werknemers bleven soms langer om koffie te drinken, konden vanwege gezondheidsproblemen niet uren achter elkaar werken, bleven wel eens een half uurtje napraten of waren niet in dienst omdat ze stagiaire waren of een proefplaatsing hadden vanuit het UWV. Niet kan worden vastgesteld volgens de verdediging dat opzettelijk onjuiste en/of onvolledige aangiften loonheffing zijn gedaan.
Het hof overweegt dat [getuige 6] heeft verklaard dat hij meestal € 200,00 à € 250,00 per week en zo’n € 800,00 à € 900,00 per maand kreeg. In de aangiften loonheffing over november 2015 is voor hem een bedrag van € 165,62 en € 263,09 aangeven. Uit de observaties bleek dat hij op 27 opeenvolgende werkdagen 105 + 158 = 263 uur, dat is ruim 9 uur per dag op het bedrijf aanwezig was, terwijl hij per maand voor 36 uur op de loonaangifte staat.
Op basis van de verklaring van [getuige 6] en de observaties kan daarom reeds worden vastgesteld dat de aangiften loonheffing over de maanden november en december 2015 niet juist waren.
Uit het voorgaande volgt dat het aantal gewerkte uren van een deel van de werknemers niet overeenkomt met de uren die in de maanden november en december 2015 voor hen in de loonheffing zijn opgegeven. Het hof acht daarmee bewezen dat de aangiften loonheffing ten name van [verdachte rechtspersoon 1] opzettelijk onjuist en/of onvolledig zijn gedaan.
Indienen van de aangiften
De belastingaangiften werden extern verzorgd door een boekhouder van kantoor [naam kantoor] , aan de hand van de door [verdachte rechtspersoon 1] aangeleverde bescheiden. Tussen de omzet die in december 2013, januari tot en met december 2015 en januari en februari 2016 is aangegeven en de omzet in die maanden volgens de afleverbonnen is een verschil geconstateerd van te weinig aangegeven omzet van € 1.614.492. Ook de aangiften loonheffingen november en december 2015 zijn door de boekhouder gedaan op basis van informatie van [verdachte rechtspersoon 1] en daarin is ten onrechte een deel van de door werknemers gewerkte en aan hen betaalde uren niet opgenomen.
Het aanleveren van onvolledige informatie op basis waarvan de onjuiste en/of onvolledige aangiften omzetbelasting en loonheffing zijn gedaan, had onmiskenbaar ten doel om minder omzetbelasting en loonheffing te voldoen en af te dragen, zodat aan het strekkingsvereiste is voldaan.
Feit 2 - Niet voeren van een administratie overeenkomstig de eisen van de belastingwet
Uit art 68, lid 1 d AWR in samenhang met artikel 52 AWR en artikel 2, lid 1 onder b AWR volgt dat [verdachte rechtspersoon 1] administratieplichtig is en daarom van de vermogenstoestand en van alles betreffende het bedrijf te allen tijde een administratie moet voeren. Daaruit moeten de rechten, de verplichtingen en de overige voor de belastingheffing van belang zijnde gegevens duidelijk blijken. De aard en de omvang van de administratie moeten aansluiten bij het bedrijf. Controle van de administratie door de inspecteur moet binnen redelijke termijn mogelijk zijn. De administratie moet gedurende zeven jaren worden bewaard en tijdens de controle moet medewerking worden verleend.
Hiervoor is geoordeeld dat voor een deel van het ingekochte vlees geen facturen zijn opgenomen in de bedrijfsadministratie van [verdachte rechtspersoon 1] . De wel opgemaakte facturen voor een deel van het verkochte vlees stemmen evenmin overeen met de werkelijke hoeveelheden verkocht vlees. De administratie waaruit volgt wie werknemer was, hoeveel uren de werknemers werkte of hadden gewerkt, wat hun salaris was enz. kwam niet overeen met de werkelijkheid en voldeed daarmee niet aan de wettelijke verplichtingen. De afleverbonnen over 2010, 2011, 2012 en 2014 zijn nagenoeg niet bewaard waardoor niet is voldaan aan de verplichting om de administratie gedurende zeven jaren te bewaren. Controle van de administratie binnen redelijke termijn was daardoor niet mogelijk.
