ECLI:NL:GHAMS:2019:4155

• Datum uitspraak: 14 november 2019
• Publicatiedatum: 22 november 2019
• Zaaknummer: 23-000837-19
• Instantie: Gerechtshof Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: M.L.M. van der Voet; A.M. van Woensel; J.J.J. Schols
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Niet-ontvankelijkheid in hoger beroep en vrijspraak van heling in strafzaak

In deze zaak heeft het Gerechtshof Amsterdam op 14 november 2019 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een vonnis van de politierechter in de rechtbank Amsterdam. De verdachte was in eerste aanleg vrijgesproken van heling, maar heeft hoger beroep ingesteld. Het hof heeft geoordeeld dat de verdachte niet-ontvankelijk is in het hoger beroep voor de gevoegde zaak, omdat het hoger beroep te laat is ingesteld. De dagvaarding in de zaak met parketnummer 13-192277-18 was op 29 september 2018 betekend, maar het hoger beroep is pas op 4 maart 2019 ingesteld, wat buiten de termijn van 14 dagen valt. Het hof heeft vastgesteld dat er geen omstandigheden zijn die de termijnoverschrijding verontschuldigbaar maken.

Daarnaast heeft het hof de verdachte vrijgesproken van de tenlastelegging van heling, omdat niet bewezen kon worden dat de verdachte wist dat de goederen door misdrijf waren verkregen. Het hof heeft de bewijsmiddelen en de omstandigheden van de zaak zorgvuldig gewogen en is tot de conclusie gekomen dat de verdachte niet strafbaar is voor het tenlastegelegde feit. De verdachte is wel schuldig bevonden aan het opzettelijk aanwezig hebben van cocaïne en het voorhanden hebben van een wapen van categorie II. De strafmaat is bepaald op basis van de ernst van de feiten en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte, waarbij het hof een taakstraf heeft opgelegd.

Uitspraak

afdeling strafrecht

parketnummer: 23-000837-19

datum uitspraak: 14 november 2019

TEGENSPRAAK (gemachtigd raadsvrouw)

Verkort arrest van het gerechtshof Amsterdam gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de politierechter in de rechtbank Amsterdam van 8 januari 2019 in de gevoegde strafzaken onder de parketnummers 13-176639-18 en 13-192277-18 tegen

[Verdachte] ,

geboren te [geboortedag] op [Geboortedatum] 1992,

adres: [Adres],

uit anderen hoofde gedetineerd in Detentiecentrum Schiphol HvB te Badhoevedorp.

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van 31 oktober 2019.

Namens de verdachte is hoger beroep ingesteld tegen voormeld vonnis.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door de raadsvrouw naar voren is gebracht.

Ontvankelijkheid van de verdachte in het hoger beroep

De verdachte is door politierechter in de rechtbank Amsterdam vrijgesproken van hetgeen aan hem onder 1 in de zaak met parketnummer 13-176639-18 is tenlastegelegd. Het hoger beroep is door de verdachte onbeperkt ingesteld en is derhalve mede gericht tegen de in eerste aanleg gegeven beslissing tot vrijspraak. Gelet op hetgeen is bepaald in artikel 404, vijfde lid, van het Wetboek van Strafvordering staat voor de verdachte tegen deze beslissing geen hoger beroep open. Het hof zal de verdachte mitsdien niet-ontvankelijk verklaren in het ingestelde hoger beroep, voor zover dat is gericht tegen de in het vonnis waarvan beroep gegeven vrijspraak.

Het hof stelt vast dat de dagvaarding in de zaak met parketnummer 13-192277-18 voor de terechtzitting in eerste aanleg van 8 januari 2019 op 29 september 2018 aan de verdachte in persoon is betekend. De verdachte had derhalve in zoverre binnen 14 dagen tegen het vonnis hoger beroep moeten (doen) instellen. Het hoger beroep is echter pas op 4 maart 2019 ingesteld. Nu geen omstandigheid aannemelijk is geworden waardoor de termijnoverschrijding verontschuldigbaar zou zijn, is de verdachte niet-ontvankelijk in het hoger beroep ten aanzien van de zaak met genoemd parketnummer.

