Uitspraak
GERECHTSHOF AMSTERDAM
Afdeling civiel recht en belastingrecht
Team III (familie- en jeugdrecht)
Zaaknummer: 200.280.485/01
Zaaknummer rechtbank: C/13/663978 / FA RK 19-1862
Beschikking van de meervoudige kamer van 30 maart 2021 inzake
[de man] ,
verblijvende te [woonplaats] ,
verzoeker in hoger beroep,
verder te noemen: de man,
advocaat: mr. A. el Aqde te Amsterdam,
en
[de vrouw] ,
wonende te [woonplaats] ,
verweerster in hoger beroep,
verder te noemen: de vrouw,
advocaat: mr. S. el Mhassani te Amsterdam.
Als overige belanghebbende is aangemerkt:
- de minderjarige [X] (verder te noemen: [de minderjarige] ), geboren [in] 2017 te [geboorteplaats] (Marokko).
In zijn adviserende en/of toetsende taak is in de procedure gekend:
de Raad voor de Kinderbescherming,
gevestigd te Den Haag, locatie: Amsterdam,
hierna te noemen: de raad.
1.Het verloop van het geding in eerste aanleg
Het hof verwijst voor het verloop van het geding in eerste aanleg naar de beschikking van de rechtbank Amsterdam (hierna: de rechtbank) van 1 april 2020, uitgesproken onder voormeld zaaknummer.
2.Het geding in hoger beroep
2.1
De man is op 1 juli 2020 in hoger beroep gekomen van een gedeelte van de beschikking van 1 april 2020.
2.2
De vrouw heeft op 1 september 2020 een verweerschrift ingediend.
2.3
De mondelinge behandeling heeft op 1 februari 2021 plaatsgevonden. Verschenen zijn:
- de man, bijgestaan door zijn advocaat;
- de vrouw, bijgestaan door haar advocaat;
- de raad, vertegenwoordigd door J. Ibrahim.
3.De feiten
3.1
Uit het (inmiddels door echtscheiding ontbonden) huwelijk van de man en de vrouw is [de minderjarige] geboren. Partijen oefenen gezamenlijk het gezag uit over [de minderjarige] . [de minderjarige] heeft zijn hoofdverblijfplaats bij de vrouw.
3.2
Bij de in zoverre niet bestreden beschikking van 1 april 2020 is de echtscheiding tussen partijen uitgesproken, is bepaald dat [de minderjarige] zijn hoofdverblijfplaats bij de vrouw heeft en is bepaald dat de vrouw huurster zal zijn van de woning aan het adres [adres] te [plaats] . Voorts is de beslissing ten aanzien van de verdeling van de huwelijksgoederengemeenschap pro forma aangehouden tot 11 mei 2020.
4.De omvang van het geschil
4.1
Bij de in zoverre bestreden beschikking is in overeenstemming met de verzoeken van de man, als regeling inzake de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken (hierna: de zorgregeling) bepaald dat [de minderjarige] wekelijks bij de man verblijft van vrijdag 18.00 uur tot zaterdag 18.00 uur, waarbij de vrouw [de minderjarige] naar de man brengt en de man [de minderjarige] weer terugbrengt naar de vrouw. Voorts is ten aanzien van de zomervakantie bepaald dat deze bij helfte wordt gedeeld, inhoudende dat [de minderjarige] in ieder geval drie aaneengesloten weken bij de man verblijft. Ten aanzien van de overige (school)vakanties, Islamitische en overige feestdagen is bepaald dat deze in onderling overleg bij helfte worden gedeeld.
4.2
De man verzoekt, met vernietiging van de bestreden beschikking in zoverre, te bepalen dat hij [de minderjarige] wekelijks op zaterdag van 9.00 uur tot 17.00 uur bij zich heeft, waarbij hij [de minderjarige] ophaalt en terugbrengt bij de vrouw.
4.3
De vrouw verzoekt verwerping van de grief van de man en afwijzing van zijn verzoek in hoger beroep.
5.De motivering van de beslissing
5.1
Partijen hebben ter zitting in hoger beroep meegedeeld dat zij gedeeltelijk overeenstemming hebben bereikt over het onderhavige geschil. Partijen zijn overeengekomen dat een zorgregeling tussen de man en [de minderjarige] zal gelden waarbij [de minderjarige] wekelijks op zaterdag van 9.00 uur tot 17.00 uur en op zondag van 10.00 uur tot 17.00 uur bij de man verblijft, waarbij de man [de minderjarige] ophaalt en terugbrengt bij de vrouw. Partijen hebben het hof ter zitting verzocht deze afspraak vast te leggen in een beschikking. Het hof zal op dit punt dienovereenkomstig beslissen nu niet gebleken is dat het belang van [de minderjarige] zich daartegen verzet.
5.2
Partijen verschillen nog van mening over het overnachten van [de minderjarige] bij de man alsmede over de vakantie- en feestdagenregeling.