Uit het voorgaande volgt dat de administratie niet voldeed aan de eisen die de belastingwet stelt.
Feit 4 - Valselijk opmaken van de bedrijfsadministratie
In de bedrijfsadministratie van [verdachte rechtspersoon 1] zijn facturen aangetroffen die niet overeenkomen met de hoeveelheden bij [verdachte rechtspersoon 2] ingekocht vlees. Ook de verkoopfacturen voor leveringen van vlees aan supermarkt [supermarkt 2] en [supermarkt 1] bevatten niet de juiste hoeveelheden geleverd vlees. De bedragen die voor de leveringen moesten worden betaald zijn niet af te leiden uit de facturen die deel zijn gaan uitmaken van de administratie. Mede gelet op de feiten en omstandigheden die hiervoor zijn opgenomen bij feit 1 bij het kopje omzetbelasting en loonheffing, komt het hof tot het oordeel dat de bedrijfsadministratie van [verdachte rechtspersoon 1] valselijk is opgemaakt.
Toerekening van de feiten 1, 2 en 4 aan [verdachte rechtspersoon 1]
De hiervoor beschreven strafbare feiten, dat wil zeggen het doen van onjuiste aangiften omzetbelasting en loonheffing (feit 1), het niet voldoen aan de eisen die de belastingwet stelt aan een administratie (feit 2) en het valselijk opmaken van een bedrijfsadministratie (feit 4) kunnen worden toegerekend aan de rechtspersoon [verdachte rechtspersoon 1] . Ze zijn het gevolg van het handelen van personen die uit hoofde van hun dienstbetrekking werkzaam zijn bij [verdachte rechtspersoon 1] . Het opstellen van een deugdelijke bedrijfsadministratie die voldoet aan de eisen die de belastingwet stelt en het doen van aangiften omzetbelasting/loonheffing zijn gedragingen die passen binnen de normale bedrijfsvoering van de rechtspersoon. Deze gedragingen zijn ook dienstig geweest aan het uitoefenen van activiteiten van de rechtspersoon. Door vlees te verhandelen zonder te voldoen aan de verplichtingen voor de omzetbelasting en door het niet (volledig) voldoen aan de verplichtingen inzake de loonbelasting, heeft de rechtspersoon de omzet en winst kunnen vergroten. De rechtspersoon kon erover beschikken of deze gedragingen al dan niet zouden plaatsvinden en ze werden, gelet op de feitelijke gang van zaken, door de rechtspersoon aanvaard. Door bewust voor een deel van de vleeshandel geen belasting te betalen en door werknemers (gedeeltelijk) zwart te laten werken, is het aan opzet van de rechtspersoon te wijten dat de verboden gedragingen hebben plaatsgevonden.
Feitelijke leiding door de verdachte aan strafbare feiten van [verdachte rechtspersoon 1]
Standpunt van de verdediging
De verdachte betwist niet dat er verschillen zijn tussen de gegevens op de afleverbonnen en de facturen aan klanten. Hij ontkent wel dat hij hieraan opdracht dan wel leiding heeft gegeven. Hij wist niet beter dan dat voor alle verkopen facturen werden opgemaakt en hij hield zich niet bezig met de feitelijke administratie en facturering. [getuige 1] was daarvoor verantwoordelijk.
De verschillen tussen de afleverbonnen en de facturen kunnen worden verklaard doordat het voorkomt dat partijen vlees niet goed zijn en worden geretourneerd. Retouren werden soms vermeld op de afleverbonnen en soms werden aparte bonnen opgemaakt. Er is geen volledig beeld van de retouren voorhanden, hierover kan geen uitsluitsel worden gekregen.
De verklaring van [getuige 1] is daarbij niet bruikbaar voor het bewijs. De werkinstructie is niet afkomstig van [verdachte 1] en er is geen enkel bewijs dat [verdachte 1] hierbij betrokkenheid heeft gehad.
Standpunt van de AG
Volgens de advocaat generaal was de verdachte zowel formeel als feitelijk leidinggevende. Hij had wetenschap en daarmee opzet. Hij was minst genomen bevoegd en gehouden een eind te maken aan de gedragingen van [verdachte rechtspersoon 1] .