Het hof zal op de voet op de voet van artikel 423, vierde lid, Wetboek van Strafvordering

ter zake van het in deze zaak bewezenverklaarde de straf bepalen.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is tenlastegelegd – voor zover in hoger beroep nog aan de orde – dat:

zaak met parketnummer 13-176639-18:

2.
hij op of omstreeks 12 juli 2018 te Amsterdam, in elk geval in Nederland, opzettelijk aanwezig heeft gehad ongeveer 2,49 gram, in elk geval een hoeveelheid van een materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet;

3.
hij op of omstreeks 12 juli 2018 te Amsterdam, in elk geval in Nederland, goederen, te weten - een ABN Amro Visa kaart op naam van [Slachtoffer] en/of - een American Express kaart op naam van [Slachtoffer] en/of - een rijbewijs op naam van [Slachtoffer], heeft verworven, voorhanden gehad, en/of overgedragen, terwijl hij ten tijde van de verwerving of het voorhanden krijgen van dit goed wist dat het door misdrijf verkregen goederen betrof;

4.
hij op of omstreeks 12 juli 2018 te Amsterdam een wapen van categorie II, onder 6 van de Wet wapens en munitie, te weten een busje CS-gas / traangas, zijnde een voorwerp bestemd voor het treffen van personen met giftige, verstikkende, weerloosmakende, traanverwekkende en soortgelijke stoffen voorhanden heeft gehad.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zal het hof deze verbeterd lezen. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.

Vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep – voor zover in hoger beroep nog aan de orde – zal worden vernietigd, omdat daarvan slechts aantekening is gedaan ingevolge artikel 378a van het Wetboek van Strafvordering.

Vrijspraak feit 3

Het hof stelt vast dat tijdens een insluitingsfouillering twee creditcards en een rijbewijs van een ander in de schoudertas van de verdachte zijn aangetroffen. Uit het dossier valt echter niet af te leiden dat de verdachte ten tijde van het voorhanden krijgen van de goederen wist dat deze door misdrijf waren verkregen, zodat niet wettig en overtuigend is bewezen hetgeen de verdachte in de zaak met parketnummer 13-176639-18 onder 3 is tenlastegelegd en de verdachte hiervan moet worden vrijgesproken.

Bewijsoverweging feiten 2 en 4

De raadsvrouw van de verdachte heeft ter terechtzitting betoogd dat het onderzoek in/van de schoudertas van de verdachte onrechtmatig is geweest en dat de vondsten in die tas daarom niet mogen meewerken voor het bewijs. Voor zover is gerelateerd dat de verdachte toestemming voor dat onderzoek heeft gegeven, was dat omdat hij door het politieoptreden niet durfde te weigeren, aldus de raadsvrouw.

Het hof verwerpt dit verweer en overweegt hieromtrent als volgt.

Nadat de verbalisanten [Verbalisanten] en [Verbalisanten] was gebleken dat de verdachte antecedenten had op het gebied van bezit van harddrugs, hebben zij de verdachte toestemming gevraagd zijn schoudertas nader te onderzoeken. De verdachte heeft die toestemming gegeven, zo hebben de verbalisanten gerelateerd. Het hof heeft geen reden aan te nemen dat deze toestemming niet vrijwillig is gegeven en acht het onderzoek niet onrechtmatig. De resultaten daarvan kunnen daarom voor het bewijs worden gebruikt.

Bewezenverklaring

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het in de zaak met parketnummer 13-176639-18 onder 2 en 4 heeft begaan, met dien verstande dat:

2.
hij op 12 juli 2018 te Amsterdam, opzettelijk aanwezig heeft gehad 2,49 gram van een materiaal bevattende cocaïne;

4.
hij op 12 juli 2018 te Amsterdam een wapen van categorie II onder 6 van de Wet wapens en munitie, te weten een busje CS-gas, zijnde een voorwerp bestemd voor het treffen van personen met giftige, verstikkende, weerloosmakende, traanverwekkende en soortgelijke stoffen voorhanden heeft gehad.

Hetgeen in de zaak met parketnummer 13-176639-18 onder 2 en 4 meer of anders is tenlastegelegd, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

Het bewezenverklaarde is gegrond op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat, zoals deze na het eventueel instellen van beroep in cassatie zullen worden opgenomen in de op te maken aanvulling op dit arrest.

Strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Geen omstandigheid is aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het in de zaak met parketnummer 13-176639-18 onder 2 en 4 bewezenverklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.

Het in de zaak met parketnummer 13-176639-18 onder 2 bewezenverklaarde levert op:

opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2 onder C van de Opiumwet gegeven verbod.

Het in de zaak met parketnummer 13-176639-18 onder 4 bewezenverklaarde levert op:

handelen in strijd met artikel 26, eerste lid, van de Wet wapens en munitie.