5.3
De man betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft bepaald dat [de minderjarige] wekelijks bij hem zal overnachten. Hij voert daartoe het navolgende aan. Naast de omstandigheid dat hij momenteel niet over een woning beschikt en tijdelijk bij zijn ouders verblijft, is hij gelet op zijn medische gesteldheid niet in staat om de zorg- en opvoedingstaken voor [de minderjarige] tijdens een overnachting op zich te nemen. De man lijdt aan een lichte vorm van schizofrenie, waarvoor hij wordt behandeld door een psychiater en medicatie moet nemen. De man is hierdoor gebaat bij rust. Daarbij komt dat [de minderjarige] een druk kind is met een taal/spraakachterstand dat daardoor een extra zorgbehoefte heeft. De man geeft aan in de toekomst, als [de minderjarige] wat ouder is en gegroeid is in zijn ontwikkeling, wel mogelijkheden te zien voor een overnachting van [de minderjarige] bij hem.
5.4
De vrouw stelt zich op het standpunt dat [de minderjarige] wekelijks bij de man dient te overnachten vanaf het moment dat de man over eigen woonruimte beschikt. Zij voert daartoe het navolgende aan. Partijen hebben gezamenlijk het ouderlijk gezag en dit omvat de plicht en het recht van elke ouder om zijn kind te verzorgen en opvoeden. [de minderjarige] is gesteld op zijn vader en heeft het recht om verzorgd en opgevoed te worden door beide ouders. Daarbij komt dat [de minderjarige] inderdaad een druk jongetje is met een taal/spraakachterstand. De volledige zorg voor hem valt de vrouw zwaar. De man heeft geen enkel medisch stuk in het geding gebracht waaruit blijkt dat zijn gezondheid het niet toelaat dat [de minderjarige] bij hem zou overnachten.
5.5
Het hof overweegt als volgt.
Ingevolge het bepaalde in artikel 1:253a, tweede lid, onder a Burgerlijk Wetboek (BW) kan de rechter op verzoek van de ouders of een van hen een regeling vaststellen inzake de uitoefening van het ouderlijk gezag; deze regeling kan omvatten een toedeling aan ieder der ouders van de zorg- en opvoedingstaken. Ingevolge het eerste lid van dit artikel dient de rechter in geschillen over de gezamenlijke uitoefening van het gezag een zodanige beslissing te nemen als hem in het belang van het kind wenselijk voorkomt. Bij deze beoordeling dient de rechter de belangen van alle betrokkenen in aanmerking te nemen en tegen elkaar af te wegen. Het belang van het kind staat daarbij voorop en dient een overweging van de eerste orde te zijn. Dat neemt niet weg dat, afhankelijk van alle omstandigheden van het geval, andere belangen zwaarder kunnen wegen.
5.6
Het hof stelt voorop dat [de minderjarige] belang heeft bij omgang met de man en ook graag naar de man toe gaat. Daarnaast hebben zowel de man als de vrouw belang bij een zorgregeling tussen de man en [de minderjarige] . De door partijen ter zitting in hoger beroep overeengekomen
zorgregeling waarbij [de minderjarige] wekelijks op zaterdag van 9.00 uur tot 17.00 uur en op zondag van 10.00 uur tot 17.00 uur bij de man verblijft, vormt naar het oordeel van het hof een mooi uitgangspunt. De vrouw heeft ter zitting in hoger beroep aangegeven dat zij er begrip voor heeft dat [de minderjarige] niet bij de man kan overnachten zolang de man niet beschikt over eigen woonruimte, maar dat zij van mening is dat [de minderjarige] bij de man dient te overnachten zodra dit in de toekomst wel het geval zal zijn. Het hof overweegt dat de huisvestingssituatie van de man nog met zoveel onzekerheden omgeven is dat daarop bij het geven van een beslissing nu nog niet vooruitgelopen kan worden. Er zal dan ook geen overnachting worden bepaald in de zorgregeling. Datzelfde geldt voor de vakanties en feestdagen, voor zover daarbij een overnachting aan de orde is. Het hof gaat er wel van uit dat de door de rechtbank bepaalde regeling voor de feestdagen in stand kan blijven voor de feestdagen waarbij een overnachting niet aan de orde is.
De man heeft ter zitting in hoger beroep aangegeven in de toekomst, als hij over eigen woonruimte beschikt en als [de minderjarige] ouder is, en gegroeid is in zijn ontwikkeling, wel mogelijkheden te zien voor een overnachting van [de minderjarige] bij hem. Het hof wil partijen dan ook meegeven om op het moment dat de man over eigen woonruimte beschikt, opnieuw met elkaar in overleg te treden over uitbreiding van de zorgregeling met een overnachting van [de minderjarige] bij de man.
6.Beslissing
Het hof:
vernietigt de bestreden beschikking op het punt van de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken, en in zoverre opnieuw rechtdoende:
bepaalt dat een zorgregeling tussen de man en [de minderjarige] zal gelden waarbij [de minderjarige] wekelijks op zaterdag van 9.00 uur tot 17.00 uur en op zondag van 10.00 uur tot 17.00 uur bij de man verblijft, waarbij de man [de minderjarige] ophaalt en terugbrengt bij de vrouw; de islamitische- en overige feestdagen – voor zover daarbij een overnachting niet aan de orde is – worden door partijen in overleg bij helfte gedeeld;
verklaart deze beschikking tot zover uitvoerbaar bij voorraad;
wijst af het in hoger beroep meer of anders verzochte.
Deze beschikking is gegeven door mrs. M.F.G.H. Beckers, A.N. van de Beek en
L.M. Coenraad, in tegenwoordigheid van mr. V.A.M. Willemsen als griffier en is op
30 maart 2021 in het openbaar uitgesproken door de voorzitter.