Oordeel van het hof
Het hof is van oordeel dat de verdachte op de hoogte was van de in- en verkoop van vlees dat niet in de bedrijfsadministratie werd opgenomen. De verdachte kocht zelf vlees in bij [verdachte rechtspersoon 2] en hij had hierover contact met de medeverdachte [verdachte 2] . De prijzen werden afgesproken tussen de verdachte en de leverancier, de medeverdachte [verdachte 2] , eigenaar van [verdachte rechtspersoon 2] . Op vrijdagmiddag kwam de medeverdachte [verdachte 2] langs om met de verdachte de prijs af te spreken van de lammeren die die week zijn geleverd. [getuige 1] kreeg dan vrijdagavond laat of maandag per e-mail een factuur van wat er de afgelopen week was geleverd en de verdachte controleerde zelf de factuur. De verdachte was op de hoogte van de excel lijsten ‘Breukelen’ waarop de werkelijke hoeveelheid bij [verdachte rechtspersoon 2] ingekocht vlees werd bijgehouden. De bijbehorende pakbonnen en weeglijsten gaf [getuige 1] na het maken van het excel bestand voor de betreffende week terug aan de verdachte. Daarna zag ze die niet meer. De verdachte wilde de lijsten altijd op vrijdag hebben voordat [verdachte 2] op vrijdagmiddag naar [verdachte rechtspersoon 1] kwam en daar met de verdachte sprak. [getuige 1] deed dit in opdracht van de verdachte en het was een vaste werkwijze die ze al jaren zo deed.
Volgens [getuige 2] maakte de verdachte andere afspraken met [supermarkt 2] en zij mocht die klant niet bellen over betalingen. Volgens [getuige 1] was de verdachte op de hoogte van afspraken tussen de chauffeur en de klant. De verdachte riep vanuit zijn kantoortje dat het akkoord was dat een bepaalde klant op dat moment geen factuur zou krijgen. Het kwam ook wel eens voor dat een klant op kantoor kwam en dat de verdachte daarna tegen [getuige 1] zei dat die klant het moeilijk had en 1 of 2 keer geen factuur wilde, of dat het factureren van bonnen in overleg ging.
Van de contant ontvangen en uitgegeven bedragen werd op vrijdag door [getuige 1] een lijstje gemaakt en dat stopte zij met het geld dat over was in een envelop en dat legde ze in de kluis. De verdachte haalde die envelop uit de kluis. Voor [supermarkt 2] en [supermarkt 1] maakte ze facturen voor de helft van hetgeen er die week aan lammeren en mager vlees was geleverd. Volgens haar bepaalde de verdachte of een factuur bij een levering moest worden gemaakt. Zij had daarvoor instructies. [supermarkt 2] en [supermarkt 1] hadden een aparte positie in de weekboekjes.
Ook van de betalingen van loon aan werknemers zonder inhouding en afdracht van loonheffing, was de verdachte op de hoogte. De verdachte heeft ter terechtzitting in hoger beroep bevestigd dat hij degene was die over het personeel ging.
Door de verdachte is gewezen op de kwaliteit van partijen vlees die niet goed werd bevonden door de klant en dat dit het verschil tussen de afleverbonnen en de facturen zou verklaren. Het zou zijn gegaan om omvangrijke hoeveelheden vlees. Naar de omvang hiervan is geen onderzoek gaan.
Het hof overweegt dat de door de FIOD aangetroffen stukken de door de verdediging gestelde omvang van retouren niet ondersteunen. Afleverbonnen voor de jaren 2010, 2011, 2012 en 2014 zijn niet dan wel zeer beperkt aangetroffen waardoor hiernaar ook geen onderzoek mogelijk was. Door de verdachte zijn deze stellingen ook niet voorzien van enige onderbouwing. In samenhang met hetgeen hiervoor is overwogen, acht het hof het scenario dat de grote verschillen tussen feitelijke leveringen en de (ontvangen en verzonden) facturen zijn te wijten aan retourzendingen, onaannemelijk. Dit scenario vindt overigens ook zijn weerlegging in de verklaringen van [getuige 1] en [getuige 2] die verklaren dat aan de hand van de instructie doelbewust te weinig werd gefactureerd.
