Uitspraak
04/2140 WAO
U I T S P R A A K
in het geding tussen:
[appellante], wonende te [woonplaats], appellante,
en
de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen, gedaagde.
Aan het geding heeft voorts deelgenomen: AZM Academisch Ziekenhuis Maastricht, hierna te noemen: werkgever.
I. ONTSTAAN EN LOOP VAN HET GEDING
Namens appellante heeft mr. J.W. Rauh, advocaat te Hoensbroek, hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de rechtbank Maastricht van 31 maart 2004, nummer AWB 03/822 WAO, waarnaar hierbij wordt verwezen.
Bij brief van 4 mei 2004 heeft de griffier van de Raad werkgever gewezen op de mogelijkheid om, gelet op het bepaalde in artikel 8:26 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb), te verzoeken om aan het geding als partij deel te nemen.
Werkgever heeft de Raad bij faxbericht van 17 mei 2004 laten weten als partij aan het geding te willen deelnemen.
Gedaagde heeft een verweerschrift ingediend.
Desgevraagd hebben de door de Raad als deskundige voor het instellen van een onderzoek benoemde vaatchirurg
dr. J.A. van Vliet en de psychiater M.J. van Weers onder dagtekening 4 april 2005, respectievelijk 5 september 2005, van verslag en advies gediend.
Het geding is behandeld ter zitting van de Raad op 8 november 2005, waar appellante, zoals tevoren was bericht, niet is verschenen en waar namens gedaagde is verschenen A.M.C. Crombach, werkzaam bij het Uwv. Werkgever is verschenen bij gemachtigden mr. E. Doeleman en mr. M.H. Leroi-van Deur, werkzaam bij werkgever.
II. MOTIVERING
Bij besluit van 26 mei 2003, verder: het bestreden besluit, heeft gedaagde ongegrond verklaard het bezwaar van appellante tegen een besluit van 19 augustus 2002, waarbij de uitkering ingevolge de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO) van appellante met ingang van 21 augustus 2002 is ingetrokken, aangezien gedaagde appellante met ingang van die datum niet langer op grond van ziekte of gebrek ongeschikt acht voor haar werk als medewerkster van het personeels- restaurant van werkgever gedurende 20 uur per week.
Blijkens de aangevallen uitspraak kan de rechtbank zich met dit oordeel van gedaagde verenigen.
In hoger beroep wordt van de zijde van appellante de juistheid van dit oordeel bestreden onder overlegging van een rapport van 3 april 2004 en een rapport van 15 september 2004 van de arts H.P. Deurenberg.
De Raad oordeelt als volgt.
De Raad heeft aanleiding gevonden appellante door de in rubriek I vermelde deskundigen te laten onderzoeken. In hun rapporten komen de deskundigen beiden tot de conclusie dat appellante op de datum in geding geschikt was voor haar arbeid als medewerkster van het personeelsrestaurant van werkgever gedurende 20 uur per week.
De Raad neemt die conclusie van zijn deskundigen over en maakt deze tot de zijne, waarbij de Raad ook nog in aanmerking neemt dat ook de orthopedisch chirurg P.A.M. Winkelman in zijn rapport van 22 april 2003 aan gedaagdes bezwaar- verzekeringsarts tot dezelfde conclusie is gekomen. Voorts overweegt de Raad dat appellante ten tijde van de intrekking van de uitkering ingevolge de WAO in dienstbetrekking was bij werkgever en haar arbeid voor haar beschikbaar was.
Hieruit volgt dat de aangevallen uitspraak voor bevestiging in aanmerking komt.
De Raad acht geen termen aanwezig om toepassing te geven aan artikel 8:75 van de Awb.
III. BESLISSING
De Centrale Raad van Beroep,
Recht doende:
Bevestigt de aangevallen uitspraak.
Aldus gegeven door mr. K.J.S. Spaas als voorzitter en mr. C.W.J. Schoor en mr. C.P.M. van de Kerkhof als leden, in tegenwoordigheid van mr. J.E.M.J. Hetharie als griffier en uitgesproken in het openbaar op 20 december 2005.
(get.) K.J.S. Spaas.
(get.) J.E.M.J. Hetharie.