ECLI:NL:GHAMS:2020:2203

Uitspraak

afdeling strafrecht

parketnummer: 23-000657-19

datum uitspraak: 14 juli 2020

TEGENSPRAAK (gemachtigde raadsvrouw)

Verkort arrest van het gerechtshof Amsterdam gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de politierechter in de rechtbank Noord-Holland van 5 februari 2019 in de strafzaak onder parketnummer 15-221050-18 tegen

[verdachte],

geboren te [geboorteplaats] (Litouwen) op [geboortedag] 1999,

adres: [adres].

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van 30 juni 2020 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering, naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in eerste aanleg.

Namens de verdachte is hoger beroep ingesteld tegen voormeld vonnis.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door de raadsvrouw naar voren is gebracht.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is tenlastegelegd dat:

hij op of omstreeks 5 november 2018 te Schiphol, gemeente Haarlemmermeer, tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, een of meerdere flesjes parfum, in elk geval enig goed, dat geheel of ten dele aan een ander dan aan verdachte en/of zijn mededader(s) toebehoorde, te weten aan [slachtoffer], heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zal het hof deze verbeterd lezen. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.

Vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd, omdat het hof tot een andere bewezenverklaring komt dan de politierechter.

Bewijsoverweging

De raadsvrouw heeft zich ter terechtzitting in hoger beroep op het standpunt gesteld dat de verdachte dient te worden vrijgesproken van het tenlastegelegde. Daartoe heeft zij, kort gezegd, aangevoerd (i) dat de verdachte aan haar te kennen heeft gegeven dat hij terugkomt op de eerder door hem ten overstaan van de Koninklijke Marechaussee afgelegde bekennende verklaring en hij dus de diefstal (alsnog) ontkent, terwijl het dossier overigens onvoldoende bewijs bevat om tot een bewezenverklaring te kunnen komen, en (ii) dat van een voor een bewezenverklaring van het tenlastegelegde medeplegen vereiste nauwe en bewuste samenwerking tussen de verdachte en de medeverdachte geen sprake is geweest.

Het hof overweegt als volgt.

De verdachte heeft op 6 november 2018 ten overstaan van de Koninklijke Marechaussee in tegenwoordigheid van zijn raadsvrouw bekend dat hij op 5 februari 2018 op Schiphol één geurtje heeft gestolen en dat hij deze in zijn jas heeft weggestopt. De enkele – niet met enig stuk van de hand van de verdachte onderbouwde – stelling dat de verdachte naderhand tegenover zijn raadsvrouw andersluidende uitlatingen zou hebben gedaan, maakt niet dat niet van de waarachtigheid van zijn eerdere verklaring kan worden uitgegaan, te minder nu die verklaring bevestiging vindt in de overige bewijsmiddelen, in het bijzonder het proces-verbaal van bevindingen met betrekking tot de camerabeelden. In zoverre mist het verweer doel.

Met de raadsvrouw is het hof van oordeel dat niet is bewezen dat de verdachte tezamen en in vereniging met een ander de diefstal heeft gepleegd, zodat hij van dat onderdeel wordt vrijgesproken. Weliswaar zijn de verdachte en zijn medeverdachte gelijktijdig de winkel ingelopen en hebben zij ieder een diefstal gepleegd doch het hof heeft niet kunnen vaststellen dat zij bij deze diefstallen bewust en nauw hebben samengewerkt.

Bewezenverklaring

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

hij op 5 november 2018 te Schiphol, gemeente Haarlemmermeer, een flesje parfum, dat aan een ander dan aan verdachte toebehoorde, te weten aan [slachtoffer], heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen.

Hetgeen meer of anders is tenlastegelegd, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

Het bewezenverklaarde is gegrond op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat, zoals deze na het eventueel instellen van beroep in cassatie zullen worden opgenomen in de op te maken aanvulling op dit arrest.

Strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Geen omstandigheid is aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het bewezenverklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.

Het bewezen verklaarde levert op:

diefstal.

Strafbaarheid van de verdachte

Geen omstandigheid is aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte ten aanzien van het bewezenverklaarde uitsluit, zodat de verdachte strafbaar is.

Oplegging van straf

De politierechter heeft de verdachte voor het in eerste aanleg bewezenverklaarde veroordeeld tot een geldboete ter hoogte van € 150,00, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door 3 dagen hechtenis.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat de verdachte zal worden veroordeeld tot dezelfde straf als door de rechter in eerste aanleg opgelegd.

De raadsvrouw heeft ter terechtzitting in hoger beroep het hof verzocht ingeval van een bewezenverklaring een voorwaardelijke straf en in ieder geval geen onvoorwaardelijke geldboete aan de verdachte op te leggen. Daartoe heeft zij aangevoerd dat de verdachte schoolgaand is, bij zijn ouders woont, geen inkomen heeft en een blanco strafblad heeft. Voorts heeft zij naar voren gebracht dat de verdachte te kennen heeft gegeven dat hij de oplegging van een gevangenisstraf prefereert boven een onvoorwaardelijke geldboete, omdat hij niet in staat is deze te betalen.

Het hof heeft in hoger beroep de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder dit is begaan en gelet op de persoon en de draagkracht van de verdachte. Het hof heeft daarbij in het bijzonder het volgende in beschouwing genomen.

De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan diefstal van een flesje parfum op Schiphol. Winkeldiefstal is een ergerlijk feit, dat naast materiële schade ook hinder veroorzaakt voor het gedupeerde winkelbedrijf. Bovendien heeft de verdachte door aldus te handelen inbreuk gemaakt op het eigendomsrecht van het desbetreffende winkelbedrijf.

Het hof heeft bij de strafoplegging acht geslagen op de straffen die in soortgelijke gevallen plegen te worden opgelegd en die hun weerslag hebben gevonden in de Oriëntatiepunten voor Straftoemeting van het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht (LOVS). Daarin wordt voor een
first offendereen geldboete ter hoogte van € 200,00 genoemd. Deze straf neemt het hof hier tot uitgangspunt. In de persoonlijke omstandigheden, meer in het bijzonder de draagkracht, van de verdachte ziet het hof aanleiding om van dit uitgangspunt af te wijken in die zin dat hem een lagere geldboete dan gebruikelijk voor een dergelijke winkeldiefstal zal worden opgelegd. Het hof ziet in de door de raadsvrouw aangevoerde omstandigheden evenwel geen reden om aan de verdachte een geheel voorwaardelijke geldboete of een andersoortige straf op te leggen.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 23, 24, 24c en 310 van het Wetboek van Strafrecht.

Deze wettelijke voorschriften worden toegepast zoals geldend ten tijde van het bewezenverklaarde.

BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht.

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het ten laste gelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven is bewezen verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart het bewezen verklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een
geldboetevan
€ 150,00 (honderdvijftig euro), bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door
3 (drie) dagen hechtenis.

Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde geldboete in mindering zal worden gebracht, volgens de maatstaf van € 50,00 per in voorarrest doorgebrachte dag, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Dit arrest is gewezen door de meervoudige strafkamer van het gerechtshof Amsterdam, waarin zitting hadden mr. M.L.M. van der Voet, mr. J.J.I. de Jong en mr. J.W.P. van Heusden, in tegenwoordigheid van mr. A.S.E. Evelo, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van dit gerechtshof van 14 juli 2020.

mr. M.L.M. van der Voet is buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.

=========================================================================

[…]