Door de verdachte is nog aangevoerd dat [getuige 1] , mogelijk samen met [getuige 9] , zelfstandig heeft gehandeld en op die manier voor zichzelf voordeel zou hebben behaald. Uit verklaringen volgt echter dat ook [getuige 2] , [getuige 5] en [getuige 4] betrokken waren bij het opmaken van facturen en het bijhouden/controleren van de weekboekjes. De verdachte beschikte ook over deze weekboekjes waarin de stand van de debiteuren werd bijgehouden. Bovendien was de verdachte zelf verantwoordelijk voor de zwarte inkoop omdat [getuige 1] hierover geen contact had met [verdachte 2] . Het hof gaat dan ook voorbij aan dit verweer.
Het verweer ten aanzien van de (on)bruikbaarheid van de verklaringen van [getuige 1] is hierboven al besproken.
Uit het voorgaande volgt dat de verdachte zelf daadwerkelijk sturing gaf aan de werkwijze bij [verdachte rechtspersoon 1] en op de hoogte was van de strafbare gedragingen. Hij heeft daarmee feitelijk leiding gegeven aan de strafbare feiten van [verdachte rechtspersoon 1] .
Bewijsoverwegingen ten aanzien van feit 3 witwassen
Onder feit 3 wordt de verdachte kort gezegd verweten dat hij in de periode van 1 januari 2012 tot en met 15 april 2016 meerdere geldbedragen en/of auto's heeft witgewassen en van dat witwassen een gewoonte heeft gemaakt. De rechtbank heeft de verdachte conform de vordering van de officier van justitie vrijgesproken van het tenlastegelegde voor zover dat betrekking heeft op de contante uitgaven in de periode voor 1 januari 2014, ook voor zover het betreft uitgaven voor de Maserati en de Porsche Panamera met kenteken [kenteken 2] . De rechtbank heeft de verdachte voor het overige veroordeeld voor – kort gezegd – gewoontewitwassen.
Standpunt advocaat-generaal
De advocaat-generaal heeft zich aangesloten bij het oordeel van de rechtbank.
Standpunt verdediging
De verdachte dient geheel te worden vrijgesproken van het witwassen. Het geld had geen criminele herkomst, althans de verdachte was daar niet van op de hoogte. Daarnaast heeft verdachte een alternatieve verklaring gegeven. Hij heeft altijd hard gewerkt en gespaard en heeft een voorkeur voor contant geld, daarom stond het geld niet op de bank. Tenslotte dient ook indien ervan wordt uitgegaan dat het geld afkomstig is uit een eigen misdrijf van de verdachte vrijspraak te volgen, omdat niet blijkt van meer dan het enkel verwerven of voorhanden hebben van dat geld. Voor zover daarvan wel blijkt is er in uitzonderlijke gevallen ook geen sprake van witwassen bij het overdragen of omzetten, met name wanneer de handelingen niet wezenlijk verschillen van het enkel voorhanden hebben van het voorwerp.
Oordeel van het hof
Het hof zal, net als de rechtbank en overeenkomstig de standpunten van de verdediging en de advocaat-generaal, de verdachte vrijspreken van het tenlastegelegde medeplegen en feitelijke leidinggeven aan het witwassen door de rechtspersonen [holding] en [verdachte rechtspersoon 1] . Verder spreekt het hof de verdachte ook vrij voor zover de contante uitgaven betrekking hebben op de periode tot 1 januari 2014. De gedeeltelijke vrijspraak strekt zich ook uit tot het witwassen van de Maserati en de Porsche met kenteken [kenteken 2] in de periode tot en met 1 januari 2014.
Onder verwijzing naar de onder feiten 1, 2 en 4 aangehaalde bewijsmiddelen kan worden vastgesteld dat de verdachte inkomsten, in het bijzonder contant geld, uit enig misdrijf heeft verkregen.
Contante uitgaven in de periode van 1 januari 2014 tot en met 15 april 2016
Uit het onderzoek van de FIOD blijkt dat de verdachte in de periode van 1 januari 2014 tot en met 15 april 2016 een bedrag van € 52.381,50 contant heeft uitgegeven. Uit het onderzoek blijkt ook dat er vanaf de bankrekeningen van het gezin [verdachte 1] per saldo (€ 4.610,00 + € 2.970,00 -/- storting € 2.960,00 =) € 4.620,00 contant beschikbaar was.