Strafbaarheid van de verdachte

Geen omstandigheid is aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte ten aanzien van het in de zaak met parketnummer 13-176639-18 onder 2 en 4 bewezenverklaarde, zodat de verdachte strafbaar is.

Oplegging van straffen

De politierechter in de rechtbank Amsterdam heeft de verdachte voor het in eerste aanleg bewezenverklaarde veroordeeld tot een taakstraf voor de duur van 50 uren, subsidiair 25 dagen hechtenis, en een voorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van 2 weken met een proeftijd van 2 jaren.

De advocaat-generaal heeft primair gevorderd dat

• op de voet van artikel 423, vierde lid, Wetboek van Strafvordering, ter zake van het in de zaak met parketnummer 13-192277-18 tenlastegelegde wordt bepaald dat geen straf of maatregel wordt opgelegd;
• de verdachte voor het in de zaak met parketnummer 13-176639-18 tenlastegelegde zal worden veroordeeld tot een taakstraf voor de duur van 30 uren, subsidiair 15 dagen hechtenis, en een voorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van 2 weken.

De raadsvrouw van de verdachte heeft verzocht de strafmaat te matigen wegens de persoonlijke omstandigheden van de verdachte.

Het hof zal de straf ter zake van het in de zaak met parketnummer 13-192277-18 bewezenverklaarde op de voet van artikel 423, vierde lid, Wetboek van Strafvordering bepalen op een taakstraf voor de duur van 15 uur, subsidiair 7 dagen hechtenis.

Het hof heeft in hoger beroep in de zaak met parketnummer 13-176639-18 de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van de feiten en de omstandigheden waaronder deze zijn begaan en gelet op de persoon en de draagkracht van de verdachte. Het hof heeft daarbij in het bijzonder het volgende in beschouwing genomen.

De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan het voorhanden hebben van 2,49 gram cocaïne. Harddrugs vormen een ernstig gevaar voor de volksgezondheid en het gebruik ervan is bezwarend voor de samenleving, niet in de laatste plaats vanwege de daarmee gepaard gaande criminaliteit. Voorts heeft de verdachte zich schuldig gemaakt aan het voorhanden hebben van traangas. Het bezit van traangas brengt een onaanvaardbaar risico voor de veiligheid van personen met zich.

Blijkens een de verdachte betreffend uittreksel uit de Justitiële Documentatie van 8 oktober 2019 is hij eerder wegens strafbare feiten veroordeeld.

Het hof acht, alles afwegende, een geldboete van na te melden hoogte passend en geboden.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straffen zijn gegrond op de artikelen 2 en 10 van de Opiumwet, de artikelen 23, 24, 24c, 57 en 63 van het Wetboek van Strafrecht en de artikelen 26 en 55 van de Wet wapens en munitie.

Deze wettelijke voorschriften worden toegepast zoals geldend ten tijde van het bewezenverklaarde.

BESLISSING

Het hof:

Verklaart de verdachte niet-ontvankelijk in het hoger beroep, voor zover gericht tegen de beslissingen ter zake van het in de zaak met parketnummer 13-176639-18 onder 1 primair en 1 subsidiair tenlastegelegde en het in de zaak met parketnummer 13-192277-18 tenlastegelegde.

Vernietigt het vonnis waarvan beroep voor het overige en doet opnieuw recht:

Verklaart niet bewezen dat de verdachte het in de zaak met parketnummer 13-176639-18 onder 3 tenlastegelegde heeft begaan en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het in de zaak met parketnummer 13-176639-18 onder 2 en 4 tenlastegelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart het in de zaak met parketnummer 13-176639-18 onder 2 en 4 bewezenverklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.

Bepaalt de straf in de zaak met parketnummer 13-192277-18 tot een
taakstraf voor de duur van
15 (vijftien) uren , indien niet naar behoren verricht te vervangen door
30 (dertig) dagen hechtenis.

Veroordeelt de verdachte in de zaak met parketnummer 13-176639-18 tot een
geldboete van
€ 750,00 (zevenhonderdvijftig euro) , bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door
15 (vijftien) dagen hechtenis .

Dit arrest is gewezen door de meervoudige strafkamer van het gerechtshof Amsterdam, waarin zitting hadden mr. M.L.M. van der Voet, mr. A.M. van Woensel en mr. J.J.J. Schols, in tegenwoordigheid van C.N. Aalders, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van dit gerechtshof van 14 november 2019.

Mr. Schols is buiten staat dit arrest te ondertekenen.

=========================================================================

[…]

.