Uitspraak
College van Beroep voor het bedrijfsleven
No. AWB 02/440 11 februari 2003
20010 Wet op de Registeraccountants
Raad van tucht Amsterdam
Uitspraak in de zaak van:
A, te X, appellant van een beslissing van de raad van tucht voor registeraccountants en Accountants-Administratieconsulenten te Amsterdam (hierna: raad van tucht), gewezen op 22 januari 2002,
gemachtigde: mr. G. Martin, advocaat te Purmerend.
1. De procedure
Bij brief van 5 april 2001 heeft appellant bij de raad van tucht een klacht ingediend tegen B en C, ten tijde hier van belang beiden werkzaam bij K, te X.
Nadat de secretaris van de raad van tucht appellant erop had gewezen dat B registeraccountant noch accountants-administratieconsulent is, heeft appellant bij brief van 20 april 2001 te kennen gegeven dat hij de klacht doorzet, voorzover gericht tegen C.
Bij beslissing van 22 januari 2002, op diezelfde dag verzonden, heeft de raad van tucht, voorzover hier van belang, de klacht van appellant tegen C ongegrond verklaard.
Op 20 maart 2002 heeft het College van appellant een beroepschrift ontvangen, waarbij beroep is ingesteld tegen voormelde beslissing van de raad van tucht.
Bij brief van 2 mei 2002 heeft C gereageerd op het in het beroepschrift gestelde.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 3 december 2002. Aldaar waren aanwezig appellant, diens gemachtigde, C en mr. drs. W.A.H.M. de Haard, (bedrijfsjuridisch adviseur en) gemachtigde van C.
2. De beslissing van de raad van tucht
Bij de bestreden tuchtbeslissing heeft de raad van tucht de klacht ongegrond verklaard.
Terzake van de formulering van de klacht door de raad van tucht, de beoordeling daarvan en de daarbij in aanmerking genomen feiten en omstandigheden, wordt verwezen naar de inhoud van de bestreden tuchtbeslissing, die in afschrift aan deze uitspraak is gehecht en als hier ingelast wordt beschouwd.
3. De beoordeling van het beroep
3.1 Met betrekking tot de stelling van C dat appellant niet tijdig beroep heeft ingesteld overweegt het College het volgende.
Ingevolge artikel 52, eerste lid, juncto artikel 44, tweede lid, van de Wet op de Registeraccountants (hierna: Wet RA) dient het beroep te worden ingesteld binnen twee maanden na de dag waarop de raad zijn beslissing verzendt.
Aangezien de bestreden tuchtbeslissing is verzonden op 22 januari 2002, was 22 maart 2002 de laatste dag waarop tijdig beroep kon worden ingesteld. Het beroepschrift, gedateerd 19 maart 2002, is zowel per faxbericht als per gewone post verzonden en op respectievelijk 20 maart 2002 en 22 maart 2002 ingekomen ter griffie van het College.
Het beroep is derhalve tijdig ingesteld.
3.2 Het College stelt vast dat appellant ter zitting van het College het verwijt dat C zijn bewaarplicht heeft geschonden heeft laten vallen.
Voorts overweegt het College dat het in het beroepschrift geformuleerde verwijt, inhoudende dat de door C ondertekende brief van 3 augustus 1998, gericht aan de Belastingdienst Particulieren, te Z, naast onjuiste ook irrelevante informatie bevat, niet valt te herleiden tot het klaagschrift of, voorzover nog van belang, het verhandelde ter zitting van de raad van tucht.
Zoals het College eerder heeft beslist, bijvoorbeeld in zijn uitspraak van 30 augustus 2001 (00/176; www.rechtspraak.nl, LJN-nummer AD3372), volgt uit artikel 52 Wet RA dat in beroep geen nieuwe klachtonderdelen kunnen worden aangevoerd. Het door appellant eerst in beroep geuite verwijt dat de brief van 3 augustus 1998 irrelevante informatie bevat, dient bij de beoordeling van het beroep derhalve buiten beschouwing te worden gelaten.
3.3 Appellant verwijt C voorts (a) dat hij de brief van 3 augustus 1998 aan de Belastingdienst heeft ondertekend en doen verzenden, terwijl deze brief volgens appellant onjuiste en voor hem schadelijke informatie bevat, en (b) dat C deze brief niet hetzij voor verzending aan de Belastingdienst met appellant heeft besproken, hetzij na verzending aan de Belastingdienst in kopie aan appellant heeft gezonden.
Appellant stelt zich op het standpunt dat de raad van tucht deze onderdelen van de klacht ten onrechte ongegrond heeft verklaard.
3.3.1 Aangaande het in § 3.3 onder (a) omschreven verwijt overweegt het College het volgende.
C heeft naar voren gebracht dat niet hijzelf, maar B destijds namens K de contacten met appellant onderhield.
Ter zitting van het College heeft appellant zulks desgevraagd bevestigd.
Voorts heeft C verklaard dat de brief van 3 augustus 1998 aan de Belastingdienst is opgesteld door B en dat hij (C) bij het ondertekenen van deze brief is afgegaan op de informatie van B. C heeft gesteld zich niet te kunnen voorstellen dat B een fout heeft gemaakt.
Hiertegenover heeft appellant volhard in zijn standpunt dat de brief onjuiste informatie bevat en dat hij B geen mededelingen over zijn "klussenbedrijf" en "vliegopleiding" heeft gedaan als neergelegd in de brief van 3 augustus 1998.
Naar het oordeel van het College is het door C gevoerde verweer niet op voorhand toereikend te achten. Dat C zich niet kan voorstellen dat B een fout heeft gemaakt, betekent op zichzelf niet dat de brief van 3 augustus 1998 geen onjuiste informatie zou kunnen bevatten.
Voor een zorgvuldige beoordeling van het beroep is naar het oordeel van het College noodzakelijk dat B als getuige wordt gehoord. Het was B die het contact met appellant onderhield, terwijl B volgens C voorts de door C ondertekende brief van 3 augustus 1998 aan de Belastingdienst heeft opgesteld. Gelet op deze, naar het zich laat aanzien, grote betrokkenheid van B bij de gang van zaken rond het opstellen van meerbedoelde brief, acht het College het van belang kennis te nemen van hetgeen B over deze kwestie kan verklaren.
3.3.2 Naar het oordeel van het College valt niet uit te sluiten dat nader in deze procedure beschikbaar komende gegevens mede van belang zijn voor het beantwoorden van de vraag of de raad van tucht het in § 3.3 onder (b) bedoelde verwijt terecht ongegrond heeft geacht. Het College zal derhalve ook met betrekking tot dit onderdeel van het beroep nog geen uitspraak doen.
3.4 Het vorenstaande leidt tot na te melden (tussen)beslissing. Deze beslissing rust op titel II, § 6, van de Wet RA, in het bijzonder op artikel 54b juncto artikel 43, alsmede op artikel 54f, tweede lid, van deze wet.
4. De beslissing
Het College:
- beslist, met toepassing van het bepaalde in artikel 54b juncto artikel 43 Wet RA, dat B zal worden opgeroepen als getuige
te verschijnen op een nader te bepalen zittingsdatum;
- houdt iedere verdere beslissing aan.
Aldus gewezen door mr. H.C. Cusell, mr. J.A. van der Ham en mr. J.L.W. Aerts, in tegenwoordigheid van mr. B. van Velzen, als griffier, en uitgesproken in het openbaar op 11 februari 2003.
w.g. H.C. Cusell w.g. B. van Velzen