De contante uitgaven van de verdachte in de periode van 1 januari 2014 tot en met 15 april 2016 kunnen niet worden verklaard aan de hand van de mutaties op genoemde bankrekeningen. Uit de gegevens van de Belastingdienst blijkt dat de verdachte in aangiften inkomstenbelasting over de jaren 2010 tot en met 2014 geen contant geld heeft aangegeven. Dan rijst de vraag of er mogelijk een andere bron is dan zwart geld.
Verdachte heeft verklaard dat hij vanaf zijn veertiende jaar werkt en al die jaren heeft gespaard. Hij spaarde dat geld niet op de bank, omdat hij het liever contant tot zijn beschikking had. Met zijn spaargeld heeft hij de contante uitgaven bekostigd.
Het hof gaat aan deze verklaring voorbij. Het is niet aannemelijk dat spaargeld dat over een periode van bijna 35 jaar zou zijn opgebouwd in een relatief korte periode voor het grootste deel wordt uitgegeven aan lopende uitgaven als kleding, stalling van een paard, een aanbetaling voor een Porsche (met kenteken [kenteken 3] ) en vakanties. Daarnaast blijkt uit de aangiften inkomstenbelasting over de jaren 2010 tot en met 2014 dat door de verdachte geen bezit van contant geld is opgegeven.
Het hof is dan ook van oordeel dat de verdachte zich in de periode van 1 januari 2014 t/m 15 april 2016 heeft schuldig gemaakt aan witwassen waarbij steeds contante gelden werden overgedragen en omgezet in goederen en diensten.
De door de raadsman bedoelde uitzonderlijke gevallen waarbij geen sprake is van witwassen bij overdragen of omzetten wanneer de handelingen niet wezenlijk verschillen van het enkel voorhanden hebben van het voorwerp, doen zich hier niet voor nu steeds wordt omgezet in concrete goederen en diensten die van derden worden afgenomen. De duur en de intensiteit van het witwassen maakt dat de verdachte van dat witwassen een gewoonte heeft gemaakt.
Bewezenverklaring
Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het onder 1, 2, 3 en 4 tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat:
1.
[verdachte rechtspersoon 1] B.V. en/of [holding] B.V. in de periode van 1 januari 2010 tot en met 15 april 2016 te 's-Gravenhage en/of te Apeldoorn, meermalen, telkens opzettelijk bij de Belastingwet voorziene aangiften, als bedoeld in de Algemene wet inzake rijksbelastingen, te weten
a. a) aangiften voor de omzetbelasting ten name van [verdachte rechtspersoon 1] B.V. betreffende de tijdvakken:
- 1 december 2013 tot en met 31 december 2013 en
- 1 januari 2015 tot en met 31 december 2015 en
- 1 januari 2016 tot en met 28 februari 2016,
en
b) aangiften voor de loonheffing ten name van [verdachte rechtspersoon 1] B.V. betreffende de tijdvakken:
- 1 november 2015 tot en met 30 november 2015 en
- 1 december 2015 tot en met 31 december 2015,
onjuist en/of onvolledig heeft/hebben gedaan,
immers hebben zij - zakelijk weergegeven - telkens opzettelijk op de bij de Inspecteur der belastingen en/of de Belastingdienst Apeldoorn, ingeleverde/ingezonden aangiftebiljetten voor de omzetbelasting (betreffende genoemde tijdvakken) (ten name van genoemde (rechts)perso(o)n(en)) telkens een te laag bedrag aan omzet en/of een te laag bedrag waarover omzetbelasting wordt berekend en/of een te laag bedrag aan te betalen omzetbelasting opgegeven, en
b) op de bij de Inspecteur der belastingen en/of de Belastingdienst te Apeldoorn, ingeleverde/ingezonden aangiftebiljetten loonheffing, betreffende genoemde tijdvakken ten name van genoemde rechtspersoon,
telkens te lage bedragen aan af te dragen loonheffing opgegeven, terwijl die feiten telkens ertoe strekten dat te weinig belasting werd geheven,
aan welke verboden gedragingen hij, verdachte, feitelijke leiding heeft gegeven;
2.
[verdachte rechtspersoon 1] B.V. in de periode van 1 januari 2010 tot en met 15 april 2016 te Den Haag als degene die ingevolge de Belastingwet verplicht was tot:
het voeren van een administratie overeenkomstig de daaraan bij of krachtens de belastingwet gestelde eisen, opzettelijk een zodanige administratie niet heeft gevoerd,
terwijl dat feit ertoe strekte dat te weinig belasting werd geheven,
immers heeft die [verdachte rechtspersoon 1] B.V.. toen aldaar telkens opzettelijk niet in haar administratie alle inkopen en/of verkopen en/of leveringen en/of omzet en/of lonen/verloningen vastgelegd en/of doen vastleggen zodat niet te allen tijde haar rechten en verplichtingen alsmede de voor de heffing van belasting overigens van belang zijnde gegevens hieruit duidelijk blijken,
aan welke verboden gedraging(en) hij, verdachte feitelijke leiding heeft gegeven;
3.
hij in de periode van 1 januari 2014 tot en met 15 april 2016 te Den Haag, althans in Nederland,
b. geldbedrag(en) voorhanden heeft gehad en heeft omgezet terwijl hij wist, dat
bovenomschreven voorwerp(en) - onmiddellijk of middellijk - afkomstig waren uit
enig misdrijf, terwijl hij, verdachte, van het plegen van dat feit een gewoonte heeft gemaakt;
4.
[verdachte rechtspersoon 1] B.V. in de periode van 1 januari 2010 tot en met 15 april 2016 te ’s-Gravenhage meermalen, haar bedrijfsadministratie, - zijnde die bedrijfsadministratie een samenstel van geschriften, bestemd om tot bewijs van enig feit te dienen - valselijk heeft opgemaakt,
hebbende dat valselijk opmaken van die (bedrijfs)administratie hierin bestaan dat [verdachte rechtspersoon 1] B.V. in die bedrijfsadministratie opzettelijk meer na te noemen valse facturen, te weten:
-
inkoopfacturen van [rechtspersoon 1] B.V. en van [verdachte rechtspersoon 2] B.V. aan [verdachte rechtspersoon 1] B.V. en
inkoopfacturen van [rechtspersoon 1] B.V. en van [verdachte rechtspersoon 2] B.V. aan [verdachte rechtspersoon 1] B.V. en
- verkoopfacturen van [verdachte rechtspersoon 1] B.V. aan [rechtspersoon 2] B.V. en/of aan [supermarkt 1] en/of aan [supermarkt 2]
heeft verwerkt,
bestaande de valsheden hierin dat telkens valselijk en in strijd met de waarheid, op/in die verkoop- en/of inkoop facturen:
- een onjuist (te weten te laag) aantal ontvangen (vlees)producten, is vermeld en/of
- een aantal ontvangen (vlees)producten niet is vermeld en/of
- een onjuist (te weten te laag) aantal geleverde (vlees)producten, is vermeld en/of
- een aantal geleverde (vlees)producten niet is vermeld en/of
- een onjuist (te weten te laag) bedrag is gefactureerd,
zulks met het oogmerk om die geschriften als echt en onvervalst te gebruiken of door (een) ander(en) te doen gebruiken,
aan welke verboden gedraging(en) hij, verdachte, feitelijke leiding heeft gegeven.
Hetgeen onder 1, 2, 3 en 4 meer of anders is tenlastegelegd, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.
Het bewezenverklaarde is gegrond op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat, zoals deze zijn weergegeven in de bewijsmiddelenbijlage bij dit arrest.
Strafbaarheid van het bewezenverklaarde
Geen omstandigheid is aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het onder 1, 2, 3 en 4 bewezenverklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.
Het onder 1 bewezenverklaarde levert op:
feitelijke leiding geven aan het door een rechtspersoon begaan van het opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte onjuist doen, terwijl het feit ertoe strekt dat te weinig belasting wordt geheven, meermalen gepleegd.
Het onder 2 en onder 4 bewezenverklaarde levert op:
de eendaadse samenloop van
het feitelijke leiding geven aan het door een rechtspersoon begaan van als degene die ingevolge de belastingwet verplicht is tot het voeren van een administratie overeenkomstig de daaraan bij of krachtens de belastingwet gestelde eisen, opzettelijk een zodanige administratie niet voeren, terwijl het feit ertoe strekt dat te weinig belasting wordt geheven
en
feitelijke leiding geven aan het door een rechtspersoon begaan van valsheid in geschrift.
Het onder 3 bewezenverklaarde levert op:
van het plegen van witwassen een gewoonte maken.
Strafbaarheid van de verdachte
De verdachte is strafbaar, omdat geen omstandigheid aannemelijk is geworden die de strafbaarheid ten aanzien van het onder 1, 2, 3 en 4 bewezenverklaarde uitsluit.
Beslag
Standpunt advocaat-generaal
De advocaat-generaal heeft gevorderd de in beslag genomen goederen onder goednummers 2 t/m 16 aan de verdachte worden teruggegeven en het geldbedrag van € 4.300,00 (goednummer 1) dient te worden verbeurd verklaard als bijkomende straf voor feit 3.
Standpunt verdediging
De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat de goederen aan de verdachte dienen te worden teruggegeven.
Oordeel van het hof
Ten aanzien van de in beslag genomen goederen onder goednummers 2 tot en met 16 overweegt het hof dat nu geen datum van verkrijging bekend is, het voor het hof niet mogelijk is te bepalen of de goederen zijn verkregen uit (de baten van) het bewezenverklaarde. De goederen zullen aan de verdachte worden teruggegeven.
Verdachte heeft over het inbeslaggenomen geldbedrag (goednummer 1) verklaard dat het geld van de zaak (het hof begrijpt: [verdachte rechtspersoon 1] ) betreft. Nu het dossier geen aanwijzingen bevat dat het geldbedrag van de verdachte is en dat het geld afkomstig is uit de bewezenverklaarde feiten zal het in beslag genomen geldbedrag van € 4.300,00 worden teruggegeven aan de rechthebbende [verdachte rechtspersoon 1] .
Oplegging van straf
De rechtbank heeft de verdachte voor het in eerste aanleg onder feit 1, 2, 3 eerste cumulatief/alternatief en 4 bewezenverklaarde veroordeeld tot een gevangenisstraf van 24 maanden.
De advocaat-generaal heeft gevorderd dat de verdachte voor het onder feit 1, 2, 3 eerste cumulatief/alternatief en 4 ten laste gelegde zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 16 maanden waarvan 6 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaar.
De raadsman heeft verzocht, bij bewezenverklaring van een of meer feiten uit te gaan van een benadelingsbedrag van € 97.173,00, het bedrag dat de belastingdienst heeft berekend in verband met de omzetbelasting over 2013, 2015 en 2016. Verder heeft hij aangevoerd dat in strafverminderende zin rekening moet worden gehouden met de persoonlijke omstandigheden van de verdachte. Het voorarrest van de verdachte heeft een behoorlijke impact gehad op zijn bedrijf. De aanwezigheid van de verdachte is voor het bedrijf cruciaal. Een onvoorwaardelijke gevangenisstraf zal het definitieve einde betekenen van zijn bedrijf. Verder wonen de verdachte en zijn echtgenote sinds enige tijd gescheiden en heeft de verdachte nu alleen de zorg voor hun minderjarige zoon.
Ook moet rekening worden gehouden met de in eerste aanleg aan de medeverdachten [getuige 10] en [getuige 3] opgelegde straffen die veel lager zijn dan de straf die in eerste aanleg aan de verdachte is opgelegd. Tenslotte is van belang dat de verdachte en [verdachte rechtspersoon 1] met de fiscus een vaststellingsovereenkomst hebben gesloten voor aanslagen IB, OB en VPB voor in totaal € 600.000,00, welk bedrag door de verdachte is betaald.
Het hof heeft in hoger beroep de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van de feiten en de omstandigheden waaronder deze zijn begaan en gelet op de persoon van de verdachte. Het hof heeft daarbij in het bijzonder het volgende in beschouwing genomen.
De verdachte heeft zich als feitelijk leidinggever van de rechtspersoon [verdachte rechtspersoon 1] gedurende een periode van ruim 5 jaar schuldig gemaakt aan het op grote schaal zwart in- en verkopen van vlees. Om dit te verhullen werden valse facturen geaccepteerd bij de inkoop en opgesteld bij de verkoop. De valse facturen werden opgenomen in de bedrijfsadministratie. Ook werden onjuiste aangiften omzetbelasting en loonheffing gedaan. Door zo te handelen heeft de verdachte samen met andere schakels in de handelsketen een systeem gehanteerd waarbij structureel te weinig belasting werd betaald waardoor de maatschappij is benadeeld. De verdachte heeft door aldus te handelen een bijdrage geleverd aan concurrentievervalsing en aantasting van de integriteit van het handelsverkeer.
De verdachte heeft zich tenslotte schuldig gemaakt aan witwassen. Witwassen vormt een ernstige bedreiging van de legale economie en tast de integriteit van het financiële en economische verkeer aan.
De verdachte heeft er ook ter terechtzitting in hoger beroep er geen blijk van gegeven het kwalijke van zijn handelen in te zien.
Ten aanzien van het verweer van de verdediging dat aan medeverdachten [getuige 10] en [getuige 3] in eerste aanleg substantieel lagere straffen zijn opgelegd, overweegt het hof dat bij de zaken van deze medeverdachten, alleen al gelet op de bewezenverklaarde feiten, niet van gelijke gevallen kan worden gesproken. Ook is het hof niet gebonden aan beslissingen die in eerste aanleg zijn genomen.
Blijkens een de verdachte betreffend uittreksel uit de Justitiële Documentatie van 5 september 2024 is hij niet eerder onherroepelijk veroordeeld voor soortgelijke feiten. Dat betekent dat in zoverre geen sprake is van feiten en omstandigheden die in het nadeel van de verdachte meewegen.
Het hof acht alles afwegende in beginsel een gevangenisstraf van 22 maanden passend en geboden. Het hof heeft geconstateerd dat de redelijke termijn in hoger beroep is geschonden met 4 jaar en 5 maanden en het hof zal daarom de op te leggen straf in die zin matigen dat in plaats van voornoemde straf een gevangenisstraf van 18 maanden wordt opgelegd.
Het hof ziet, anders dan de advocaat-generaal, geen reden een deel van deze straf voorwaardelijk op te leggen.
Tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat de veroordeelde in aanmerking komt voor deelname aan een penitentiair programma, als bedoeld in artikel 4 Penitentiaire beginselenwet, dan wel de regeling van voorwaardelijke invrijheidsstelling, als bedoeld in artikel 6:2:10 Wetboek van Strafvordering, aan de orde is.
Toepasselijke wettelijke voorschriften
De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 68 en 69 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen en de artikelen 51, 55, 57, 225 en 420ter van het Wetboek van Strafrecht.
BESLISSING
Het hof:
Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:
Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het onder 1, 2, 3 en 4 tenlastegelegde heeft begaan.
Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.
Verklaart het onder 1, 2, 3 en 4 bewezenverklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.
Veroordeelt de verdachte tot een
gevangenisstrafvoor de duur van
18 (achttien) maanden.
gevangenisstrafvoor de duur van
18 (achttien) maanden.
Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering zal worden gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.
Gelast de
teruggaveaan [verdachte rechtspersoon 1] B.V. van het in beslaggenomen, nog niet teruggegeven voorwerp:
teruggaveaan [verdachte rechtspersoon 1] B.V. van het in beslaggenomen, nog niet teruggegeven voorwerp:
nr. 1 op de beslaglijst: een geldbedrag van 4.300 euro
Gelast de
teruggaveaan de verdachte van de in beslag genomen, nog niet teruggegeven voorwerpen, te weten:
teruggaveaan de verdachte van de in beslag genomen, nog niet teruggegeven voorwerpen, te weten:
- nrs. 2 t/m 16 op de beslaglijst.
Dit arrest is gewezen door de meervoudige strafkamer van het gerechtshof Den Haag, zittingsplaats Amsterdam, waarin zitting hadden mr. A.P.M. van Rijn, mr. P. Greve en mr. A.M. Koolen - Zwijnenburg, in tegenwoordigheid van mr. R. Vosman, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van dit gerechtshof van 8 november 2024.
mr. P. Greve is buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.